Tumindi ang poot at hinanakit ni Andrew ng lumipas ang ilan pang araw na hindi man lang nagparamdam si Catherine at ni hindi man lang ito nangtangkang kausapin siya o magmakaawang patawarin niya.Masakit tanggapin na marahil ay hindi siya nito mahal.Lalong tumitindi ang galit ni Andrew kapag nakikita sa umaga na ang babaeng na sa kusina niya ay makapal ang lipstick at naka tube dress kahit nasa kusina.Mas lalo niyang namiss ang kasimplehan at ka elegantihan ni Catherine , mas lalo niyang naapreaciate na simpleng babae si Catherine. Ngayon din lang niya narealised ang dahilan kung bakit nagawa niyang mahalin si Catherine ng ganun kabilis samantalang ang foundation nila sa pagkakaalam niya ay walang pagibig. malayong malayo kase ito sa Sofia na unang impresion niya sa Sofia'ng nakasama.Pinilit ni Andrew kamuhian at kalimutan si Catherine. At para tuluyang makalimot at makamove on matapos hindi talaga magpakita si Catherine sa kanya sa loob ng isang buwan. Lumipad pa America si Andrew
But when he saw her climbing up the machine and working like a man operating a heavy industrial machine. Andrews's anger busts into fury.How can this woman choose this kind of life over him. She could be living luxuriously with him but instead damn" Hindi alam ni Andrew kong nagagalit ba siya sa nalaman o magagalit siya sa sariling nararamdaman.Kaya naman sa inis ni Andrew at sa insultong narardan na mas pinili ni Catherjnr ang ganitogn byhya kesa ang manatili sa bahay niya o olipaglaban man lamang siya ay lalong nadagdagan nang galit ni Andrew.kaya ginawa ni Andrew ang lahat ng paraan ng pagiwas pagpipilit na mamuhi at kasuklaman ang babae ay ginawa niya pero palaging nanuuwi sa hinahanap ni Andrew ang mga halik ng dating asawa. Lahat ng paraan para nakasams ito kahit pa ang dahilan sa isip niya ay para parusahan at pamukhaan ito ay nauuiwi ang lahat sa utos na ng kanyang puso.Halos kasuklaman ni Andrew ang sarili ng maalala na naman si Catherine at ang pangloloko nito sa kanya.
Nang maglipat kase siya ay hindi niya isinama ang anumang gamit sa loob ng silid nila ni Catherine ayaw niyang maalala ang lahat ultimo maging ang tuwalya pangtulog at ilang damit niyang si Catherine ang nagtupi. Pero sa paglipas ng mga araw na nakikita niya si Catherine sa pabrika ay nagbago ang pananaw niya. At ang tanging paraan para maibsan ang pangungulila niya sa dating asawa ay ang mayakap o maamoy man lamang ang bakas nito. Naging parang multo ang amoy at halimuyak ni Catherine kay Andrew pero ipinagpapalagay niyang galit lamang siya sa dating asawa.Nagliligpit si Andrew ng mga gamit nila ng magawi siya sa mga ilang damit na naiwan ni Sofia, lalo na ang ilang pangloob na personal niyang binili para sa asawa. Gustuhin man niyang itapon ang mga iyon para hindi na maalala pa ay hindi magawa ni Andrew.Namalayan na lamaang niya ang sarili na yakap yakap ang pantulog ni Catherine. Sa pagliligpit niya ng mga gamit sa kanyang office table ay doon lamang niya nakita na naroon ang
"Sorry Gentelmen i need to go. I need to talk to my wife excuse me" paalam ni Andrew sa mga bisita at sinabayan na ang mga ito palabas ng opisina. At pagkatapos ay nagmamadaling lumabas ng pabrika si Andrew para mahabol pa i Catherine. Imbis na magalit ay nasaktan siya sa nakita sa mga mata nito. Hindi kaya ni Andrew balewalain ang sakit na naidulot niya kay Catherine. Hind niya kayang makita itong luhaan. Hindi na niya kayang mawala ang babaeng bumaliw sa kanya sa loob ng dalawang taon at bumabaliw sa kanya ulit ngayon tuwing gabi. Kaya hindi nagdalawang isip si Andrew na sundan ang dalaga. Nang makita niyang tulala itong sumakay ng jeep agad sumakay si Andrew sa kanyang kotse at sinundan si Catherine. Hndi niya magawang umabante sa jeep at parahin ito kaya sinundan na lamang niya ang sinasakyan ng asawa para doon na lamang niya sa bababan nito kausapin. Nang makita ni Andrew na huminto ang Jeep at bumaba si Catherine, his heart beat fast. So fast... Pero ng makita niyang naglala
