Kabanata 0005

CARISSA

MONDAY

Maaga pa lang nandito na ako sa School. Katulad ng nabanggit nila Mommy Moira at Daddy Ralph hinatid ako ni Mang Raul. Simula ngayung araw ito na ang maghahatid at susundo sa akin sa school. Kahit na nahihiya ako ay wala akong magawa dahil ito ang kanilang gusto. Dumirecho ako sa tambayan namin nila Roxie at Roldan. Sila ang aking mga close friends simula pa lang noong High School kami.

Si Roxie ay galing sa mayamang pamilya. Nasa America ang kanyang mga magulang at si Roldan naman ay anak ng kasalukuyang Mayor sa aming lugar. Mga negosyante din ang kanilang pamilya bago pa man sila pumasok sa politika. Masasabi kong maswerte ako sa aking mga kaibigan dahil kahit galing ito sa mga may sinabing pamilya napakabait ng mga ito sa akin. Parang magkapatid na ang turing namin. Lahat ng sekreto ng bawat isa sa amin ay alam namin.

Si Roldan ay may pusong babae. Pero hindi ito bulgar. Kaming dalawa lang ang nakakaalam ni Roxie. Kung titingnan lalaking lalaki si Roldan. Matangkad, gwapo at mabait at higit sa lahat napakamaalalahanin. Ito ang tagapag-tanggol namin ni Roxie lalong na lalo na kapag may nagpapalipad-hangin sa aming dalawa. Over protective ito pagdating sa amin ni Roxie na labis naman naming ikinatuwa. Wala pa din naman kaming plano na magpaligaw kaya ok lang. Mahigpit ang pakiusap ni Roldan na huwag namin ipagkalat ang kanyang skereto at malalagot siya sa kanyang Ama. Nag-iisang anak kasi ito at inexpect daw ng kanyang mga magulang na magbibigay siya ng maraming apo sa mga ito. Kapag kasama namin ito girl na girl siya kung umasta pero kapag may ibang tao barakong-barako naman ito.

Pagdating ko sa aming tambayan ay wala pa sila. Malungkot akong napabuntong-hininga. Tiyak na hindi matutuwa ang mga ito kapag malaman nila ang nangyari sa akin nitong weekend lang. Malungkot akong napabuntong-hininga. Pagkalipas ng limang minuto sabay din dumating ang dalawa.

"oy bruha himala ang aga mo ngayon ah? Matinis na boses na tanong ni Roxie." "First time mong nauna dito sa ating tambayan ah?" tumatawa nitong sabi.

" Oo nga girlalu anong ganap bakit ang aga mo ngayon? Tsaka teka ano na naman yang nasa mukha mo? Bakit may pasa ka na naman?" pagirl na boses na tanong ni Roldan pero halata sa tono ng pananalita nito ang pag-aalala.

Malungkot akong napatingin sa kanila.

Hindi ko alam kung paano mag - umpisa magkwento.

"hayst!?!Sinaktan ka na naman sa inyo noh? Sino yun Mommy mo na naman? Alam mo nagtataka na talaga ako sa pamilya niyo hindi ko alam kung anak ka ba nila sa paraan na pagtrato nila sayo." naininis na litanya ni Roxie.

Hindi ako nakaimik sa sinabi ni Roxie. Minsan ma din kasi sumagi sa isip ko kung kasapi ba ako ng pamilya namin.

" Ano ba naman yan... Maglayas ka nalang kaya... Nandito naman kami ni Roxie gurl tutulungan ka namin. Kaysa ganyan naman na lagi ka sinasaktan. Noong nakaraang buwan may pasa ka din ah? Baka mamaya masira ang maganda mong face sa kakasampal ng Mommy mo". Mahabang litanya ni Roldan sabay haplos sa piangi ko. Ganyan siya ka sweet sa akin. Para daw kasing kapatid na ang tingin niya sa akin. Ramdam ko ang pinipigil na galit sa boses nito.

