110

My hands are shaking while hugging Dave now, palabas kami ng underground city, nakakaawa ang sinapit ng lugar na ito. Sa dami ng pwede nilang idamay sa kaguluhan ay yung lugar pa kung saan nag simula at ang pinundar pa ng mga ninuno namin nakwento nila Papa noon kung papaano nila inalagaan iyon, ilang henerasyon na ang nakalipas at ngayon lang nasira ng ganon ang underground city.

“Where have you been, akala ko mawawala kana sa akin.” Dave hugged me tight and rest his head on my neck, nakahinga ako ng nang maluwag. Ayoko na bitawan pa si Dave ngayon, pakiramdam ko ay mawawala na naman ako sa piling nya kapag bumitaw ako, may parte na sumama ako kay Pretro para malaman ang lokasyon ni Kuya. He is thoughtful to his words, kaya may pakiramdam ako na ginamit sya ng iba pang tao.

Sa mundo namin, sa organization. Hindi ka pwede mag pakita agad, hindi ka rin pwede mag pakita ng kahit anong kahinaan, gagamitin ng kalaban iyon sa iyo, or mas malala ay gamitin ka mismo ng kalaban para sa pang s