AMERY HEART POV "IHA, tatagan mo ang kalooban mo. Kahit na anak ko si Elias, hindi ko siya kukunsentihin sa ginawa niya. Kung ano man ang magiging desisyon mo, igagalang ko iyun ng buong puso basta ipangako mo lang sa akin na hindi mo pababayaan ang apo ko." narinig kong sambit ni Mommy MIracle. Nakatutok pa rin ang paningin ko sa harapang bahagi ng sasakyan. Pinilit kong maging mahinahon pero kusa talagang pumapatak ang luha mula sa aking mga mata. "Mom...hindi ko alam kung ano ang nagawa kong pagkakamali. Pinilit ko siyang intindihin sa abot ng aking makakaya pero hindi niya siguro talaga kayang panindigan kami. Siguro nga, hindi naman talaga kami para sa isat isa." mahinang sambit ko. "I understand. Babae din ako at ramdam ko din ang kung ano man ang nararamdaman mo ngayun." seryosong sagot niya sa akin. Hindi na ako nakaimik pa. Nagdrive ako direcho sa bahay namin ni Kuya Luis samantalang si Mommy Miracle naman ay nagpasundo na din sa driver niya. Nagpasalamat pa rin a
AMERY HEART POV "WALA na akong pakialam pa kay Elias kaya hindi mo na kailangan pang sabihin sa akin ang tungkol sa bagay na iyan." seryoso kong bigkas. "Siguraduhin mo lang! Noon, binigyan kita ng chance na makasama ang lalaking mahal ko pero ngayun, hindi na ako papayag pa na muli mo siyang maagaw sa akin. Kusa ka nang umalis at huwag ka nang bumalik pa kahit kailan kung ayaw mong may isa sa atin ang maagang mamaalam sa mundo.:" seryoso niyang sambit. Hindi ko naman mapigilan pa ang mapakunot ang noo ko dahil sa sinabi niya. Halata naman kasi talaga ang pagbabanta sa boses niya habang sinasabi niya ang katagang iyun. "Pinagbabantaan mo ba ako? Rebecca, huwag na huwag mo akong idaan sa pagbabanta mong iyan dahil hindi ako natatakot sa iyo." seryosong sagot ko. Isang malakas na tawa naman ang narinig ko mula sa kanya! Lalo namang nagngitngit ang kalooban ko dahil sa matinding inis. "Hindi ito pagbabanta, Amery. Kung ano ang sinasabi ko ngayn, gagawin ko ma-solo ko lang si
REBECCA POV KANINA pa hindi mawala-wala ang ngiti sa labi ko. Hindi ko akalain na sa isang iglap mabilis kong maisakatuparan ang plano ko. Iyun ay muling mahulog sa mga kamay ko si Elias. Ilang buwan din akong na nanahimik habang maiging pinagpa-planuhan ang susunod na hakbang na gagawin ko. Sa bawat masasayang nangyari sa pagitan nilang dalawa ni Amery at Elias, tahimik akong nakamasid. Pinili kong manahimik para walang masabi si Elias. Pero ngayung nandito na ako sa pamamahay niya sisiguraduhin kong hindi na makakabalik pa ang Amery na iyun sa buhay niya. Akin lang si Elias at hindi ko na papakawalan pa ang pagkakataon na mawala siya sa akin. "Babaeng muchacha, Nasaan si Elias?" nakataas ang kilay na tanong ko sa isang katulong na bigla na lang dumaan sa harapan ko. Nandito ako sa living room ng bahay at prenting nakaupo. Hinihintay ko ang pagbabalik ni Elias. Bigla kasing umalis ng bahay kanina at alam nkong sinundan nito si Amery sa kung saan mang impiyerno na nagpunta.
