Napapailing na lang akong pinagmasdan nila Mommy at Daddy. Nagpasalamat ako dahil hinayaan na nila ako pero muntik na akong mahulog sa sofa ng marinig ko ang sigaw ng asawa ko. Agad akong napabangon. "Roldan ano ba!! Nasaan ka naaaaa!!!! " galit na tawag nito sa akin. Pigil na pigil naman ni Mommy
"Hindi pwede! Hihintayin natin ang tawag mula sa hospital. Sisiguraduhin ko muna na maayos ang lagay ni Arabella bago ako matutulog!" sagot nito at muling naupo sa kama. Pagkatapos ay tinitigan ako pagkatapos ay tinaasan pa ako ng kilay. Hindi ko alam kung iiyak o tatawa ba ako..Bakit parang ang lak
Roldan POVAgad kaming nakarating ng hospital. Sakto naman at inilipat na sa kanyang private room si Arabella kaya naman doon na kami dumiritso. Kitang kita kay Miracle ang matinding kasiyahan habang naglalakad kami. Nakakapit pa ito sa braso ko kaya naman lahat ng madadaanan ay napapatingin sa amin
"Wala namang nabago sa hitsura ng asawa ko Ninang ah...pogi pa din naman." si Miracle na ang sumagot na siyang ikinakilig ko. Para akong nanalo sa lotto na nginisihan si Roxie. Natawa naman ito."Oo naman Mira. Pogi talaga iyang asawa mo at galante pa. Wala ba kayong foods dito? Pwede tayo umorder."
"No Mom. Hihintayin na lang namin na muling magising si Arabella bago kami uuwi. Kaya ko pa naman." sagot naman ni Miracle. Napabuntong hininga na lang si Carissa at pailing-iling na tumitig sa anak. Agad naman na dumating ang inorder na pagkain kaya naman kanya-kanya na ang lahat sa pagkuha ng pag
"Masusunod po--- Mommy! Grabe! HIndi ko--akalain--- na mababaril ako --sa labas mismo ng --simbahan." sagot nito. Bumuntong hininga naman si Mommy"Nahuli na ang may gawa nito sa iyo Bella at pagbabayaran niya ang ginawa niyang ito sa iyo." sagot naman ni Mommy. Muling napadilat at nagtatanong ang m
KURT POVHalos paliparin ko ang aking kotse papunta sa hospital kung saan naka-confine si Arabella. Mabuti na lang at tinawagan ako ni Adrian at ibinalita sa akin na nagising na daw ang mahal ko. Halos magtatalon ako sa tuwa at agad na nagpasyang bumalik ng hospital. Alas nuwebe na ng gabi kaya nama
"Tama na Bella. Huwag ka na munang magsalita. Alam kong nahihirapan ka pa ngayun. Magpahinga ka na muna. Babantayan kita. Tska na lang tayo mag-usap kapag magaling ka na." sagot ko dito at muling hinaplos ang mukha nito. Muli itong napangiti at ipinikit ang mga mata."Hayaan mo na--ako--Kurt! Pwede-