LOGINShare
Kabanata 89
Last Updated:
2022-01-23 22:28:22Ang pangalawang spot namin ay sa garden. Naging madali na sa akin ang pag-cope up sa new environment dahil hindi naman na bago ito. Naging kumportable na rin ako sa new companions ko dahil mababait naman sila lalo na ang manager. Kaya nga lang, panay ang kulit sa akin tungkol kay Russel. Napag-alaman kong may gusto raw siya rito. That's funny, though. But I can't forget the pain he's given me — reason for me to always sound bitter with my answers.
“Sa 'yo na. I don't mind,” matabang kong saad. Nagseseryoso ako rito sa pagguhit habang talak sila nang talak. Kahit si Madeley ay nakikisali rin.
“Naku, Miss Martinez! Talagang ibubulsa ko ang Clausen na iyon kung papayag lang siya!” Sabay halakhak nito.
Madeley just grinned.
Seriously, pagkatapos ng nangyari kahapon, wala na akong kaamor-amor sa lalaking iyon. If he hates me, so be it! Tapos na akong sumubok!
And Madeley's manager... Hindi niya kailangang ipagpaalam sa akin ang pagkakagusto niya ka
Related chapters
Beyond The Lines Kabanata 90
Kaliligo ko lang bilang paghahanda sa panibagong araw. Pababa ako sa hagdanan, may nauulinigan akong mga boses. Base sa dalas ng pagpapalitan ng dayalogo, palagay ko'y may mga bisita ngayon. I'm wearing my black skinny ripped jeans and white square neck crop top matched with my white snickers. Ang mahaba kong buhok ay simpleng nakapusod pero kulot ang dulo. Lumangitngit ang sahig nang mapakiskis doon ang sapatos ko sa bigla kong pagtigil. Sabay-sabay na nag-angat ng tingin sa akin ang mga taong nakaipon sa living room. Tama ang hinala ko. Agad akong ginapangan ng galit nang makita kung sino-sino ang mga bisita. Mula sa gitna ng mahabang couch, una kong nakita ang Senior Clausen, katabi ni Alodia. Sa kanan ni Alodia, naroon si Ma'am Navillie at sa tabi nito'y si Sir Ridley. Sa kaliwa naman ng Senior ay si Russel, sunod ay si Daimler. Si Madeley lang ang wala. Nagtagal ang tingin ko sa mga taong kaharap nila. Si Denise na hawak ang bata, Celeste, isang
Last Updated : 2022-01-24Beyond The Lines Kabanata 91
My hands are trembling while holding the pregnancy test kit. Kumibot ang labi ko sa nakikitang resulta. Ang dibdib kong kanina pa kabado ay dumoble pa. Sa malaking salamin ng banyo, kita ko ang sariling pagkakagulantang. “Alliyah?” tawag ni Venus sa labas. She's also knocking the door. Nagbuntong-hininga ako. Mariin akong pumikit at paulit-ulit na suminghap. How I wish this is not true. I'd rather be left alone than be left with a baby. Nakikinita ko na ang magiging kinabukasan ng anak ko: hindi siya titigilan ng mga Lewisham. I weakly opened the door. Parang tubig na biglang pumasok si Venus. She intently looked at me. “A-anong result?” My eyes are already watering, though. Alam kong kahit hindi ko sabihin, obvious na iyon sa reaksyon ko. Binitiwan ko ang pregnancy test kit sa sink. Naikuyom ko ang aking kamay habang patuloy sa pagtaas-baba ang dibdib ko. Venus took it. Her eyes widened when she saw the two red lines o
Last Updated : 2022-01-25Beyond The Lines Kabanata 92
Nakipagkita kaagad ako kay Mr. Andrew pagkarating namin ni Olive sa Britain. Yes, she's with me. Tinanggihan ko nga kasi ayaw ko namang maabala ang trabaho niya sa Fort. Industries. But what had shocked me is the information that she already resigned in the company. May kutob akong hindi niya sinabi ang totoong dahilan. Aniya'y gusto lang talaga niyang mag-explore kaya desidido siyang sumama sa akin patungo rito. Si Venus naman ay nalungkot dahil sa biglang pag-alis ko. Syempre, kakikita lang namin ulit tapos ganito ang nangyari. We simply celebrated the mother's day in the new house that I bought. It was quick. Sa sumunod na mga raw ay inasikaso na kaagad namin ni Olive ang mga papel. “I'm so glad that you're back!” bulalas ni Mr. Andrew. We're having a coffee meeting here in the usual spot where the students are the main customers. Ilang metro mula rito, pagliko'y matatanaw na ang matayog na gusali ng institusyon. “I'm glad, too, Mr. Andrew.” I smil