REBECCA POV KANINA pa hindi maipinta ang aking mukha. Paano ba naman kasi, no choice ako kundi ang sundin ang nais ni Elias na lumipat ng tirahan. Letse talaga! Kasalanan ni Amery ito eh. Kung hindi sana sa babaeng iyun, wala sanang naging hadlang sa muling pagbabalik ko kay Elias. Sabagay, hindi ko naman akalain na mahuhulog ang loob ni Elias sa babaeng iyun. Ang akala ko kasi noon laro-laro lang ang lahat pero hindi ko naman akalain na balak niya pa lang totoohanin ang babaeng iyun. "Pasensya ka na Becca ha? Gagawin ko naman ang lahat para maging kumportable ka habang dito ka nakatira. Darating din bukas ang mga kasambahay na mag-aalaga sa iyo." seryosong wika ni Elias sa akin. Hindi ko na mabilang pa kung ilang beses siyang nanghingi ng pasensya sa akin. Kahit na masama ang loob ko, kailangan kong magkunwari sa harapan niya na ayos lang gayung ang totoo, halos pumutok na ang ugat no dahil sa matinding inis. "Ayos lang, Elias. Naiinitindihan ko. Ako itong sumiksik sa relas
AMERY POV Isang linggo ang mabilis na lumipas. Simula noong umalis ako sa poder ni Elias, wala itong ginawa kundi ang magpabalik-balik ng bahay para suyuin ako na muling bumalik sa bahay niya. Pero wala akong balak na magpatinag. Wala na akong balak pang magpadala sa mga salita niya. Sawang sawa na akong makinig sa mga pangako niya na alam ko naman na hindi matutupad. Oo, nabalitaan ko na umalis na si Rebecca sa bahay nita pero nandoon pa rin ang takot sa puso ko. Hindi porket wala na si Rebecca magiging tahimik na kami ni Elias. Knowing sa babaeng iyun alam kong hindi talaga siya titigil hangat hindi niya makuha ang gusto niya. Nagawa niya ngang guluhin ang kasal namin ni Elias so ibig sabihin wala itong planong sumuko. Ang tangang Elias, patuloy pa rin sa pakikipagbati sa Rebecca na iyun which ayaw ko sana. Hindi porket nabuntis niya ang babaeng iyun, ibibigay niya na ang buong tiwala niya dito. "Mam, nasa labas na naman po pala si Sir Elias. Gusto daw po kayong makausap."
BILLIONAIRES TRUE LOVE BOOK 2: MINAMAHAL KITA (ELIJAH VILLARAMA VALDEZ STORY) "Ang anak ko! Tulungan niyo ang anak ko!" umiiyak na sigaw ni Ethel habang pilit na nire-revived ng isang life guard ang anak niyang si Ezekiel na nangingitim na dulot ng pagkalunod! Kung kailan makikilala niya na ang tunay niyang ama tsaka naman nangyari ang trahedyang ito! Iniwan niya lang saglit ang anak niya dito sa gilid na dagat para bumalik sa trabaho pero pagbalik niya pinagkakaguluhan na siya ng mga tao habang pilit na isinasalba ng life guard sa pamamgitan ng pag CPR "Iligtas niyo ang anak ko! Maawa kayo sa kanya! Iligtas niyo siya!" muling sigaw ni Ethel! Tigmak ang luha sa kanyang mga mata at para na siyang mababaliw sa sobrang sakit at pag-aalala para sa kaisa-isa niyang anak! "Pasensya na Ethel pero wala na talaga eh! Wala na siyang pulso at nangingitim na siya!" walang pakundangan namang sagot ni Jennifer! isa siya sa mga life guard dito sa beach resort at siya din ang unang nakakit
ELIJAH VILLARAMA VALDEZ POV "EZEKIEL...NO! No! Hindi totoo ito! Nandito na ako anak! Hindi ko na hahayaan pa na may manakit ulit sa iyo! Idilat mo ang mga mata mo! Idilat mo ang mga mata mo, anak!" paulit-ulit kong sigaw na para bang nasisiraan ng bait! Muli kong dinaluhan ang wala nang buhay nitong katawan! Hinaplos ko ang pisngi nito kasabay ng pag-agos ng masaganang luha sa aking mga mata! Ano ba! Kung kailan natagpuan ko na siya tsaka naman ito nangyari Walong taon! Walong taon ko silang hinanap ni Ethel pero huli na! May asawa nang iba si Ethel at tangap ko na sana iyun dahil wala naman na akong magagawa pa tungkol sa bagay na iyun! May minamahal nang iba ang babaeng mahal ko at kahit na masakit kailangan kong magmoved-on basta mapunta lang sa akin ang kustudiya ng anak namin! Napagkasunduan naming dalawa na bibigyan ko siya ng dalawampung milyong peso at ready na ang pera! Kaya lang ito naman ang sumalubong sa akin sa pagbalik ko dito sa Villarama-Santillan Beach Resor
