I went to Afí Caffé after my last class for this day where I work as a part-timer. Kahit na medyo may kalakihan ang sweldo ko sa lawfirm nila Heydrich, hindi pa din sasapat yun para sa mga expenses at mga bills na dapat bayaran.
Maganda ang spot ng Afí Caffé dahil pinalilibutan ng mga university, condominiums, different establishments at workplace ang caffé. Few meters across the caffé, mga establishments and buildings ang andun tulad ng kompanya at restaurants. May mga condominiums and at may kalapit din na grocery store. Nasa kabilang street naman ang law school na ilang layo lang din sa university ni Gio.
Maganda ang caffé dahil pagpasok mo pa lang bubungad na astyleng magandang interior nito. The caffé is a two storey establishment, sa first floor ay may apat na sections: one with a forest inspired design, meron ding minimalist design, a library inspired, and yung exhibit part kung saan may mga masterpiece na nakadisplay, may it be from professionals or from students. The exhibit features photographs, paintings, mini installation art, and other types of arts which made the caffé to be well-known.
Alas-tres na kaya madami-dami na din ang mga customer. Mostly sa mga customers dito ay mga studyante at yung mga nagtatrabaho sa kalapit na hospital.
Nasa counter ako ng dumating si Grace, isang highschool student na schoolmate ni Gio.
"Oh, Ate Pharynne, kanina ka pa po?" pagtatanong nito. Kakatapos lang siguro ng klase niya dahil nakauniporme pa ito.
"Medyo. I got a free cut and wala naman na akong class. Ikaw mukhang early dismissal kayo ah? Nakita mo ba si Gio?"
"Ah opo, may meeting po kasi yung faculty kanina. Nakasalubong ko po siya. Kasama niya yung buong team, malapit na po kasi ang School Fest kaya may training po ang mga athletes. Tsaka malapit na din po yung exams namin. Sige Ate, bihis muna ako." paliwanag nito saka umalis para magbihis.
Oo nga pala, tuwing last week of September ang School Fest nila. A week before ng School Fest, exams muna nila. Kailangan kong magipon para sa pambayad niya. Dapat yung gagong tatay niya sana ang naghahanap ng pera para sa pag-aaral niya edi wala sanang problema. Pero yung h*******k na gagong yun, may pera nga, di naman niya pinaghirapan. Todo waldas niya pa sa mga bisyo niya. Si Mama may trabaho naman pero yung kinikita niya, para lang sa pagkain. But then, madalas din siyang kuhanan ng pera ni Carlos kaya parang ako na din yung nagpprovide para saming lahat.
Si Grace ang pumalit sakin sa counter kaya taga serve at taga linis ako ng mga mesa. Naging abala kami dahil sa madaming mga studyante ngayon na nasa caffé, may mga nagaaral, may iba ding tumatambay.
May mga nagaayos din ng mga artworks nila dahil sa gaganapin na exhibit maya-maya. Gusto ko sana manuod kaya lang may pasok pa sa susunod na trabaho ko.
The chimney rang hudyat na may pumasok na customer.
"Here's your order Ma'am." ani ko sabay lapag ng order niya. Matapos kong ibigay ang order niya ay agad akong lumapit sa counter at nilapag ang serving platter.
"Oh Ate Pharynne, pahinga ka na muna. Kanina ka pa ata dito eh." sabi ni Gino, taga engineering department na sa kapareho ko ding school. Mas matanda nga lang ako sa kanya ng ilang taon.
Napatango ako sa kanya. "Yeah, I got free cut on my last class kaya dito na lang ako dumiretso." bahagya akong nagpahalungbaba sa harap niya.
Tumabi naman si Grace sa kanya. "Ikaw po, kumusta naman ang pagiging civil engineering?" pagtatanong nito.
"Ayun, engineering pa din. My gosh mga teh! Nasstress ang feslak ko sa dami ng plates na gagawin! Buti na lang madaming fafa sa school. Tapos ang yummy ng mga body. Naku siguradong warak at sabog ang matres ko sa laki ng hotdog nila." ani nito. Umiirit pa siya at pinapaypayan ang mukha.
