Oo zach, na miss kita hehe
Malalim na bumuntong-hininga si Jhaira habang pinagmamasdan ang mala-rosas na labi ni Zach. Napalunok siya, lalo na't nasa tapat na niya ito, at pakiramdam niya'y gusto niyang lumapit ang lalaki para magdikit ang kanilang mga labi. Ngunit sa pagkakataong iyon, hindi niya alam kung paano ito haharapin.Ang titig ni Zach ay masyadong matalim, parang sinisipsip ang buong atensyon niya. Ramdam niya ang init na unti-unting gumagapang sa kanyang katawan, lalo na't tila sinusuri ng lalaki ang bawat galaw niya. Nahihiya siya, hindi dahil sa kaba, kundi dahil pakiramdam niya'y natutunaw siya sa paraan ng pagtingin nito."Uhm... aalis na ako," mahina niyang sabi, pilit na iniiwasan ang titig ng lalaki.Ngunit bago pa siya makalayo, biglang hinila ni Zach ang kanyang braso at isinandal siya sa railing. Napasinghap siya sa gulat, lalo na nang ilagay ng lalaki ang dalawang kamay nito sa magkabilang gilid ng kanyang katawan, kinukulong siya sa pagitan ng mainit nitong presensya."Saan ka pupunta?"
Hawak hawak ang sariling braso at malalim ang iniisip, bumuntong hininga si Jhaira Habang nasa biyahe, napansin na agad ni Jhaira na hindi ito ang usual nilang daan pauwi. Hindi niya pa iyon masyadong pinansin noong una, iniisip na baka shortcut lang ito ni Zach o may dadaanan lang saglit. Pero habang tumatagal ang biyahe, unti-unting bumibigat ang pakiramdam niya. Hindi pamilyar ang mga nadaanan nila, at sa bawat liko ng sasakyan, mas lalo siyang nababalot ng pagtataka.Napatingin siya kay Zach na kalmado lang na nagmamaneho, tila walang balak ipaliwanag ang direksyon nila.“Zach, saan tayo pupunta?” tanong niya, bahagyang nag-aalangan pero hindi maitago ang pag-aalala sa boses niya.Isang matipid na ngiti lang ang ibinigay ng binata, saka mabilis na sumulyap sa kanya. “Secret.”Napairap siya. “Zach.”“I told you, malalaman mo rin,” sagot nito, kasabay ng pagtaas ng isang kamay para pisilin ang pisngi niya. “Be patient, baby.”Napasimangot siya, pero hindi na siya nagtanong pa. Alam
Habang papalapit sila sa mesa kung saan naroon ang ina ni Jhaira, biglang bumukas ang pinto ng garden house at lumabas ang isang matandang babae na may bitbit na isang lalagyan ng mac and cheese. Naguusok pa iyon, halatang bagong luto.Napasinghap si Jhaira, nanlaki ang mga mata. “L-Lola?”Napatingin siya kay Jaem, na agad na sumalubong sa matanda upang tulungan ito sa dala nitong pagkain. Halatang komportable na ang dalawa sa isa’t isa. Kumunot ang noo niya, unti-unting nilingon si Zach na tahimik lang na nakangiti habang pinagmamasdan ang reaksyon niya.“Zach…” ibinaba niya ang boses, puno ng pagtataka. “Kailan pa nagkakilala ang dalawa?”Ngumiti ang binata, saka marahang hinila siya papalapit sa mesa. Hindi siya nakatanggi nang dahan-dahan siyang paupuin nito sa tabi ni Jaem. Malambing ang kilos nito, ang palad ay nanatiling nakasuporta sa likod niya, na para bang ayaw siyang mapalayo.She was still in shock. Hindi niya alam kung matutuwa ba siya o mas lalo pang magtataka. Zach did