Jennifer Madlang-Awa POV "Hayssst, ano ba naman iyan Ethel! Nababaliw ka na ba? Bakit pati ako damay sa asunto ng lalaking iyun?" hindi ko na mabilang kung ilang beses ko nang natanong ang bagay na iyun kay Ethel pero wala man lang akong nakuha na kahit na anong reaction mula sa kanya! Tulala ang bruha habang nakatitig lang sa kawalan Hindi ko alam kung bakit damay ako sa kaso gayung hindi ko naman sana pinabayaan ang trabaho ko! Kakapa-umpisa pa lang ng duty ko noong mga panahon na iyun at hindi pa sakop ng working hours ko ang pagkalunod ng bata! Sinagip ko pa nga pero huli na! Wala nang pulso si Ezekiel noong nakuha ko! Kilala ko ang mag-inang Ethel at Ezekiel dahil sa halos mahigit isang taon kong pagta-trabaho sa Villarama-Santillan Beach resort, palagi kong nakikita ang bata na naglalaro sa buhanginan! Minsan ko na din siyang nakita na sinasaktan ng bagong kinakasama ni Ethel ngayun na si Arnulfo! Wala sa sariling napaupo ako sa malamig na semintno ng selda! Ang unfair t
AMERY POV Isang linggo ang mabilis na lumipas. Simula noong umalis ako sa poder ni Elias, wala itong ginawa kundi ang magpabalik-balik ng bahay para suyuin ako na muling bumalik sa bahay niya. Pero wala akong balak na magpatinag. Wala na akong balak pang magpadala sa mga salita niya. Sawang sawa na akong makinig sa mga pangako niya na alam ko naman na hindi matutupad. Oo, nabalitaan ko na umalis na si Rebecca sa bahay nita pero nandoon pa rin ang takot sa puso ko. Hindi porket wala na si Rebecca magiging tahimik na kami ni Elias. Knowing sa babaeng iyun alam kong hindi talaga siya titigil hangat hindi niya makuha ang gusto niya. Nagawa niya ngang guluhin ang kasal namin ni Elias so ibig sabihin wala itong planong sumuko. Ang tangang Elias, patuloy pa rin sa pakikipagbati sa Rebecca na iyun which ayaw ko sana. Hindi porket nabuntis niya ang babaeng iyun, ibibigay niya na ang buong tiwala niya dito. "Mam, nasa labas na naman po pala si Sir Elias. Gusto daw po kayong makausap."
REBECCA POV KANINA pa hindi maipinta ang aking mukha. Paano ba naman kasi, no choice ako kundi ang sundin ang nais ni Elias na lumipat ng tirahan. Letse talaga! Kasalanan ni Amery ito eh. Kung hindi sana sa babaeng iyun, wala sanang naging hadlang sa muling pagbabalik ko kay Elias. Sabagay, hindi ko naman akalain na mahuhulog ang loob ni Elias sa babaeng iyun. Ang akala ko kasi noon laro-laro lang ang lahat pero hindi ko naman akalain na balak niya pa lang totoohanin ang babaeng iyun. "Pasensya ka na Becca ha? Gagawin ko naman ang lahat para maging kumportable ka habang dito ka nakatira. Darating din bukas ang mga kasambahay na mag-aalaga sa iyo." seryosong wika ni Elias sa akin. Hindi ko na mabilang pa kung ilang beses siyang nanghingi ng pasensya sa akin. Kahit na masama ang loob ko, kailangan kong magkunwari sa harapan niya na ayos lang gayung ang totoo, halos pumutok na ang ugat no dahil sa matinding inis. "Ayos lang, Elias. Naiinitindihan ko. Ako itong sumiksik sa relas
REBECCA POV KANINA pa hindi mawala-wala ang ngiti sa labi ko. Hindi ko akalain na sa isang iglap mabilis kong maisakatuparan ang plano ko. Iyun ay muling mahulog sa mga kamay ko si Elias. Ilang buwan din akong na nanahimik habang maiging pinagpa-planuhan ang susunod na hakbang na gagawin ko. Sa bawat masasayang nangyari sa pagitan nilang dalawa ni Amery at Elias, tahimik akong nakamasid. Pinili kong manahimik para walang masabi si Elias. Pero ngayung nandito na ako sa pamamahay niya sisiguraduhin kong hindi na makakabalik pa ang Amery na iyun sa buhay niya. Akin lang si Elias at hindi ko na papakawalan pa ang pagkakataon na mawala siya sa akin. "Babaeng muchacha, Nasaan si Elias?" nakataas ang kilay na tanong ko sa isang katulong na bigla na lang dumaan sa harapan ko. Nandito ako sa living room ng bahay at prenting nakaupo. Hinihintay ko ang pagbabalik ni Elias. Bigla kasing umalis ng bahay kanina at alam nkong sinundan nito si Amery sa kung saan mang impiyerno na nagpunta.