"A-ano ba naman yan Kuya Gino! Ang sagwa ng mga pinagsasabi mo." sayaw nito sa kanya habang namumula ang mga pisngi.
"Oh bakit Grasya, di ka pa ba nakakakita ng hotdog? Di mo ba boylet si Gio? Sus, pa bergen ka pa teh. Hindi tinatanggihan ang grasya katulad ng pangalan mo. At anong Kuya Gino? It's Ate Gina. Oh my gosh, kalurkey ka! Babae akes! Pusong mamon to teh na natrap sa katawang barako." hinampas pa nito ang katabi habang nanlalaki pa ang mga mata nito.
Namula pa si Grace dahil sa sinabi nito. Umiwas pa ito ng makita niya akong nakatingin sa kanya.
"H-huh? M-magkaibigan lang po k-kami ni Gio noh. T-tsaka, priority ko yung pag-aaral ko." tanggi nito.
I stood straight and cockily stared to her. "You seem to be close with him. You too look good together. Do you like my brother?" I asked.
Nanlalaki ang mga mata nitong napabaling sakin at umiling-iling pa. "H-hala Ate, h-hindi a-ah! H-hindi, w-wala akong g-gusto kay G-gio. M-magkaibigan lang t-talaga k-kami." todo tanggi niya while brushing her both hands to the air wanting to dismiss the argument.
"Why you're stuttering? Don't worry, I like you for my brother though." I said and patted her head.
"A-attorney, hindi!" she argued. Her face turned more red like a tomato. Bahagyang napaangat ang gilid ng labi ko dahil sa reaksyon niya.
Napatawa naman si Gino dahil sa reaksyon niya kaya mas inasar niya pa ito.
Maya-maya pa, natigilan ito at napatulala. May napatikhim naman sa likod ko kaya tumabi ako ng nakatalikod umayos ng tayo sina Gino.
" Excuse me, Miss. One hot black coffee with less sugar and cappuccino." a familiar voice said. Hinarap ko ang may-ari ng boses na yun.
"Ivanovich Xinne." tawag ko dahilan para bumaling ito sakin.
Ngumisi ito saka ako inakbayan. "Uyyy, si Miss Law student. Kumusta ka na, babe?" asar nito.
Siniko ko siya kaya napaigik ito at lumayo ng konti. "Aray! Ang sadista mo pa rin, Attorney. Di mo ba ako na miss?" hinimas himas nito ang parte kung saan ko siya siniko.
"Why would I miss you, jerk? And don't call me 'babe'. I ain't one of your girls, Ivanovich Xinne." I scoffed. Napataas ang kilay ko ng humawak ito sa puso niya at umaktong nasasaktan.
"Ouch, Attorney. Matagal tayong hindi nagkita. Dapat lang na ma miss mo ko." I rolled my eyes upon his response.
"Just so you know, we just met last time at the College of Law Student Council Office. You punched students from the Criminology Department." I sarcastically said. Napakamot ito ng ulo.
"You're lucky you just had a community service. The council could have suspend you for a week." my lips formed a thin line.
"Ano nga palang nangyari sa mga nambastos kay Knyvl?" usisa nito.
"I proposed to our college faculty to gave them a disciplinary action or suspension. But then, it still depends on them kung anong punishment ang ibibigay nila. But as what I've heard, they we're given a week suspension and they're going to have a community service."
Napalingon naman ako ng may naramdaman akong nakatingin sakin.
He's with Ivanovich Xinne. Ngayon ko lang siyang nakita kasama nito.
"Attorney, he's Jhariêx. He's the cousin of Bullet. Bago lang siya dito kaya ngayon mo lang siya nakita." paliwanag nito.
I stared at him. He have a Greek-god face and dishevelled hair which made him look good. He's strong grey eyes give him the rogue look.
"Jhariêx. Jhariêx Ivan Romanov Strëízhnnërr IV." he then offered his hand.
"Pharynne Mauridelle." I stared at his and nod. Agad na akong tumalikod para magbihis na para sa susunod kong trabaho.