Biglang tumulo ang luha ko. Ramdam ko ang concern at pag alala ng mga kaibigan ko. Buti pa sila ramdam ko ang pagmamahal nila. Kaya nga promise namin sa isat isa na besfriend forever kami. Sa kanila ko unang naramdaman na may nagmamahal pala sa akin.

Kung pwede nga lang sana matagal na ako naglayas eh. Pero umasa kasi ako na magbabago din ang pakikitungo nila sa akin. Hangang lumipat ako sa bahay nila Gabriel.

"Mga Bestie.. Im Married...." . Garalgal ang boses na wika ko. Tinakpan ko ng aking mga kamay ang aking mukha. Nagbabadya na din ang aking mga luha.

" What???? Sabay nilang sagot... Gulat na gulat sila...

"Nagbibiro ka ba Bestie??? Gulat na tanong ni Roxie. Yan kasi tawagan namin talaga.. Bestie.. Since besfriend talaga kaming tatlo.

" Nag weekend lang tapos. bigla kang kinasal.. Ano yun magic".. Nagtatakang tanong ni Roldan. Halata din sa boses nito ang pagtataka.

"Mahabang estorya kasi eh... Ako nga din hindi makapaniwala." hindi ko alam kong bakit nangyari ito". Umiiyak kong sabi.

"At sino naman ang naging asawa mo? Wala ka namang boyfriend bestie. Paano nangyari iyun ? Arranged merriage ba ang nangyari.. Naku talaga sinasabi ko na nga ba eh. Wala talaga akong tiwala dyan sa pamilya mo dapat talaga naglayas ka na noon pa".mahabang litanya na sabi ni Roxie.

"Si si Kuya Gabriel." ... Umiiyak kung usal. "Siya ang naging asawa ko... Huhuhuhu". Natatakot ako bestie". "Doon na ako nakatira sa bahay nila... Dugtong ko pa.

"Wa What????? Si Gabriel ang boyfriend ng Ate mo?" tsaka nagsasama na kayo? Agad-agad???? Gulat na tanong ni Roldan

"Hindi Bestie magkaiba kami ng room kasi galit siya sa akin. Feeling kasi nya kasalanan ko lahat..." "Umiiyak na sumbong ko.

" Diba gurang na yun???? May gosh Bestie... Kasing edad at kabatch siya ng Kuya Jonathan ko eh.".28 years old na yata sila tapos ikaw 18 pa lang.. Gosh Beshie kilalang babaero yun at tumino lang ng kunti ng naging boyfriend ng Ate mo". Mahabang paliwanag ni Roxie.

"Habulin kasi ng mga babae kasi pogi at mayaman.. Diba Crush mo yun Bestie?" wika ni Roldan

.

"Teka lang paanong kayo ang naikasal!? Diba dapat sa Ate mo?? Sila magjowa eh" nagtatakang tanong ni Roxie.

"Yun na nga eh.. Nahuli nila kami na magkatabi sa kama. Paliwanag ko. "Pero mga Bestie kahit ako naguguluhan... Dahil wala akong maalala". Basta ang last kong naalala uminom ako ng apple Juice tapos wala na. Nagising na lang ako na magkatabi na kami sa higaan kinaumagahan. " umiiyak na wika ko.

Gulat na gulat ang aking mga kaibigan sa sinabi ko. Bakas sa mga mata ng mga ito ang awa sa akin. Naramdaman ko na nilapitan ako no Roxie at hinagod-hagod ang aking likuran.

"Tapos agad-agad kaming ikinasal.. Ang bilis ng pangyayari". Dagdag ko pa..

"Tapos ako pa ang sinisisi ni Gabriel... Pinikot ko daw siya para makipaghiwalay sa kanya si Ate Ara..... Pero hindi... Wala akong kasalanan. Hindi ko alam..kahit ako nagtataka sa mga nangyari. ..".. Sumisigok kong wika.

""Hindi kaya nilagyan ng pampatulog ang juice na ininom mo? Pareho kayo ni Gabriel." pero ano ang motibo ng may gawa nito? " diba pamilya mo lang ang kasama niyo noong gabing iyon"? Sabi ni Roldan.

