Madaming tao ang naghihintay kanina sa labas ng dumating ako. Hindi pa man kami nagbubukas ng bar pero dagsa na agad ang mga tao. Sikat ang Blue Wave ni Hirajah dahil ito ang pinakaunang branch ng bar niya at madalas dito ginaganap ang mga gigs ng mga sikat na banda. Madami ding mga celebrities ang pumupunta dito dahil na din sa kilala ang pamilya nila. Sikat din ito dahil sa dami ng naging babae nito. He's just like Ivanovich Xinne.
Alas nueve pa lang pero halos mapuno na ang buong bar. Ako ngayon ang tumayong bartender sa baba.
The lights are dancing all over the place and the smoke that came from the machine. Ang nakakaaliw na tugtog ang nagbibigay buhay sa mga nasa dancefloor.
Ang sigawan at hiyawan ng mga tao ay mas lalong lumakas ng iniba ng DJ ang tugtog. The crowd became more wild na kahit ang mga kasama ko ay minsanang napapaindak sa sayaw. Napailing na lang ako sa kanila. Kahit ako ay bahagyang napapahead bang dahil sa tugtog. Madami ding tao ang malapit sa counter.
"Dalawang Daiquiri, Miss," sabi ng babae at tumango ako.
I mixed the two ounce of light rum, and an ounce of simple syrup and lime juice. I shake it with ice and strained it into the cocktail glasses. Nilagyan ko muna ng lime wheel ang mga cocktail glass before I served to them.
Pagkalapag ko ng drink ng customer, lumapit ang isa sa mga kasamahan ko.
"Ang daming tao ngayon ah. Hindi pa naman peak hour pero halos mapuno na ngayon ang bar sa dami ng tao." ani ni Lance, isa sa mga server namin.
"Friday na kasi bukas. And sinabi sakin kanina na may nagrent ng upper floor." paliwanag ko. Madami ding mga celebrities at kilalang mga tao ang nandito na.
Pagkatapos kong magbigay ng drinks ay tinapik ko ang balikat ng isang kasama ko para makipagpalit. Siya naman ang naging bartender habang ako naman ang naging server.
Required sa mga nagtatrabaho dito sa bar ang dapat marunong gumawa ng drinks at marunong sa kitchen, kung hindi naman ay tnuturuan naman sila kahit basics lang. Nagsserve din kasi ng pagkain ang bar. Katabi lang kasi ng bar na to ang restaurant na pagmamay-ari naman ng kapatid ni Hirajah.
Lumapit ako sa grupo ng mga lalaking inuukupa ang sofang nasa gilid ng dancefloor. "Here's your drinks, Sir." ani ko't inilapag ko sa mesa ang isang bucket na may lamang drinks.
Paalis na sana ako nang hinawakan ako sa braso ng isang kasama nila.
"Miss, dito ka na lang muna sa table namin. Samahan mo kaming uminom, Miss," pag-aaya niya.
Mahinahon ko itong tinanggal at umiling sa kanila. "No, Sir. I need to go back to my work." tumango naman ito.
Aalis na sana ako nang hinarangan ng isang kasama nila ang daanan ko. "Sige na Miss, mamaya ka na lang bumalik sa trabaho mo. By the way, I'm Mark." pagpapakilala nito ngunit di ko ito pinansin.
Nang bahagyang makaalis na ko sa harap niya, bigla kong naramdaman ang kamay na pumisil sa puwet ko kaya malakas kong tinapik ang kamay nito at tinulak siya para makalayo.
"Bastos kang gago ka ah!" I hissed, glaring to him.
His friends immediately stood up and apologize for their friend's action pero hindi ito nagpatinag.
"Feisty. I like that, Miss." sabi nito sabay ngisi. Amoy ko pa ang alak na nasa bibig niya dahil sa tindi ng kalasingan.
"Gago ka ah. Subukan mo ulit na tangkaing bastusin ako, sisiguraduhin kong magsisisi ka." banta kong untag sa kanya.
