Isang update lang talaga mapapangako every day this month. Tapos kapag busy talaga ay aabsent ako. Pero sana huwag niyo ko iwanan. Babalik ako sa October 1. Mag-a update ako ng 2 or more chapters sa October 1. Ngayon lang na buwan ang hindi sa tindi ng ginagawa ko. Sorry at thank you po
When Chicago left, doon sumabog si Khelowna. She glared Max as if he was the most wanted criminal on Earth.“Bakit ka nagsinungaling?” tanong niya.“White lies.. I need that to win them.”“White lies o ano pa mang kulay ang pagsisinungaling na iyan, it still cannot defies the fact na binibilog mo ang utak ng anak mo!”Max looked at her. “Then ano sa tingin mo ang dapat kong gawin? Torture your brother and Austin para mautusan ko silang sabihin sa anak ko na hindi ako masamang ama?”“What? Naisip mong gawin yun?”“OO!” He snapped! “Oo Khe dahil galit na galit ako lalo na sa kuya mo. Sarili kong anak ayaw sa akin dahil anu-ano nalang ang pinagsasabi niya.”“Iyon ay dahil hindi ka naman naging ama sa kanila! Kung galit man si Rome sayo iyon ay dahil hindi ka naman niya kilala.”“Dahil hindi ko naman alam na may Rome at Paris pala!”“Exactly! Hindi mo alam. Hindi mo alam na tatlong bata ang pinagbubuntis ko noon dahil hindi mo naman ako inuuwian dito. Wala kang pakialam sa akin noon kaya
Good day, readers.What time is it? 11:06 ng isulat ko ito. If you’re really a reader of mine sa story pa lang ni Eliot (He Tricked Me Into Becoming His Daughter’s Nanny) hindi na kayo magugulat sa message ko na ito.Kaya po isa lang ang UD ko at may absent pa, iyon ay dahil nagri-review ako for my board exam. At this September 29 na yun magaganap kaya puspusan pagmemorize ko now ng concepts kasi inuna ko ang pagsusulat noong mga nakaraang buwan. HAHA kaya naghahabol ako ng lessons. Pashnea talaga.Nagpaalam ako sa editor ko kung pwede ba ako umabsent mag update, at pumayag naman siya. She told me too na mag iwan ng note sa inyo na readers ko para malaman niyo ang reason ko bakit parang ang tagal ko mag update at kung bakit medyo matagal ako mawawala.Guys, hindi po ako mabagal mag update. Iyong mga readers ko before, alam nila yan.. Isa ako sa mga author dito sa GN na mabilis makatapos ng isang book. Saka lang talaga ako bumabagal kapag compromise ang time ko gaya nito. Kung wala akon
“Mama, are we going to stay here for good?” tanong ni Rome kay Khelowna matapos siya nitong pahigain sa tabi ni Paris na natutulog na sa kama.“No, babalik rin tayo sa bahay.” She answered na siyang narinig ni Chicago na papasok na sana sa loob ng kwarto. Napahinto ito sandali at hindi agad nakakilos. Lumakas bigla ang kabog sa dibdib niya at napahawak lang ng mahigpit sa doorknob.Kakaligo lang niya at excited sanang tumabi kay Khelowna at sa mga kapatid.“Then why are you acting like everything is fine and okay? Ayos na ba ang relationship niyo ng daddy ni Chicago?” Sabi ni Rome na ayaw talagawang tawaging dad o papa si Max.“Rome-"“Mama, ayoko dito. I want to go home. If you want, sama natin si Chicago. Iwan natin dito ang dad niya.”“Ayaw umalis ni Chicago dito Rome.”“Then… we’ll force him. Bakit mama? Gusto mo na ba dito?”“Of course not, anak. Ayaw ni mama dito. Gusto ko pa ring umuwi sa atin.”Hindi na pinagpatuloy pa ni Chicago ang pakikinig niya. Umalis na siya agad habang
