Ilang araw na ganoon ang mga nararamdaman ko pero isinantabi at hindi ko pinaalam kila Mom and Dad dahil ayaw kong mag-alala sila sa akin lalo na at mas marami pang trabaho ang kinakaharap nila sa kompanya. Kami na dapat ni Ate Sabrina ang nagha-handle ng kompanya dahil sa amin naman 'yon maiiwan pero dahil wala namang magawa sila Mom and Dad sa bahay ay mas gusto nilang tulungan na lang kami roon. "Mangoes with ketchup?! My gosh, Lily! That's so gross!" maarteng sabi sa akin ni Caroline. Weekend ngayon at mas pinili kong mag-spend ng time sa condo ko mag-isa pero dumalaw sa akin si Caroline nang biglaan kaya naman wala na akong ibang nagawa pa. Gusto ko sanang mapag-isa ngayong araw pero hindi ko naman siya pwedeng paalisin. "It tastes good, Carol. Ano'ng gross ka d'yan? Why don't you taste it kaya?" maarteng sabi ko rin sa kaniya pagkatapos ay inirapan pa. "No way. Kung ano-ano ang mga pinagkakakain mo lately ha. Buntis ka ba?" sabi niya pagkatapos ay pabiro pang nagtanong. Hal
"So what's your plan now? Kailan mo balak ipaalam kay Cristiano ang tungkol dito?" tanong sa akin ni Ate. Ang saya sa mga labi ko ay unti-unting nawala nang maalala ko si Cristiano. Mahigit isang buwan na rin yata ang lumipas simula nang hindi ko siya nakikita at hindi pa rin siya tumatawag sa akin tungkol sa ipapa-design niya sa akin. Hindi rin naman siya nababanggit sa akin ni Lucas kapag nagkikita kaming dalawa. Siguro nga ay sobrang busy niya talaga sa mga negosyo niya. "I don't know yet. Hindi ko pa alam kung saan ko siya hahanapin," sagot ko naman. "Why don't you ask one of his brothers? I'm sure alam nila 'yon," suhestiyon na sabi ni Ate. Napailing naman ako dahil sigurado akong pag-iisipan na naman ako ng dalawang 'yon lalo na si Lucas. "I'll try to find him by myself. Kapag hindi ko siya nahanap at na-contact ay tsaka pa lang ako hihingi ng tulong sa magkapatid," sunod-sunod ko namang sabi. Tumango naman sa akin si Ate na para bang sang-ayon sa sinabi ko. Dinala niya ri
"So, what's your plan on your birthday? Sa house niyo lang talaga?" tanong ko kay Lucas.Magkasama na kami ngayon at sinundo niya ako sa condo. Pupunta raw kami sa isang designer na kakilala niya para mamili or magpagawa ng susuotin niya sa birthday niya."Yup. I invited all my friends and colleagues. Nag-invite rin sina Mom and Dad. I've been celebrating my birthdays outside before. Gusto ko sa house naman para maiba," sunod-sunod naman niyang paliwanag sa akin.Napatango naman ako dahil mas maganda nga kung sa bahay na lang nila ang party. Sobrang laki ng bahay nila at sigurado akong kasya lahat ang mga bisita niya roon. "Well, that's good idea. Are you gonna bring your girlfriend now?" natatawang tanong ko naman sa kaniya."What girlfriend are you talking about, Lily? Kahit nga fling ay wala ako," sagot niya habang natatawa rin.Bahagya lang naman akong napangisi at napatango sa kaniya. Gusto ko sana asarin si Lucas kay Stella pero may boyfriend na nga si Stella at baka hindi niya