"Wag ka nang magpakipot, Miss. Alam ko namang katulad ka din ng ibang babae dito. Siguradong maluwag ka na kaya pagbigyan mo na ko. Hindi ba kaya ka nagtatrabaho dito dahil p****k ka? Kaya wag ka nang magpakipot dahil gusto mo naman to." ngumisi ito ng nakakaloko. Napatiim bagang ako sa sinabi nito. Gago talaga. Konti na lang, masasapak ko na to.
"Bitiwan mo ko," mariin kong banta sa kanya. Hinahatak ko ang braso ko mula sa pagkakahawak niya pero mas napahigpit pa ang hawak nito. Ramdam ko ang sakit kaya alam kong bumakat ang kamay niya. Pilit naman siyang inaawat ng mga kasama niya pero nagmatigas ito.
When I felt he touched me again, hindi na ko nakapagpigil at hinuli ko ang braso nito sabay tuhod sa kanya kaya nalukot kanyang mukha sa sakit. Pinihit ko ang braso niyang hawak ko at pabalya siyang ibinagsak padapa sa mesa dahilan para mas mapahiyaw siya sa sakit.
Madaming ganitong klase ng mga customer sa bar kaya dapat marunong kang ipagtanggol ang sarili mo.
Napasigaw naman at napaatras ang mga tao dahil samin. Narinig kong nagtawag sila ng bouncer para umawat. Natigil din ang tugtog at kasiyahan sa lugar dahil sa komosyong nangyari.
Mas inipit ko ang braso niya. Narinig ko pang lumagatok ang mga buto niya dahil sa ginawa ko.
"Didn't I warned you to not touch me? Mali ka nang binastos mo. I am a law student and I can sue you for that." ani ko habang nagsusumigaw siya sa sakit.
Nang makita ko ang mga bouncer na papalapit sa gawi namin, hinatak ko siya patayo sabay tulak sa kanya sa mga bouncer na agad siyang hinawakan sa magkabilang braso.
"Putanginang babae ka! Bitiwan niyo ko! Kakasuhan ko kayo! Wala kayong karapatan para gawin sakin to! Nasaan ang may-ari ng bar? Sakin niyo siya sakin ngayon na?" sigaw niya at nagpupumiglas pa ito habang nagwawala kaya napataas ang kilay ko. Nabasag ang ilang mga bote at baso, kahit ang ibang mga upuan ay natumba at napalayo ang mga tao dahil sa pagwawala niya.
Lumapit samin si Hirajah kasama ang mga kaibigan niya. "What the heck happened here?" tanong niya kaya tinuro ko ang gagong nagwawala.
"Ano ba, bitiwan niyo ko!" sinenyasan ko ang mga bouncer kaya binitawan nila ito. Tumingin ito sa gawi namin ng may nanlilisik ang mga mata.
"Ikaw..." sabay duro kay Hirajah. "Ikaw ba ang may-ari ng bar na to? Alam mo ba kung ano ang ginawa ng babaeng yan sakin ha?! Sinaktan lang naman niya ako!" asik nito.
Napataas ang kilay ko sa sinabi niya. "Oh yeah? Well, you just assaulted me so basically it's natural for me to defend myself." I explained.
Mas sumama ang timpla nito. "Hindi mo ba kilala kong sino ang binabangga niyo?! Anak ako ng pulitiko kaya bitiwan niyo ko! Kakasuhan ko kayong lahat!" Asik niya sa lahat.
"Oh sure. Let's go to the police then." I cockily said.
Namutla ito dahil sa sinabi ko. Bakas sa mukha nito ang takot pero hindi ito nagpatinag at nagyabang pa.
"S-sige! P-pumunta tayo sa pulis. M-my father is a politician! H-he will sue you all if he knew what you did to me. And I will make s-sure that this place will be close!" banta nito.
"Then why are you stuttering, Mister? You seemed to be afraid." I said, tilting my head a bit.
"You bitch..." he exclaimed. "Why would I be afraid? I'm sure you're the one who's going to jail." he said and glared to me.
