109

Nakaupo ako sa gilid ng kama, nakatingin sa wedding ring namin ni Dave. Nagising ako sa kwarto na hindi ako pamilyar ngayon naalala ko na sumama ako sa kalaban para s akaligtasan ng mga kasamahan ko, sana okay na sila ngayon at nakaalis na sa underground city.

Pumikit ako sandali at humiga sa kama, gusto ko na makita si Kuya at makausap. Ano nalang mang yayare sa akin ngayon. I just want to end this, pero kung ako ang magiging sagot sa katahimikan ng kaguluhan, mag sa sakripisyo nanalang ako.

“My princess just woke up,” a voice came into my side at ng buksan ko ang mata ko ay muka ni Pretro bakas ang ngiti sa muka nito at nakatingin sa akin ngayon, hindi ko mapigilan na lumuha at malungkot. Gusto ko na bumalik sa bahay ngayon. Ayoko dito, gusto ko sumigaw at saktan ito. Pero papaano nalang ang Kuya ko.

“Why, hindi ka ba masaya na nakaalis na sila sa headquarters nyo ngayon?” Inabot nito sa akin ang phone at may surveillance cam doon, pinakita na nakaalis na sila one hour ago. Hinahana