Saglit akong natigilan sa sinabi ni Roldan. Ang kasama lang naman namin sa bahay ng time na yun ay si Mommy, Ate Ara at mga dalawang katulong. Wala pa si Daddy noon at alam kong parating si Kuya Gabriel para bisitahin si Ate Ara. Actually birthday ni Ate Ara iyun pero ayaw nito ng celebration. Gusto niyang kami - kami lang daw ang magbabonding.

Si Mommy ang nagpainom ng apple Juice sa akin. God??? .. Hindi kaya pinagkaisahan nila ako? Pero bakit? Bakit nila gawin sa akin yun?at kay kuya Gabriel pa talaga?

"Naku Bestie ha? Duda ako sa nangyari sayo ha? So naisuko mo na pala ang bataan sa gurang na Gabriel na yun? At siya pa talaga ang galit? Wow ha? Swerte na nga niya sayo... Fresh na fresh ka at batang-bata. ". Inis na sabi ni Roxie.

Tumingin ako kay Roxie. Umiling-iling ako." hindi ko alam Bestie. Wala naman akong naramdaman na kakaiba pagkagising namin kinaumagahan."

" Meaning walang blood sa bed mo? I mean no experience ka pa sa sex diba? So dapat may blood tsaka masakit daw yun Bestie." wika ni Roxie.

Umiling ako. Walang kahit na anong bahid ng dugo ang aking kama ng umagang iyun. May posibilidad na wala naman talagang nangyari sa amin ni Kuya Gabriel.

Napabuntong-hininga ako. Abala ang isip ko sa kakaisip kung bakit ginawa nila Mommy sa akin yun.. Hindi ko talaga alam ang kanilang motibo.

Nagdesisyon ako na hindi na muna papasok sa klase. Uuwi ako sa amin

Kokumprotahin ko si Mommy at ate Ara..

Bahala na total naman wala naman silang pakialam sa akin eh. Tatanungin ko lang naman sila kung bakit nila nagawa ito. Sa akin napunta ang lahat ng sisi na sila ang may gawa????. Ang unfair naman nila.

"Mga Bestie hindi muna ako papasok ngayon. Uwi muna ako sa amin" umiiyak kong wika sabay tayo at talikod sa kanila. Narinig ko pa ang pagtawag ni Roxie pero hindi ko na ito pinansin pa. Tuloy tuloy lang ako sa pagalalakad hangang nakasakay ng taxi.

Nagamamadali akong umuwi sa amin. Patuloy pa din ako sa pag iyak at hindi maawat sa pagpatak ang aking luha.

Pagdating ko sa bahay nadatnan ko si Mommy at ate Ara na nasa Sala at abala sa panonood ng kung ano sa tv. Nagtatawanan pa sila at parang hindi naman heartbroken si Ate Ara. Parang wala naman sa mga ito ang mga nangyari.

"Mommy" umiiyak kung tawag dito. Hindi kasi nila ako napansin dahil abala sila

"Oh, bakit nandito ka? Wag mong sabihin na pinalayas ka na agad ni Gabriel? Hindi ka man lang inabot ng isang lingo at napatalsik ka kaagad". Tumatawa na tanong ni Ate Ara. Bakas sa mukha nito ang pang-iinsulto sa akin.

Hindi ko pinansin ang sinabi ni Ate Ara. Tumingin ako kay Mommy at nagtanong..

"Mommy nilagyan niyo ba ng pampatulog ang juice namin nung gabing iyun? ?" Iyak kong tanong sa kanya

" Abat ako pa talaga pagbibintangan sa kalandian na ginawa mo?" Sigaw ni Mommy

" Mommy nagtatanong lang naman po ako eh. Ako kasi ang sinisisi ni Kuya Gabriel sa mga nangyari. ."paliwanag ko.

Ngumisi si Ate Ara sabay sabi. Tumayo ito at naglakad palapit sa akin.

" Mommy sabihin na nga natin ang totoo sa bobaeng iyan . Total mukhang alam nya naman ang totoo eh. Mas mabuti na ngayon pa lang alam nya na kung ano ang plano para naman pagdating ng araw hindi na siya magulat pa." ngisi na sabi ni Ate Ara.