Napangisi ako bago siya tinignan ng malamig. "Alright, sue us if you want. But let's see about that. And kung hindi ka takot, sumama ka samin sa presinto. Tignan natin kung hanggang saan yang pinagmamalaki mo."
Pumunta kaming lahat sa presinto. Sumama na din ang mga kasamahan nung gagong yun. Nakakuha na din kami ng kopya ng footage kung saan siya nagwala. Mukhang tinawagan nila si Heydrich dahil pagdating nasa loob na siya naghihintay.
"Heydrich" tawag ko. Mabilis naman siyang lumapit sakin at niyakap ako.
"I heard what happened." he released me. "Are you okay? Did you get hurt?" he added as he examined me.
I flinched when he held my right arm, making me move away from him. Napaseryoso ito at maingat na inabot ang braso ko. His eyes darkened and clicked his jaw. Kita ang pagiging kulay ube ng balat ko dahil sa tindi ng hawak ng gagong yun kanina.
"Does it hurt?" Anito habang masuyong hinaplos ang braso ko.
Umiling ako at binigyan siya ng maliit na ngiti. "Hindi masyado. But I think it'll be visible for days. Don't worry, I'm fine." tinapik ko ang balikat niya para ipakitang ayos lang ako.
"He hurt you. That fucking asshole." he frustratingly said. Napailing ako. Masyado siyang protective sakin kaya alam kong nagpipigil lang ito ng galit niya.
Makalipas ang ilang minuto, dumating ang isang middle-aged man na may dalang suitcase. Lumapit ito sa police desk at nagpakilalang abogado ng tang*nang gago.
Nauna nang kinuha ang statements ng mga kasama niya. Sunod naman na kinuha ang statement niya.
Matalim niya akong tinignan bago siya nagsalita. "This bitch! I was just talking to her but look what she did. Sinaktan niya ko!" he exclaimed then point to his arm was cast.
"I did it because you harassed me." I said coldly.
"You're lying! I didn't assaulted you! I was just holding you! Ikaw pa nga ang mismong lumapit samin." he argued and he stood from his seat, "You don't have evidence against me! I can sue you for that! Madami kaming pera kaya kayang kaya ko bilhin ang batas."
"Oh, evidence you say?" I raised the sleeve of my right arm at pinakita sa kanila ang pasa. "I also have a copy of the CCTV footage of the incident." I smirked.
I gave the USB to a policeman where he attached it to a laptop and let everybody know what he did. Makikita sa footage kung pano ako lumapit sa kanila na dala ang order nila.
"See that!" he exclaimed then pointed at the footage.
"Shut up, you asshole. Dakdak ka nang dakdak, ni hindi pa nga tapos. Tsk." Ivanovich Xinne sharply said and glared upon him which made the latter silenced.
Kitang kita na pagkatapos kong ihatid ang order nila ay nagtangka na akong umalis pero tinawag ako isang kasama niya. Umiling ako dito ay naglakad na palayo sa kanila pero hinarangan ng gago yung dinadaanan ko at nagsimula na ang gulo. Hanggang sa matapos namin ang panonood ay walang imik ang lalaki.
"As you can see clearly, I just did that to defend myself. It is natural for someone who felt danger from another person to use force in order to defend itself. Babae ako. The fact that what you did is unacceptable and unforgivable, you will be also liable for the multiple charges." I coldly said.
He paled to what I said which made him stood from his seat.
"M-miss, b-baka pwede pa natin tong p-pag-usapan..." he murmured, fear crept to his eyes.
"For sexual harassment, acts falling in Sec. 11 (c) of RA 11313, shall be punished by arresto menor or a fine of fifteen thousand pesos; slight physical injuries of the revised penal code, arresto menor or a fine not exceeding forty thousand pesos; you also need to pay for the damages you've caused dahil sa pagwawala mo." I coldly said.
"Let's just settle this here, Miss. Magkano ba kailangan mo?" mayabang na untag nito. Tangina to ah. Parang kanina lang eh nagmamakaawa na makipag-areglo tapos ngayon siya na nga may atraso siya pa ang may ganang magyabang.
