Nang gabing iyon ay hindi makatulog si Choleen, binabangungot na naman siya. Hindi niya talaga malaman kung bakit may mga napapaginipan siyang mga kakaiba, na para bang nangyare na sa kaniya noon. Pero hindi niya talaga maintindihan. May napapaginipan siyang nag-sasayaw siya sa maraming tao nang nakahubad, salawal lang ang nakatakip sa katawan. Mayroon ding nakikipag-talik siya sa isang lalaki na hindi niya maaninag ang mukha. Pilit niyang inaalala kung nangyare ba talaga iyon, ginawa niya ba talaga iyon. Ang huli niya lang natatandaan ay nasa hospital siya, nagising nalang siya isang araw na madami ng nakakabit na mga aparato sa katawan niya. Ang kwento ng Tiyang Martha niya ay hindi niya matanggap ang nangyare sa mga magulang niya kaya pinagtangkaan din niyang tapusin na lang ang buhay niya at sumunod sa mga magulang. Sinabi rin sa kaniya na nagkaroon siya ng PSTD kaya kailangan niyang ituloy ang pagpapagamot. Nag-overdose siya ng mga gamot kaya nahospital siya. Hanggang doon lan
Ayaw naman talaga sumama ni Choleen mas gusto pa niya maglinis na lamang ng kubo kaysa makasama ang amo niya lalo na si Maggie na panay pang-aasar lang ginagawa sa kaniya. Kaso hindi naman siyang pwedeng humindi sino ba siya para hindian ang amo niya. "Choleen oh, chips baka mapanis 'yang laway mo diyan ang tahimik mo kasi." ani Maggie sabay abot sa kaniya ng pagkain.Kinuha nalang niya ito at di na nagsalita ba baka kapag nagsalita siya ay abutin na naman sila ng syam-syam bago matapos mag-usap. "Ah, sir tapos na po ang hiring para sa mga magiging staff at maids niyo sa hotel. Kailangan nalang po ng orientation para makakuha na sila ng requirements. Required po sa agency na makipag-usap kayo sa mga bagong hire. Para makilala din nila kayo pero if ayaw niyo naman humarap sa kanila, pwede naman po ako nalang ang kakausap kung okay lang sa inyo?" narinig niyang sabi ni Maggie kay Archer.Nakikinig lang siya sa pag-uusap ng dalawa habang ngumunguya ng chips na binigay ni Maggie."Ikaw
Kaagad na pumwesto si Choleen sa gilid katabi ng upuan ni Maggie. Kapag tinawag na ang pangalan ni Maggie saka lang ito aakyat sa mini stage na ginawa ng agency para sa mga guest speaker. In behalf of Archer ay si Maggie ang mag-oorient sa mga maa-assign sa Siera Grande Hotel.Gaya ng sabi ni Maggie ay kailangan makinig ni Choleen para may idea siya kapag nag-open na ang Hotel. In less than two months ay mag-oopen na ang hotel officially. Kaya minadali nila ang paghi-hire ng mga trabahante para mapaghandaan ang nalalapit na re-opening ng Hotel. Sakto din na uuwi ang mga magulang ni Archer pati iba niyang mga kapatid. Isasabay sa opening ng Hotel ang kaawaran ng namayapa nilang kapatid na si Siera. "Maggie, kailangan ba talaga akong sumali dito pwede mo naman bigay nalang sa'kin mamaya 'yang papel para basahin ko nalang.""Bakit ba? diyan ka lang ah! binilan ka sa'kin ni Sir, saka kahit basahin mo itong nasa papel hindi mo pa rin maiintindihan kasi kailangan ko pa itong e-explain isa-