“Tapos na…” Sabi ni Khelowna at bahagya siyang tinulak. “Nakakarami ka na. Sweet lang tayo sa harapan ng mga bata but pag tayo lang dalawa, huwag na tayo maging sweet.”“Stop spoiling the moment, Khe. It’s a privilege to hug me.”Halos malaglag ang panga ni Khelowna sa sinabi ni Max. “Wow. So ipagpapasalamat ko pa pala sayo na niyakap mo ‘ko?”Natawa si Max sa sinabi niya.“Alam mo, sayo siguro nagmana si Rome.” Sabi ni Max at umupo. “I’m starving…”Napabuntong hininga si Khelowna at agad siyang pinaghandaan ng pagkain.“I’ll prepare your food at aalis ako pagkatapos.”Nakatalikod na si Khelowna sa kaniya.“Baby..”Napahinto siya sa pagkuha sa plato nang marinig ang boses ni Max. “Huh?” aniya sabay lingon dito.“Baby.. Do you like that endearment?”Biglang kumalat ang pula sa mukha ni Khelowna. Hindi niya inaasahan na sasabihin yun ni Max. “A-A-Ano b-bang s-sinasabi m-mo diyan M-Max?” nauutal na tanong niya.“Why? Ayaw mo ba sa baby?”“Ano y-yang p-pakulo mo na yan?”“Normal lang sa m
Kumukurap kurap si Khelowna sa mesa. Katabi pa rin niya si Max at nasa harapan naman nila ang tatlong mga anak nila. Hindi halos maipinta ang mukha ni Rome, hindi siya natutuwa na nakikipagmabutihan ang mama niya sa papa niya.“You want chicken, son?” nakangiting tanong ni Max kay Rome.“No, thank you.” Supladong sagot nito.Napatingin sa gawi niya si Chicago. Siya ang nasasaktan sa pinapakita ni Rome sa papa nila.“Papa, thank you for the food!” Sabi ni Paris nang nakangiti.“You’re welcome, princess. Papa was glad that I made you happy.” Ang sabi pa niya. Pagkatapos ay agad niyang inakbayan si Khelowna, and Rome is waiting na itutulak ng mama niya si Max pero hindi niya yun nakita.Sa paningin niya, para bang ayos lang sa mama niya ang lahat.That’s why he wondered. Ang linaw pa sa isipan niya ang pag-uusap nila kagabi ng mama niya.So what’s the change of heart?Tumingin si Max sa relo niya. Aalis pa siya para sa trabaho kaya plano niyang umalis na ngayon.Nagpunas siya sa bibig ni
Hinatid ni Max si Rome at Khelowna pabalik sa bahay na tinitirhan noon ni Khelowna at ng mga bata. Hindi nagsasalita si Max, si Khelowna naman sa likuran e tahimik lang rin habang yakap yakap si Rome.Hindi na ito umiiyak gaya kanina pero humihikbi pa rin ito. And Max was guilty and ashamed na lahat ng ito ay dahil sa kagagawan niya.Marami siyang what ifs. What if nanindigan siya noon? What if imbes na kamuhian si Khelowna, e nagbulag-bulagan nalang siya sa nangyari kay Maveliene? What if naging mabuting asawa siya?Hindi sana siya kakamuhian ng anak niya.Pakiramdam niya, ito ang karma niya. Wala ng mas sasakit pa sa nararamdaman niya ngayon. Ang ipagtulakan siya ni Rome palayo ay nakakadurog ng damdamin niya.He wanted to make everything right pero hindi niya naman alam paano.Sobra ang balik sa kaniya ng kapalaran. Sobra ang balik sa kaniya ng karma.He wanted to hug his son, he wanted to be called dad by him, pero alam niyang suntok sa buwan yun mangyari.And right now, hinahatid
“Oo naman kuya. Isasama ko si Chicago dito. Kailangan ko ring buksan ang mundo ko sa kaniya. Gusto kong makilala niya kung sino nga ba ako at gusto ko ring makilala kaniya.” Nakangiting sabi ni Khelowna kay Thompson.“Aasahan ko yan.” Sagot naman ni Thompson habang pinupunasan ang natitirang luha sa mga mata ni Khelowna.And Max was anxious habang nakikinig. Pakiramdam niya e kung magbabagal-bagalan siya e mapag-iiwanan siya. Nasa kaniya si Khelowna ngayon, it’s because of Chicago.Natatakot siyang dumating sa punto na ayawan na siya ni Chicago. Ayaw niyang umabot sa punto na ayos na sa anak niya na hindi siya makita.At ayaw niya yung mangyari dahil alam niyang hindi pipirmi si Khelowna sa kaniya. Alam niyang hindi mangingiming ilayo ni Khelowna ang mga anak niya.Kung papapasukin ni Khelowna si Chicago sa buhay niya, dapat ay makapasok rin siya. Dapat ay naroon rin siya dahil ayaw niyang gumamit ng dahas mapasunod lang ito at ang triplets.Max doesn’t want to be hated. He wanted to