Napangiti ako habang tinitignan 'yon sa hindi kalayuan. Bigla akong na-excite na maipasuot ko ang mga gano'ng damit sa magiging anak ko kahit na wala pang gender ito. Alam kong hindi ito ang tamang araw para bumili ng mga gamit para sa baby dahil si Lucas ang kasama ko, pero hindi na ako nagdalawang isip pa na lumapit doon para lang magtingin muna.Halos mamangha ako sa maliliit na damit doon at napapangiti dahil nai-imagine kong suot na 'yon ng baby ko. Hinawakan ko ang maliit at kulay pink na damit. Kung babae man ang magiging anak ko ay sigurado akong bagay na bagay 'yon sa kaniya. Sigurado rin ako na tuwang-tuwa sina Mom and Dad dahil baby girl ang gusto nila ngayon na apo.Gusto ko nang umalis doon pero nate-tempt akong kuhanin 'yon dahil baka maubos na. Sigurado rin ako na wala na ang gano'ng design kapag nanganak na ako. "Lily! You're just here lang pala. Ano'ng ginagawa mo rito?" si Lucas na kararating lang doon.Halos mabitawan ko naman ang hawak ko dahil sa gulat at biglaan
Dumating ang araw ng birthday ni Lucas. Mabuti na lang din ay dumating ang in-order ko sa ibang bansa na drone. Iyon ang birthday gift ko sa kaniya dahil bukod sa pagiging magaling na engineer ni Lucas ay mahilig din siyang mag-adventure. Nahirapan pa nga akong maghanap ng ireregalo sa kaniya dahil lahat naman yata ay nasa kaniya na except sa drone. Hapon hanggang gabi ang birthday ni Lucas at medyo na-late pa nga kami sa call time dahil sa pag-aayos naming tatlo nila Stella at Caroline."Liam! Where's the birthday boy?" tanong ko kay Liam pagkatapos kong bumeso sa kaniya."He's with his friends malapit sa swimming pool area. Ang ganda mo ah!" sagot at puri naman siya sa akin.Bahagya naman akong natawa at tinapik na lang siya sa balikat."Thanks! Ikaw rin. Puntahan ko lang muna si Lucas para ibigay 'tong presents ko sa kaniya," paalam ko naman.Tumango lang naman sa akin si Liam at kumaway dahil mukhang may pupuntahan din siya. Nagkasalubong lang kasi kami roon. Ang dalawa ko namang
Agad akong napalunok dahil kita ko ang seryosong mukha niya. Well, ganito naman siya parati pero sobrang seryoso nito ngayon at mukhang ang hirap niyang kausapin. Wala akong nakikitang amo sa mukha niya kaya naman kahit nakakaramdam ako ng kaba ngayon ay hindi ko na palalagpasin ang pagkakataon na 'yon."I need to talk to you," sagot ko sa kaniya.Bahagyang napataas ang isa niyang kilay kaya nanatili akong nakatingin sa kaniya. Hindi ko alam kung paano ko ba 'yon sisimulan!"What is it? Sabihin mo na kaagad dahil kailangan ko na magpahinga," sabi niya sa akin.Muli akong napalunok doon dahil may kakaiba sa kaniya ngayon. Bakit parang iba siyang makipag-usap sa akin ngayon? I feel something about his behavior tonight lalo na sa pakikipag-usap sa akin ngayon pa lang. Dahil hindi ko alam kung paano ko sisimulan ang pagsabi sa kaniya ay kinuha ko na lang ang printed na ultra sounds ko sa bag ko. Nanginginig pa ang dalawa kong kamay habang kinukuha 'yon. Wala na akong pakialam kung pagod
Parang kulog naman ang boses ni Tito Christian nang marinig namin 'yon. Agad namang lumapit si Lucas sa dalawang kapatid niya para awatin ang mga ito. Napahinto rin naman silang dalawa dahil naroon na nga ang mga magulang namin. Napapikit ako ng mariin doon dahil hindi sa ganitong sitwasyon ko gustong ipaalam sa kanila ang lahat pero bumulong lang sa akin si Ate roon para palakasin ang loob ko. Isinara ang pintuan doon at kaming pamilya na lang nga ang naroon. Kabado naman akong napatingin kina Mom and Dad na nagtatakha ang mga mukha roon habang tinitignan akong namumugto ang mga mata. "Bakit mo kami pinatawag, Lisette? At ano ang dapat nating pag-usapan? May problema ba?" sunod-sunod na tanong naman ni Daddy. "Good news or bad news?" tanong naman ni Mommy. "Both," sagot ni Tita. "Then let's start for good news," sabi naman ni Lucas doon na wala ring kaalam-alam. Napatingin sa akin si Tita Lisette at tumango sa akin na para bang sumenyas na ako na ang magsabi roon pero napailing