"Choleen!" Sigaw ni Aling Martha sa pamangkin. "Tyang naman daig niyo pa nakalunok ng mega phone ang lapit-lapit ko lang kung makasigaw naman kayo. Ano ba kasi iyon?" Napakamot naman siya sa ulo niya na kunwari walang alam. "Ikaw na bata ka kailan ka ba magtitino hah! Diyos ko naman Choleen mamamatay ako ng maaga dahil sa'yo. Huwag kang magsisinungaling sa'kin alam ko ginawa mo kagabi. Ano bang nangyayari sa'yong bata ka hindi naman kita pinalaking ganiyan kung nabubuhay pa siguro ang iyong Ina paniguradong sinabunutan kana niya." halos ganito araw-araw ang scenario nilang mag-tiyahin. Paanong hindi magagalit si Aling Martha nalaman lang naman niya na nakipag-basag-ulo ang pamangkin niya sa may perya sa bayan. Mula ng mamamatay ang mga magulang nito dahil sa aksidente tanging si Aling Martha na ang kumupkop at nagpalaki kay Choleen. Matandang dalaga si Aling Martha hindi na ito nag-asawa pa mula ng inalagaan niya ang pamangkin. Kahit pa sa kabila ng katigasan ng ulo nito ay mahal na
HABANG nasa byahe sila papuntang Miera Grande. Tahimik lang si Choleen bukod sa wala naman siyang sasabihin ayaw din niyang kausapin ang binata. Mula pa kahapon ay hindi pa din niya tanggap na malalayo siya ng tuluyan sa tiyahin niya ayos na sana noon kasi malapit lang ang bahay nila sa Hacienda. Ngayon ay sa Miera Grande na siya mamamalagi at maninilbihan sa mga Moris."Bumaba kana nandito na tayo." saka pa lang nilingon ni Choleen si Archer.Nauna itong bumaba sa kaniya sumunod naman siya. Nakita niyang nakabukas na ang likuran ng sasakyan kung saan nakalagay ang mga gamit niya."Ma'am ako na po." biglang lumapit sa kaniya ang isang lalaki na naka-uniporme na kulay pulang polo. Lahat ng trabahante ay naka-kulay pulang damit."Hayaan mo siyang dalhin ang gamit niya Ramon paki-tawag si Marissa." agad naman umalis sa harapan nila ang lalaking tinawag ni Archer na Ramon.Pasimply naman niyang nilingon si Archer. Nakasandal ito sa kotse niya ang dalawang kamay nito ay nasa bulsa. Suot a
Pabalik na ng villa si Archer nang matanaw niyang madilim ang buong paligid. Iniisip niyang iniwan ito ni Choleen nang hindi man lang binuksan ang ilaw. Kaya nagmadali siyang magtungo agad sa villa.Pero nagtaka siyang hindi naka-lock ang pinto. Kaya ng binuksan niya ito ay laking gulat niya nang makitang nakahandusay sa sahig si Choleen. Wala itong malay."Hey, Choleen wake up.." tinapik niya ang mukha nito. Pero nanatiling wala itong malay.Kinarga niya ito at hiniga sa kama. Pasado alas dyes na pala ng gabi. Tiningnan niya ang buong silid. Sinuri niya ulit, malinis na ito gaya ng utos niya sa dalaga.Sa isip niya ay napagod ng husto ang dalaga, wala pa itong kain. Kaya agad niyang tinawagan si Marissa na magpahatid ng makakain sa Villa.Ilang minuto lang ay dumating din Marissa sa Villa."Senyorito ito na po ang---" hindi natapos ni Marissa ang sasabihin niya ng makitang nakahiga si Choleen sa kama ng amo."Ilapag mo nalang diyan ang pagkain. Kapag nagkamalay na siya ay saka ko siy
NANG matapos ni Choleen ang pagluluto nilapag na niya ito sa mesa. Lalabas na sana siya para tawagin ang amo ng saktong pagbukas niya ng pinto ay papasok na rin ito."Nakahanda na po ang hapunan senyorito."Hindi ito kumibo bagkus dumiretso nalang ito sa mesa at umupo.Tahimik naman siyang sumunod sa amo. Nanatiling nakatayo sa gilid. Nagsimula na itong kumain. Maya maya pa ay.."Anong klaseng pagkain itong niluto mo!" pasigaw na aniya sa kaniya ng amo."Hindi ko rin po alam, iyan lang po kasi ang nasa loob ng ref, hindi ko rin naman po alam anong gusto niyong pagkain hindi ko po kabisado ang nasa recipe na binigay ni Nay Rissa sa'kin sa Villa."Gusto talaga niyang matawa sa itsura ng amo niya."Tutal ikaw ang nagluto niyan ikaw ang umubos niyan ayoko ng lasa. Magpapadala nalang ako ng pagkain dito." nagmadali itong tumayo at pumasok sa kwarto."Buti nga sayo. Bahala ka magutom diyan hindi kita ipagluluto ng masarap ang sama-sama ng ugali mo." kinakausap niya ng pakunwari ang pinto ng
