Share
Kabanata 89
Ang pangalawang spot namin ay sa garden. Naging madali na sa akin ang pag-cope up sa new environment dahil hindi naman na bago ito. Naging kumportable na rin ako sa new companions ko dahil mababait naman sila lalo na ang manager. Kaya nga lang, panay ang kulit sa akin tungkol kay Russel. Napag-alaman kong may gusto raw siya rito. That's funny, though. But I can't forget the pain he's given me — reason for me to always sound bitter with my answers.
“Sa 'yo na. I don't mind,” matabang kong saad. Nagseseryoso ako rito sa pagguhit habang talak sila nang talak. Kahit si Madeley ay nakikisali rin.
“Naku, Miss Martinez! Talagang ibubulsa ko ang Clausen na iyon kung papayag lang siya!” Sabay halakhak nito.
Madeley just grinned.
Seriously, pagkatapos ng nangyari kahapon, wala na akong kaamor-amor sa lalaking iyon. If he hates me, so be it! Tapos na akong sumubok!
And Madeley's manager... Hindi niya kailangang ipagpaalam sa akin ang pagkakagusto niya ka
Related chapters
Beyond The Lines Kabanata 90
Kaliligo ko lang bilang paghahanda sa panibagong araw. Pababa ako sa hagdanan, may nauulinigan akong mga boses. Base sa dalas ng pagpapalitan ng dayalogo, palagay ko'y may mga bisita ngayon. I'm wearing my black skinny ripped jeans and white square neck crop top matched with my white snickers. Ang mahaba kong buhok ay simpleng nakapusod pero kulot ang dulo. Lumangitngit ang sahig nang mapakiskis doon ang sapatos ko sa bigla kong pagtigil. Sabay-sabay na nag-angat ng tingin sa akin ang mga taong nakaipon sa living room. Tama ang hinala ko. Agad akong ginapangan ng galit nang makita kung sino-sino ang mga bisita. Mula sa gitna ng mahabang couch, una kong nakita ang Senior Clausen, katabi ni Alodia. Sa kanan ni Alodia, naroon si Ma'am Navillie at sa tabi nito'y si Sir Ridley. Sa kaliwa naman ng Senior ay si Russel, sunod ay si Daimler. Si Madeley lang ang wala. Nagtagal ang tingin ko sa mga taong kaharap nila. Si Denise na hawak ang bata, Celeste, isang
Beyond The Lines Kabanata 91
My hands are trembling while holding the pregnancy test kit. Kumibot ang labi ko sa nakikitang resulta. Ang dibdib kong kanina pa kabado ay dumoble pa. Sa malaking salamin ng banyo, kita ko ang sariling pagkakagulantang. “Alliyah?” tawag ni Venus sa labas. She's also knocking the door. Nagbuntong-hininga ako. Mariin akong pumikit at paulit-ulit na suminghap. How I wish this is not true. I'd rather be left alone than be left with a baby. Nakikinita ko na ang magiging kinabukasan ng anak ko: hindi siya titigilan ng mga Lewisham. I weakly opened the door. Parang tubig na biglang pumasok si Venus. She intently looked at me. “A-anong result?” My eyes are already watering, though. Alam kong kahit hindi ko sabihin, obvious na iyon sa reaksyon ko. Binitiwan ko ang pregnancy test kit sa sink. Naikuyom ko ang aking kamay habang patuloy sa pagtaas-baba ang dibdib ko. Venus took it. Her eyes widened when she saw the two red lines o
Beyond The Lines Kabanata 92
Nakipagkita kaagad ako kay Mr. Andrew pagkarating namin ni Olive sa Britain. Yes, she's with me. Tinanggihan ko nga kasi ayaw ko namang maabala ang trabaho niya sa Fort. Industries. But what had shocked me is the information that she already resigned in the company. May kutob akong hindi niya sinabi ang totoong dahilan. Aniya'y gusto lang talaga niyang mag-explore kaya desidido siyang sumama sa akin patungo rito. Si Venus naman ay nalungkot dahil sa biglang pag-alis ko. Syempre, kakikita lang namin ulit tapos ganito ang nangyari. We simply celebrated the mother's day in the new house that I bought. It was quick. Sa sumunod na mga raw ay inasikaso na kaagad namin ni Olive ang mga papel. “I'm so glad that you're back!” bulalas ni Mr. Andrew. We're having a coffee meeting here in the usual spot where the students are the main customers. Ilang metro mula rito, pagliko'y matatanaw na ang matayog na gusali ng institusyon. “I'm glad, too, Mr. Andrew.” I smil
Beyond The Lines Kabanata 93