Maraming prutas 'yon at bigla rin akong nagutom kahit maaga pa. Nakita ko namang walang epekto 'yon kay Janeth kaya kumuha ako at kumain din habang nagpipirma.Ilang saglit lang din ay tumunog naman ang phone ko kaya agad akong napatingin doon. Text lang siya pero si Liam ang may mensahe kaya agad kong binasa dahil baka importante.From Liam:I hope you like the fruits. Kainin mo lahat 'yan para healthy kayo ni baby.Napangiti naman ako dahil sa kaniya pala galing ang mga 'yon. Bigla ko tuloy naalala ang suggestion niya kagabi na siya na lang ang ipakasal sa akin at kuhanin ang responsibilidad na dapat si Cristiano ang gagawa. Ayaw kong mangyari 'yon dahil sigurado akong masasayang lang si Liam at ang pagkakaibigan naming dalawa kapag ipinakasal kami sa isa't-isa. I want him to be happy at hindi siya magiging masaya kapag ako ang naging asawa niya.I'd rather to suffer than to see him hurting because of me.To Liam:Received it. Thanks, Liam!Itinabi ko ang phone ko nang makapag-reply
Sa mga sandaling oras na naghihintay ako sa pagdating ni Cristiano ay siyang paglaban ko naman sa antok at pagod ko. Wala pa akong halos pahinga dahil iyon din ang araw na pag-uwi ko mula sa America. Mas nananaig naman ang kaba at takot ko kaya kahit na ano'ng bigat ng talukap ng mga mata ko ay hindi ko 'yon maipikit. Mahigit kalahating oras na ang lumipas at sigurado akong malapit na si Cristiano. Tumayo ako mula sa pagkakaupo at muling sumilip sa bintana. Hindi pa rin umaalis ang mga lalaking nakabantay roon kaya naman napabuntong hininga na lang ako. Hindi ba sila napapagod or inaantok man lang? Napailing na lang ako roon at napairap. Sana lang ay sapat ang mga dinalang tauhan ni Cristiano dahil masyadong marami ang mga tauhan ni Mike. Ilang sandali pa akong nakatayo roon nang maramdaman kong nag-vibrate ang watch na nasa bulsa ko kaya naman dali-dali kong kinuha 'yon para tignan. Tumatawag doon si Cristiano kaya hindi ko na pinatagal pang sagutin 'yon dahil sa kaba na kanina ko p
"Matagal naman na tayong hiwalay simula nang mawala ang baby natin. So, bakit ayaw mo pa akong pakawalan?" tanong ko sa kaniya.May bahid ng luha sa gilid ng mga mata ko pero agad kong itiningin 'yon sa itaas para hindi magtuloy ang pagluha. Sinabi ko sa sarili ko na hiindi na ako iiyak muli sa harapan niya."I-I don't want us to separate. Patawarin mo na ako, Lily. Tatanggapin ko ang lahat 'wag mo lang akong hiwalayan," sagot niya sa akin at mas lalong humigpit ang yakap niya.Napahawaj ako sa braso niya para ilayo siya sa pagkakayakap sa akin pero masyado siyang malakas kaysa sa akin. "Bitiwan mo na ako," sabi ko sa kaniya.Naramdaman ko naman ang paghugot nang malalim niyang hininga bago ako tuluyang hiniwalayan sa pagkakayakap pero nanlaki ang mga mata ko sa sumunod niyang ginawa."W-What are you doing?" nauutal kong tanong sa kaniya.Napatingin ako sa paligid namin at laking pasasalamat ko dahil walang tao roon. Lumuhod siya at humawak sa kamay ko."Don't leave me. Please," his v