Pagod na pagod na si Choleen pero kailangan niyang tapusin ang ginagawa para kaunti na lang ang lilinisan niya. Dalawang kubo na ang natatapos niya pasado alas singko na ng hapon kakaumpisa pa lang niya sa pangatlo. Ramdam na ramdam na niya ang pangangawit ng balikat at mga kamay. Pinili mub niyang magpahinga saglit, hilong-hilo na siya dahil sobrang maalikabok. Mabuti na lang at may mini ref. ang bawat kubo puno rin ito ng mga pagkain at inumin.Maya maya pa ay tumunog ang radio, Walkie talkie na kadalasan ginagamit ng mga guwardiya, pulis, at iba pa para makipag-kuminikasyon kahit magkalayo kayo ng distansya ng kausap mo.Agad niyang pinakinggan ang nasa kabilang linya."Choleen, itigil mo na muna ang paglilinis bumalik ka muna rito sa kubo.""Sige po Senyorito,"Kaagad niyang inayos ang sarili, saka nagpagpag bago bumalik sa kubo nila.Binigyan siya ng Walkie talkie ni Archer para hindi na ito mahirapan para tawagin siya. Lalo na't tamad rin lumabas si Archer.Kahit alam niyang aya
Kaagad na pumwesto si Choleen sa gilid katabi ng upuan ni Maggie. Kapag tinawag na ang pangalan ni Maggie saka lang ito aakyat sa mini stage na ginawa ng agency para sa mga guest speaker. In behalf of Archer ay si Maggie ang mag-oorient sa mga maa-assign sa Siera Grande Hotel.Gaya ng sabi ni Maggie ay kailangan makinig ni Choleen para may idea siya kapag nag-open na ang Hotel. In less than two months ay mag-oopen na ang hotel officially. Kaya minadali nila ang paghi-hire ng mga trabahante para mapaghandaan ang nalalapit na re-opening ng Hotel. Sakto din na uuwi ang mga magulang ni Archer pati iba niyang mga kapatid. Isasabay sa opening ng Hotel ang kaawaran ng namayapa nilang kapatid na si Siera. "Maggie, kailangan ba talaga akong sumali dito pwede mo naman bigay nalang sa'kin mamaya 'yang papel para basahin ko nalang.""Bakit ba? diyan ka lang ah! binilan ka sa'kin ni Sir, saka kahit basahin mo itong nasa papel hindi mo pa rin maiintindihan kasi kailangan ko pa itong e-explain isa-
Ayaw naman talaga sumama ni Choleen mas gusto pa niya maglinis na lamang ng kubo kaysa makasama ang amo niya lalo na si Maggie na panay pang-aasar lang ginagawa sa kaniya. Kaso hindi naman siyang pwedeng humindi sino ba siya para hindian ang amo niya. "Choleen oh, chips baka mapanis 'yang laway mo diyan ang tahimik mo kasi." ani Maggie sabay abot sa kaniya ng pagkain.Kinuha nalang niya ito at di na nagsalita ba baka kapag nagsalita siya ay abutin na naman sila ng syam-syam bago matapos mag-usap. "Ah, sir tapos na po ang hiring para sa mga magiging staff at maids niyo sa hotel. Kailangan nalang po ng orientation para makakuha na sila ng requirements. Required po sa agency na makipag-usap kayo sa mga bagong hire. Para makilala din nila kayo pero if ayaw niyo naman humarap sa kanila, pwede naman po ako nalang ang kakausap kung okay lang sa inyo?" narinig niyang sabi ni Maggie kay Archer.Nakikinig lang siya sa pag-uusap ng dalawa habang ngumunguya ng chips na binigay ni Maggie."Ikaw