Matapos ang pangyayaring yun, agad na inasikaso ni Max ang unang hakbang na dapat niyang gawin para ayusin ang pamilya nila ni Khelowna. He consulted his lawyer to remove Maveliene from the family registry since he married Mavi in her vegetative state.He consulted his lawyer if he can altered his decision he made years ago. He wanted to know if his marriage with Mavi has been honored by the judge or not. Dahil kung sabihin ng korte na hindi dahil nasa coma no’n si Mavi kaya hindi valid ang kasal, then pwede niyang ibalik ang status niya as single.That way, maging first step iyon para maayos ang meron sa kanila ni Khelowna… Para matanggap siya ng anak niya.Dumating kay Alora ang balitang ginawa ni Max. Agad niyang nakagat ang labi niya at napatayo sa kinauupuan niya.“Hindi pwede ito. Ano bang iniisip mo Max? Ayaw mo na ba kay Mavi?” nag-aalalang sabi niya, natatakot na mawala ang yamang tinatamasa niya ngayon.“KASALANAN ITO NI KHELOWNA. AT TALAGANG NAGBALIK PA ANG HAYOP NA YUN!” Ma
“Paris, ano bang gusto ng kuya Chicago mo?”“Si Rome? Anong mga hilig niya?”“Pwede ko ba mahingi number nila?“Paris, may girlfriend ba mga kuya mo?”Kanina pa naririnig yan ni Paris mula school hanggang sa makarating sila sa isang sitio na malapit lang sa skwelahan niya. Tutulong sila ng mga kaklase nila sa kanilang mga seniors sa pagbibigay assistance sa home for the aged.Active si Paris sa mga school organization kaya kung saan pwede siyang sumali, ay sumasali siya.Si Rome naman ay more into sports. Kaya popular si Rome sa skwelahan nila dahil maliban sa honor student, isa ring star player ng basketball team. Idagdag pa na gwapo ito.Si Chicago naman ay tahimik but into archery and more in board games. Ang mga kuya niya ay achievers and so is she.Kilala sila sa school nila bilang talented triplet.“Uy Paris, bakit hindi ka sumasagot?” tanong na naman ng mga kaklase niya sa kaniya.“It’s because hindi naman gwapo mga kuya ko para pagkakaabalahan niyo.”That’s a lie, Paris is so
-6 years after-“Kuya!! Hindi ako makakasabay sa pag-uwi sa inyo ngayon.” Ang sabi ni Paris kay Chicago na hinihintay siya sa labas ng room niya.“Why?” “Dahil may outreach program kami mamaya.”“Mama didn’t know about this. You didn’t tell her.” Kunot noong sabi ni Chicago.“I forgot to tell her. Can you tell her instead?”Tumingin si Paris sa loob ng room niya at yung mga girls ay nakatingin kay Chicago habang ang mga mata ay nagpupuso na.Alam niyang sikat ang mga kuya niya sa school nila pero minsan, sumasakit ang ulo niya at siya ang ginugulo ng mga kaklase niya.“Let’s go!” Napatalon naman si Paris sa gulat sa biglang pagsulpot ni Rome sa likuran niya.“KUYA!” Sigaw niya.“What?”“Tinakot mo ‘ko.”Natigilan si Rome at narealize ang ginawa niya.“Oh… I’m sorry. Pero ano pang ginagawa mo dito? Uuwi na tayo.”“Hindi ako uuwi kuya. May outreach pa kami. Mauna na kayo ni kuya Chicago.”Kumunot ang noo ni Rome at tumingin kay Chicago. “Hindi siya nagpaalam kay mama at papa, kuya.” Su