AMERY HEART POV "WALA na akong pakialam pa kay Elias kaya hindi mo na kailangan pang sabihin sa akin ang tungkol sa bagay na iyan." seryoso kong bigkas. "Siguraduhin mo lang! Noon, binigyan kita ng chance na makasama ang lalaking mahal ko pero ngayun, hindi na ako papayag pa na muli mo siyang maagaw sa akin. Kusa ka nang umalis at huwag ka nang bumalik pa kahit kailan kung ayaw mong may isa sa atin ang maagang mamaalam sa mundo.:" seryoso niyang sambit. Hindi ko naman mapigilan pa ang mapakunot ang noo ko dahil sa sinabi niya. Halata naman kasi talaga ang pagbabanta sa boses niya habang sinasabi niya ang katagang iyun. "Pinagbabantaan mo ba ako? Rebecca, huwag na huwag mo akong idaan sa pagbabanta mong iyan dahil hindi ako natatakot sa iyo." seryosong sagot ko. Isang malakas na tawa naman ang narinig ko mula sa kanya! Lalo namang nagngitngit ang kalooban ko dahil sa matinding inis. "Hindi ito pagbabanta, Amery. Kung ano ang sinasabi ko ngayn, gagawin ko ma-solo ko lang si
AMERY HEART POV "IHA, tatagan mo ang kalooban mo. Kahit na anak ko si Elias, hindi ko siya kukunsentihin sa ginawa niya. Kung ano man ang magiging desisyon mo, igagalang ko iyun ng buong puso basta ipangako mo lang sa akin na hindi mo pababayaan ang apo ko." narinig kong sambit ni Mommy MIracle. Nakatutok pa rin ang paningin ko sa harapang bahagi ng sasakyan. Pinilit kong maging mahinahon pero kusa talagang pumapatak ang luha mula sa aking mga mata. "Mom...hindi ko alam kung ano ang nagawa kong pagkakamali. Pinilit ko siyang intindihin sa abot ng aking makakaya pero hindi niya siguro talaga kayang panindigan kami. Siguro nga, hindi naman talaga kami para sa isat isa." mahinang sambit ko. "I understand. Babae din ako at ramdam ko din ang kung ano man ang nararamdaman mo ngayun." seryosong sagot niya sa akin. Hindi na ako nakaimik pa. Nagdrive ako direcho sa bahay namin ni Kuya Luis samantalang si Mommy Miracle naman ay nagpasundo na din sa driver niya. Nagpasalamat pa rin a
AMERY HEART POV PAGDATING ko sa kwarto ni Baby Elizabeth, kaagad ko siyang kinarga kahit na natutulog na siya. Pagkatapos noon, walang lingon-likod na naglakad na lumabas ng silid nito at direcho sa hagdan. Buo na na ang desisyon ko, aalis na kami sa bahay na ito at kahit na ano pa ang mangyari, hindi na kami babalik pa. Tama na! Sa sobrang galing ni Elias magsalita at sumuyo ng babae baka bigla na naman akong bumigay which is ayaw ko nang mangyari pa iyun "Amery...please, pag-usapan natin ito. Huwag mong hayaan na lamunin ka ng galit sa puso mo para magdesisyon ng mga bagay-bagay na hindi dapat.'" seryosong bigkas niya. "Ito ang tamang desisyon Elias! Kung gusto mo ng dalawang babae sa bahay na ito, hanapin mo ang babaeng papayag. Huwag ako, dahil kahit papaano, may respito pa namang natitira sa puso ko." seryosong bigkas ko. Pagkatapos nito, mabilis na akong naglakad palabas ng bahay. Direcho ako sa aking kotse kung saan bigla kong nareliazed ang isang bagay. Paano ko n