"You fucking bastard!" Heydrich exclaimed. He was about to punch the guy but Hirajah and his friends are able to stop him.
I chuckled lifelessly. "Don't act as if you aren't liable for what you did. Don't even act highly than the law, you brute. Yes, you're a son of whoever politician. You do have fucking thousands or even millions of money. The law may favor to your bidding but not me." I shot him dagger looks.
"Miss, I can't be jailed---"
"Oh, nasaan na ang tapang ko kanina? And what did you said earlier?" I looked at him intently from head to toe. "That 'You will sue us?' 'We're the one who's going to jail?' 'Madami kayong pera kaya kayang kaya mo bilhin ang batas?'" I mocked.
"It is not my problem anymore if you're going to be jailed. And I don't care if you're a son of whoever politician you're braging at. Wala din akong pakialam kung masira ang pangalan mo." agad akong tumalikod matapos kong magsalita.
Napailing na lang ako. Ang ganun klaseng tao, masyadong mataas ang tingin sa sarili na akala mo kung sino. Kayang kaya nilang lamangan at apakan ang ibang tao pero kung sila ang naagrabyado, akala mo kung sino na.
I went out of the police station while si Heydrich ang nag-aasikaso ng complaint ko. Nakita ko sina Bullet na nakatayo sa gilid ng Rolls-Royce Sweptail. Yun yung sasakyang pinahiram sakin kanina ni Hirajah. Agad naman akong lumapit sa kanila. "Oh, how was it? Where are the two?" Bullet asked. Napabaling ang atensyon ng iba samin. "Hirajah's with Heydrich. They're probably settling about the damages." I said. Napapikit ako ng makaramdam ako ng pagod. I feel so drained. What happened earlier is so much for this day. I could feel his presence beside me. "Are you okay?" he asked. Hindi ako sumagot bagkus ay hinayaan ko lang ito. Hindi na ito muling nagsalita habang nanatili lang akong nakapikit. "Hmm... I am." I mumbled. "Mauridelle" he called. "Everybody calls you Pharynne, but Mauridelle suits you more."
Paano nga ba natin masasabi na ginawa natin ang lahat? Hanggang saan ba dapat natin ibigay ang lahat? But what if you already did everything but still it isn't enough? Kailan ba yung tamang moment for us to stop? When will be the right time to take a rest from everything?"We're here. Are you ready?" sabi niya ng huminto ang sasakyan sa harap ng De Luca Hotel.Madaming mga taga press ang nakaantabay sa labas dahil sa mga naglalakihang taong imbitado sa party. Politicians, artists, mga negosyante, kahit ang mga mula sa kilalang pamilya sa iba't ibang bansa ay narito din.Agad siyang bumaba at inalalayan ako dahilan upang magkagulo ang mga taga-media samin. Lumapit naman ang mga bodyguards upang daluhan kami at ng mailayo sa mga nagkakagulong paparazzi."Will you gonna be fine? You might see them there." nagaalalang tanong niya."Your Highness, who is she?""Is