[After Flashback: Continuation of chapter 8] *** "I-I'm so sorry to hear that, Lily. Kung alam ko lang na gano'n ang pinagdaanan mo," sabi sa akin ni Liam. Pinalis ko ang mga luha ko at agad na ininom ang alak na nasa harapan ko. Hindi ko akalain na sa ilang taon ang lumipas ay muli akong mapapaiyak. That was very diffucult for me to move on. Matapos kong magpatulong kay Ate na dalhin ako sa ibang bansa na walang makakaalam ay nagsimula akong kalimutan ang lahat ng mga nangyari pero hindi ko pa rin maiwasan na maalala 'yon minsan. "Mali ang ginawa sa'yo ni Kuya pero napatawad mo na ba siya? Are you ready to face him again?" tanong sa akin ni Liam. Natawa ako at napailing dahil kaya ko naman na talagang humarap kay Cristiano. May kaonting takot lang talaga akong nararamdaman dahil hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon naming dalawa kapag nagkita kaming muli. Basta ang tanging gusto ko lang ngayon ay ma-annul ang kasal naming dalawa kaya naman hindi ko maiwasang magalit sa t
Walang kahit na sino ang makakapagsabi kung gaano kasakit ang nararamdaman ko ngayon. Nawalan lang naman ako ng anak at dahil 'yon sa pananakit sa akin ni Cristiano. Sinisisi ko ang sarili ko dahil kung hindi ako lumaban sa kaniya ay sana hindi iyon nangyari. Kung nag-stay na lang sana ako sa kwartong 'yon at indahin ang pananakit niya sa akin.Tulala lang ako habang naka-upo sa hospital bed. Kanina pa ako iyak nang iyak doon at paminsan-minsan ay hihinto ako kapag napagod. Hindi ko matanggap ang nangyari. Hindi ko matanggap na sa isang iglap ay nawala ang hinihintay kong anak. Hindi ko man lang siya nahawakan, nakita, at kahit kailan hindi ko na siya makikitang lalaki pa kasama ako."Eat this so you can get some strength. Tinawagan ko na si Sabrina," sabi ni Cristiano.Hindi siya umalis sa tabi ko kanina pa kahit na nakailang beses na akong pagtaboy sa kaniya. Mas lalo akong naiyak dahil naalala ko ang mga magulang at kapatid namin na sabik na sabik sa pagdating ng magiging anak ko p
"Bakit sa akin mo ibinabalik ang mga salitang dapat sa'yo? You're the who's cheating here at hindi ako!" dagdag na sabi ko sa kaniya.Siya naman talaga ang nanloloko sa aming dalawa at hindi ako. Binalikan niya ang ex niya kinikita niya ito ng patago. Niloloko nila kami ng asawa ni Francine."So, bumabawi ka nga? You're doing this to shame me?! Ang kapal ng mukha mo! Pinakasalan lang kita dahil nabigla ako at dahil sa batang dinadala mo! I agree to marry a girl but nothing like you!" patuloy niya.Pinalis ko ang mga luha ko at umiling sa mga sinasabi niya. Kahit isa ay walang katotohanan doon dahil ang pagloloko ay ang bagay hinding-hindi ko kayang gawin dahil alam ko ang pakiramdam no'n. "Hindi ako bumabawi. Hindi kita niloloko-""Stop lying!" sigaw niya dahilan nang pagkahinto ko sa pagsasalita."Alam mong gusto ka ni Liam kaya ka sumasama sa kaniya! Sana pala sa kaniya ka na lang nagpakasal! Nagpakipot ka pa no'ng una pero gusto mo rin pala!" sunod-sunod niyang sabi sa akin.Halos
"I'm his brother. Ako na ang bahala magpaliwanag sa kaniya," sabi ni Liam sa bodyguard ko. Napailing naman ako dahil baka magalit lalo sa akin si Cristiano pero ayaw ko namang makulong dito sa loob ng bahay lalo na at karapatan kong lumabas. "Mapapagalitan po ako, Sir. Baka mawalan pa ako ng trabaho," sagot nito kay Liam. "Ako ang bahala sa'yo. Tatawagan ko rin si Cristiano para sabihin na ako ang kasama ng asawa niya. May tiwala siya sa akin," patuloy na pagpupumilit ni Liam. Ilang minuto rin kaming nakipag-usap sa bodyguard ko hanggang sa nakumbinsi namin ito at nakalabas nga ako. "Bakit ayaw kang palabasin ng bahay ni Cristiano?" tanong sa akin ni Liam. Hindi naman ako nakapagsalita kaagad dahil kahit ako ay hindi ko alam kung bakit ayaw niya akong paalisin. Nag-isip na lang tuloy ako ng ibang dahilan para masagot ko ang tanong ni Liam. "Ah, he just want me to rest. Ayaw niya munang umalis-alis ako para raw hindi ako mapagod," palusot na sabi ko. "Don't worry. Ako na ang ba