Nang gabing iyon ay hindi makatulog si Choleen, binabangungot na naman siya. Hindi niya talaga malaman kung bakit may mga napapaginipan siyang mga kakaiba, na para bang nangyare na sa kaniya noon. Pero hindi niya talaga maintindihan. May napapaginipan siyang nag-sasayaw siya sa maraming tao nang nakahubad, salawal lang ang nakatakip sa katawan. Mayroon ding nakikipag-talik siya sa isang lalaki na hindi niya maaninag ang mukha. Pilit niyang inaalala kung nangyare ba talaga iyon, ginawa niya ba talaga iyon. Ang huli niya lang natatandaan ay nasa hospital siya, nagising nalang siya isang araw na madami ng nakakabit na mga aparato sa katawan niya. Ang kwento ng Tiyang Martha niya ay hindi niya matanggap ang nangyare sa mga magulang niya kaya pinagtangkaan din niyang tapusin na lang ang buhay niya at sumunod sa mga magulang. Sinabi rin sa kaniya na nagkaroon siya ng PSTD kaya kailangan niyang ituloy ang pagpapagamot. Nag-overdose siya ng mga gamot kaya nahospital siya. Hanggang doon lan
"Sir ang kulet ng bago niyong katulong ah, infairness bet ko siya ang bait." narinig niyang sabi ni Maggie nang bubuksan na sana niya ang pinto. "Oh! bakit sumama bigla ang mukha niyo?" muling nagsalita si MaggieNagdesisyon siyang pakinggan ang pinag-uusapan ng amo niya at ni Maggie baka mamaya ay may masamang sabihin ang amo niya laban sa kaniya."Huwag ka muna mamangha sa ugali niya hindi mo pa siya kilala, ilang minuto mo pa lang siyang nakakausap. Baka sa susunod na araw kainin mo iyang sinabi mo."Gusto ng suntukin ni Choleen ang pinto dahil sa sinabi ng amo niya. Tama nga ang hinala niya wala talagang magandang sasabihin ang amo niya patungkol sa kaniya. 'Masyado kang judgemental Senyorito, tingnan lang natin kung kaninong salita ang kakainin mo.'Habang nakikinig sa dalawa. Minumura naman niya ang amo sa isip niya. Sinarili nalang muna niya ang inis niya, nakakahiya sa bisita kung papatulan niya ang amo niya. Ayaw ng isipin ni Maggie ng tama ang mga sinasabi ni Archer pa
"Hi? Ikaw ba si Choleen?" napalingon siya nang may biglang magsalita."Ha? ah oo ako nga? Ano po kailangan nila?""I'm Maggie, secretary ni Sir Archer, ang sabi kasi ni sir ito raw ang magiging kwarto ko habang nandito ako pansamantala."Tinitigan niya ang babaeng kausap, sinuri niyang maigi ang kabuuan nito. Sinigurado niyang secretary ba talaga ito ng amo niya. Mahirap na baka nagpapanggap lang ito at baka isa ito sa mga babae ng amo niya."Ikaw talaga ang secretary ni Senyorito? Hindi ka niya babae o jowa?"Kumunot ang noo niya ng bigla itong tumawa ng malakas. Hindi niya inaasahan iyon kaya gan'on nalang ang gulat niya."Sorry hindi ko sinasadyang tumawa. Alam mo expected ko na talaga 'to! hindi na bago sa'kin ang ganiyang tanong."Napangiwi na lang siya sa naging sagot ng babae sa kaniya."Feeling ko magkakasundo tayo Choleen ang kulit ng tanong mo ah! ang witty mo d'on.""Ewan ko sa'yo, oh siya pumasok kana. Mabuti na lang at tapos na akong maglinis. Ayos ang dating mo saktong
( Present Time )Nagising si Choleen sa lakas ng pagkatok sa pinto ng kwarto niya. Pumipikit pa ang mga mata niya habang dahan-dahang bumabangon. Nang tingnan niya ang oras mag-aalas singko pa lang ng umaga.Antok na antok pa siya ng buksan niya ang pinto. Tumambad sa harap niya si Archer na nangangamoy alak at lasing na lasing."Senyorito, naka-inom po ba kayo? amoy alak kayo?""Malamang, stupid! may amoy alak ba na hindi uminom?!" Huminga ng malalim si Choleen, ayaw niya makipagtalo sa amo. "Ano po ang kailangan niyo?""Ipagluto mo ako ng sabaw, saka pakikuha ako ng damit.""Sige po, magbibihis lang po muna ako." Nakapangtulog pa kasi siya at ayaw niyang lumabas ng naka-gan'on. Masyadong manipis ang suot niyang damit mabuti at madilim hindi kita ng amo niya ang kabuuan niya wala pa naman siyang suot na bra."Huwag kana magbihis dalawa lang naman tayong nandito.""Kahit na po, saglit lang po ito."Kaagad siyang tumakbo papuntang banyo. Iniwan niya si Archer na naka-sandal sa pinto