" oo planado nmin ang lahat. Hindi pa ready ang ate ara mo para magpakasal kay Gabriel. Gusto pa ng ate mo na maging international model bago mag asawa. Mataas ang pangarap ng kapatid mo kaya naman kailangan ko siyang suportahan sa lahat ng gusto niya." paliwanag ni Mommy

" Ano ang ibig niyong sabihin? Bakit kailangan namin magpakasal ni Kuya Gabriel? Umiiyak kong tanong

"Obvious ba? Maraming umaaligid-aligid na babae kay Gabriel. Baka kapag ipilit ko ang pangarap ko kaysa maging asawa niya magahanap siya ng iba. Kaya naman naisip namin ni Mommy na bakit hindi nalang ikaw".palakad lakad at pangiti-ngiti na sabi ni Ate Ara.

"Anong ibig niyong sabihin" naguguluhan kong tanong.. "anong bakit hindi nalang ako?

" Pupunta ako ng New York para tuparin ang pangarap ko pero pag uwi ko babawiin ko sayo si Gabriel". Ngisi ni Ate Ara. "At least kapag ikaw ang naging asawa niya alam ko sa sarili ko na mabilis ko siyang maagaw sayo kasi tatanga-tanga ka... Hahhahahhahah!!!!! Humahalakhak na sabi ni Ate Ara." At ako ang mahal ni Gabriel" dagdag pa nito.

Parang bomba sa pandinig ko ang sinabi ni Ate Ara. Hindi ako makapaniwala. Lalo akong napaiyak sa sinabi niya. Sobrang sakit. Ang sikip sa dibdib. Hindi ko alam kung bakit ganito sila..

"Mommy.. Huhuhuhu!!!! Bakit ako??? Wala ba talaga kayong kahit na kunting pagmamahal sa akin? Umiiyak kong tanong

" Carissa.. Magandang kinabukasan ang naghihintay sa Ate Ara mo kaya dapat lang na suportahan natin siya sa lahat ng gusto niya". Paliwanag ni Mommy.

" At paano naman ako Mommy??? Bakit kailangang ako ang magsakripisyo?? Paano ang kinabukasan ko??? Huhuhuhu!!! Umiiyak kong tanong.

" Carissa matatapos din yan. Pagbalik ng Ate Ara mo malaya ka na ulit sa kasal. Siguradong babalikan ni Gabriel ang Ate mo kapag ready na siyang magpakasal" nakangiti na sabi ni Mommy.

"Yes little Sissy" .. Bulong sa akin ni Ate Ara. "Sa ngayon eenjoy mo muna ang pagiging Mrs.ni Gabriel. Ano pa ba hahanapin mo sa kanya? Ang yummy nya kaya." pero pagbalik ko akin siya ulit.. Itutuloy namin ang aming mga pangarap. Sa ngayon kailangan niya munang matali sa isang kasal at sa iyo yun para siguradong may babalikan ako" ".. Humahagihik niyang sabi.

" Sa ngayon ipapahiram ko muna siya sa iyo. Pero ibabalik mo din siya sa akin kapag ready na ako..". Dagdag pa na sabi ni Ate Ara.

" Ganoon lang ba kadali sa inyo yan Ate? Hindi ko alam kung bahagi ba ako ng pamilya na ito.. Huhuhuhu!!!! "Sobrang sama ng loob ko na wika

" Bakit ako ang pinahihirapan niyo?". Halos pasigaw kong tanong.

" Abat m*****a ka.. Lumalaban ka na ngayon???? Anong pinahihirapan ang pinagsasabi mo eh alam ko naman na mag eenjoy ka din eh."diba matagal mo ng gusto si Gabriel? Ayan na chance mo na yan. Ipapahiram muna ni Ara si Gabriel sa iyo" .. Wika ni Mommy

" No Mommy... Gusto nyong sirain ang buhay ko diba? Kasi si Ate Ara nalang lagi ang pinapaboran niyo.... Paano naman ako.. Huhuhuhu! Anak niyo din naman ako ah???? ". Tanong ko. Hindi ko na napigilan ang aking sarili. Humalugpos na ang aking damdamin. Ang sakit na talaga. Gusto kong ilabas lahat ng hinanakit ko.

