"Ma'am Sofia pinabibigay po ng babaeng kapangalan nyo" sabi ni Betty na inilusot ang bag na maliit sa siwang ng gate at inaabot kay Catherine."Umalis na daw po kayo kundi tatawag siya ng pulis" sabi pa nito. Inabot ni Catherine ang bag at nakita niyang nasa likod nito si Nanay Mila."Pasensiya na kayo mahabang kuwento pero po masaya akong nakilala kayo""Magiingat ka Catherine. Alagaan mo ang sarili mo. Heto...... Address yan ng bahay ng anak ko. Puntahan mo. Tatawagan ko siya mamaya. Sige na umalis ka na mawawalan ka ng biyahe" lumuluhang sabi ng matandang napamahal na rin kay Catherine."Naglagay ako ng jacket sa bag na yan at malamig ang gabi. Magiingat ka anak. Magiingat ka Catherine" sabi ng matanda na tuluyan ng umiyak.Halos hindi mabasa ni Catherine ang nakasulat sa papel na inabot ni manang Mila. Hilam sa luha ang mga mata niya. nanginginig ang tuhod ng dalaga kaya halos hindi niya maihakbang ang mga paa. Nilingon ni Catherine ang bahay ni Andrew, ang bahay na naging kanlung
💥ANDREW'S POV 💥Maagang umuwi si Andrew ng araw na iyon. may maganda siyang balita para kay Sofia. Nitong mga nakaraang araw kakse ay parang matamlay ang kanyang asawa at madala na namumutla.Naalala niya ang sernon ni manang Mila noong minsang nakausap niya ito habang nanghahanda ng almusa para kay Sofia. Ewan niya pero ang sarap ng gising niya ng araw na yun kase dahil sa masarap na pinagsaluhan nila ng asawa. Tumanim sa isipan niya ang sabi ni Manang Mila na hindi na daw naaarawan ang kanyang asawa at marahil ay inip na ito sa loob lamang ng bahay. Nagtataka naman siya kung bakit tila hindi na ata madalas mag mall si Sofia.Shock si Andrew ng pumasok si Sofia sa silid nila. Nagulat pa ang si Andrew dahil magara at seksi ang suot ni Sofia, nakamake up din ito at tila nag ayos nag maige. Nakaramdam ng selos si Andrew. Ganito ang hitsura ni Sofia ng lumabas pero ang sabi ni Betty ay may binili lamang ang asawa sa grocery at namili lamang ng bagong tanim.Kinain ng selos ang puso n
Paubos na ang ikaapat na beer ni Andrew ng marealize niya ang isang bagay. Ang obvious na hindi niya masyadong pinagtuunan ng pansin.Ibang iba ang character ng asawa sa babaeng na meet niya five months before their weddings. All along ay pinaglalaruan na pala siya ng totoong Sofia at ng babaeng nagpanggap na asawa niya. "That damn girl na dahilan kung bakit siya nasasaktan ngayon""Damn you Sofia. Damn, that ….. whatever her real name is. I'll swear you both will pay for all of this" sumpa ni Andrew.He went home after 2 days. He spend the night at the hotel and went to work in the morning. Ayaw niyang umuwi pero no choice si Andrew nasa library ang ibang papeles na kailangan niya kinabukasan .Ayaw niyang umuwi at makita ang babaeng kinasusuklaman.But his main reason ay aya niyang pumasok sa islid niya at maalala ang babaeng iyon sa bawat sulok ng kuwarto niya."Finally you're home sweetheart" salubong ni Sofia. Ang totoong Sofia. Atmosphere pa lang nito malayong malayo na sa nak
