Sa madilim na loob ng kotse, tahimik na nakaupo si Zachary, ang mga kamay niya'y mahigpit na nakakapit sa manibela. Ilang oras na siyang naroon, ngunit tila walang balak na umuwi o magpahinga. Ang buong paligid ay balot ng katahimikan, tanging ang mabibigat niyang buntong-hininga at ang tunog ng ulan sa labas ang naririnig. Halos tatlong araw na mula nang mawala si Jhaira, at hanggang ngayon ay wala pa rin silang anumang lead tungkol sa kanya. Ang bigat ng sitwasyon ay unti-unting bumubulagta sa kanya, at ang bawat segundo ay tila mas lalo lamang siyang sinasakal.Walang impormasyon ang mga pulis gaya ng dati at ganon na din si Uno na tumutulong sa kaniya, mukhang dinala ni Arjay si Jhaira sa isang hinid kilalang lugar kaya nahihirapan silang I track si Jhaira. Idagdag ding humingi na din ng tulong si Uno sa mga kasamahan nitong trained agent rin para mahanap ang babae pero wala paring nakakaalam sa kung nasaan siya ngayon"Where are you, Jhaira?" mahina niyang tanong, ngunit ang sago
Maingay na tunog ang gumising kay Zachary mula sa mahimbing niyang pagkakatulog. Kasabay nito, naramdaman niya ang malamig na basahan na tumatama sa kanyang balat, at isang malambot na kamay ang maingat na pinupunasan ang pawis sa kanyang noo at dibdib. Bahagya siyang pumikit-pikit, hindi pa lubusang gising, ngunit sa kanyang isipan, isang tao lang ang naiisip niya—si Jhaira.Sa kabila ng antok at pangungulila, hinila niya ang babae mula sa tagiliran nito at mahigpit na niyakap. Narinig niya ang mahinang tili nito, ngunit hindi niya pinansin. Sa kanyang isipan, ang babaeng ito ang tanging taong nais niyang makita, ang nag-iisang mahal niya. Hinaplos niya ang mukha nito, at habang papalapit ang kanyang labi sa kanya, unti-unting bumalik ang kanyang linaw ng paningin.Biglang nanigas ang kanyang katawan. Hindi si Jhaira ang nasa harap niya."Diane?" gulat na bulong niya, kasabay ng mabilis na pagtulak dito palayo. Napabalikwas siya ng bangon mula sa kama, ang init ng kanyang katawan ay
Masakit na ang buong katawan ni Elijah, tila sinusunog ng mataas na lagnat, pero hindi siya tumigil. Hindi siya makapapayag na nakahilata lang habang nawawala si Jhaira. Kahit pa halos wala na siyang lakas, pinilit niyang magmaneho papunta sa kumpanya ni Uno para kumuha ng update tungkol sa paghahanap.Nang makarating siya sa harap ng gusali, bawat hakbang niya ay mabigat. Ang kanyang mga mata ay mapungay, pero ang determinasyon ay malinaw pa rin sa kanyang ekspresyon. Paakyat na sana siya sa hagdan papunta sa entrance nang biglang lumitaw si Jael sa gilid, hinihingal na parang kanina pa ito nagmamadali."Elijah!" tawag ni Jael, ang boses nito'y puno ng desperation. Agad siyang humarang sa daraanan ni Elijah, na pilit umiwas ng tingin at naglakad nang dire-diretso."Elijah, sagutin mo ako!" sigaw ni Jael, napahawak sa braso nito. "Nasaan si Jhaira? May balita ka na ba tungkol sa kanya?"Tumigil si Elijah, ngunit hindi siya nagsalita. Malamig ang kanyang titig nang lingunin niya si Jae
