"Alright, Lily. Let's not talk about it. Gusto kong mapahinga ang isip ko kahit ngayong gabi lang," sabi sa akin ni Cristiano. Napatango-tango naman ako roon at muling nagsalin ng wine sa glass ko. Bigla rin akong nahiya dahil baka ayaw niya nga talagang pag-usapan 'yon at in-open ko pa ang topic tungkol doon. "I'm sorry kung nagbigay pa ako ng opinion, pero tama ka. 'Wag na nga natin pag-usapan 'yon. We're here to relax and chill," sagot ko naman sa kaniya. Hindi siya nagsalita kaya muli akong uminom ng wine. Ngayon ko lang din na-realize na masarap nga ang niregalo sa aking wine ni Marcus. Kapag nagkita nga kami ulit ay ire-request ko sa kaniya na bilhan niya ako ulit ng gan'on. "It's alright, Lily. Nagtanong din naman ako about sa love life mo kaya ayos lang na napag-usapan natin ang sa akin," sabi ni Cristiano. Lumapit naman siya sa lamesa at nagsalin ng wine sa glass niya kaya pinanood ko lang siya habang nag-iisip kung ano ang pwedeng maging bagong topic namin. Hind ko nama
Nang matawagan ko si Stella at Marcus ay sinabi kong may emergency at kailangan nilang pumunta sa condo ko. Wala naman silang ibang tinanong pa dahil dali-dali na rin silang umalis sa bahay nila. "Baka mamura tayo ng dalawang 'yon kapag nalaman na pina-prank lang pala natin sila!" natatawang sabi ni Caroline. Nagsisimula na siyang uminom ngayon kaya lang ay wala ako sa mood uminom ng hard drinks kaya naman ang wine na natira namin ni Cristiano ang nilalaklak ko ngayon. "Kung hindi ko sasabihin na emergency ay hindi naman pupunta ang mga 'yon dito," sabi ko naman. "Sabagay. Ang hirap pa naman ayain ng dalawang 'yon lalo na kapag ganitong late na," sagot ni Caroline. Nag-inom lang kaming dalawa roon habang hinihintay ang dalawa naming kaibigan at nai-kwento ko na rin sa kaniya ang lahat ng nangyari sa akin sa buong week na 'yon. No'ng una ay nahihiya pa akong sabihin sa kaniya ang nangyari sa amin ni Cristiano pero nang mag-open up siya tungkol din sa gano'ng bagay ay sinunod ko na
Hindi pa rin talaga ako makapaniwala roon. Gusto kong malaman ang dahilan kung bakit kinailangan pang maghatid ni Cristiano ng pagkain sa condo ko. "Hindi mo ba tinanong kung bakit niya ako dinalhan ng foods?" tanong ko kay Marcus. "Nope, pero ang sabi niya ay dinaan niya lang daw 'yon para hindi ka na magluto ng breakfast mo ngayon. Akala niya kasi mag-isa mo lang," patuloy na pagkukwento niya sa akin. Napatango naman ako at ikinalma ang sarili dahil baka mahalata pa ni Marcus na kinikilig ako roon. "Magsabi ka nga sa'kin ng totoo, Lily. Kayo na ba ni Cristiano?" mapaghinalang tanong niya sa akin. Sa gulat ko dahil sa tanong niya ay halos mahampas ko siya sa braso dahil kung ano-ano na ang iniisip niya. "Of course, not!" sagot ko kaagad. "Eh paano niya nalaman na mag-isa ka lang dito? Nandito ba siya kagabi?" tanong niya muli. "Paano naman siyang mapupunta rito e kayo ngang tatlo ang nandito?" sarkastikong tanong ko sa kaniya. "Before we got here. Hindi naman kita huhusgahan