Last Updated : 2022-01-26Beyond The Lines Kabanata 93
Sumasabog sa mukha ko ang aking buhok sa lakas ng hangin. Narito kami ngayon sa Huerian Hills kung saan tanaw na tanaw ang kalawakan ng Verdi Yoa City. Papalubog na ang araw na nakadagdag sa ganda nito. Ang mga pinaghalong kulay ng kalangitan ang siyang sumasalamin sa kagandahan ng paparating na gabi, kasabay ng unti-unting pagkalat ng city lights na nagmistulang mga tala sa lupa. “Yuhooo!” Olive's arms are extended as if she's embracing the fresh and cold wind. Kakaiba ang lamig dito kumpara sa Pinas pero sa tatlong taong pananatili namin ay nasanay na kami. Ganoon din naman noong dito ako nag-college. Naulit lang. Pareho kaming balot na balot mula ulo hanggang paa. Kagaya ko'y nililipad rin ng hangin ang kaniyang buhok. Ang kaibahan lang, mahaba iyon samantalang maiksi ang sa akin. Mula sa hanggang balakang na haba, hanggang balikat na lang ang buhok ko ngayon. Nagdesisyon akong magpagupit nang manganak ako kay Alias. Payo iyon ng doktor ko upang maiwasan u
Last Updated : 2022-01-27Beyond The Lines Kabanata 94
Ipinipinta ko ang dagat nang bumalik si Hailey. Pareho kaming napalingon ni Olive sa kaniya. She looked happy. May naiwan pang bakas ng tuwa sa mukha niya at mukhang may magandang ibabalita. She smiled wider as she handed me the camera. I stopped from painting. “What's up?” “Uhh... there are two guys who approached me and then... they requested for some shots...” I nodded. I immediately viewed the recent photos she took. Naka-pitong lipat din ako bago ko makita ang tinutukoy niya. These are far shots. Sa unang tingin, inakala kong British sila dahil sa matitikas na katawan. Ngunit nangunot ang noo ko nang mamukhaan sila. I zoomed one photo to have a clearer view. Pareho silang naka-itim na shades pero 'di maitatago ang pamilyar nilang mukha. My mouth formed “o” as I finally realized who they are! Balisa akong bumaling kay Olive at sinenyasan siyang lumapit sa akin. Buhat-buhat niya si Alias nang pumuwesto siya sa gilid
Last Updated : 2022-01-28Beyond The Lines Kabanata 95
Apat na araw na ang nakalilipas, nagtatago pa rin ako rito sa pad namin ni Olive. Hindi ko na yata kayang magpakita pa ulit kay Russel. No way! Kung ano man ang dahilan niya sa pagpunta rito at sa pagbili ng paintings ko, bahala siya sa buhay niya. Iiwas at magtatago ako hangga't kaya ko. “Baka tanggalin ka na niyan sa team,” tukoy ni Olive kay Mr. Andrew. Kabababa ko lang ng cellphone pagkatapos ng pangatlong tawag ni Mr. Andrew sa araw na ito. He keeps asking me about what happened in the event. Kinakamusta ako kung ayos lang ba talaga ako. Kung sabagay, matapos kong umalis doon nang walang paalam, I don't think they would buy my poor reasons. Una, idinahilan kong biglang sumakit ang tiyan ko. Pangalawa, inirason kong masama pa rin ang pakiramdam ko nang 'di na ako nakasipot sa second night. Pangatlo, ang sabi ko'y walang magbabantay kay Alias dahil umalis si Hailey, at mayroon pang iba. At ngayong araw, tatlong beses nang tumawag si Mr. Andrew, nagtatanong
Last Updated : 2022-01-29Beyond The Lines Kabanata 96