"Bro, pasensya ka na kay Attorney. Ganyan lang talaga siya sa mga hindi niya kilala." rinig kong sabi nito sabay baba ng kamay ng kasama niya. He laughed awkwardly to ease the embarrassment.
Nagbihis ako para sa susunod kong trabaho. I wore a fitted jeans and a plain black shirt. Sa bar ng kaibigan ni Ivanovich Xinne ang susunod kong trabaho. Ayaw pa nga sana ni Heydrich na dun ako magtrabaho kaya lang wala naman siyang nagawa ng magpumilit ako.
Pagbalik ko sa counter, wala na sila Ivanovich Xinne. Nagpaalam na ako sa kanila bago umalis. Tinanong pa ko ni Gino kung bakit pinahiya ko daw yung kasama ni Ivanovich Xinne. Hindi ko na lang ito sinagot.
Nakita ko ang grupo nila Ivanovich Xinne nasa mesa ito malapit sa entrance ng caffé. Lumapit muna ako sa kanila.
"Alis na ko." paalam ko sa kanila.
"Oh Mauri, papasok ka na? Mamaya pa naman ang trabaho mo sa bar diba?" tanong ni Hirajah, ang may ari ng bar na pinagttrabahuhan ko.
I hummed. "Yeah, I still have an errand to do. Magkikita kami ni Gio bago ako pumasok." ani ko.
Tumango ito. "Then use my car. Sasabay na lang ako kay Bullet mamaya. Ikaw na din muna ang bahala sa bar habang wala ako. Alam mo na naman ang pasikot-sikot sa bar." pinakita ang susi ng kotse niya.
I tilt my head a bit while my lips formed thin line. Taimtim ko itong tinignan at tinitimbang ang reaksyon nito.
"Sige na, Pharynne. We know that you don't want na tulungan ka hanggang di ikaw ang nagsasabi. Minsan lang naman 'to." ani ni Bullet.
Ramdam ko ang tingin ng bagong kasama nila ngunit di ko ito pinansin.
I let out a sigh. "Fine." then I lazily offered my hand where he put his car keys. Napangisi ito.
"Ayun, bago yung kotse niya kaya kung ako sayo, binyagan mo. Kahit konting gasgas lang ba." suhestyon ni Ivanovich Xinne.
Binatukan siya ni Hirajah dahilan para mapatawa ang lahat.
"Gago, kung yung mukha mo kaya ang gasgasan ko?" inis nitong untag.
Napailing na lang ako. Tinapik ko ang balikat nilang tatlo. Nang magawi ang tingin ko sa bagong kasama nila, tinanguan ko lang at walang emosyong tinignan ito. Tumalikod na ko at naglakad.
"Ingat ka, Attorney!" habol ni Ivanovich Xinne. Iniwagayway ko ang kamay sa ere at lumabas.
Alam naman nila na nagbbus ako ng higit isang oras para makapunta sa bar kaya madalas nilang ipahiram sakin ang mga kotse nila. Umaayaw naman ako kaya lang sila naman ang nagpupumilit kaya minsan hinahayaan ko na lang.
I know how to drive one since tinuruan ako dati ni Heydrich at madalas siyang nagyayaya ng road trip. Minsan lang din naman ako magdrive kaya sulit-sulitin ko na.
Nasa labas na ko ng caffé ng makita kong papalapit si Gio sa direksyon ko.
"Ate, pupunta ka na sa trabaho mo?" tanong nito.
"Mmm... Pero samahan mo muna ako sa grocery." ani ko at inutusan siyang sumakay.
Pumunta kami sa kalapit na mall para mag grocery. Mas mabuti nang may supply kami ng pagkain para hindi makakuha ng pera si Carlos mula samin. Matapos namin makuha ang lahat, agad na akong pumunta sa counter.
"₱3, 857.00 lahat Ma'am." sabi ng cashier at binayaran ko ito.