Iniwanan ko nga si Liam doon at hindi ko alam kung sa mismong office ko ba siya maghihintay or hihintayin niya na lang ang tawag ko sa kaniya mamaya. Hindi na rin naman na kasi ako nakapagtanong dahil nagmamadali na akong umalis, pero bukas naman ang office ko para sa kaniya. Itatanong ko na lang kay Janeth mamaya kung saan naghihintay sa akin si Liam. "Good afternoon, Ma'am Architect!" Nagulat naman ako nang makarating ako sa parking area ay naroon na si Romel at Benz. Napaangat ang isa kong kilay at napatingin sa kanilang dalawa na akala mo hindi mga bodyguards dahil sa ayos nila. "Wow! Nakabalik na pala kayo sa duty niyo para bantayan ako?" natatawang tanong ko sa kanila. "Opo, Ma'am Architect! Na-miss niyo po ba kami?" tanong naman ni Benz sa pabirong boses. Natawa ako at napailing bago sumagot. "Actually, no. Bigla nga akong nalungkot ngayon nang nakita ko kayo ulit," sagot ko naman sa pabirong boses ko rin. "Grabe naman, Architect. Bakit naman po?" tanong ni Romel. "I'm
"Alam ko naman 'yon, Liam at kung gusto ko pa rin si Cristiano ay alam ko naman kung hanggang saan ang boundaries ko. Believe me or not, wala na talaga akong gusto kay Cristiano," sunod-sunod kong paliwanag sa kaniya. Hindi kailangan maisali si Cristiano sa usapan namin dahil ang kailangan naming pag-usapan ngayon ay ang sa aming dalawa. "And let's not about him. Ang kailangan nating pag-usapan ay ang situation natin ngayon," dagdag ko pa. "Hindi ako naniniwala na wala ka ng gusto sa kapatid ko pero ayos lang 'yon. 'Wag sanang lumayo ang loob mo sa akin," sagot naman niya sa akin. "Of course, not. Ikaw pa rin ang kaibigan ko, Liam. Walang magbabago sa kung ano ang meron tayo dati. Ikaw sana ang 'wag lumayo ang loob sa akin dahil hanggang kaibigan lang ang kaya kong ibigay sa'yo," pagpapatuloy ko roon. "Syempre hindi rin lalayo ang loob ko sa'yo, Lily. Hindi naman importante sa akin kung basted or may pag-asa ako sa'yo eh. The important thing here is nasabi ko sa'yo ang nararamdam
Ilang linggo rin ang lumipas simula nang mangyari ang mga naging problema ko. Nadamay rin ako sa issue ni Regina dahil ako ang pinagbintangan niya na nagpakalat ng video na 'yon pero agad ko namang napensahan ang sarili ko sa tulong ni Liam. Siya ang humawak ng kaso roon at napatunayan na wala namang ibidensya si Regina para pagbintangan ako kaya naman bumalik lang sa kaniya 'yon. Siya pa ngayon ang nakasuhan ng oral defamation kaya naman sobrang sakit siguro ng ulo ng management niya sa kaniya. "Architect! Ready ka na ba mamaya?" tanong sa akin ni Trisha. Nasa office ako ngayon at abala kami sa ilang mga gawain. Tinatapos na namin 'yon dahil nag-aya si Stella na mag-night out dahil weekend naman daw. Tumanggi nga ako no'ng una dahil wala ako sa mood mag-party ngayon. Medyo masama rin ang pakiramdam ko kaya lang ay dahil minsan lang naman makompleto ang grupo namin ay no choice ako kung hindi sumama sa kanila. "Yup," tipid na sagot ko naman. "Ang moody mo yata ngayon, Architect? A
"Lily," tawag sa akin ni Liam. Wala na sa tabi ko si Lucas dahil nagkayayaan silang magsayaw sa dance floor habang ako ay nanatili naman sa table namin kasama ang iba pa naming mga kaibigan doon. Ubos na rin ang chips na binili sa akin ni Lucas at nakailang basong juice na rin ako doon. "Liam, what's up?" tanong ko naman kay Liam. Nakatayo siya sa harapan ko kaya naman kinailangan ko pang tumingala para lang matignan siya. "Are you alright? Kanina ka pa kumakain niyan ah? Hindi ba at ayaw mong kumakain ng unhealthy foods?" tanong niya sa akin. Nang makita niya sigurong nahihirapan ako sa pagtingala sa kaniya ay naupo siya sa tabi ko. Nakita ko namang nakatingin siya sa mga kinakain ko roon pero nagkibit na lang ako ng balikat. "Yeah, pero minsan lang naman 'to," sagot ko sa kaniya. "Gutom ka ba? We can eat dinner if you want," sabi niya. Napahinto naman ako sandali roon at pinakiramdaman ang sarili ko pagkatapos ay napatango sa kaniya dahil nakaramdam pa rin ako ng gutom kahit