Pinagmasdan ni Jhaira ang maaliwalas at malinis na paligid ng condo ni Zach. Hanggang ngayon, wala pa ring nagbago sa paligid. Ang malalambot na sofa, ang minimalist na disenyo ng sala, at ang mabangong amoy ng vanilla candles na laging nakasindi sa loob—lahat ito ay nagpabalik sa kanya ng maraming alaala.Napangiti siya. Hindi niya namalayan na unti-unti na palang bumabalik sa kanya ang lahat. Ang mga gabing magkasama sila rito, kung paano siya laging inaasikaso ni Zach, kung paano siya nito laging pinapaliguan ng atensyon at pagmamahal. Ilang beses na siyang pinatulog ni Zach sa bisig nito sa mismong couch na iyon, at ngayon, nandito na naman siya.Naglakad siya palabas ng veranda, gusto niyang maramdaman ang hangin sa labas. Agad na sinalubong ng malamig na simoy ng hangin ang kanyang mukha, nilaro ng hangin ang kanyang buhok habang pinagmamasdan niya ang mga ilaw sa ibaba. Mula sa kinatatayuan niya, kitang-kita niya ang mga streetlights na nagliliwanag sa buong lungsod, ang mga ba
Agad na umikot sa sarap ang mga mata ni jhaira, maririnig ang malakas na ingay na nanggagaling sa kama at malakas na pag-iisa ng kanilang katawan. Tagatak ang pawis na tumutulo sa kaniyang nuo habang ang kaniyang mga kuko ay bumabaon sa balat ng likuran ni Zach "Ahhhh-- ohhhh, aghhh shit" Nag iinit sa kalibugan ang kaniyang katawan habang tinatanggap ang mabilis at malakas na bayo ni Zach, halos magdugo ang likuran ni zach dahil sa pagbaon ng kanyang kuko pero mukhang walang pakialam ang lalaki. Kunot ang nuo ni Zach habang seryosong bumabayo sa ibabaw ni Jhaira, ang kaniyang kamay ay nasa gilid ni Jhaira upang suportahan ang kaniyang katawan. Tumatama nag mainit na hininga ng lalaki sa leeg ni Jhaira "Fvck why are you still tight baby?" napapaos na bulong ni zach at mas binilisan ang pagbayo dahilan para lumakas ang ungol ng babae "Z-zachhhh Ohhhhhh" Halo halong emosyon ang nasa dibdib ni Jhaira, hindi niya alam kung saan ibabaling ang ulo at nahihirapan niyang ibuka ang kaniyan
Pagdating sa venue ng photoshoot, pinilit ni Jhaira na kumbinsihin si Zach na hindi na siya kailangang ihatid. "Kaya ko naman, baka ma-late ka sa meeting mo," aniya habang nakatitig sa kaniya.Ngunit hindi siya natinag ni Zach. "I insist. Wala akong pake kung ma-late ako, basta siguraduhin kong safe ka."Wala na siyang nagawa kundi hayaang ihatid siya nito. Pagbaba niya, maraming nakakita sa kanila. May ilan pang staff na tila nagbubulungan habang dumadaan sila. Nang makalapit na siya sa mismong venue, bigla na lang siyang hinila ni Zach sa braso at hinalikan sa labi—malalim, may diin, at walang pakialam sa kung sino ang nakatingin.Nanlaki ang mata niya at marahas siyang napaatras nang matapos iyon. "Zach!"Ngunit ngumisi lang ito at hinaplos ang pisngi niya bago lumayo. "Go, baby. Do your best."Nanlalamig ang kamay niya habang pinagmamasdan ang pagtalikod nito. Marami pa ring nakatingin sa kaniya, may ibang tila kinikilig, pero karamihan ay nakataas ang kilay. Hindi niya alam kung d
Pagkarinig ni Jhaira sa usapan ng photographer at ng assistant nito, agad siyang umatras, pinipigilan ang sariling huminga nang malakas. Ramdam niya ang mabilis na pagtibok ng puso niya sa kaba at galit. Paano nalaman ng photographer na allergic siya sa honey? At bakit siya nito gustong saktan? Halatang may nag-utos dito.Nanginginig ang kamay niya habang marahang umatras palayo sa pintuan. Ayaw niyang mahalata siyang nakikinig, kaya dahan-dahan siyang naglakad paalis ng makeup room. Wala siyang balak manatili roon. Kailangan niyang umalis bago pa siya tuluyang mapahamak.Sa pagmamadali, hindi niya napansin na medyo mabilis ang lakad niya. May ilang staff na napatingin sa kaniya, pero hindi na niya iyon pinansin. Ang gusto niya lang ay makalayo. Pakiramdam niya ay parang may nakasunod sa kaniya, kaya lalo niyang binilisan ang hakbang. Pagkarating niya sa labas ng venue, agad siyang sumakay sa sasakyang naghihintay sa kaniya."Sa bahay po, kuya," mahinahon niyang sabi sa driver, pilit