( Flashback 3 years ago )Mula ng ipagtapad ni Aling Martha ang tungkol sa batang pinagbubuntis ni Choleen na nawala at sa rebelasyon nitong pagbebenta ng laman sa mga dayuhan at vip customer sa isang bar ay hindi na naging madali para kay Aling Martha ang responsibilidad na naiwan ng magulang ng pamangkin niya sa kaniya.Halos minu-minuto niya itong kinakamusta. Hindi na kasi pu-puwedeng humiling pa siya ng extension sa kaniyang pagle-leave sa trabaho dahil naubos na ang ipon niya at kailangan niya ulit pag-ipunan ang pang-enrollment ni Choleen para sa susunod na pasukan. Nangako siya sa puntod ng mga magulang nito na itutuloy ni Choleen ang kaniyang koleheyo at h'wag ng isipin ang bayarin dahil siya na ang bahala roon.Sa unang tatlong buwan ay maayos ang naging kalagayan ni Choleen dahil tuwing sabado at linggo naman si Aling Martha kung umuwi sa kanila. Pinapasuyo niya rin sa ibang mga kapatid niya na tingnan at dalawin si Choleen. Doon niya na kasi sa bahay niya nakatira ang pama
( Flashback 3 years ago )Matapos ang libing ng mga magulang ni Choleen, saka pinagtapad ni Aling Martha sa kaniya ang tungkol sa batang nawala sa sinapupunan niya.Tulalang nakaupo si Choleen sa labas ng bahay nila. Kaagad siyang nilapitan ni Aling Martha. "Pwede ba kitang maka-usap?""Sige po, tungko po saan Tyang?""Gusto ko lang itanong kung nagkaroon ka ba ng nobyo?"Kunot-noo niyang nilingon ang Tyahin."Bakit niyo po natanong tyang, tungkol saan po ba ito?"Huminga muna ng malalim si Aling Martha saka deretsong nakatingin sa mata ni Choleen."Alam mo bang nakunan ka? n'ong araw na nalaman mong nawala ang magulang mo. Matapos ko sabihin sa'yo na wala na ang mga magulang mo nahimatay ka. Nagulat kami kung bakit ka dinugo, at sinabi ng doctor na nakunan ka, isang buwan pa lang ang pinagbubuntis mo ng mga panahon na iyon."Napatakip si Choleen sa bibig niya sa sinabi ng tyahin niya.Hindi niya alam paano sasabihin sa tyahin niya na isa siyang entertainer sa bar, at nagbebenta ng l
( Flashback 3 years ago )Nasa kalagitnaan ng exam si Choleen nang biglang sumugod sa eskwelahan nila ang pinsan niyang si Karen. Hingal na hingal ito kaya nagulat siya."Excuse me po, maaari po bang ma-excuse si Choleen emergency lang po." paalam ng pinsan niya sa guro nila.Kaagad naman siyang tumayo at nilapitan ang pinsan."Karen? Anong nangyare? Bakit ka nandito?" sunod-sunod niyang tanong ."Choleen, sila tita sinugod sa hospital. Halika na, kailangan ka nila ngayon." "Ma'm sorry po kailangan ko na pong umalis nasa hospital po mga magulang ko." hindi na niya hinintay na sumagot ang guro niya at patakbong lumabas sa room nila.Hindi masabi ng pinsan niya ang totoong nangyare, inutusan lang kasi ito ng Tyang Martha niya na sunduin siya.Hindi malaman ni Choleen anong mararamdaman niya sa mga oras na iyon. Kinakabahan na natatakot, pinilit niya ang sarili na huwag umiyak panay dasal lang siya habang nasa byahe sila papuntang hospital."Karen ano ba talaga ang nangyare? Sabihin mo