Napatakbo ako kaagad sa bathroom ko dahil nag-iba ang takbo ng sikmura ko. Napaupo ako kaagad sa tiles at nagsuka sa bowl. Nanghihina ako roon at halos maramdaman ko ang panginginig ng katawan ko. Duwal lang ako nang duwal doon kahit na wala namang lumalabas doon. Nang matapos ako ay kahit na nanghihina ang katawan ko ay pinilit kong tumayo para makapaghilamos. Namumula ang mga mata ko dahil halos maiyak ako sa pagsusuka. Normal na sa akin ito dahil ganito naman ako noon pa kapag nilalagnat. Napabuntong hininga na lang tuloy ako roon at nagpasiya na maligo na lang din dahil naroon na rin naman ako sa loob ng bathroom. Sandali lang akong naligo roon dahil natatakot ako na baka mahilo ako roon kaya naman nagbihis na lang ako ng comfortble na damit at muling nahiga sa kama ko. Halos hindi ko nagalaw ang pagkain na inihanda para sa akin nila Mommy at natulog na lang ako roon. Nagising naman ako kaagad dahil may tumawag sa phone ko kaya kahit na wala ako sa mood na sumagot ng mga tawag ng
Sa mga sandaling oras na naghihintay ako sa pagdating ni Cristiano ay siyang paglaban ko naman sa antok at pagod ko. Wala pa akong halos pahinga dahil iyon din ang araw na pag-uwi ko mula sa America. Mas nananaig naman ang kaba at takot ko kaya kahit na ano'ng bigat ng talukap ng mga mata ko ay hindi ko 'yon maipikit. Mahigit kalahating oras na ang lumipas at sigurado akong malapit na si Cristiano. Tumayo ako mula sa pagkakaupo at muling sumilip sa bintana. Hindi pa rin umaalis ang mga lalaking nakabantay roon kaya naman napabuntong hininga na lang ako. Hindi ba sila napapagod or inaantok man lang? Napailing na lang ako roon at napairap. Sana lang ay sapat ang mga dinalang tauhan ni Cristiano dahil masyadong marami ang mga tauhan ni Mike. Ilang sandali pa akong nakatayo roon nang maramdaman kong nag-vibrate ang watch na nasa bulsa ko kaya naman dali-dali kong kinuha 'yon para tignan. Tumatawag doon si Cristiano kaya hindi ko na pinatagal pang sagutin 'yon dahil sa kaba na kanina ko p
"Matagal naman na tayong hiwalay simula nang mawala ang baby natin. So, bakit ayaw mo pa akong pakawalan?" tanong ko sa kaniya.May bahid ng luha sa gilid ng mga mata ko pero agad kong itiningin 'yon sa itaas para hindi magtuloy ang pagluha. Sinabi ko sa sarili ko na hiindi na ako iiyak muli sa harapan niya."I-I don't want us to separate. Patawarin mo na ako, Lily. Tatanggapin ko ang lahat 'wag mo lang akong hiwalayan," sagot niya sa akin at mas lalong humigpit ang yakap niya.Napahawaj ako sa braso niya para ilayo siya sa pagkakayakap sa akin pero masyado siyang malakas kaysa sa akin. "Bitiwan mo na ako," sabi ko sa kaniya.Naramdaman ko naman ang paghugot nang malalim niyang hininga bago ako tuluyang hiniwalayan sa pagkakayakap pero nanlaki ang mga mata ko sa sumunod niyang ginawa."W-What are you doing?" nauutal kong tanong sa kaniya.Napatingin ako sa paligid namin at laking pasasalamat ko dahil walang tao roon. Lumuhod siya at humawak sa kamay ko."Don't leave me. Please," his v