Agad na nakarating si Zach sa mansion, ang kanina pang kinikimkim na galit ay ramdam sa bawat madiing hakbang niya papasok ng bahay. Hindi siya mapakali, lalo na't hindi niya alam kung anong nangyari kay Jhaira. Kung anuman ang dahilan kung bakit bigla itong umalis sa photoshoot, siguradong may nangyaring hindi maganda.Napabuntong-hininga siya, pilit pinipigil ang bugso ng emosyon sa dibdib niya. Hindi siya basta-basta nagagalit, pero kapag si Jhaira ang nasasaktan, hindi niya kayang palampasin iyon.Pagkapasok niya sa bahay, sinalubong siya ng butler, halatang nag-aalangan sa ekspresyon niyang seryoso at malamig. "Sir Zach, good evening po."Hindi na siya nag-aksaya ng oras. "Nasaan si Jhaira?" diretsong tanong niya, hindi na nag-abala pang alisin ang suot niyang coat."Nasa kwarto niya po, Sir. Kanina pa po siyang nakauwi."Mabilis siyang tumango at agad na tinungo ang kwarto nito. Nadaanan niya pa si Uno sa may sala, mukhang may kaaway ito "What? That's not my woman for fvcks sake
Masaya at payapang umaga ang bumalot sa condo nila ni Zach. Habang nakaupo siya sa dining table, abala siya sa pagkain ng almusal—isang simpleng meal na gawa ni Zach mismo. He insisted na siya ang maghanda, knowing how weak she felt last night.Her appetite was back, at kitang-kita iyon sa paraan ng pagkain niya. Hindi niya napansin na mula pa kanina ay tahimik lang si Zach, nakasandal sa upuan habang mariing nakatitig sa kanya. His sharp eyes followed every little movement she made—mula sa pagkuha niya ng pagkain hanggang sa pagnguya niya.Napansin niyang may ilang hibla ng buhok na humarang sa kanyang mukha, at bago pa niya iyon maalis, may mainit na kamay nang naunang humawi roon.Zach.Naramdaman niya ang banayad na pagdampi ng daliri nito sa kanyang balat habang marahang inaayos ang buhok niya. She looked at him, at nagtagpo ang mga mata nila—his eyes held something she couldn't quite place, pero isa lang ang sigurado siya. He was looking at her with so much intensity.Napakurap
Malamig ang simoy ng hangin sa loob ng kwarto, pero ang init ng balat na bumabalot sa katawan niya ang pumipigil sa kanya para ganap na ginawin. Marahang nagmulat ng mata si Jhaira, pakiramdam niya ay parang may mabigat na bagay na nakapatong sa katawan niya—hindi naman ganun kabigat, pero sapat para pigilan siyang gumalaw nang malaya.Nanatili siyang nakahiga habang pinapakiramdaman ang paligid. Ramdam niya ang malalakas na bisig na mahigpit na nakayakap sa kanyang baywang mula sa likuran, ang mainit na hiningang dumadampi sa kanyang batok na nagbibigay ng banayad na kiliti. Hindi na niya kailangang lumingon para alamin kung sino iyon—dahil alam na alam na ng puso niya kung kaninong bisig siya nakakulong.Si Zach.Dama niya ang init ng katawan nito, ang matitigas na dibdib na nakadikit sa kanyang likuran. Ang isang braso nito ay nakaipit sa ilalim ng kanyang ulo, habang ang isa naman ay mahigpit na nakayakap sa kanyang bewang, para bang ayaw siyang pakawalan kahit pa sa gitna ng pagt