Papalabas na kami ng mall ng magsalita siya. "A-ahh Ate, nagtext si Mama. Kung pwede mo daw bang bayaran muna yung tubig at kuryente." napakunot ang noo ko. Sinabi niya sakin nung nakaraan na siya na ang bahala dun.
"Hindi ba may itinabi siya para dun? Yun ang sabi niya sakin kaya hindi ko na sinama yun sa bayarin ngayong buwan."
"K-kinuha kasi ni Papa yung itinabi niyang pambayad eh," dagdag nito saka yumuko. Natahimik ako.
"Pasensya ka na, Ate. Wag kang mag-alala Ate. M-may ipon naman ako. Yun muna ang ipangbbayad natin." tinapik ko ang balikat nito at pinaalam na okay lang.
"Hindi na kita maihahatid." pumara ako ng taxi para sa kanya.
"Ako na ang bahala dun." ginulo ko ang buhok nito. "Magluto ka pagdating sa bahay. Si Mama, alam mo na ang gagawin. Tatawagan na lang kita mamaya." Bilin ko saka iminuwestra na sumakay na siya. Nagpaalam naman ito bago umalis.
I sighed. Wag lang talaga magpapakita ang tarantadong yun sakin at baka masapak ko siya. Sumakay na ko sa kotse at dumiretso sa bar.
Madaming tao ang naghihintay kanina sa labas ng dumating ako. Hindi pa man kami nagbubukas ng bar pero dagsa na agad ang mga tao. Sikat ang Blue Wave ni Hirajah dahil ito ang pinakaunang branch ng bar niya at madalas dito ginaganap ang mga gigs ng mga sikat na banda. Madami ding mga celebrities ang pumupunta dito dahil na din sa kilala ang pamilya nila. Sikat din ito dahil sa dami ng naging babae nito. He's just like Ivanovich Xinne.Alas nueve pa lang pero halos mapuno na ang buong bar. Ako ngayon ang tumayong bartender sa baba.The lights are dancing all over the place and the smoke that came from the machine. Ang nakakaaliw na tugtog ang nagbibigay buhay sa mga nasa dancefloor.Ang sigawan at hiyawan ng mga tao ay mas lalong lumakas ng iniba ng DJ ang tugtog. The crowd became more wild na kahit ang mga kasama ko ay minsanang napapaindak sa sayaw. Napailing na lang ako sa kanila. Kahit ako ay bahagyang napapahead bang
I went out of the police station while si Heydrich ang nag-aasikaso ng complaint ko. Nakita ko sina Bullet na nakatayo sa gilid ng Rolls-Royce Sweptail. Yun yung sasakyang pinahiram sakin kanina ni Hirajah. Agad naman akong lumapit sa kanila. "Oh, how was it? Where are the two?" Bullet asked. Napabaling ang atensyon ng iba samin. "Hirajah's with Heydrich. They're probably settling about the damages." I said. Napapikit ako ng makaramdam ako ng pagod. I feel so drained. What happened earlier is so much for this day. I could feel his presence beside me. "Are you okay?" he asked. Hindi ako sumagot bagkus ay hinayaan ko lang ito. Hindi na ito muling nagsalita habang nanatili lang akong nakapikit. "Hmm... I am." I mumbled. "Mauridelle" he called. "Everybody calls you Pharynne, but Mauridelle suits you more."