Nagmulat ng mata si Jhaira, agad na bumungad ang maliwanag na kisame na puno ng detalye. Mabilis siyang napaupo, ramdam ang lambot ng kutson sa ilalim niya. Hinaplos niya ang malasutlang kumot na tumatakip sa kanya, pero agad siyang tumayo nang mapansin ang kakaibang ayos ng kwarto.Halos lumuwa ang mata niya ng makita ang itsura sa paligid niyaNapakalaki ng silid, parang sa mga fairytale—ang bawat sulok ay puno ng ginto at marmol, at ang chandelier sa kisame ay kumikislap tulad ng mga bituin. Tumayo siya sa gilid ng kama at tinungo ang malawak na bintana. Sa labas, nakita niya ang hardin na parang hindi nauubos ang bulaklak, may mga fountain na bumubulwak ng kristal na tubig."Nasaan ako?" bulong niya sa sarili, nararamdaman ang malamig na hangin na dumaan sa kanyang balat.Hindi niya alam kung bakit nandito siya. Pinikit niya ang mata at pilit na ginisng ang sarili at nagbabasakaling baka nanaginip lang siya pero pagmulat niya ay naroon parin siya, duon niya naalala ang mga eksena
Tahimik na naupo si Jhaira sa gitna ng napakahabang mesa, ang bigat ng kanyang pakiramdam ay bumalot sa buong katawan niya. Sa harap niya, isang mesa na tila walang katapusan, puno ng iba't ibang pagkain na parang panghari at reyna. Hindi niya magawang tumingin nang diretso sa plato. Ang lahat sa paligid ay masyadong magarbo para sa kanya—ang mga ukit sa kahoy ng mesa, ang makintab na chandelier na kumikislap sa ibabaw nila, at ang malamig ngunit maaliwalas na simoy ng hangin na pumapasok mula sa bintana.Nanatili siyang nakatingin sa kawalan, ang isipan niya ay puno ng tanong. "Totoo ba ito?" tanong ng kaniyang isipan. Ang lahat ng ito ay parang isang panaginip na hindi niya matukoy kung kailan magtatapos."Anak," tawag ng kanyang ina, si Jaem. Ang boses nito'y puno ng lambing, parang umaawit ng himig ng pagkalinga. Lumapit ito sa kanya, dala ang isang mangkok ng sopas, at maingat na nilagyan ang kanyang plato ng mainit na pagkain. "Kumain ka na, Jhaira. Hindi ka pa kumakain simula n
Pagkatapos kumain, dinala siya ng ina sa isang bahagi ng mala-palasyong mansyon. Madaming pasikot-sikot ang kanilang nadaanan, kaya hindi niya alam kung saan na sila nakarating. Tahimik si Jhaira habang sinusundan si Jaem. Sa bawat hakbang nila, ramdam niya ang pagkailang. Parang hindi pa rin niya matanggap na ang babaeng ito, na matagal niyang inakala na patay na, ay kasama niya ngayon.Pagbukas ng pinto, bumungad sa kanya ang isang napakalaking library. Napalunok si Jhaira habang pinagmamasdan ang mga dingding na puno ng libro mula sahig hanggang kisame. Ang liwanag ng araw ay pumapasok mula sa malalawak na bintana, nagpapaliwanag sa buong silid. Sa gitna, may malambot na sofa at mesa, parang eksena sa isang pelikula.“Upo ka, anak,” mahinahong sabi ni Jaem habang naupo sa sofa. Ngumiti ito kay Jhaira, pilit na pinaparamdam ang init ng pagiging magulang.Dahan-dahang naupo si Jhaira sa kabilang dulo ng sofa, bahagyang lumalayo. Hindi niya alam kung paano sisimulan ang usapan. Pakira
Pagkatapos ng pangyayaring iyon ay nag-iba nag ihip ng hangin kay Jhaira at naramdaman ito ng kaniyang inaKinabukasan, mas lalong napansin ni Jaem ang kakaibang kilos ni Jhaira. Hindi ito masyadong nagsasalita, at kahit sinubukan niyang magkwento habang nag-aagahan, nanatiling tahimik ang anak. Para bang lumulutang ang isipan nito. Hindi na niya matiis ang ganitong sitwasyon.Pagkatapos kumain, sinubukan ni Jaem kausapin si Mang Cesar. “Mang Cesar, napapansin ko lang na parang malalim ang iniisip ni Jhaira. Alam niyo ba kung anong nangyayari sa kanya? I'm worried about my daughter” tanong niya habang nag-aayos ng mga papeles sa sala.Umiling si Mang Cesar, halatang naaawa rin sa dalaga. “Pasensya na po, Madam. Hindi po niya nabanggit kahit ano. Tahimik lang po siya nitong mga araw na ito.”Nagpasalamat si Jaem sa sagot ng butler, ngunit mas lalong lumalim ang pag-aalala niya. Alam niyang hindi magiging madali ang relasyon nilang mag-ina, lalo na’t ngayon pa lang sila nagkakasama. Ngu
