ARABELLA POVTuluuyan na akong bumangon ng kama at kumuha ng mga bagay na pwedeng ibato sa lalaking ito. Agad naman bumangon si Kurt at malakas akong kinabig payakap. Nagpupumiglas naman ako dito kaya lang wala na akong nagawa pa ng muli akong inihiga sa kama at ikinulong sa kanyang mga bisig. Mas h
"Sorry! Hindi ko naman kasi inaasahan na manlalaban ka eh. Kakarating ko lang kagabi at wala naman akong balak na pagsamantalahan ka. Tatabi lang naman sana ako sa pagtulog para mayakap ka dahil miss na miss na kita kaya lang hindi ko akalain na magigising ka at magtatatakbo sa labas." sagot nito. P
"Kurt? Hindi...mali pa din itong ginawa mo! Alam kong kasalanan ko din kung bakit ka nagkakaganyan pero mas mali na basta mo na lang akong dukutin at inilayo sa pamilya ko. Hindi mo man lang ba naisip na nag-aalala na sila sa akin ngayun? Lalo na siguro si Mommy. Huwag mo na sana pang patagalin ito.
ARABELLA POVPagkatapos kumain ay agad naman akong niyaya ni Kurt na lumabas ng bahay. Ililibot daw niya ako sa buong paligid na siyang labis ko namang ikinatuwa. Imagine, ilang araw akong binuro nito sa loob ng bahay at pagkakataon ko na para maikot ang paligid. Pagkalabas ng bahay ay naglakad kam
Binagalan naman ni Kurt ang pagpapatakbo kaya naman lalo akong nag-enjoy sa aking nakikita."Alam mo ba kung ano ang iniisip ko habang binibili ko ang lupain na ito?" mahinang wika nito. Sapat lang para marinig ko siya. "Ano? I mean alam ba ito nila Tita at Tito?" naguguluhan kong tanong."Nope! Wa
"Pwede bang maligo dyan?" tanong ko sabay turo sa malinaw na tubig."Of course! Pero bukas na lang siguro. Malapit ng dumilim at ano mang sandali ay babagsak na ang ulan." natatawa nitong sagot. Agad akong napatingin sa kalangitan at nagulat ako dahil sa nakikita kong makapal na ulap. Pagkatapos ay
"Wala tayong choice! Mukhang dito na tayo aabutan ng magdamag. Kailangan natin makakain ng hapunan ngayung gabi kaya nanghuli muna ako ng manok." nakangiti nitong wika sa akin at agad na nagtungo sa parang maliit na kusina. Agad itong naglagay ng uling sa isang kalan at pinadingas. Tahimik lang akon
ARABELLA POV"Huwag kang mag-alala. Nandito lang ako at hindi kita pababayaan. Huminahon ka at huwag kang matakot!" malambing nitong wika sa akin. Pagkatapos ay inalalayan akong muling mahiga sa papag."Natatakot ako! Pwede bang dito ka na lang muna sa tabi ko?"Naiiyak kong wika dito habang hindi ko