" Abat!!??? Carisaaa" Sigaw ni Mommy.

Wag mo questionin kung paano ko kayo tratuhin. Anak lamang kita at lahat ng gusto kong gawin sa inyo gagawin ko!!!! Ano pa ba ang pinuputok ng butchi mo. Bakit hindi mo maintindihan na kailangan nating tulungan ang ate mo para sa kanyang mga pangarap." pagalit na sabi ni Mommy

" Pero sana Mommy wag naman sa ganitong paraan. Huhuhuhu! "Nag uunahan ang mga luha ko sa pagpatak.

" Tama na ang usapan na ito at na iistress lang ako. Umalis ka na.. Diba sabi ko sa iyo hindi ka pwede umuwi hangang asawa ka ni Gabriel!?!!! . Sabi ni Mommy.

Hindi ako nakaimik sa sinabi ni Mommy. Patuloy lang ako sa pagluha habang nakatingin sa kanya.

"Lumayas ka na na daw muna little Sissy"... Nang-iinis na sabi ni Ate Ara.

"I hate you Mommy" bulalas ko sabay talikod sa kanila... Hilam ng luha ang aking mga mata habang naglalakad palabas ng aming gate.

"Bestie!!!"! Narinig ko na may sumigaw at humawak sa balikat ko. Nang lingunin ko ay nakita ko si Roxie na nakahawak sa balikat ko at si Roldan.Sinundan pala nila ako.

"Naku naman Bestie anong nangyari? Halika doon tayo sa kotse ni Roldan. Buti nalang sinundan ka namin. Parang wala ka sa huwisyo." ... Nag alalang sabi ni Roxie.

Halos hindi ako makahinga sa kakaiyak. Umuubo na din ako dahil kinakapos ako sa paghinga. Alam kong sobrang maga na ng aking mga mata. Pero hindi eh gusto ko ilabas ang sama ng loob ko at walang ibang pwede gawin kundi umiyak.

Inakay ako ng mga friends ko papunta sa kotse ni Roldan. Doon ako naupo at hinayaan nila akong umiyak habang si Roxie naman ay hinagod-hagod ang aking likod.

"Bestie tama na yan.. Dito lang kami... Please stop crying na" ... Naluluha na alo sa akin Roxie. Alam kong awang awa siya sa akin.

Si Roldan naman ay tahimik lang. Alam kong nakikisimpatiya din siya sa akin. Salubong ang mga kilay niti habang nakakuyom ang mga kamao.

"Painumin mo muna siya ng tubig Roxie baka biglang mahimatay yan.. Kawawa naman ang Carissa natin. Lahat yata ng pighati sa mundo nasa kanya na. Kung may magagawa lang sana tayo."Malungkot na sabi ni Roldan. Pinaandar nya na din ang kanyang sasakyan.

" Sa condo mo nalang muna tayo Roldan. Hintayin natin na gumaan ang pakiramdam ni Carissa." sabi ni Roxie.

" Hindi nga Bestie, uuwi nalang muna ako. Doon na ako ngayon nakatira sa bahay nila Gabriel. Pwede bang magpahatid sa inyo doon?... Humihikbi pa rin ako habang nagsasalita.

"Sure ka ba Bestie? Pwede naman sa condo ka na lang muna. Magrelax ka muna bago umuwi. Baka mapaano ka pa niyan. " sagot ni Roldan.

"Ok lang ako....salamat sa inyo." sagot ko dito.

". Basta lagi mong tandaan nandito lang kami para sa iyo. Kami ang iyong kakampi sa lahat ng oras. Huwag kang mahiya na magsabi sa amin ha? " madamdamin na sabi ni Roldan.

" Laban lang Bestie.. Pagsubok lang yan. Malakas ka yata".. Sabi pa ni Roxie..

"Salamat mga Bestie..

Salamat at nandyan kayo. Sana hindi kayo magsawa sa kakapakinig ng mga problema ko". Malungkot kong wika.