Sa malamlam na liwanag ng ospital, nagmulat si Zach ng mga mata. Hindi pa man lubos na gising, agad niyang naramdaman ang bigat ng kanyang ulo. Sa gilid ng kama, napansin niyang nakasubsob si Diane, ang mukha nito ay nakatago sa mga braso habang natutulog. Kumunot ang noo ni Zach, bakas ang inis sa mukha. Napaungol siya nang mahina, marahang hinilot ang kaniyang sentido habang sinusubukang alalahanin kung paano siya napunta roon.Naaalala niya ang huling pagkakataong kasama niya si Uno. Nahilo siya, unti-unting nawalan ng lakas, at tuluyang nawalan ng malay. Ngunit bago pa niya mas mawari ang lahat, ginising siya ng tunog ng galaw ni Diane."Zach! Gising ka na!" masayang wika ni Diane, ngunit agad na napalitan ng pag-aalala nang mapansin nitong tinatanggal ni Zach ang mga nakakabit na suwero sa kaniya. "Anong ginagawa mo?!""Stop touching me," malamig na tugon ni Zach habang iwawaksi ang kamay ng dalaga. Tumayo siya mula sa kama, walang pakialam sa pag-aalala nito."Zach, hindi ka pa
Nagising ako at naabutan ang sarili sa loob ng kuwarto namin ni zach, madilim na ang ulap at mukhang natulugan ko ang pag-uwi namin kanina mula sa club ni Raven. Kinusot ko ang aking mata at napansing nakasuot na ako ngayon ng pajama pantulog, mukhang pinalitan ako ng damit ni zach kanina"Zach" tawag ko sa kaniyang pangalan at unti unting bumangon, ramdam ko ang pagkalam ng aking tiyan at ang kaunting pagkahilo ko Lumabas ako ng kuwarto at nakitang naka patay na ang ilaw sa sala at kusina kaya naisipan kong puntahan siya sa kaniyang opisina "Zach" Mapupungay ang aking matang binuksan ang kaniyang kusina at naabutan siya roonNakaupo sa kaniyang desk at nagkalat ang mga papeles sa lamesa, suot suot niya ang kaniyang specs habang seryosong nag t-type sa kaniyang lapyop. Naka white na t-shirt at simpleng blacks shorts lang ang suot niya kaya kitang kita ang kaniyang mga muscles mula ulo hanggang paa. Nag-angat siya kaagad ng tingin ng makita ako sa pintuan "Zach nagugutom ako" aniko
"Let's go home?" Mahinang bulong ni Zach sa tenga ko habang ang kamay nitoy nakapulupot sa aking bewang. Ramdam ko ang init ng katawan niya kahit malamig ang ihip ng hangin mula sa labas ng club. Malambing ang tono niya, pero may bigat sa boses. Lumingon ako sa kanya, may ngiting mapang-akit sa labi. "Saglit lang. Nandito na rin naman tayo, 'di ba?"Napakunot ang noo niya, pero hindi galit. Curious lang, saka 'yung parang... ina-analyze kung seryoso ba talaga ako. "You sure? Hindi ka pa pagod?."Tumango ako, sabay ngiti pa lalo. "Hindi pa."Hindi na siya nakasagot. Napailing lang siya habang hawak ko na ang kamay niya at marahan siyang hinila papasok pabalik sa loob ng club. Narinig ko pa ang mahina niyang pagtawa Pagpasok namin, agad akong sinalubong ng tunog ng malalakas na bass, nakaka-adik na ilaw na palipat-lipat ang kulay, at 'yung halimuyak ng alak, usok, at pabangong mahal. Maraming tao ang bumungad saakin paglabas namin sa underground, ang iba ay nasa dancefloor at ang iba