"Andrew please, give me a change naman... I can also be a good wife, please. Kaya ko din ang ginawa ni Catherine. I can even do better than that bitch" sabi nito pero bigla itong Sinakal ni Andrew dahil sa bugso ng galit."Don't you dare call her bitch" nanlilisik ang mga mata ni Andrew sa galit."At pwede ba dont beg, hindi bagay sayo. You will never be like her. You will never be.. isaksak mo sa kokote mo yan?" Sabi ni Andrew saka itinulak ng may pagpipigil si Sofia saka ito dere deretsong pumasok ng silid nila ng asawa. Sa galit at frustration na hindi makita si Catherine ay napasigaw si Andrew sa galit.That woman damn!! Ni hindi man lang siya hinintay makabalik. Tumakas na lamang sa lahat ng ginawa nito. O mas tamang sabihin na iniwan na lamang siya matapos makuha ang gusto. Iniwan lamang siya ng ganun ganun na lamang""Why..? why..? was it about money Babe?" why?" Buong araw na hindi lumabas ng silid si Andrew. Nanatiling nakadapa at nakasobsob sa kama. Tumawag siya sa opisina a
Tumindi ang poot at hinanakit ni Andrew ng lumipas ang ilan pang araw na hindi man lang nagparamdam si Catherine at ni hindi man lang ito nangtangkang kausapin siya o magmakaawang patawarin niya.Masakit tanggapin na marahil ay hindi siya nito mahal.Lalong tumitindi ang galit ni Andrew kapag nakikita sa umaga na ang babaeng na sa kusina niya ay makapal ang lipstick at naka tube dress kahit nasa kusina.Mas lalo niyang namiss ang kasimplehan at ka elegantihan ni Catherine , mas lalo niyang naapreaciate na simpleng babae si Catherine. Ngayon din lang niya narealised ang dahilan kung bakit nagawa niyang mahalin si Catherine ng ganun kabilis samantalang ang foundation nila sa pagkakaalam niya ay walang pagibig. malayong malayo kase ito sa Sofia na unang impresion niya sa Sofia'ng nakasama.Pinilit ni Andrew kamuhian at kalimutan si Catherine. At para tuluyang makalimot at makamove on matapos hindi talaga magpakita si Catherine sa kanya sa loob ng isang buwan. Lumipad pa America si Andrew
But when he saw her climbing up the machine and working like a man operating a heavy industrial machine. Andrews's anger busts into fury.How can this woman choose this kind of life over him. She could be living luxuriously with him but instead damn" Hindi alam ni Andrew kong nagagalit ba siya sa nalaman o magagalit siya sa sariling nararamdaman.Kaya naman sa inis ni Andrew at sa insultong narardan na mas pinili ni Catherjnr ang ganitogn byhya kesa ang manatili sa bahay niya o olipaglaban man lamang siya ay lalong nadagdagan nang galit ni Andrew.kaya ginawa ni Andrew ang lahat ng paraan ng pagiwas pagpipilit na mamuhi at kasuklaman ang babae ay ginawa niya pero palaging nanuuwi sa hinahanap ni Andrew ang mga halik ng dating asawa. Lahat ng paraan para nakasams ito kahit pa ang dahilan sa isip niya ay para parusahan at pamukhaan ito ay nauuiwi ang lahat sa utos na ng kanyang puso.Halos kasuklaman ni Andrew ang sarili ng maalala na naman si Catherine at ang pangloloko nito sa kanya.