Mabilis akong pumasok sa store. Agad akong kumuha ng cart at ang lahat ng kailangan kong bilhin ay kinuha. 'Di gaya ng mga normal na araw, masyado akong nagmamadali ngayon dahil sa asungot. I'm usually checking each product before buying them but because it isn't a normal day, I have to move fast.Umikot ako sa kabilang section nang makita ang pagsunod ni Russel. He's just cooly walking with his hands inserted in his pockets while I'm on a rush here.Napairap ako nang magtama ang mga mata namin. Naglalagay ako ng chocolate and milk drinks sa cart nang tumabi siya sa akin.“Kailan ka pa nahilig diyan?” mapanuring untag niya.I didn't answer. Nagtungo naman ako sa cereals. Kumuha ako ng tatlong large pack.Kinabahan ako bigla. Alam kong magtataka siya pero wala akong choice. Ubos na ang stock sa pad at nangako ako kay Alias na bibilhan ko siya ngayon ng mga paborito niyang pagkain. Magliligalig na naman 'yon kapag nakitang wala akong dala
Last Updated : 2022-01-30Beyond The Lines Kabanata 97
“This is nice,” komento ko sa pinaka-kakaibang painting.I am checking and grading all the finished works one by one. Masyadong marami kung tutuusin pero alam kong matatapos ko ito ngayong araw. Binigyan kami ng dalawang araw to judge all of these at pinili kong tapusin ngayon para sa ilang rason.Mabilis akong mamangha pero bihira akong magsabi ng komento. Hindi ko mabitaw-bitawan ang painting na ito dahil ito ang pinaka-twisted sa lahat. Balanseng-balanse ang humour at dark side nito. Even my co-artists agreed to me.“This is very clever and logical,” anas ng katabi ko.I grinned. “Uh-huh. That's why I'm giving this one a perfect score.”Pagkatapos kong i-finalize ang kanilang mga average, inilista ko na rin ang top 20 at agad iyong ipinadala kay Mr. Andrew. He's in a meeting right now. Ilang minuto pa ang ilalaan ko kung hihintayin ko pa siya. Nagpasya na akong umalis kasabay ng ilang artists na kasama ko. We'
Last Updated : 2022-01-31
Latest chapter
Beyond The Lines Wakas
Inilapag ko sa tomb ang bulaklak na dala ko. Nilingon ko si Russel na tuwid na nakatayo sa aking tabi, nakapamulsa at sa puntod nakatingin. Umupo ako't tinanggal ang mga dahong nalaglag doon. I sighed as I silently prayed for her soul. “What are you doing here?” Sabay kaming napabaling ni Russel sa likuran. Hindi namin namalayan ang pagdating ni Alodia. Mayroon din syang dalang isang palumpon ng mga bulaklak. Tumayo ako at ibinigay sa kanya ang pwesto. Dahan-dahan niyang inilapag ang mga bulaklak sa tabi ng akin. “I'm here to pay respect for the child,” mahinahong turan ko. “Hindi naman kami magtatagal.”“Thank you.”Napatitig ako sa kanya nang sambitin nya ang mga katagang iyon. “Thank you for understanding, Alliyah.” Hinahaplos-haplos niya ang nitso habang nagsasalita. “I know I've done too many bad things to you. I know I was such a selfish woman. I did nothing but ruin your lives.” Her voice cracked. “I hope you forgive me...”“Wala na sa akin iyon, Alodia,” I said. “Let me s
Beyond The Lines Kabanata 270
“Wait for me!” “Bilis, Usher, ang bagal mo! Mauuna na ako roon!” sigaw ni Lionel sabay takbo palabas.Dumagundong ang hagdan sa nagmamadaling pagbaba ni Usher. Ni hindi pa sya tapos sa pagsusuot ng kanyang damit.“Dahan-dahan–” Hindi ko natapos ang sasabihin ko. He quickly kissed my cheek and ran outside.“Dahan-dahan, Usher! Papaluin kita!” I shouted.“Love you, 'Ma!” aniya't natatawa pa. Napailing ako. The wall clock says it's already 11:58PM. Kaya ganito sila ka-hyper dahil new year count down.“Two minutes na lang! Ba't nandyan ka pa, Alliyah?” puna sa akin ni Olive. Talagang binalikan nya ako rito. Nakapamaywang pa ang bruha sa tapat ng pinto. “Eto na!” Isinuot ko ang long cardigan upang panlaban sa lamig. Hindi ko alam kung gaano katagal kami sa labas. Masakit sa ilong ang lamig ngayon, normal na nangyayari tuwing Bagong Taon. Nagmadali na akong lumabas. Halos kaladkarin pa ako ni Olive papunta sa front yard.Doon nakaipon ang lahat at pare-parehong excited sa pagsisindi ng