Maaga akong nagising at naligo para sa aming klase. Nagsuot ako ng grey turtle neck na long sleeves, pinatungan ko ito ng black coat. Pinaresan ko ito ng itim na slacks bago isinuot ang sapatos kong may hindi kataasang takong. Mahirap kasi kung masyadong mataas ang takong dahil minsan kailangan mo magmadali na napapatakbo ka na lang kung kinakailangan. Inayos ko ang abot hanggang d****b kong buhok at hinayaan na nakalugay ito. Patapos na ko sa pagaayos ng aking mga gamit ng makarinig ako ng ingay mula sa baba. Agad akong lumabas ng kwarto para tignan kung ano iyon. Pagkababa ko naabutan ko sila sa sala na nagbabangayan. "Tangina mong babae ka! Wala ka talagang silbi! Alam kong may pera ka kaya ibigay mo na sakin!" sigaw niya ngunit umiling si Mama. "Wala nga akong pera Carlos. Kakabayad ko lang ng mga utang natin. Wala na akong may maibibigay pa sayo," mahinahong untag ni Mama. "Eh sa kailangan ko nga ng pera eh! T
I came back to my senses when I felt something cold touches my swollen and reddining cheek. I got shocked making me jolt in surprise. "Tangina!" mura ko. Nang inangat ko ng aking paningin para tignan ko kung sino, it was Heydrich standing in front of me. It is the same gestures and expression exactly what I remembered during the first time that I met him. "Heydrich," tawag ko. Seryoso ang kanyang tingin. May hawak siyang iced coffee in can na nakadikit sa namumula kong pisngi, habang may hawak siyang isa pa na nasa kabilang kamay niya. "Hindi pa ba tayo babalik sa room? Baka andun na si Attorney Diaz." nakakunot noo kong tanong. Heydrich and I are both future lawyers. Simula ng magkakilala kami, halos hindi na kami mapaghiwalay. I already met his parents before, mabait sila at ang gaan ng loob ko sa kanila. Wala na sila sa Pilipinas ngayon dahil s
I went to Afí Caffé after my last class for this day where I work as a part-timer. Kahit na medyo may kalakihan ang sweldo ko sa lawfirm nila Heydrich, hindi pa din sasapat yun para sa mga expenses at mga bills na dapat bayaran. Maganda ang spot ng Afí Caffé dahil pinalilibutan ng mga university, condominiums, different establishments at workplace ang caffé. Few meters across the caffé, mga establishments and buildings ang andun tulad ng kompanya at restaurants. May mga condominiums and at may kalapit din na grocery store. Nasa kabilang street naman ang law school na ilang layo lang din sa university ni Gio. Maganda ang caffé dahil pagpasok mo pa lang bubungad na astyleng magandang interior nito. The caffé is a two storey establishment, sa first floor ay may apat na sections: one with a forest inspired design, meron ding minimalist design, a library inspired, and yung exhibit part kung saan may mga masterpiece na nakadisplay, may it be &
I went out of the police station while si Heydrich ang nag-aasikaso ng complaint ko. Nakita ko sina Bullet na nakatayo sa gilid ng Rolls-Royce Sweptail. Yun yung sasakyang pinahiram sakin kanina ni Hirajah. Agad naman akong lumapit sa kanila. "Oh, how was it? Where are the two?" Bullet asked. Napabaling ang atensyon ng iba samin. "Hirajah's with Heydrich. They're probably settling about the damages." I said. Napapikit ako ng makaramdam ako ng pagod. I feel so drained. What happened earlier is so much for this day. I could feel his presence beside me. "Are you okay?" he asked. Hindi ako sumagot bagkus ay hinayaan ko lang ito. Hindi na ito muling nagsalita habang nanatili lang akong nakapikit. "Hmm... I am." I mumbled. "Mauridelle" he called. "Everybody calls you Pharynne, but Mauridelle suits you more."