Tumapos na ang laban. Mabigat ang hangin. Hindi dahil sa pawis o pagod, kundi dahil sa kung anong hindi maipaliwanag na presensya sa loob ng arena. Parang hindi lang dugo ang iniwan ni Raven sa ring—parang may tinapon din siyang bahagi ng sarili niya roon. Tahimik siyang bumaba mula sa platform. Walang lingon. Walang paki. Parang wala siyang nakita, kahit pa nagsigawan ang crowd para sa pangalan niya.Sa kabilang gilid ng bleachers, si Jhaira, tahimik lang. Hawak niya ang maliit na tubig sa kamay, pero hindi iyon ang rason kung bakit nanginginig ang daliri niya. Hindi niya alam. Pero parang may iba. Something feels off. And she felt it the moment her eyes caught the silhouette of the girl sitting alone.Maganda ito—hindi sa flashy na paraan, kundi 'yong effortless. May mga hikaw na naggagalaw sa bawat kilos niya, habang nakatingin sa ring na para bang... may pinipilit siyang ibalik.Biglang napangiwi ang babae, halos hindi halata sa una. Pero nang marinig ni Jhaira ang bahagyang impit
"Zach, tubig,"Ngumuso si Jhaira habang nilulunok ang huling kagat ng hamburger. Medyo may tumulong sauce sa gilid ng labi niya pero hindi na niya pinansin, gutom na gutom siya kanina pa.Zach glanced at her quickly, then reached for the plastic cup of water without saying a word. Hindi niya inalis ang tingin sa daan masyado, pero enough yung saglit na sulyap para malaman niyang aware siya sa lahat—kahit sa konting uhaw, kahit sa dulo ng labi niya na may sauce."Here, baby."Inabot niya iyon kay Jhaira, making sure mahigpit ang takip bago ibigay. "Drink slowly, baka maubo ka."She smiled a little and took the water. "Thanks.""You want more?"His voice was low, soft. Bago pa man siya makasagot, pinunasan ni Zach gamit ang hinlalaki niya ang gilid ng labi ni Jhaira. Dahan-dahan. Para bang ayaw niyang masaktan siya kahit sa balat."May konting sauce ka rito," he murmured, eyes flickering to her lips for a second before focusing back on the road.Jhaira giggled. "Busog na ako. Okay na 'k
Kakapihit lang ng doorknob ng banyo nang lumabas si Zach, bagong paligo at may butil pa ng tubig na dumadaloy mula sa kaniyang buhok pababa sa leeg. Nakatapis lang siya ng puting tuwalya, at habang inaabot ang isa pang tuwalya para punasan ang kanyang buhok, ay napako ang tingin niya sa kama. Tumigil siya sa paglalakad.Nandoon si Jhaira.Nakabalandra sa malambot na kutson, nakatagilid pero nakabuka ang katawan, parang bata na mahimbing ang tulog. Magulo ang buhok, nakaangat ng bahagya ang laylayan ng oversize shirt niya—kay Zach din 'yon—at kitang-kita ang maputing balat na palaging kinaiinggitan ni Zach kahit araw-araw niya 'tong nakikita. Pero kahit sa gulo ng posisyon nito sa kama, hindi nawala ang ganda niya.She was a mess, but she was beautiful.Lumingon si Zach sa kanya habang pinupunasan pa ang sarili, at hindi na nakatiis. Lumapit siya ng dahan-dahan, tahimik na naupo sa gilid ng kama, saka yumuko para halikan siya sa noo. Isa pang halik sa labi na magaan, mahigpit pero puno
"Ughhhh---" "Fvck" "Z-zach" Halos mawalan ako ng hininga sa ginagawang paghalik ni zach sa aking leeg habang ang kamay nito ay abala sa aking basang basa na pagkababae, nag-iinit ang aking katawan at nanghihina habang nasa ilalim niya ako"Ahhhh" Mahigpit na kumapit ang aking kamay sa likuran ng kaniyang leeg ng maramdaman ang paglapit ko sa hangganan, pumikit ako ng mariin at kinagat ang pang-ibabang labi ng maramdaman ko ang labi niya malapit sa aking tenga "Cum for me baby" bulong niya at hindi ko na kailangang pakinggan pa ng ilang beses ang kaniyang sinabi upang maintindihan siyaNaghiwalay ang aking mga labi at parang nahihimatay ng maramdaman ko ang pagdaan ng boltahe ng kuryente sa aking katawan, dahil sa sobrang tagal na walang sex life ay mukhang hinid na nasanay ang pagkababae ko sa ganitong pakiramdam at parang nabigla Nanginginig ang aking binti at malakas na napa-ungol, busy parin ang labi ni zach sa aking oisngi ngunit ramdam ko ang kaniyang tingin saakin. Pumiki