Beyond The Lines Kabanata 269
“Puwede na raw akong umuwi.” Nakangisi sa akin si Venus at may pagmamalaking sinabi iyon. “I told you, I'm stronger than you thought. Masyado lang kayong nag-alala sa akin pero kaya ko naman. Kaya ko pang magsurvive ng isa pang linggo sa kamay ni Theo kung 'di niyo ako kinuha.”Awtomatiko akong napangiwi. “Sus! Hindi mo kasi nakita ang hitsura mo no'n! Mukha kang binugbog na puno ng saging!”“Really?”“Anong really? Alam kong alam mo 'yon! Hindi ka na nga halos makatayo tapos gusto mo pa ng extension!”“Kidding!” She exclaimed. “I'm just so happy that I'm all free now. Okay na ako, wala na akong nararamdamang kahit ano!” “Which is good, Venus. Ito yung pinakahihintay namin, yung gumaling ka.”I can see the changes in her. Hindi na gaanong halata ang mga pasa niya sa iba't ibang parte ng katawan, pagaling na ang mga ito. Naghilom na rin ang mga maliliit na hiwa, maging ang mga sugat sa mukha niya. She was kidnapped and battered. Wala siyang kalaban-laban. Ayokong ma-imagine kung paan
Beyond The Lines Kabanata 268
Ilang malalaking hakbang lang ay nahawakan ko na si Venus. She looked confused when in no time, I started untying her hands. Umamba pa syang magpupumiglas ngunit hindi siya makakilos. Kung nagkataong hindi siya nakatali, malamang ay nakatanggap na ako ng sipa. “What the fuck are you doing?” mariing tanong niya. “Get away from me! Don't touch me, you Theo's bitch!” Naiintindihan ko kung bakit ganito sya katalas manalita. Labis siyang nasaktan. She had enough pain.This is the end of her suffering and I'm willing to sacrifice my safety for her. In addition, ang alam niya'y ako si Hera. “H-huwag kang maingay. W-we don't have much time,” sa nanginginig na boses ay sinabi ko.Nanlaki ang mga mata niya nang makilala ako. “Alliyah?”I just nodded and signalled her to keep quiet. My tears started to fall because of too much happiness. Ngunit hindi lang kasiyahan ang nararamdaman ko. Ito ang kasiyahang may halong takot. Lumala ang panginginig ng mga kamay ko nang magsimula na akong kalasin
Beyond The Lines Kabanata 267
I fixed the black hat I'm wearing as we parked at the spacious parking lot in front of this grand hotel. Hindi mabilang ang mga sasakyang narito sa sobrang dami. Nagkatinginan kami ni Russel at ilang sandaling naghintay sa pagdating ng sasakyan ni Daimler hanggang sa ito'y pumarke sa tabi ng sasakyan ni Russel at sa kabila'y doon pumuwesto si Arcel.“Let me help you.” Russel insisted to remove my seat belt. Hindi kasi ako makagalaw nang maayos ngayon dahil sa mabigat na regalong nakapatong sa mga hita ko.After removing my seat belt, he cupped my chin and planted a short but deep kiss on my lips. Kita ko ang pamumungay ng kanyang mga mata sa ilalim ng dim lights sa loob ng sasakyan nang siya'y kumalas. He then licked his lower lip that was slightly reddened because of my lipstick. May nagbabadyang ngiti sa kanyang labi. “I'm nervous.” As always. Mula nang umalis kami ng bahay ay hindi na ako mapalagay sa gagawin naming ito. I tried my best to calm myself while we're on our way to the
Beyond The Lines Kabanata 266