Nang maglipat kase siya ay hindi niya isinama ang anumang gamit sa loob ng silid nila ni Catherine ayaw niyang maalala ang lahat ultimo maging ang tuwalya pangtulog at ilang damit niyang si Catherine ang nagtupi. Pero sa paglipas ng mga araw na nakikita niya si Catherine sa pabrika ay nagbago ang pananaw niya. At ang tanging paraan para maibsan ang pangungulila niya sa dating asawa ay ang mayakap o maamoy man lamang ang bakas nito. Naging parang multo ang amoy at halimuyak ni Catherine kay Andrew pero ipinagpapalagay niyang galit lamang siya sa dating asawa.Nagliligpit si Andrew ng mga gamit nila ng magawi siya sa mga ilang damit na naiwan ni Sofia, lalo na ang ilang pangloob na personal niyang binili para sa asawa. Gustuhin man niyang itapon ang mga iyon para hindi na maalala pa ay hindi magawa ni Andrew.Namalayan na lamaang niya ang sarili na yakap yakap ang pantulog ni Catherine. Sa pagliligpit niya ng mga gamit sa kanyang office table ay doon lamang niya nakita na naroon ang
"Sorry Gentelmen i need to go. I need to talk to my wife excuse me" paalam ni Andrew sa mga bisita at sinabayan na ang mga ito palabas ng opisina. At pagkatapos ay nagmamadaling lumabas ng pabrika si Andrew para mahabol pa i Catherine. Imbis na magalit ay nasaktan siya sa nakita sa mga mata nito. Hindi kaya ni Andrew balewalain ang sakit na naidulot niya kay Catherine. Hind niya kayang makita itong luhaan. Hindi na niya kayang mawala ang babaeng bumaliw sa kanya sa loob ng dalawang taon at bumabaliw sa kanya ulit ngayon tuwing gabi. Kaya hindi nagdalawang isip si Andrew na sundan ang dalaga. Nang makita niyang tulala itong sumakay ng jeep agad sumakay si Andrew sa kanyang kotse at sinundan si Catherine. Hndi niya magawang umabante sa jeep at parahin ito kaya sinundan na lamang niya ang sinasakyan ng asawa para doon na lamang niya sa bababan nito kausapin. Nang makita ni Andrew na huminto ang Jeep at bumaba si Catherine, his heart beat fast. So fast... Pero ng makita niyang naglala
💥Epilogue💥"Now that you're fine, and everything is back to normal babe, you have a lot of explaining to do with me now" Sabi ni Andrew."Hah, agad agad may kasalanan na naman ako?""Unang una, wag mong isiping galit ako I know why this happened. At habang buhay akong babawi pangako. Wag ka ring magagalit kung di ko muna sinabi kase nagpapagaling ka pa" Sabi ni Andrew.Medyo mali yung timing ng dumating ang report ng imbestigador na inupahan ko. You were battling death ng oras na yun time kaya hindi kita masesermunan."What pinaimbistegahan mo ako?""Diba nga I told you ipinahahanap kita for two years walang palya walang tigil babe. Sabi ko nga kahit maubos ang yaman ko mahanap ka lang. Kaso nauna kitang nakita bago ka nadiskobre ng inupahan ko.Diba panig pa rin sa akin ang may kapal."But after meeting him, lahat ng sermon ko para sayo bigla kung nalunok. My heart was so happy i i almost choke my breath. Babe, hindi ko maipaliwanag , wala akong ginawa kundi ang yakapin at halikan
"Ah, sorry Andrew wala akong maisip na idadahilan nong mga panahon na hinahanap ka niya.Ang hirpa mamg alibi ng paiba iba masyado soyang bibo.Kaya nang atick ma lang ako sa iisang alibi tapos para hindi din siya mausisa eh pagsuweldo ko bumibili ako ng toys tapos kunwari padala mo" biglang lumungkot ang mukha ni Catherine."Oh Babe, Sorry talaga sa mga panahong yun at salamat, salamamt Babe ng sobra sa lahat ng paghihirap na sinolo mo ng magisa babawi ako pangako ko yan" sabi ni Andrew at niyakap ng mahigpit ang asawa naiyak na ng sandalign iyon. Alam naman ni Andrew na sa pagkatao ni Catherine ay gagawin iyon ng asawa. She the perfect ideal woman nan mutokan na niyang mawala sa buhay niya kaya mas hinigpitan pa ni Andrew ang yakap sa asawa "I'm sorry... I'm so sorry my wife. I love you and always love you. I never stop loving you not even for a second babe, Please forgive me, Stay with me please, and love me again. I need you, babe. I can't live without you" sunod sunod na sabi n