[After Flashback: Continuation of chapter 8] *** "I-I'm so sorry to hear that, Lily. Kung alam ko lang na gano'n ang pinagdaanan mo," sabi sa akin ni Liam. Pinalis ko ang mga luha ko at agad na ininom ang alak na nasa harapan ko. Hindi ko akalain na sa ilang taon ang lumipas ay muli akong mapapaiyak. That was very diffucult for me to move on. Matapos kong magpatulong kay Ate na dalhin ako sa ibang bansa na walang makakaalam ay nagsimula akong kalimutan ang lahat ng mga nangyari pero hindi ko pa rin maiwasan na maalala 'yon minsan. "Mali ang ginawa sa'yo ni Kuya pero napatawad mo na ba siya? Are you ready to face him again?" tanong sa akin ni Liam. Natawa ako at napailing dahil kaya ko naman na talagang humarap kay Cristiano. May kaonting takot lang talaga akong nararamdaman dahil hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon naming dalawa kapag nagkita kaming muli. Basta ang tanging gusto ko lang ngayon ay ma-annul ang kasal naming dalawa kaya naman hindi ko maiwasang magalit sa t
Walang kahit na sino ang makakapagsabi kung gaano kasakit ang nararamdaman ko ngayon. Nawalan lang naman ako ng anak at dahil 'yon sa pananakit sa akin ni Cristiano. Sinisisi ko ang sarili ko dahil kung hindi ako lumaban sa kaniya ay sana hindi iyon nangyari. Kung nag-stay na lang sana ako sa kwartong 'yon at indahin ang pananakit niya sa akin.Tulala lang ako habang naka-upo sa hospital bed. Kanina pa ako iyak nang iyak doon at paminsan-minsan ay hihinto ako kapag napagod. Hindi ko matanggap ang nangyari. Hindi ko matanggap na sa isang iglap ay nawala ang hinihintay kong anak. Hindi ko man lang siya nahawakan, nakita, at kahit kailan hindi ko na siya makikitang lalaki pa kasama ako."Eat this so you can get some strength. Tinawagan ko na si Sabrina," sabi ni Cristiano.Hindi siya umalis sa tabi ko kanina pa kahit na nakailang beses na akong pagtaboy sa kaniya. Mas lalo akong naiyak dahil naalala ko ang mga magulang at kapatid namin na sabik na sabik sa pagdating ng magiging anak ko p
"Bakit sa akin mo ibinabalik ang mga salitang dapat sa'yo? You're the who's cheating here at hindi ako!" dagdag na sabi ko sa kaniya.Siya naman talaga ang nanloloko sa aming dalawa at hindi ako. Binalikan niya ang ex niya kinikita niya ito ng patago. Niloloko nila kami ng asawa ni Francine."So, bumabawi ka nga? You're doing this to shame me?! Ang kapal ng mukha mo! Pinakasalan lang kita dahil nabigla ako at dahil sa batang dinadala mo! I agree to marry a girl but nothing like you!" patuloy niya.Pinalis ko ang mga luha ko at umiling sa mga sinasabi niya. Kahit isa ay walang katotohanan doon dahil ang pagloloko ay ang bagay hinding-hindi ko kayang gawin dahil alam ko ang pakiramdam no'n. "Hindi ako bumabawi. Hindi kita niloloko-""Stop lying!" sigaw niya dahilan nang pagkahinto ko sa pagsasalita."Alam mong gusto ka ni Liam kaya ka sumasama sa kaniya! Sana pala sa kaniya ka na lang nagpakasal! Nagpakipot ka pa no'ng una pero gusto mo rin pala!" sunod-sunod niyang sabi sa akin.Halos
"I'm his brother. Ako na ang bahala magpaliwanag sa kaniya," sabi ni Liam sa bodyguard ko. Napailing naman ako dahil baka magalit lalo sa akin si Cristiano pero ayaw ko namang makulong dito sa loob ng bahay lalo na at karapatan kong lumabas. "Mapapagalitan po ako, Sir. Baka mawalan pa ako ng trabaho," sagot nito kay Liam. "Ako ang bahala sa'yo. Tatawagan ko rin si Cristiano para sabihin na ako ang kasama ng asawa niya. May tiwala siya sa akin," patuloy na pagpupumilit ni Liam. Ilang minuto rin kaming nakipag-usap sa bodyguard ko hanggang sa nakumbinsi namin ito at nakalabas nga ako. "Bakit ayaw kang palabasin ng bahay ni Cristiano?" tanong sa akin ni Liam. Hindi naman ako nakapagsalita kaagad dahil kahit ako ay hindi ko alam kung bakit ayaw niya akong paalisin. Nag-isip na lang tuloy ako ng ibang dahilan para masagot ko ang tanong ni Liam. "Ah, he just want me to rest. Ayaw niya munang umalis-alis ako para raw hindi ako mapagod," palusot na sabi ko. "Don't worry. Ako na ang ba