Madaming tao ang naghihintay kanina sa labas ng dumating ako. Hindi pa man kami nagbubukas ng bar pero dagsa na agad ang mga tao. Sikat ang Blue Wave ni Hirajah dahil ito ang pinakaunang branch ng bar niya at madalas dito ginaganap ang mga gigs ng mga sikat na banda. Madami ding mga celebrities ang pumupunta dito dahil na din sa kilala ang pamilya nila. Sikat din ito dahil sa dami ng naging babae nito. He's just like Ivanovich Xinne.Alas nueve pa lang pero halos mapuno na ang buong bar. Ako ngayon ang tumayong bartender sa baba.The lights are dancing all over the place and the smoke that came from the machine. Ang nakakaaliw na tugtog ang nagbibigay buhay sa mga nasa dancefloor.Ang sigawan at hiyawan ng mga tao ay mas lalong lumakas ng iniba ng DJ ang tugtog. The crowd became more wild na kahit ang mga kasama ko ay minsanang napapaindak sa sayaw. Napailing na lang ako sa kanila. Kahit ako ay bahagyang napapahead bang
I went to Afí Caffé after my last class for this day where I work as a part-timer. Kahit na medyo may kalakihan ang sweldo ko sa lawfirm nila Heydrich, hindi pa din sasapat yun para sa mga expenses at mga bills na dapat bayaran. Maganda ang spot ng Afí Caffé dahil pinalilibutan ng mga university, condominiums, different establishments at workplace ang caffé. Few meters across the caffé, mga establishments and buildings ang andun tulad ng kompanya at restaurants. May mga condominiums and at may kalapit din na grocery store. Nasa kabilang street naman ang law school na ilang layo lang din sa university ni Gio. Maganda ang caffé dahil pagpasok mo pa lang bubungad na astyleng magandang interior nito. The caffé is a two storey establishment, sa first floor ay may apat na sections: one with a forest inspired design, meron ding minimalist design, a library inspired, and yung exhibit part kung saan may mga masterpiece na nakadisplay, may it be &
I came back to my senses when I felt something cold touches my swollen and reddining cheek. I got shocked making me jolt in surprise. "Tangina!" mura ko. Nang inangat ko ng aking paningin para tignan ko kung sino, it was Heydrich standing in front of me. It is the same gestures and expression exactly what I remembered during the first time that I met him. "Heydrich," tawag ko. Seryoso ang kanyang tingin. May hawak siyang iced coffee in can na nakadikit sa namumula kong pisngi, habang may hawak siyang isa pa na nasa kabilang kamay niya. "Hindi pa ba tayo babalik sa room? Baka andun na si Attorney Diaz." nakakunot noo kong tanong. Heydrich and I are both future lawyers. Simula ng magkakilala kami, halos hindi na kami mapaghiwalay. I already met his parents before, mabait sila at ang gaan ng loob ko sa kanila. Wala na sila sa Pilipinas ngayon dahil s
Maaga akong nagising at naligo para sa aming klase. Nagsuot ako ng grey turtle neck na long sleeves, pinatungan ko ito ng black coat. Pinaresan ko ito ng itim na slacks bago isinuot ang sapatos kong may hindi kataasang takong. Mahirap kasi kung masyadong mataas ang takong dahil minsan kailangan mo magmadali na napapatakbo ka na lang kung kinakailangan. Inayos ko ang abot hanggang d****b kong buhok at hinayaan na nakalugay ito. Patapos na ko sa pagaayos ng aking mga gamit ng makarinig ako ng ingay mula sa baba. Agad akong lumabas ng kwarto para tignan kung ano iyon. Pagkababa ko naabutan ko sila sa sala na nagbabangayan. "Tangina mong babae ka! Wala ka talagang silbi! Alam kong may pera ka kaya ibigay mo na sakin!" sigaw niya ngunit umiling si Mama. "Wala nga akong pera Carlos. Kakabayad ko lang ng mga utang natin. Wala na akong may maibibigay pa sayo," mahinahong untag ni Mama. "Eh sa kailangan ko nga ng pera eh! T
Paano nga ba natin masasabi na ginawa natin ang lahat? Hanggang saan ba dapat natin ibigay ang lahat? But what if you already did everything but still it isn't enough? Kailan ba yung tamang moment for us to stop? When will be the right time to take a rest from everything?"We're here. Are you ready?" sabi niya ng huminto ang sasakyan sa harap ng De Luca Hotel.Madaming mga taga press ang nakaantabay sa labas dahil sa mga naglalakihang taong imbitado sa party. Politicians, artists, mga negosyante, kahit ang mga mula sa kilalang pamilya sa iba't ibang bansa ay narito din.Agad siyang bumaba at inalalayan ako dahilan upang magkagulo ang mga taga-media samin. Lumapit naman ang mga bodyguards upang daluhan kami at ng mailayo sa mga nagkakagulong paparazzi."Will you gonna be fine? You might see them there." nagaalalang tanong niya."Your Highness, who is she?""Is