“Napaka old-fashion ni Dr. Smith.” Komento ni Maxine nang makita ang letter na pinadala ni Mina.Natawa si Khelowna. “Ngayon ko lang din natanto.”“Wala bang cellphone sa bahay niya? Pwede naman niyang e email.”“Huwag mo na yang problemahin ate. Pati ba naman yan iintindihin mo?” tanong ni Max habang karga pa rin si Sydney.“No but kahit sino mapapataas kilay sa letter na ito.”Napipilitang ngumiti si Khelowna. “At least alam natin na willing siya makipag-cooperate. We owe him this dahil kung tutuusin, kahit anong gawin ng kapatid niya, wala na dapat siya doon. Pero heto at inaassure niya tayo na hindi tayo dapat mabahala.”Natahimik si Maxine at naupo sa sofa nang marinig ang tungkol kay Mavi. “I still can’t believe she’s alive.” Sabi ni Maxine. “Mabuti na lang at nawala ang ala-ala niya. I want her to have her own life. Sana maging tulay ito para sa panibagong buhay niya.”“Antok ka na?” tanong ni Max kay Khelowna.Kahit na tapos na ang lahat, ayaw na niyang marinig si Mavi.Gabi na
-MAX AND KHELOWNA-Lilipat na sina Max at Khelowna ng bahay. Si Max ang may hawak kay Sydney habang si Khe ay kausap si Austin at Dra. Santos.Matapos ang ilang buwan na nakikitira sila kina Austin, ngayon na ang alis niya.Napag-alaman niya na ang bahay na inaayos pala ng kuya at ate Maxine niya ay bagong bahay pala na lilipatan nila ni Max.Excited siyang umalis, siguro kasi yung pangarap niya noon ay matutupad na ngayon.Yung magkasama sila ni Max sa iisang bahay kasama ng mga anak nila.“Doc, Austin, salamat talaga sa ginawa niyo sa akin. Tatanawin ko ng malaking utang na loob ang kabutihang ginawa niya sa akin pati sa mga anak ko.”Lumapit si Dra. Santos sa kaniya at hinawakan ang kamay niya.“Heto ka na naman Khe. Wala nga sa amin yun ni Austin. Kapamilya ka na namin pati ng mga bata kaya wala kang utang na loob na babayaran.” Sabi ni Dra. Santos.“Ay hindi ma, papabayad ako.” Pagbibiro ni Austin sa tabi. “Tutal sabi niya may utang siya, papabayad ako.”“Name it at ilalagay ko ag
Maveliene POV-Bago macomatose si MaviNagkalabuan na sila ni Max. Mula ng ikasal si Max kay Khelowna, palaging si Khelowna na ang inuuna ni Max.At naiinis siya. Naiinis siya na laging nasisingit si Khelowna sa simpleng usapan nila.Palaging ginigiit ni Max na galit siya kay Khelowna, na wala siyang pakialam dito, pero iba ang pinapakita niya sa kilos niya.At iyon ang hindi nagustuhan ni Mavi.One day, pumunta siya ng bahay ni Max dahil gusto niya itong surpresahin. Pero imbes na matuwa si Max, pinagalitan pa siya nito.“Bakit ka pa pumunta dito?” tanong ni Max sa kaniya sa mahinahon na boses.Hindi niya mabatid kung galit ba ito o hindi.“At bakit? Bawal? Lagi ko naman itong ginagawa noon ah?”“Oo pero iba na ngayon Mav. It’s not appropriate na gawin mo pa yan. Khelowna is living here. She’s my wife. At nakiusap na ako sayo, refrain yourself to come here.”Kumunot ang noo niya, tila hindi nagustuhan ang narinig. “Ilang ulit ko ng narinig mula sayo ang pangalan niya. Nagsasawa na ako
Maveliene POV-Bago macomatose si MaviMaganda, matalino at mabait. Iyon ang mailalarawan kay Maveliene. Mahal siya ng lahat, dahil sa katangian niya.Ngunit kahit nasa kaniya na ang lahat, mahina ang puso niya, sakitin pa siya. Masiyadong maraming problema ang katawan niya.Mabuti na lang, may Max siyang laging nandiyan para sa kaniya.“Mavi, tara na sa bahay. Nandoon ang kapatid ko.” Sabi ni Maxine na alam na may gusto si Mavi kay Max.“Sige..”Sweet girl, ika nga ng lahat. Kamahal mahal nga naman siya ng karamihan.At pakiramdam ni Mavi e siya ang gusto ng lahat.Lalo na’t napasakanya ang isang Max.They were childhood sweethearts. Halos hindi sila mapaghiwalay dalawa ni Max. Ganoon nila kagusto ang isa’t-isa.At suportado pa sila ng best friend niyang si Maxine.Not until may dinalang isang dalaga ang mama ni Max.Nakangiti si Mavi habang nakatingin kay Khelowna na malapit sa ina ni Max.Nagulat siya na magaan ang loob ng ina ni Max kay Khelowna pero sa kaniya ay hindi.Dahil kung