Gano'n ang mga naging trato sa akin ni Cristiano sa mga sumunod na araw pa at alam ko ang dahilan. Ayaw na niya sa akin dahil nasa iba na muli ang atensyon niya at ramdam niyang mahal na siya ulit ni Francine."What happened to your right hand?" tanong sa akin ni Stella.Nasa condo ako ngayon at dinalaw na naman ako ni Stella. Napatingin naman ako sa kamay kong may kaonting lapnos dahil sa pagkakapaso kanina."Ah, wala. Naaksidenteng naidikit ko lang 'yan kanina habang nagluluto ako," sabi ko sa kaniya.Aksidente naman talaga ang nangyari kanina dahil nagtalo kaming dalawa ni Cristiano. Muntikan ko na naman kasing masunog ang niluluto ko kanina at inagaw niya 'yon sa akin pero nagpumilit ako na ako na lang ang magluto. Sa pagiging makulit ko kanina ay napagalit ko siya nang sobra dahilan nang pagdadabog niya kaya tumama sa akin ang mainit na kawali."My gosh! Tigilan mo na nga kasi ang kakaluto. Cooking is not for you kahit na ano'ng gawin. Sabihin mo kay Cristiano ay ikuha ka ng cook
"May asawa na kayong parehas, Francine. Why don't you focus on yuour husband and build your own family? Bakit sa akin pa ang gusto mong sirain?" tanong ko sa kaniya. Hindi siya nakapagsalita at napayuko lang habang umiiyak. Mabilis akong maawa kapag nakakakita ako ng mga taong umiiyak sa harapan ko pero hindi niya deserve ng awa ko. "Lily, please. Sinubukan ko naman lumayo at kalimutan siya e. Sinubukan ko lahat ng makakaya ko para lang 'wag na ulit magpakita sa kaniya pero tadhana ang nagdadala sa amin sa isa't-isa," sunod-sunod niyang sabi. Napailing naman ako at napasinghap. Masakit para sa akin ito dahil dalawa kaming nasasaktan dahil sa isang lalaki at alam kong isa sa amin ang uuwi ng panalo at isa ang uuwi na talunan. "I don't care about your feelings, Francine. That's not valid to ruin a family! And I'll do my best to save my family, so I'm here to warn you. Stay away from my husband," sunod-sunod ko ring sagot sa kaniya. Alam kong wala akong laban dahil siya naman talaga
"You're leaving?"Napahinto si Cristiano sa paglalakad nang tuluyan siyang makababa sa hagdan. Ten pm na at nakita kong bihis na bihis siya. Madilim na sa sala kaya hindi aakalain na may tao roon. Nakahiga na kami kanina pa sa kwarto para matulog at magpahinga pero naramdaman kong bumangon siya kaya naman inunahan ko na siya rito sa baba dahil kutob kong aalis siya. Tama naman ang kutob ko dahil nasa harapan ko siya ngayon.Simula nang bumalik siya galing sa ibang bansa ay may nag-iba sa kaniya. Naging cold ang tungo niya sa akin sa tuwing maglalambing ako sa kaniya. Kaya naman sa tuwing naiisip ko na si Francine ang dahilan no'n ay hindi ko maiwasang hindi masaktan."What are you doing here?" tanong naman sa akin pabalik ni Cristiano.Tanging kaonting ilaw lang ang naroon at kita ko ang tingin niya sa akin."Uminom lang ako ng tubig," palusot na sabi ko naman sa kaniya."Gabi na ah? Aalis ka pa?" tanong ko kaagad sa kaniya."Andrew called me. Nasa bar sila with our friends, at pinapa