Hindi makapaniwalang nakatitig si Jhaira kay Zach na kasalukuyang nakatayo sa harapin nito, magulo ang buhok ng lalaki habang nakasuot ito ng gray shirt at isang loose pants. Komportableng naka pambahay ang lalaki na ikinataka niya "A-anong----" Hinawakan niya ang dibdib ni zach para siguraduhing totoo ito pero napa atras lamang siya ng sundan ni zach ang kamay niya, maya maya pa ay hinila ng lalaki ang kaniyang bewang at tinulak siya nito papasok sa loob. Napa sigaw siya sa gulat at ilang segundo lang ng maabutan niya ang sarili na nakahiga sa kama at nasa ibabaw niya ang lalaki, ang dalawa niyang kamay ay nasa itaas ng kaniyang ulo na hawak hawak ni zach gamit ang isang kamay"Z-zach" bulong niya nagtataka Pinagmasdan niya kung paano magtungo ang mata ng lalaki mula sa kaniyang mata, ilong at sa kaniyang labi bago bumaba ito sa kaniyang katawan. Binasa niya ang sariling labi sa titig ng lalaki, hindi niya maintindihan bakit ganito ang nangyayari ngayon "Hindi ba dapat nasa hospit
FlashbackZACHI was in the middle of sorting the files I secretly compiled for weeks—bank records, transactions under dummy names, inconsistencies sa ilang contracts na pabor lahat kay Lolo. The more I looked at it, the clearer it got: matagal na niya kaming nilalaro. Gusto ko nang tapusin ‘to, not just for me—but for her. For Jhaira and our child.I leaned back sa couch, pinikit sandali ang mata habang pinapaikot ang ballpen sa pagitan ng mga daliri ko. Hindi ko na nga siya nabibisita. She doesn't know how deep this is running. Hindi niya alam gaano kabigat ‘to.My phone buzzed.Hospital. My brows pulled together. I didn’t like random calls from them, not after what happened to Lola.Saglit akong natigilan bago sinagot. “Hello?”But what I heard wasn’t the nurse or the usual doctor."Zach..." a familiar voice, faint pero matatag.Nanlaki ang mata ko. "L-Lola?"Tumayo ako agad, automatic. Para akong binuhusan ng malamig na tubig."You're awake? Kailan pa? Bakit wala—""Calm down, apo
Pagkatapos ng mahabang oras ng pagbisita, muling nagpaalam si Jaem at ang mga kasambahay. Sabi ng ina niya, may kailangan lamang silang asikasuhin at babalik rin agad. Wala nang ibang sinabi si Jaem, at wala ring tanong na ibinato si Jhaira. Ngunit sa kabila ng katahimikan, may kakaibang kaba sa dibdib niya. Isang kutob na hindi niya maipaliwanag.Pero pinili na lang niyang balewalain iyon.Pinilit niyang i-distract ang sarili. Ilang beses siyang nagpalinga-linga sa paligid, naghahanap ng kahit anong makakapukaw ng atensyon niya. Sa loob ng ilang minuto, sumagi sa isip niyang bisitahin si Zach sa kabilang kwarto. Gusto niyang makita ito—kamustahin, silipin, o kahit matanaw lang ang maamong mukha nito.Pero bago pa siya makabangon, muling bumalik sa isip niya ang nangyari kanina... Ang dugo. Ang spotting. Ang takot. At ang hindi niya maipaliwanag na kaba para sa anak nila."Baka kung pilitin ko pa 'yung sarili ko, may masamang mangyari." Napakagat siya sa labi. Kahit gustong-gusto na