Sumasabog sa mukha ko ang aking buhok sa lakas ng hangin. Narito kami ngayon sa Huerian Hills kung saan tanaw na tanaw ang kalawakan ng Verdi Yoa City. Papalubog na ang araw na nakadagdag sa ganda nito. Ang mga pinaghalong kulay ng kalangitan ang siyang sumasalamin sa kagandahan ng paparating na gabi, kasabay ng unti-unting pagkalat ng city lights na nagmistulang mga tala sa lupa. “Yuhooo!” Olive's arms are extended as if she's embracing the fresh and cold wind. Kakaiba ang lamig dito kumpara sa Pinas pero sa tatlong taong pananatili namin ay nasanay na kami. Ganoon din naman noong dito ako nag-college. Naulit lang. Pareho kaming balot na balot mula ulo hanggang paa. Kagaya ko'y nililipad rin ng hangin ang kaniyang buhok. Ang kaibahan lang, mahaba iyon samantalang maiksi ang sa akin. Mula sa hanggang balakang na haba, hanggang balikat na lang ang buhok ko ngayon. Nagdesisyon akong magpagupit nang manganak ako kay Alias. Payo iyon ng doktor ko upang maiwasan u
Beyond The Lines Kabanata 94
Ipinipinta ko ang dagat nang bumalik si Hailey. Pareho kaming napalingon ni Olive sa kaniya. She looked happy. May naiwan pang bakas ng tuwa sa mukha niya at mukhang may magandang ibabalita. She smiled wider as she handed me the camera. I stopped from painting. “What's up?” “Uhh... there are two guys who approached me and then... they requested for some shots...” I nodded. I immediately viewed the recent photos she took. Naka-pitong lipat din ako bago ko makita ang tinutukoy niya. These are far shots. Sa unang tingin, inakala kong British sila dahil sa matitikas na katawan. Ngunit nangunot ang noo ko nang mamukhaan sila. I zoomed one photo to have a clearer view. Pareho silang naka-itim na shades pero 'di maitatago ang pamilyar nilang mukha. My mouth formed “o” as I finally realized who they are! Balisa akong bumaling kay Olive at sinenyasan siyang lumapit sa akin. Buhat-buhat niya si Alias nang pumuwesto siya sa gilid
Beyond The Lines Kabanata 95
Apat na araw na ang nakalilipas, nagtatago pa rin ako rito sa pad namin ni Olive. Hindi ko na yata kayang magpakita pa ulit kay Russel. No way! Kung ano man ang dahilan niya sa pagpunta rito at sa pagbili ng paintings ko, bahala siya sa buhay niya. Iiwas at magtatago ako hangga't kaya ko. “Baka tanggalin ka na niyan sa team,” tukoy ni Olive kay Mr. Andrew. Kabababa ko lang ng cellphone pagkatapos ng pangatlong tawag ni Mr. Andrew sa araw na ito. He keeps asking me about what happened in the event. Kinakamusta ako kung ayos lang ba talaga ako. Kung sabagay, matapos kong umalis doon nang walang paalam, I don't think they would buy my poor reasons. Una, idinahilan kong biglang sumakit ang tiyan ko. Pangalawa, inirason kong masama pa rin ang pakiramdam ko nang 'di na ako nakasipot sa second night. Pangatlo, ang sabi ko'y walang magbabantay kay Alias dahil umalis si Hailey, at mayroon pang iba. At ngayong araw, tatlong beses nang tumawag si Mr. Andrew, nagtatanong
Beyond The Lines Kabanata 96
Mabilis akong pumasok sa store. Agad akong kumuha ng cart at ang lahat ng kailangan kong bilhin ay kinuha. 'Di gaya ng mga normal na araw, masyado akong nagmamadali ngayon dahil sa asungot. I'm usually checking each product before buying them but because it isn't a normal day, I have to move fast.Umikot ako sa kabilang section nang makita ang pagsunod ni Russel. He's just cooly walking with his hands inserted in his pockets while I'm on a rush here.Napairap ako nang magtama ang mga mata namin. Naglalagay ako ng chocolate and milk drinks sa cart nang tumabi siya sa akin.“Kailan ka pa nahilig diyan?” mapanuring untag niya.I didn't answer. Nagtungo naman ako sa cereals. Kumuha ako ng tatlong large pack.Kinabahan ako bigla. Alam kong magtataka siya pero wala akong choice. Ubos na ang stock sa pad at nangako ako kay Alias na bibilhan ko siya ngayon ng mga paborito niyang pagkain. Magliligalig na naman 'yon kapag nakitang wala akong dala
Beyond The Lines Kabanata 97
“This is nice,” komento ko sa pinaka-kakaibang painting.I am checking and grading all the finished works one by one. Masyadong marami kung tutuusin pero alam kong matatapos ko ito ngayong araw. Binigyan kami ng dalawang araw to judge all of these at pinili kong tapusin ngayon para sa ilang rason.Mabilis akong mamangha pero bihira akong magsabi ng komento. Hindi ko mabitaw-bitawan ang painting na ito dahil ito ang pinaka-twisted sa lahat. Balanseng-balanse ang humour at dark side nito. Even my co-artists agreed to me.“This is very clever and logical,” anas ng katabi ko.I grinned. “Uh-huh. That's why I'm giving this one a perfect score.”Pagkatapos kong i-finalize ang kanilang mga average, inilista ko na rin ang top 20 at agad iyong ipinadala kay Mr. Andrew. He's in a meeting right now. Ilang minuto pa ang ilalaan ko kung hihintayin ko pa siya. Nagpasya na akong umalis kasabay ng ilang artists na kasama ko. We'
Latest chapter