"Pero Sir, bago ako bumalik ng Maynila noong isang linggo dumaan ako sa bahay na iyun ulit . Wala na doon si Maam Cath.Wala din yung ate niya.Tanging ang lola ng bata ang naroon. At alam mo ba sir? Ang suwerte nyo ni maam Cath.Bibo at malambing ang anak nyo""What? ulitin mo ang ang sinabi mo. Anak ko?Tama ba ang narinig ko?" malakas ang boses na sabi ni Andrew. "Opo sir, una kamukha mo nsg bsta kahit dalawang taon gulang pa lang.Kasong lago ng kilay mo sir eh.Wait sir Send ko picture sa messenger mo.Narecieve mo na sir..?Sir.. magpapaalam na ako sir nandito na kliyente ko" "Okay, thank you" tulalang sabi ni Andrew jabangvumuulit ulit sa tenga niya ang salitang "anak ko" Agad pinatay ni Andrew ang call botton at lumipat sa messenger. At ng ng makita ang larawan ng batang ipinadala ng kausap. Biglang napalabas ng kotse si Andrew at doon sumigaw ng sumigaw...."Aaaahhh.....Aaahh.......why..?why..?" sigaw ni Andrew sabay napaupo sa gilid ng kotse niya at doon na lang sa sumadal at n
"Mahal na mahal kita Catherine.Your my one and only wife hindi yun mababago ninuman" Sabi ini Andrew saka nito hinalikan ang naturulog pang si Catherine sa noo nito at sa tungki ng ilong. "I miss you babe, i love you so much. Magpagaling ka na please"Umaasa si Andrew na hindi pa huli ang lahat para sa kanila ng asawaa. Marami ng mga araw ang lumipas.Hindi biro ang mahigit dalawang taon na naghirap ang mga kalooban nila. Pinaglaruan sila ng panahon at mga maling akala. Pinaglaruan sila ng mapagbirong tadhana."Magpagaling ka my wife, wag kang magalala ako ang bahala sa lahat mahal na mahal kita" Sabi ni Andrew saka hinalikan ulit ang noo ni Catherine. Lumabas na si Andrew para asikasuhun ang mga dapat asikasuhin.Samantlaa....Catherine heard everything, kahit groggy sa gamot ay malinaw niyang naririnig ang pagtatapat ni Andrew. Lahat ng hinanakit sa loob ng dalawang taon, lahat ng hirap ng katawan at kalooban sa loob ng mga panahong iyon ay tila bulang naglaho.His sincere word and
He was so scared. Noon pa man si Catherine na ang tanging nakakapagdulot sa kanya ng mga ganitong pakiramdam mula sa pakiramdam na parang mamamatay hanggang sa pakiramdam na parang nalulunod.Whenever he though that he already lost her at paulit ulit na parang pinapatay si Andrew. Ang lahat ng poot at hinanakit niya noon kay Catherine ay panakitp butas lamang niya sa totoong nararamdan.Yun ang dahilan kaya kahit isang minuto hindi siya tumigil sa paghahanap dito.Kahit isang minuto hindi niya tinigilang mahalin ito and now he regreted all his stupid action just to hide his miserable life.Pinagsisishan ni Andrew na tiniis niya ang sariling damdamin at lumikha iyon ng mas malalim na sugat sa pinakamaahal and led her to put her life in danger now.Andrew went inside Catherine's room, slowly not to wake her up. Kailangan daw nito ng mahabang pahinga sabi ng doktor. Kailangan daw maiwasang ma stress ito o magalit to avoid further attack."Babe...Babe..." Pagbanggit pa lang ni Andrew ng e