AMERY HEART POV "NANDITO si Rebecca?" puno ng pagkadismaya ang boses na tanong ko. Sabay pang napalingon sila Mommy MIracle at Elias na parehong nababasa sa mga mata nila ang matinding pagkagulat. "Elias, ayusin mo ito. Mag-usap kayong dalawa ni Amery." seryosong bigkas naman ni Mommy Miracle at parang hapong hapo itong napasandal sa sofa. Samantalang si Elias naman ay mabilis na naglakad palapit sa akin "Amery...wala ka buong gabi kaya naman hindi na kita nahintay pa. Rebecca needs care dahil naging maselan siya kaya no choice ako kundi ang iuwi na muna siya dito sa bahay. But, don't worry, ilang buwan lang naman and after niyang manganak, aalis din naman siya kaagad." seryoso niyang bigkas. Mapakla naman akong tumawa.. "Aalis? God.....naririnig mo ba iyang sinasabi mo, Elias? Alam mo ba kung gaano kalaking sampal sa akin itong ginawa mo? Ha?" galit kong tanong sa kanya. HIndi naman siya nakakibo. "Hindi pa nga ako nakakabawi sa sakit, tapos heto na naman. Hangang kailan mo
AMERY HEART POV GAMIT ang sarili kong sasakyan, tahimik kong sinundan si Elias. Sa Valdez Medical Center kami nakarating. Kung ganoon, nandito si Rebecca. Siya ang dahilan kaya nagmamadali kanina si Elias na umalis na bahay. Tahimik lang akong nakasunod kay Elias hangang sa pumasok siya sa isang pribadong kwarto. Alam ko na...gets ko na, si Rebecca ang nasa loob noon Sa nagmamdaling kilos ni Elias, alam kong concern siya sa babaeng iyun. Alam kong nag-aalala din siya sa kalagayan nito "Pagkadating ko sa pintuan ng nasabing kwarto, sumilip ako gamit ang maliit na salamin ng pintuan. Parang may libo-libong karayom ang biglang tumusok sa puso ko nang sumalubong sa paningin ko na nakayakap na si Rebecca kay Elias. "Amery, tanga ka ba? Alam mo naman na masyado nang masakit pero bakit kailangan mo pa siyang sundan?" mahina kong bulong sa sarili ko. Pagkatapos noon, napaatras pa ako ng makailang ulit bago ako tuluyang naglakad paalis. HIndi ko pala kaya! Mas masakit pala kung h
AMERY HEART POV HINDI ko alam kung paano ako nakauwi ng bahay ni Elias pero pagpasok ko pa lang ng gate, kaagad na siyang sumalubong sa akin. Kung hindi lang ako nahihiya kina Jennifer at Charlotte ayaw ko pa sanang umuwi eh. Ayaw ko pa sanang bumalik sa bahay na ito. Sa tuwing naaalala ko ang mga nangyari kanina, hindi maipaliwanag na sakit ng kalooban ang nararamdaman ng puso ko. Nakakabaliw ang sobrang sakit. Hindi ko na naman alam kung paano mag-umpisa ulit. "Amery, God! Mabuti naman at umuwi ka na! Alam mo bang kanina pa ako nag-aalala sa iyo?" narinig kong sambit ni Elias. Napatigil naman ako sa paghakbang at seryosong napatitig sa kanya. "Nag-alala? Talaga bang nag-aalala ka sa akin? Talaga bang naisip mo kung ano ang mararamdaman ko kapag malaman ko ang tungkol sa pagdadalang tao ni Rebecca?" seryosong tanong ko. "I love you! Mahal na mahal kita kaya mas pinili ko na lang na ilihim na muna sa iyo ang lahat-lahat. Alam ko din kasi na masasaktan ka eh. I am sorry, A