Napuno ng init at tamis ang gabing iyon.Katahimikan ang bumabalot sa buong kwarto, tanging ang mahinang tunog ng keyboard at ang paminsang buntong-hininga ni Jhaira ang pumupuno sa espasyo. Malalim ang kunot ng kanyang noo habang sinusuri ang mahahabang dokumentong ipinasa sa kanya kanina.Mula nang maupo siya bilang CEO, halos hindi na siya magkanda-ugaga sa dami ng kailangang pag-aralan. Hindi niya akalaing ganito pala kahirap ang magpatakbo ng isang malaking kompanya. Alam niyang magiging challenging ito, pero ngayon lang niya talaga naramdaman ang bigat ng responsibilidad na iniwan sa kanya ng kanyang ama.Bumuntong-hininga siya at marahang hinilot ang kanyang sintido. Kanina pa masakit ang kanyang ulo, pero hindi siya pwedeng tumigil. Hindi ngayon.Bigla na lang niyang naramdaman ang isang mainit at matigas na katawan na dumikit sa kanyang likuran. Muntik na siyang mapatalon nang may dumaan na braso sa kanyang bewang, mahigpit na yumakap sa kanya mula sa likod. Isang pamilyar na
Umaalon ang dibdib ni Jhaira habang pinagmamasdan niya kung paano pilit na nagpupumiglas sina Risa at Diane habang isinasakay ng mga pulis sa kanilang patrol car. Sa kabila ng kanilang pag-aalma, wala silang magawa — naka-posas na ang dalawa, at ang mga pulis ay walang balak palampasin ang kanilang mga kasalanan.Malamig na sumunod si Jhaira sa loob ng conference room, ramdam ang bigat ng mga matang nakatutok sa kanya. Kasabay ng mga bulungan ay ang mabilis na pagtaas ng tensyon sa silid. Mula sa mga investor na kanina lamang ay nakangiti at pumapalakpak kay Risa, ngayon ay puro pagdududa na ang kanilang mga mukha.Biglang tumayo ang isa sa mga pinakarespetadong investors — isang matandang lalaki na may presensya pa lang ay nagbibigay na ng awtoridad. Malamig at mabigat ang tono ng boses nito nang magsalita."Ms. Jhaira, I’m afraid you have no right to claim the CEO position just like that."Matiim ang tingin nito sa kanya, bakas sa ekspresyon nito na hindi siya sang-ayon sa pagkuha n
Pagkatapos ng kanilang mainit na tagpo, halos manghina si Jhaira habang nakasandal sa upuan ni Zach. Ramdam pa rin niya ang kirot sa mga binti at braso niya, para bang piniga ang bawat kalamnan sa katawan niya. Napansin iyon ni Zach kaya hindi na siya pinayagang bumalik sa upuan niya sa kabilang side ng mesa.Ngayon, si Jhaira ay nakaupo sa isang maliit na upuan sa tabi ni Zach, ang kanyang mga binti ay nakapatong sa kandungan nito. Si Zach naman ay abala sa pagsusulat sa isang dokumento, hawak ang ballpen sa kanyang kanang kamay habang ang kaliwang kamay naman ay abala sa pagmamasahe sa talampakan ni Jhaira.Napapapikit siya sa tuwing marahang pinipisil ni Zach ang masakit niyang binti. Dama niya kung paanong bawat hagod ng mga daliri nito ay tila unti-unting pinapawi ang sakit."Masakit pa ba?" tanong ni Zach, hindi inalis ang tingin sa mga papeles sa harapan niya."Medyo," mahinang sagot ni Jhaira, napangiti siya nang bahagya."That's what you get for teasing me kanina," ani Zach, m
Sa loob ng opisina na dating pagmamay-ari ng ama ni Jhaira, nanatiling tahimik ang paligid maliban sa mahihinang pag-click ng ballpen ni Risa habang naglalaro ito sa daliri niya. Nasa likod siya ng malaking mesa — ang mesa ng dating boss — habang ang mga papeles ay nakakalat sa harapan nila.Si Diane naman ay nakaupo sa isang gilid ng mesa, may hawak na baso ng wine na tila pang-relax lang sa kanya. Sa kabilang banda, ang Lolo ni Zach ay kampanteng nakaupo sa malambot na armchair malapit sa bintana, hawak ang isang baso ng whisky na bahagyang niyayanig sa kanyang kamay. Ang malamig na ngiti nito ay tila nanunukso habang pinagmamasdan si Risa."Hindi pa rin ako makapaniwala na naloko natin ang mga pulis ng ganun kadali," pabirong sabi ni Diane bago uminom sa kanyang baso."Pera lang naman ang kailangan," sagot ni Risa, halatang may yabang sa boses niya. "Kung wala kang pera, wala kang laban. Simple.""Simple?" singit ng Lolo ni Zach, ibinaba nito ang baso ng whisky sa maliit na lamesa s