"Ngayon Andrew sabihin mo sa akin hindi pa ba ako bayad? sigaw ni Catherine habang bumubuhos ang luha. napuno ng ng galit at kawalan ng pagasa si Catherine."Ng gabing ipagtabuyan ako ni Sofia sa bahay mo ng gabing halos mamatay ako sa lamig sa labas sa kakahintay sayo umaasang kahit pangunawa meron ka para sa akin.Umaasang kahit papaano pwede mo akong matulungan kahit bilang tao na lamang pero wala ka.Ni hindi mo ako binigyan ng pagkakataon para magpaliwanag" tumigil ang luha sa mata ni Catherine , napalitan ng galit."Dalawang taon akong nagpilit bumangon, dalawang taon akong nagtago dahil ang banta ni Sofia ay ipapaalam sa pamilya ko at sisirain ako. Dalawang taon akong namuhay magisa at namuhay sa kahihiyan at lahat ng iyon hindi pa sapat sayo Andrew? Napakalupit mo...napakalupit mo! " halos mamula sa galit si Catherine."Sa apat na buwan ba Andrew ni minsan ba hindi ako naging mabuting asawa sayo? Napakalupit mo?napakalupit nyo ni Sofia"... Hagulhol muli si Catherine.."Babe" Bu
So loob ng isang simpleng silid ay agad hinubaran ni Andrew ng damit si Catherine, kailangan ng matuyo agad ang katawan nito. Giniginaw na din si Andrew pero mas mahalagang matulungan agad si Catherine.She's freezing for hours for God's sake. Pero nagpupumiglas at nagsisisigaw si Catherine habang hawak ang dibdib. Kanina pa niya kinilimkim ang hinanakit. Kanina pa niya gustong sumabog.Wala na itong pinipiling lugar. At heto kahit ang kaladkarin siya sa motel ay gagawin nito para lamang sa ano? Sa pride nito? sa ego nito?. Sobra na... Sobra na" sabi ni Catherine"Tama na Andrew, oo na pagbabayaran ko na ang kasalanan ko. Kahit ang totoo matagal ko ng pinagbabayaran iyon hanggang ngayon" sigaw ni Catherine sa kabila ng paghahabol ng hininga. Hinubad ni Catherine ng tuluyang ang damit, lahat hinubad niya. Lahat lahat. Halos mapunit na nga niya ang blouse niya dahil sa pagmamadali na may kasamang galit."Oh eto, gawin mo na ang gusto mo diba ito ang gusto mong parusa. Sige gawin mo! bawi
Mabils ang takbo ng kotse at pakiramdam ni Catherine malayo na ang nararating nila malayo sa dapat na pupuntahan niya.This time hindi siya nakalagpas kundi hindi nakarating. Palakas ng palakas ang ulan kaya napilitan ang driver na mag menor. Hindi magawang sulyapan ni Catherine ang driver dahil sa nakikita niyang galit na mukha nitoNag zero visibility dahil sa biglang bugso ng malakas na ulan at makapal na ulap. Nagaalala siya dahil baha na ang kalsada pero mabilis amgpatakbo ang dating asawa.nangaalala si Cabntherine dahil baka mapahamak ito dahi lsa galit sa kanya.Madilim na madilm ang mukha ni Andrew.Marahil galit na galit talaga ito. Pero ang mukha ng driver mula kanina ay hindi nagbago. Madilim at galit pa rin ito. Pero lalong gumuguwao si Andrew kapag galit, kapag seryoso."Tumahimik ka Catherine. Anong kalandian yan? Balewala ba sayo ang galit niya? Hind ka ba natatakot sa kung anuman ang balak ni Andrew ha..!?" sita ng dalaga sa sarili."Bakit? May bago pa ba? Hindi pa ba sap
"Sorry Gentelmen i need to go. I need to talk to my wife excuse me" paalam ni Andrew sa mga bisita at sinabayan na ang mga ito palabas ng opisina. At pagkatapos ay nagmamadaling lumabas ng pabrika si Andrew para mahabol pa i Catherine. Imbis na magalit ay nasaktan siya sa nakita sa mga mata nito. Hindi kaya ni Andrew balewalain ang sakit na naidulot niya kay Catherine. Hind niya kayang makita itong luhaan. Hindi na niya kayang mawala ang babaeng bumaliw sa kanya sa loob ng dalawang taon at bumabaliw sa kanya ulit ngayon tuwing gabi. Kaya hindi nagdalawang isip si Andrew na sundan ang dalaga. Nang makita niyang tulala itong sumakay ng jeep agad sumakay si Andrew sa kanyang kotse at sinundan si Catherine. Hndi niya magawang umabante sa jeep at parahin ito kaya sinundan na lamang niya ang sinasakyan ng asawa para doon na lamang niya sa bababan nito kausapin. Nang makita ni Andrew na huminto ang Jeep at bumaba si Catherine, his heart beat fast. So fast... Pero ng makita niyang naglala