Mabils ang takbo ng kotse at pakiramdam ni Catherine malayo na ang nararating nila malayo sa dapat na pupuntahan niya.This time hindi siya nakalagpas kundi hindi nakarating. Palakas ng palakas ang ulan kaya napilitan ang driver na mag menor. Hindi magawang sulyapan ni Catherine ang driver dahil sa nakikita niyang galit na mukha nitoNag zero visibility dahil sa biglang bugso ng malakas na ulan at makapal na ulap. Nagaalala siya dahil baha na ang kalsada pero mabilis amgpatakbo ang dating asawa.nangaalala si Cabntherine dahil baka mapahamak ito dahi lsa galit sa kanya.Madilim na madilm ang mukha ni Andrew.Marahil galit na galit talaga ito. Pero ang mukha ng driver mula kanina ay hindi nagbago. Madilim at galit pa rin ito. Pero lalong gumuguwao si Andrew kapag galit, kapag seryoso."Tumahimik ka Catherine. Anong kalandian yan? Balewala ba sayo ang galit niya? Hind ka ba natatakot sa kung anuman ang balak ni Andrew ha..!?" sita ng dalaga sa sarili."Bakit? May bago pa ba? Hindi pa ba sap
So loob ng isang simpleng silid ay agad hinubaran ni Andrew ng damit si Catherine, kailangan ng matuyo agad ang katawan nito. Giniginaw na din si Andrew pero mas mahalagang matulungan agad si Catherine.She's freezing for hours for God's sake. Pero nagpupumiglas at nagsisisigaw si Catherine habang hawak ang dibdib. Kanina pa niya kinilimkim ang hinanakit. Kanina pa niya gustong sumabog.Wala na itong pinipiling lugar. At heto kahit ang kaladkarin siya sa motel ay gagawin nito para lamang sa ano? Sa pride nito? sa ego nito?. Sobra na... Sobra na" sabi ni Catherine"Tama na Andrew, oo na pagbabayaran ko na ang kasalanan ko. Kahit ang totoo matagal ko ng pinagbabayaran iyon hanggang ngayon" sigaw ni Catherine sa kabila ng paghahabol ng hininga. Hinubad ni Catherine ng tuluyang ang damit, lahat hinubad niya. Lahat lahat. Halos mapunit na nga niya ang blouse niya dahil sa pagmamadali na may kasamang galit."Oh eto, gawin mo na ang gusto mo diba ito ang gusto mong parusa. Sige gawin mo! bawi
"Ngayon Andrew sabihin mo sa akin hindi pa ba ako bayad? sigaw ni Catherine habang bumubuhos ang luha. napuno ng ng galit at kawalan ng pagasa si Catherine."Ng gabing ipagtabuyan ako ni Sofia sa bahay mo ng gabing halos mamatay ako sa lamig sa labas sa kakahintay sayo umaasang kahit pangunawa meron ka para sa akin.Umaasang kahit papaano pwede mo akong matulungan kahit bilang tao na lamang pero wala ka.Ni hindi mo ako binigyan ng pagkakataon para magpaliwanag" tumigil ang luha sa mata ni Catherine , napalitan ng galit."Dalawang taon akong nagpilit bumangon, dalawang taon akong nagtago dahil ang banta ni Sofia ay ipapaalam sa pamilya ko at sisirain ako. Dalawang taon akong namuhay magisa at namuhay sa kahihiyan at lahat ng iyon hindi pa sapat sayo Andrew? Napakalupit mo...napakalupit mo! " halos mamula sa galit si Catherine."Sa apat na buwan ba Andrew ni minsan ba hindi ako naging mabuting asawa sayo? Napakalupit mo?napakalupit nyo ni Sofia"... Hagulhol muli si Catherine.."Babe" Bu
He was so scared. Noon pa man si Catherine na ang tanging nakakapagdulot sa kanya ng mga ganitong pakiramdam mula sa pakiramdam na parang mamamatay hanggang sa pakiramdam na parang nalulunod.Whenever he though that he already lost her at paulit ulit na parang pinapatay si Andrew. Ang lahat ng poot at hinanakit niya noon kay Catherine ay panakitp butas lamang niya sa totoong nararamdan.Yun ang dahilan kaya kahit isang minuto hindi siya tumigil sa paghahanap dito.Kahit isang minuto hindi niya tinigilang mahalin ito and now he regreted all his stupid action just to hide his miserable life.Pinagsisishan ni Andrew na tiniis niya ang sariling damdamin at lumikha iyon ng mas malalim na sugat sa pinakamaahal and led her to put her life in danger now.Andrew went inside Catherine's room, slowly not to wake her up. Kailangan daw nito ng mahabang pahinga sabi ng doktor. Kailangan daw maiwasang ma stress ito o magalit to avoid further attack."Babe...Babe..." Pagbanggit pa lang ni Andrew ng e