Gano'n ang mga naging trato sa akin ni Cristiano sa mga sumunod na araw pa at alam ko ang dahilan. Ayaw na niya sa akin dahil nasa iba na muli ang atensyon niya at ramdam niyang mahal na siya ulit ni Francine."What happened to your right hand?" tanong sa akin ni Stella.Nasa condo ako ngayon at dinalaw na naman ako ni Stella. Napatingin naman ako sa kamay kong may kaonting lapnos dahil sa pagkakapaso kanina."Ah, wala. Naaksidenteng naidikit ko lang 'yan kanina habang nagluluto ako," sabi ko sa kaniya.Aksidente naman talaga ang nangyari kanina dahil nagtalo kaming dalawa ni Cristiano. Muntikan ko na naman kasing masunog ang niluluto ko kanina at inagaw niya 'yon sa akin pero nagpumilit ako na ako na lang ang magluto. Sa pagiging makulit ko kanina ay napagalit ko siya nang sobra dahilan nang pagdadabog niya kaya tumama sa akin ang mainit na kawali."My gosh! Tigilan mo na nga kasi ang kakaluto. Cooking is not for you kahit na ano'ng gawin. Sabihin mo kay Cristiano ay ikuha ka ng cook
"May asawa na kayong parehas, Francine. Why don't you focus on yuour husband and build your own family? Bakit sa akin pa ang gusto mong sirain?" tanong ko sa kaniya. Hindi siya nakapagsalita at napayuko lang habang umiiyak. Mabilis akong maawa kapag nakakakita ako ng mga taong umiiyak sa harapan ko pero hindi niya deserve ng awa ko. "Lily, please. Sinubukan ko naman lumayo at kalimutan siya e. Sinubukan ko lahat ng makakaya ko para lang 'wag na ulit magpakita sa kaniya pero tadhana ang nagdadala sa amin sa isa't-isa," sunod-sunod niyang sabi. Napailing naman ako at napasinghap. Masakit para sa akin ito dahil dalawa kaming nasasaktan dahil sa isang lalaki at alam kong isa sa amin ang uuwi ng panalo at isa ang uuwi na talunan. "I don't care about your feelings, Francine. That's not valid to ruin a family! And I'll do my best to save my family, so I'm here to warn you. Stay away from my husband," sunod-sunod ko ring sagot sa kaniya. Alam kong wala akong laban dahil siya naman talaga
"You're leaving?"Napahinto si Cristiano sa paglalakad nang tuluyan siyang makababa sa hagdan. Ten pm na at nakita kong bihis na bihis siya. Madilim na sa sala kaya hindi aakalain na may tao roon. Nakahiga na kami kanina pa sa kwarto para matulog at magpahinga pero naramdaman kong bumangon siya kaya naman inunahan ko na siya rito sa baba dahil kutob kong aalis siya. Tama naman ang kutob ko dahil nasa harapan ko siya ngayon.Simula nang bumalik siya galing sa ibang bansa ay may nag-iba sa kaniya. Naging cold ang tungo niya sa akin sa tuwing maglalambing ako sa kaniya. Kaya naman sa tuwing naiisip ko na si Francine ang dahilan no'n ay hindi ko maiwasang hindi masaktan."What are you doing here?" tanong naman sa akin pabalik ni Cristiano.Tanging kaonting ilaw lang ang naroon at kita ko ang tingin niya sa akin."Uminom lang ako ng tubig," palusot na sabi ko naman sa kaniya."Gabi na ah? Aalis ka pa?" tanong ko kaagad sa kaniya."Andrew called me. Nasa bar sila with our friends, at pinapa