JEANN POV "Halika na! Marami tayong pag uusapan! Naku, mabuti na lang dumating ka! Hindi daw kasi makakarating si Charlotte eh. Masyado na daw mabigat ang tiyan niya at nahihirapan na siyang kumilos!" excited na wika ni Veronica sa akin habang hawak ako nito sa braso. Akmang hihilahin niya na ako
JEANN POV Mabilis na lumipas ang mga araw at buwan. Parang kailan lang pero heto ako ngayun. Abalang abala ako sa harap ng salamin habang inaayusan ko ang sarili ko. Ngayun ang araw ng kasal ng kapatid kong si Kenneth at ako pa talaga ang kinuha nilang maid of honor dahil nag iisang kapatid ako ng
JEANN POV "Paanong nagbago ang isip niya? Hindi niya man lang ba naisip kung gaano kalaking kahihiyan itong ginawa niya sa pamilya natin?" hindi ko maiwasang bigkas habang hindi inaalis ang pagkakatitig sa kapatid kong si Kenneth. Hindi ko man masyadong napapansin ang love story nilang dalawa ng
JEANN POV ''Bakit mo hinayaang umalis ang kapatid mo? Paano kung mapahamak siya?" kaagad na tanong ni Mommy sa akin nang mapansin nito ang agarang pag alis ni Kenneth. Naiinis man sa mga nangyari, pilit pa rin akong nagpaka- hinahon sa harapan ni Mommy. "Mom! Ayaw niyang papigil. Basta niya na l
JEANN POV Pagkadating namin ng hospital direcho na kami ng emergency kung saan kaagad na ginagamot si Kenneth. Naabutan namin si Mommy Arabella, Daddy Kurt at Drake na matiyagang naghihintay sa labas. Kaagad akong lumapit sa umiiyak na si Mommy at yumakap. Ramdam ko kay Mommy ang matinding paghi
JEANN POV Pagkatapos kong makita ang kondisyon ni Kenneth, kaagad kong pinuntahan sila Mommy at Daddy. Naabutan namin na tulog pa si Mommy kaya kay Daddy ko na lang sinabi kung ano ang napag usapan namin ng Doctor. Isang malakas na buntong hininga ang naging reaction ni Daddy pero nakikita ko sa
JEANN POV Kasama si Drake, mabilis kaming nakarating ng hospital. Excited akong naglakad patungo sa kwarto kung saan naka-confine ang kapatid kong si Kenneth. Ngayung gising na siya, umaasa ako na sana tuloy-tuloy na ang kanyang pagaling. Malapit na kami sa kwarto nang sa hallway pa lang kaag
JEANN POV Mabilis na lumipas ang araw. Masasabi ko na malaki ang ipinagbago ng ugali ni Kenneth simula noong naaksidente ito. Naging bugnutin ito at halos ayaw kaming kausapin. Mabilis na naghilom ang kanyang mga sugat pero hindi siya makatayo dahil malaking bahagi ng buto sa kanyang binti ang nap