“Huwag kang malikot,” saway ko kay Russel. I'm cleaning his wounds. Hindi nakakatulong ang pagtingin niya kung saan-saan, nagugulo ang ginagawa ko. I'm not professional when it comes to this. Naipa-check up na nya ito sa hospital at kailangan ko nang palitan ngayon. It's 7 in the morning, katatapos lang naming mag-almusal. “Ang likot ni Usher. Baka may mga nagkalat pang bubog sa sahig,” aniya. I get it. We just finished cleaning the house. Tumambad sa amin ang mga basag na gamit kinaumagahan. Lahat ng salamin ay may sira na, wala silang pinalampas kahit isa. Tanging ang mga bintana lang sa ikalawang palapag ang nakaligtas sa mga bala. We already contacted Luke regarding sa pagpapaayos ng bahay. Magsasama siya ng ilang workers para mabilis itong matapos. Siguro nama'y dalawa hanggang tatlong araw lang ang kakailanganin kung tuloy-tuloy. “I wanna skate here, Papa!” Tuwang-tuwa na naman si Alias. Paano kasi, mas lumawak ang tanggapan ng aming bahay dahil nag-rearrange kami ng mga gami
Beyond The Lines Kabanata 265
“Nasaan na kayo, Arcel? Bakit hindi ko na makontak si Russel? What the fuck is happening?” Halos maibato ko ang flower vase sa gilid ko. Hindi ko mapigilan ang panginginig ng katawan ko, gusto ko nang magwala! “We can't also contact him.” Unlike mine, his voice is calm and controlled. Mahinang-mahina iyon, pabulong lang kung tutuusin. “Nandito na kami sa hideout. We need to be extra cautious. Huwag ka munang tumawag, please?” “Paano si Russel? What if he's lost right now?” “That won't happen. Trust him, Alliyah. Kailangan ko nang ibaba 'to. Please, don't do anything stupid. Huwag kang lalabas ng bahay kahit anong mangyari. Wait for our call.”Napasinghap ako nang putulin na niya ang linya. I kept staring at my phone, still not believing that this is happening. Napamura ako sa labis na pag-aalala. It's been two hours since Russel left at wala pa akong natatanggap na update mula sa kanya! He said he's going to update me but where is he now? I've been calling him but he missed all my
Beyond The Lines Kabanata 264
“Dahan-dahan, hija. Ako na ang magtitimpla, baka mapagod ka,” ani Ma'am Navi sa maaliwalas na tinig. Hindi na natanggal ang ngiti niya sa akin mula nang malamang buntis ako.I awkwardly smiled. “Hindi naman po ako mapapagod.” Nagtitimpla lang ako ng juice. Bukod dyan, tinulungan nya rin akong maghanda ng meryenda kahit hindi naman kailangan. Kayang-kaya ko naman ito. Sila nina Ate Ziri, panay ang sunod sa akin. I can't believe this.“Ay, naku! Kami na ang bahala riyan! Ang mabuti pa, magpahinga ka na lang.”Wala akong nagawa nang agawin niya sa akin ang garapon ng juice powder.“Ako na ang magdadala nito. Halika na, Ma'am. Sumama ka na sa akin,” paanyaya ni Manang Elsa matapos kunin ang dalawang tray ng sandwich.Seriously! Yes, I'm pregnant but it doesn't mean I can't move! Hindi ako makapaniwala. Bakas pa rin ang gulat sa mukha ko nang sundan ko si Manang sa living room kung saan nakatipon ang lahat. Tapos naman na ang anunsyo pero nariyan pa rin sila. Akala ko'y uuwi rin sila agad
Beyond The Lines Kabanata 263
“Hello? Who's this?” Bagama't wala pa akong naririnig na sagot sa kabilang linya ay nanginginig na ang aking kamay. I swallowed. “Please, magsalita ka! Who are you?” Tumaas ang boses ko dahil sa inip. Bukod sa inip, nilulukob ako ng hindi maipaliwanag na kaba. Nagbuntong-hininga ako't ibinalik sa lata ang hawak kong brush. Kasalukuyan akong nagpipinta rito sa balkonahe nang may tumawag. Hindi rehistrado ang numero kaya agad akong ginapangan ng takot. O baka naman napapraning lang ako dahil sa sitwasyon? Nangunot ang noo ko nang makarinig ng malalalim na paghinga. “Why don't you speak?” padabog kong tanong. The wind blew harshly. Hindi na ako nag-abalang ayusin ang buhok kong nilipad ng hangin. I'm distracted. Maging ang maliit na latang muntik nang matumba ay hindi ko na pinansin. “Alliyah...”My eyes widened when I immediately recognized the voice. Napatayo ako sa gulat dahilan para masipa ko ang isang lata ng paint. Umagos ang laman nito sa sahig subalit hindi ko na iyon naasik