Paano nga ba natin masasabi na ginawa natin ang lahat? Hanggang saan ba dapat natin ibigay ang lahat? But what if you already did everything but still it isn't enough? Kailan ba yung tamang moment for us to stop? When will be the right time to take a rest from everything?"We're here. Are you ready?" sabi niya ng huminto ang sasakyan sa harap ng De Luca Hotel.Madaming mga taga press ang nakaantabay sa labas dahil sa mga naglalakihang taong imbitado sa party. Politicians, artists, mga negosyante, kahit ang mga mula sa kilalang pamilya sa iba't ibang bansa ay narito din.Agad siyang bumaba at inalalayan ako dahilan upang magkagulo ang mga taga-media samin. Lumapit naman ang mga bodyguards upang daluhan kami at ng mailayo sa mga nagkakagulong paparazzi."Will you gonna be fine? You might see them there." nagaalalang tanong niya."Your Highness, who is she?""Is
Maaga akong nagising at naligo para sa aming klase. Nagsuot ako ng grey turtle neck na long sleeves, pinatungan ko ito ng black coat. Pinaresan ko ito ng itim na slacks bago isinuot ang sapatos kong may hindi kataasang takong. Mahirap kasi kung masyadong mataas ang takong dahil minsan kailangan mo magmadali na napapatakbo ka na lang kung kinakailangan. Inayos ko ang abot hanggang d****b kong buhok at hinayaan na nakalugay ito. Patapos na ko sa pagaayos ng aking mga gamit ng makarinig ako ng ingay mula sa baba. Agad akong lumabas ng kwarto para tignan kung ano iyon. Pagkababa ko naabutan ko sila sa sala na nagbabangayan. "Tangina mong babae ka! Wala ka talagang silbi! Alam kong may pera ka kaya ibigay mo na sakin!" sigaw niya ngunit umiling si Mama. "Wala nga akong pera Carlos. Kakabayad ko lang ng mga utang natin. Wala na akong may maibibigay pa sayo," mahinahong untag ni Mama. "Eh sa kailangan ko nga ng pera eh! T
I came back to my senses when I felt something cold touches my swollen and reddining cheek. I got shocked making me jolt in surprise. "Tangina!" mura ko. Nang inangat ko ng aking paningin para tignan ko kung sino, it was Heydrich standing in front of me. It is the same gestures and expression exactly what I remembered during the first time that I met him. "Heydrich," tawag ko. Seryoso ang kanyang tingin. May hawak siyang iced coffee in can na nakadikit sa namumula kong pisngi, habang may hawak siyang isa pa na nasa kabilang kamay niya. "Hindi pa ba tayo babalik sa room? Baka andun na si Attorney Diaz." nakakunot noo kong tanong. Heydrich and I are both future lawyers. Simula ng magkakilala kami, halos hindi na kami mapaghiwalay. I already met his parents before, mabait sila at ang gaan ng loob ko sa kanila. Wala na sila sa Pilipinas ngayon dahil s
I went out of the police station while si Heydrich ang nag-aasikaso ng complaint ko. Nakita ko sina Bullet na nakatayo sa gilid ng Rolls-Royce Sweptail. Yun yung sasakyang pinahiram sakin kanina ni Hirajah. Agad naman akong lumapit sa kanila. "Oh, how was it? Where are the two?" Bullet asked. Napabaling ang atensyon ng iba samin. "Hirajah's with Heydrich. They're probably settling about the damages." I said. Napapikit ako ng makaramdam ako ng pagod. I feel so drained. What happened earlier is so much for this day. I could feel his presence beside me. "Are you okay?" he asked. Hindi ako sumagot bagkus ay hinayaan ko lang ito. Hindi na ito muling nagsalita habang nanatili lang akong nakapikit. "Hmm... I am." I mumbled. "Mauridelle" he called. "Everybody calls you Pharynne, but Mauridelle suits you more."