Hawak ni Maxine ang kamay ni Thompson habang naghihintay sila sa labas ng delivery room. Pareho silang kinakabahan at hinihintay ang balita.Matapos ang ilang minuto, lumabas si Max ngunit nakaalalay sa kaniya si Dra. Santos.“Max, kamusta?” tanong ni Maxine. “Ayos lang ba sila? May problema ba?” sunod sunod na tanong niya.Pero si Max, bigla nalang nagpasandal sa pader kaya nagmamadali si Thompson na saluhin siya.“Doc, anong nangyari?” tanong ni Maxine kay Dra. Santos dahil sa reaction ni Max. Tumawa si Dra. Santos. “Pagpahingahin niyo na lang muna si Max. Mukhang nabigla yata siya nang makita niya ang anak niya.”Tumingin si Maxine sa kapatid niya ulit at saka niya napansin na namumutla na pala ito.“Successful ang delivery. Healthy si baby at mommy.” Masayang sabi ni Dra. Santos.“Haaaay salamat!” Saad ni Maxine.Si Thompson naman ay niyakap na si Max lalo’t nawalan na ito ng malay bigla.“Pwede po ba naming makita ang baby doc?”“Mamaya hija.. Makikita niyo na mamaya ang baby. N
“Hi sa napakagandang mommy,” napatingin si Khelowna sa tumawag sa kaniya at nakita niya si Dra. Santos na siyang umaalalay sa kaniya ngayon.“Doc… sakit na.” Reklamo niya.Natawa si Dr. Santos habang may dalang pagkain ni Khe. “Nak, hindi pa siya lalabas. Kaya tiis tiis muna.” Nalukot ang mukha ni Khe dahil ramdam na niya talaga ang pananakit ng tiyan niya pero sabi nga ng doctor niya, malayo pa ang baby.Baka mamaya pang gabi or bukas pa siya manganganak.Lakad lakad lang muna siya kahit na hindi na niya masiyadong naihahakbang ang mga paa niya.“Doc, nasaan po si Austin?”“Hindi ko muna pinaduty at walang magbabantay sa mga anak mo. Nagleave muna siya.”Napangiwi si Khe. Para talagang si Austin ang asawa niya. Ngunit hindi naman siya nagri-reklamo. In fact, she’s happy and grateful.“By the way, pupunta dito si Thompson.” Sabi ni Dra. Santos at tinulungang makakain si Khelowna ng maayos.“Si kuya? Kasama ba niya si ate Maxine?”“Alam mo ng uuwi siya?”Tumango si Khe. “Nadulas si kuy
“Handa na ang tix mo.” Saad ni Maxine na ngayon ay nakatitig sa kapatid niya.“Thanks,” saad ni Max at busy sa pagliligpit ng chocolates at mga laruan sa bagahe.Kumunot ang noo ni Maxine. “What’s that?” tanong niya sa kapatid niya. “Para kang OFW ah, may balikbayan sa kapamilya.”“Ano naman ngayon? I’m an OFW dahil nasa LA ako.” Saad ni Max at inirapan pa ang kapatid.“Hah! Wala kang ginawa dito kun’di tumambay. Hindi ka naman nagta-trabaho.”“Can you just get out and stop disturbing me?”Iniripan ni Max ang kapatid at pinabayaan ito. But she’s happy na maayos na ang kalagayan ni Max. Hindi na ito gaya no’ng una na balisa.He’s fine now.Balita niya ay sumasakit na ang tiyan ni Khe kaya kailangan nilang umuwi ni Max ngayong araw. Ayaw ng kapatid niya na manganak ito na wala siya.Ang hinihintay lang talaga nila ay si Crane.Mabuti at dala na ni Crane ang balita na inaasam nila.Sadyang mabilis ang oras. Dahil matapos nilang magligpit ng bagahe nila, umalis na sila agad at bumalik ng P