Malalim ang gabi nang sa wakas ay nakatulog si Jhaira tahimik si Zach sa tabi niya na mariing pinagmamasdan ang pagtulog ng dalaga... Nakahaplos ang kamay ni Zach sa bewang at likuran niya kaya mas naging mahimbing ang pagtulog ni Jhaira Mariing pumikit si Zach at hinalikan ang nuo ni Jhaira, mukhang kailangan na niyang gumawa ng aksiyon para matigil na ang pangangahas ng lolo niya sa relasyon nila ni Jhaira"I will make them pay" Sa gabing din iyon, umalis ng tahimik si Zach sa kuwarto ni Jhaira. Kailangan niyang I secure ang lola niya na ngayon ay nagpapagaling na sa hospital, hindi niya alam kung ano ang maaring gawin ng lolo niya kaya kailangan niyang ingatan lahat ng minamahal niya sa buhayPagmulat ng mga mata ni Jhaira, parang mas maliwanag ang paligid kaysa dati — hindi dahil sa araw, kundi dahil parang malinaw na sa kanya kung ano ang dapat niyang gawin."Hindi puwedeng ganito lang 'to matatapos..." bulong niya sa sarili habang nakatitig sa kisame.Mabilis siyang bumangon,
Tatlong araw na ang lumipas, pero parang isang siglo na ang nararamdaman ni Jhaira. Hindi na niya alam kung umaga ba o gabi na. Paulit-ulit na tumatakbo sa isipan niya ang imahe ng Papa niya — ang boses nito, ang tawa, pati na rin ang mga pangarap nilang dalawa na hindi na mangyayari.Nakapulupot siya sa makapal na kumot habang nakaupo sa may sofa, nakatanaw sa madilim na bintana. Sa tabi niya, naroon pa rin ang tray ng pagkain na iniwan ng isa sa mga kasambahay kanina — hindi man lang niya nagawang hawakan. Parang wala nang saysay ang lahat. Wala na siyang lakas, wala na siyang gana.Mabigat ang dibdib niya, parang may batong bumabara sa lalamunan niya. Hindi na niya kayang humagulgol tulad ng dati — ubos na yata ang luha niya.Tahimik ang buong paligid, pero biglang bumukas ang pinto ng kwarto niya. Sa una, hindi siya gumalaw. Akala niya isa na naman sa mga kasambahay iyon na mag-iiwan ng pagkain at aalis din kaagad.Pero nang pumasok ito sa loob, may naamoy siyang pamilyar — mabango
Mabilis na huminto ang sasakyan, halos lumipad si Jhaira palabas ng pinto bago pa ito tuluyang magpreno. Parang wala na siyang pakialam kung may masaktan siya sa pagmamadali — kailangan niyang makita si Papa.Ang malamig na hangin ay dumampi sa mukha niya, pero hindi iyon sapat para palamigin ang apoy ng kaba sa dibdib niya. Isa-isa niyang nilapitan ang mga sasakyang nakasunod sa kanila — kumakatok, pilit na binubuksan ang mga pinto."Papa! Nasaan ka?!" halos pasigaw na tawag niya habang patuloy sa paghahanap. Bawat pagbukas ng pinto ay nagdadala ng panibagong pag-asa — at panibagong pagkadismaya. Iba't ibang mukha ng mga tao ang bumungad sa kanya — mga guwardiya, kasambahay, pati na rin mga taong tila hindi niya kilala — pero kahit isa, wala roon ang ama niya.Nang makita niya si Nanay Celly na bumaba mula sa isang van kasama ang ilang kasambahay, para siyang nabuhusan ng ginhawa."Nay!" Mabilis siyang tumakbo papunta rito, niyakap ito ng mahigpit na tila doon siya kumukuha ng lakas.