Madaming tao ang naghihintay kanina sa labas ng dumating ako. Hindi pa man kami nagbubukas ng bar pero dagsa na agad ang mga tao. Sikat ang Blue Wave ni Hirajah dahil ito ang pinakaunang branch ng bar niya at madalas dito ginaganap ang mga gigs ng mga sikat na banda. Madami ding mga celebrities ang pumupunta dito dahil na din sa kilala ang pamilya nila. Sikat din ito dahil sa dami ng naging babae nito. He's just like Ivanovich Xinne.Alas nueve pa lang pero halos mapuno na ang buong bar. Ako ngayon ang tumayong bartender sa baba.The lights are dancing all over the place and the smoke that came from the machine. Ang nakakaaliw na tugtog ang nagbibigay buhay sa mga nasa dancefloor.Ang sigawan at hiyawan ng mga tao ay mas lalong lumakas ng iniba ng DJ ang tugtog. The crowd became more wild na kahit ang mga kasama ko ay minsanang napapaindak sa sayaw. Napailing na lang ako sa kanila. Kahit ako ay bahagyang napapahead bang
I went to Afí Caffé after my last class for this day where I work as a part-timer. Kahit na medyo may kalakihan ang sweldo ko sa lawfirm nila Heydrich, hindi pa din sasapat yun para sa mga expenses at mga bills na dapat bayaran. Maganda ang spot ng Afí Caffé dahil pinalilibutan ng mga university, condominiums, different establishments at workplace ang caffé. Few meters across the caffé, mga establishments and buildings ang andun tulad ng kompanya at restaurants. May mga condominiums and at may kalapit din na grocery store. Nasa kabilang street naman ang law school na ilang layo lang din sa university ni Gio. Maganda ang caffé dahil pagpasok mo pa lang bubungad na astyleng magandang interior nito. The caffé is a two storey establishment, sa first floor ay may apat na sections: one with a forest inspired design, meron ding minimalist design, a library inspired, and yung exhibit part kung saan may mga masterpiece na nakadisplay, may it be &
I came back to my senses when I felt something cold touches my swollen and reddining cheek. I got shocked making me jolt in surprise. "Tangina!" mura ko. Nang inangat ko ng aking paningin para tignan ko kung sino, it was Heydrich standing in front of me. It is the same gestures and expression exactly what I remembered during the first time that I met him. "Heydrich," tawag ko. Seryoso ang kanyang tingin. May hawak siyang iced coffee in can na nakadikit sa namumula kong pisngi, habang may hawak siyang isa pa na nasa kabilang kamay niya. "Hindi pa ba tayo babalik sa room? Baka andun na si Attorney Diaz." nakakunot noo kong tanong. Heydrich and I are both future lawyers. Simula ng magkakilala kami, halos hindi na kami mapaghiwalay. I already met his parents before, mabait sila at ang gaan ng loob ko sa kanila. Wala na sila sa Pilipinas ngayon dahil s
Maaga akong nagising at naligo para sa aming klase. Nagsuot ako ng grey turtle neck na long sleeves, pinatungan ko ito ng black coat. Pinaresan ko ito ng itim na slacks bago isinuot ang sapatos kong may hindi kataasang takong. Mahirap kasi kung masyadong mataas ang takong dahil minsan kailangan mo magmadali na napapatakbo ka na lang kung kinakailangan. Inayos ko ang abot hanggang d****b kong buhok at hinayaan na nakalugay ito. Patapos na ko sa pagaayos ng aking mga gamit ng makarinig ako ng ingay mula sa baba. Agad akong lumabas ng kwarto para tignan kung ano iyon. Pagkababa ko naabutan ko sila sa sala na nagbabangayan. "Tangina mong babae ka! Wala ka talagang silbi! Alam kong may pera ka kaya ibigay mo na sakin!" sigaw niya ngunit umiling si Mama. "Wala nga akong pera Carlos. Kakabayad ko lang ng mga utang natin. Wala na akong may maibibigay pa sayo," mahinahong untag ni Mama. "Eh sa kailangan ko nga ng pera eh! T
Paano nga ba natin masasabi na ginawa natin ang lahat? Hanggang saan ba dapat natin ibigay ang lahat? But what if you already did everything but still it isn't enough? Kailan ba yung tamang moment for us to stop? When will be the right time to take a rest from everything?"We're here. Are you ready?" sabi niya ng huminto ang sasakyan sa harap ng De Luca Hotel.Madaming mga taga press ang nakaantabay sa labas dahil sa mga naglalakihang taong imbitado sa party. Politicians, artists, mga negosyante, kahit ang mga mula sa kilalang pamilya sa iba't ibang bansa ay narito din.Agad siyang bumaba at inalalayan ako dahilan upang magkagulo ang mga taga-media samin. Lumapit naman ang mga bodyguards upang daluhan kami at ng mailayo sa mga nagkakagulong paparazzi."Will you gonna be fine? You might see them there." nagaalalang tanong niya."Your Highness, who is she?""Is