LOGINShare
Kabanata 73
Last Updated:
2022-01-03 22:16:57Hindi mawala-wala ang tingin sa akin ni Russel nang lumabas ako ng kuwarto. Nawalang parang bula ang kanina'y inip niyang paghihintay, na ayon kay Nanay ay halos gusto na akong pasukin kanina.
Pansin ko ang paglunok niya habang ang mga mata'y patuloy sa paggalugad sa aking kabuuan. Suot ko na ngayon ang dress na binili ko kahapon na si Olive ang pumili. