"Alam ko naman 'yon, Liam at kung gusto ko pa rin si Cristiano ay alam ko naman kung hanggang saan ang boundaries ko. Believe me or not, wala na talaga akong gusto kay Cristiano," sunod-sunod kong paliwanag sa kaniya. Hindi kailangan maisali si Cristiano sa usapan namin dahil ang kailangan naming pag-usapan ngayon ay ang sa aming dalawa. "And let's not about him. Ang kailangan nating pag-usapan ay ang situation natin ngayon," dagdag ko pa. "Hindi ako naniniwala na wala ka ng gusto sa kapatid ko pero ayos lang 'yon. 'Wag sanang lumayo ang loob mo sa akin," sagot naman niya sa akin. "Of course, not. Ikaw pa rin ang kaibigan ko, Liam. Walang magbabago sa kung ano ang meron tayo dati. Ikaw sana ang 'wag lumayo ang loob sa akin dahil hanggang kaibigan lang ang kaya kong ibigay sa'yo," pagpapatuloy ko roon. "Syempre hindi rin lalayo ang loob ko sa'yo, Lily. Hindi naman importante sa akin kung basted or may pag-asa ako sa'yo eh. The important thing here is nasabi ko sa'yo ang nararamdam
Ilang linggo rin ang lumipas simula nang mangyari ang mga naging problema ko. Nadamay rin ako sa issue ni Regina dahil ako ang pinagbintangan niya na nagpakalat ng video na 'yon pero agad ko namang napensahan ang sarili ko sa tulong ni Liam. Siya ang humawak ng kaso roon at napatunayan na wala namang ibidensya si Regina para pagbintangan ako kaya naman bumalik lang sa kaniya 'yon. Siya pa ngayon ang nakasuhan ng oral defamation kaya naman sobrang sakit siguro ng ulo ng management niya sa kaniya. "Architect! Ready ka na ba mamaya?" tanong sa akin ni Trisha. Nasa office ako ngayon at abala kami sa ilang mga gawain. Tinatapos na namin 'yon dahil nag-aya si Stella na mag-night out dahil weekend naman daw. Tumanggi nga ako no'ng una dahil wala ako sa mood mag-party ngayon. Medyo masama rin ang pakiramdam ko kaya lang ay dahil minsan lang naman makompleto ang grupo namin ay no choice ako kung hindi sumama sa kanila. "Yup," tipid na sagot ko naman. "Ang moody mo yata ngayon, Architect? A
"Lily," tawag sa akin ni Liam. Wala na sa tabi ko si Lucas dahil nagkayayaan silang magsayaw sa dance floor habang ako ay nanatili naman sa table namin kasama ang iba pa naming mga kaibigan doon. Ubos na rin ang chips na binili sa akin ni Lucas at nakailang basong juice na rin ako doon. "Liam, what's up?" tanong ko naman kay Liam. Nakatayo siya sa harapan ko kaya naman kinailangan ko pang tumingala para lang matignan siya. "Are you alright? Kanina ka pa kumakain niyan ah? Hindi ba at ayaw mong kumakain ng unhealthy foods?" tanong niya sa akin. Nang makita niya sigurong nahihirapan ako sa pagtingala sa kaniya ay naupo siya sa tabi ko. Nakita ko namang nakatingin siya sa mga kinakain ko roon pero nagkibit na lang ako ng balikat. "Yeah, pero minsan lang naman 'to," sagot ko sa kaniya. "Gutom ka ba? We can eat dinner if you want," sabi niya. Napahinto naman ako sandali roon at pinakiramdaman ang sarili ko pagkatapos ay napatango sa kaniya dahil nakaramdam pa rin ako ng gutom kahit
Napatakbo ako kaagad sa bathroom ko dahil nag-iba ang takbo ng sikmura ko. Napaupo ako kaagad sa tiles at nagsuka sa bowl. Nanghihina ako roon at halos maramdaman ko ang panginginig ng katawan ko. Duwal lang ako nang duwal doon kahit na wala namang lumalabas doon. Nang matapos ako ay kahit na nanghihina ang katawan ko ay pinilit kong tumayo para makapaghilamos. Namumula ang mga mata ko dahil halos maiyak ako sa pagsusuka. Normal na sa akin ito dahil ganito naman ako noon pa kapag nilalagnat. Napabuntong hininga na lang tuloy ako roon at nagpasiya na maligo na lang din dahil naroon na rin naman ako sa loob ng bathroom. Sandali lang akong naligo roon dahil natatakot ako na baka mahilo ako roon kaya naman nagbihis na lang ako ng comfortble na damit at muling nahiga sa kama ko. Halos hindi ko nagalaw ang pagkain na inihanda para sa akin nila Mommy at natulog na lang ako roon. Nagising naman ako kaagad dahil may tumawag sa phone ko kaya kahit na wala ako sa mood na sumagot ng mga tawag ng
Bumalik ang sigla ng katawan ko at nakapagtrabaho ako nang maayos sa mga sumunod na araw. I feel something to me but I can't figure what is that. Pakiramdam ko ay lagi akong pagod kahit na nakakatulog naman ako ng kompleto sa gabi."Architect?"Nasa office ako ngayon at hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako habang pumipirma roon. Wala naman akong masyadong gagawin ngayon at wala rin mga meetings pero pumasok pa rin ako rito sa kompanya."Are you okay? Masama po ba ang pakiramdam mo?" tanong sa akin ni Janeth.Nagising lang ako dahil sa paggising niya sa akin. Napatango naman ako sa kaniya at napahilamos na lang ako sa mukha gamit ang dalawang palad ko."Yeah, I'm alright. I'm sorry," sagot ko.Halos hindi naman ako magkanda-ugaga roon at tinignan ang natirang mga papel na dapat kong pirmahan. Nakahinga naman ako nang maluwag nang makita kong halos patapos na ako roon.Two pm na nang hapon at kahit na kakakain ko lang kanina bago ako nakatulog ay kumalam na naman ang sikmura ko. N
Ilang araw na ganoon ang mga nararamdaman ko pero isinantabi at hindi ko pinaalam kila Mom and Dad dahil ayaw kong mag-alala sila sa akin lalo na at mas marami pang trabaho ang kinakaharap nila sa kompanya. Kami na dapat ni Ate Sabrina ang nagha-handle ng kompanya dahil sa amin naman 'yon maiiwan pero dahil wala namang magawa sila Mom and Dad sa bahay ay mas gusto nilang tulungan na lang kami roon. "Mangoes with ketchup?! My gosh, Lily! That's so gross!" maarteng sabi sa akin ni Caroline. Weekend ngayon at mas pinili kong mag-spend ng time sa condo ko mag-isa pero dumalaw sa akin si Caroline nang biglaan kaya naman wala na akong ibang nagawa pa. Gusto ko sanang mapag-isa ngayong araw pero hindi ko naman siya pwedeng paalisin. "It tastes good, Carol. Ano'ng gross ka d'yan? Why don't you taste it kaya?" maarteng sabi ko rin sa kaniya pagkatapos ay inirapan pa. "No way. Kung ano-ano ang mga pinagkakakain mo lately ha. Buntis ka ba?" sabi niya pagkatapos ay pabiro pang nagtanong. Hal
"So what's your plan now? Kailan mo balak ipaalam kay Cristiano ang tungkol dito?" tanong sa akin ni Ate. Ang saya sa mga labi ko ay unti-unting nawala nang maalala ko si Cristiano. Mahigit isang buwan na rin yata ang lumipas simula nang hindi ko siya nakikita at hindi pa rin siya tumatawag sa akin tungkol sa ipapa-design niya sa akin. Hindi rin naman siya nababanggit sa akin ni Lucas kapag nagkikita kaming dalawa. Siguro nga ay sobrang busy niya talaga sa mga negosyo niya. "I don't know yet. Hindi ko pa alam kung saan ko siya hahanapin," sagot ko naman. "Why don't you ask one of his brothers? I'm sure alam nila 'yon," suhestiyon na sabi ni Ate. Napailing naman ako dahil sigurado akong pag-iisipan na naman ako ng dalawang 'yon lalo na si Lucas. "I'll try to find him by myself. Kapag hindi ko siya nahanap at na-contact ay tsaka pa lang ako hihingi ng tulong sa magkapatid," sunod-sunod ko namang sabi. Tumango naman sa akin si Ate na para bang sang-ayon sa sinabi ko. Dinala niya ri
"So, what's your plan on your birthday? Sa house niyo lang talaga?" tanong ko kay Lucas.Magkasama na kami ngayon at sinundo niya ako sa condo. Pupunta raw kami sa isang designer na kakilala niya para mamili or magpagawa ng susuotin niya sa birthday niya."Yup. I invited all my friends and colleagues. Nag-invite rin sina Mom and Dad. I've been celebrating my birthdays outside before. Gusto ko sa house naman para maiba," sunod-sunod naman niyang paliwanag sa akin.Napatango naman ako dahil mas maganda nga kung sa bahay na lang nila ang party. Sobrang laki ng bahay nila at sigurado akong kasya lahat ang mga bisita niya roon. "Well, that's good idea. Are you gonna bring your girlfriend now?" natatawang tanong ko naman sa kaniya."What girlfriend are you talking about, Lily? Kahit nga fling ay wala ako," sagot niya habang natatawa rin.Bahagya lang naman akong napangisi at napatango sa kaniya. Gusto ko sana asarin si Lucas kay Stella pero may boyfriend na nga si Stella at baka hindi niya
Sa mga sandaling oras na naghihintay ako sa pagdating ni Cristiano ay siyang paglaban ko naman sa antok at pagod ko. Wala pa akong halos pahinga dahil iyon din ang araw na pag-uwi ko mula sa America. Mas nananaig naman ang kaba at takot ko kaya kahit na ano'ng bigat ng talukap ng mga mata ko ay hindi ko 'yon maipikit. Mahigit kalahating oras na ang lumipas at sigurado akong malapit na si Cristiano. Tumayo ako mula sa pagkakaupo at muling sumilip sa bintana. Hindi pa rin umaalis ang mga lalaking nakabantay roon kaya naman napabuntong hininga na lang ako. Hindi ba sila napapagod or inaantok man lang? Napailing na lang ako roon at napairap. Sana lang ay sapat ang mga dinalang tauhan ni Cristiano dahil masyadong marami ang mga tauhan ni Mike. Ilang sandali pa akong nakatayo roon nang maramdaman kong nag-vibrate ang watch na nasa bulsa ko kaya naman dali-dali kong kinuha 'yon para tignan. Tumatawag doon si Cristiano kaya hindi ko na pinatagal pang sagutin 'yon dahil sa kaba na kanina ko p
"Matagal naman na tayong hiwalay simula nang mawala ang baby natin. So, bakit ayaw mo pa akong pakawalan?" tanong ko sa kaniya.May bahid ng luha sa gilid ng mga mata ko pero agad kong itiningin 'yon sa itaas para hindi magtuloy ang pagluha. Sinabi ko sa sarili ko na hiindi na ako iiyak muli sa harapan niya."I-I don't want us to separate. Patawarin mo na ako, Lily. Tatanggapin ko ang lahat 'wag mo lang akong hiwalayan," sagot niya sa akin at mas lalong humigpit ang yakap niya.Napahawaj ako sa braso niya para ilayo siya sa pagkakayakap sa akin pero masyado siyang malakas kaysa sa akin. "Bitiwan mo na ako," sabi ko sa kaniya.Naramdaman ko naman ang paghugot nang malalim niyang hininga bago ako tuluyang hiniwalayan sa pagkakayakap pero nanlaki ang mga mata ko sa sumunod niyang ginawa."W-What are you doing?" nauutal kong tanong sa kaniya.Napatingin ako sa paligid namin at laking pasasalamat ko dahil walang tao roon. Lumuhod siya at humawak sa kamay ko."Don't leave me. Please," his v
[After Flashback: Continuation of chapter 8] *** "I-I'm so sorry to hear that, Lily. Kung alam ko lang na gano'n ang pinagdaanan mo," sabi sa akin ni Liam. Pinalis ko ang mga luha ko at agad na ininom ang alak na nasa harapan ko. Hindi ko akalain na sa ilang taon ang lumipas ay muli akong mapapaiyak. That was very diffucult for me to move on. Matapos kong magpatulong kay Ate na dalhin ako sa ibang bansa na walang makakaalam ay nagsimula akong kalimutan ang lahat ng mga nangyari pero hindi ko pa rin maiwasan na maalala 'yon minsan. "Mali ang ginawa sa'yo ni Kuya pero napatawad mo na ba siya? Are you ready to face him again?" tanong sa akin ni Liam. Natawa ako at napailing dahil kaya ko naman na talagang humarap kay Cristiano. May kaonting takot lang talaga akong nararamdaman dahil hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon naming dalawa kapag nagkita kaming muli. Basta ang tanging gusto ko lang ngayon ay ma-annul ang kasal naming dalawa kaya naman hindi ko maiwasang magalit sa t
Walang kahit na sino ang makakapagsabi kung gaano kasakit ang nararamdaman ko ngayon. Nawalan lang naman ako ng anak at dahil 'yon sa pananakit sa akin ni Cristiano. Sinisisi ko ang sarili ko dahil kung hindi ako lumaban sa kaniya ay sana hindi iyon nangyari. Kung nag-stay na lang sana ako sa kwartong 'yon at indahin ang pananakit niya sa akin.Tulala lang ako habang naka-upo sa hospital bed. Kanina pa ako iyak nang iyak doon at paminsan-minsan ay hihinto ako kapag napagod. Hindi ko matanggap ang nangyari. Hindi ko matanggap na sa isang iglap ay nawala ang hinihintay kong anak. Hindi ko man lang siya nahawakan, nakita, at kahit kailan hindi ko na siya makikitang lalaki pa kasama ako."Eat this so you can get some strength. Tinawagan ko na si Sabrina," sabi ni Cristiano.Hindi siya umalis sa tabi ko kanina pa kahit na nakailang beses na akong pagtaboy sa kaniya. Mas lalo akong naiyak dahil naalala ko ang mga magulang at kapatid namin na sabik na sabik sa pagdating ng magiging anak ko p
"Bakit sa akin mo ibinabalik ang mga salitang dapat sa'yo? You're the who's cheating here at hindi ako!" dagdag na sabi ko sa kaniya.Siya naman talaga ang nanloloko sa aming dalawa at hindi ako. Binalikan niya ang ex niya kinikita niya ito ng patago. Niloloko nila kami ng asawa ni Francine."So, bumabawi ka nga? You're doing this to shame me?! Ang kapal ng mukha mo! Pinakasalan lang kita dahil nabigla ako at dahil sa batang dinadala mo! I agree to marry a girl but nothing like you!" patuloy niya.Pinalis ko ang mga luha ko at umiling sa mga sinasabi niya. Kahit isa ay walang katotohanan doon dahil ang pagloloko ay ang bagay hinding-hindi ko kayang gawin dahil alam ko ang pakiramdam no'n. "Hindi ako bumabawi. Hindi kita niloloko-""Stop lying!" sigaw niya dahilan nang pagkahinto ko sa pagsasalita."Alam mong gusto ka ni Liam kaya ka sumasama sa kaniya! Sana pala sa kaniya ka na lang nagpakasal! Nagpakipot ka pa no'ng una pero gusto mo rin pala!" sunod-sunod niyang sabi sa akin.Halos
"I'm his brother. Ako na ang bahala magpaliwanag sa kaniya," sabi ni Liam sa bodyguard ko. Napailing naman ako dahil baka magalit lalo sa akin si Cristiano pero ayaw ko namang makulong dito sa loob ng bahay lalo na at karapatan kong lumabas. "Mapapagalitan po ako, Sir. Baka mawalan pa ako ng trabaho," sagot nito kay Liam. "Ako ang bahala sa'yo. Tatawagan ko rin si Cristiano para sabihin na ako ang kasama ng asawa niya. May tiwala siya sa akin," patuloy na pagpupumilit ni Liam. Ilang minuto rin kaming nakipag-usap sa bodyguard ko hanggang sa nakumbinsi namin ito at nakalabas nga ako. "Bakit ayaw kang palabasin ng bahay ni Cristiano?" tanong sa akin ni Liam. Hindi naman ako nakapagsalita kaagad dahil kahit ako ay hindi ko alam kung bakit ayaw niya akong paalisin. Nag-isip na lang tuloy ako ng ibang dahilan para masagot ko ang tanong ni Liam. "Ah, he just want me to rest. Ayaw niya munang umalis-alis ako para raw hindi ako mapagod," palusot na sabi ko. "Don't worry. Ako na ang ba
Gano'n ang mga naging trato sa akin ni Cristiano sa mga sumunod na araw pa at alam ko ang dahilan. Ayaw na niya sa akin dahil nasa iba na muli ang atensyon niya at ramdam niyang mahal na siya ulit ni Francine."What happened to your right hand?" tanong sa akin ni Stella.Nasa condo ako ngayon at dinalaw na naman ako ni Stella. Napatingin naman ako sa kamay kong may kaonting lapnos dahil sa pagkakapaso kanina."Ah, wala. Naaksidenteng naidikit ko lang 'yan kanina habang nagluluto ako," sabi ko sa kaniya.Aksidente naman talaga ang nangyari kanina dahil nagtalo kaming dalawa ni Cristiano. Muntikan ko na naman kasing masunog ang niluluto ko kanina at inagaw niya 'yon sa akin pero nagpumilit ako na ako na lang ang magluto. Sa pagiging makulit ko kanina ay napagalit ko siya nang sobra dahilan nang pagdadabog niya kaya tumama sa akin ang mainit na kawali."My gosh! Tigilan mo na nga kasi ang kakaluto. Cooking is not for you kahit na ano'ng gawin. Sabihin mo kay Cristiano ay ikuha ka ng cook
"May asawa na kayong parehas, Francine. Why don't you focus on yuour husband and build your own family? Bakit sa akin pa ang gusto mong sirain?" tanong ko sa kaniya. Hindi siya nakapagsalita at napayuko lang habang umiiyak. Mabilis akong maawa kapag nakakakita ako ng mga taong umiiyak sa harapan ko pero hindi niya deserve ng awa ko. "Lily, please. Sinubukan ko naman lumayo at kalimutan siya e. Sinubukan ko lahat ng makakaya ko para lang 'wag na ulit magpakita sa kaniya pero tadhana ang nagdadala sa amin sa isa't-isa," sunod-sunod niyang sabi. Napailing naman ako at napasinghap. Masakit para sa akin ito dahil dalawa kaming nasasaktan dahil sa isang lalaki at alam kong isa sa amin ang uuwi ng panalo at isa ang uuwi na talunan. "I don't care about your feelings, Francine. That's not valid to ruin a family! And I'll do my best to save my family, so I'm here to warn you. Stay away from my husband," sunod-sunod ko ring sagot sa kaniya. Alam kong wala akong laban dahil siya naman talaga
"You're leaving?"Napahinto si Cristiano sa paglalakad nang tuluyan siyang makababa sa hagdan. Ten pm na at nakita kong bihis na bihis siya. Madilim na sa sala kaya hindi aakalain na may tao roon. Nakahiga na kami kanina pa sa kwarto para matulog at magpahinga pero naramdaman kong bumangon siya kaya naman inunahan ko na siya rito sa baba dahil kutob kong aalis siya. Tama naman ang kutob ko dahil nasa harapan ko siya ngayon.Simula nang bumalik siya galing sa ibang bansa ay may nag-iba sa kaniya. Naging cold ang tungo niya sa akin sa tuwing maglalambing ako sa kaniya. Kaya naman sa tuwing naiisip ko na si Francine ang dahilan no'n ay hindi ko maiwasang hindi masaktan."What are you doing here?" tanong naman sa akin pabalik ni Cristiano.Tanging kaonting ilaw lang ang naroon at kita ko ang tingin niya sa akin."Uminom lang ako ng tubig," palusot na sabi ko naman sa kaniya."Gabi na ah? Aalis ka pa?" tanong ko kaagad sa kaniya."Andrew called me. Nasa bar sila with our friends, at pinapa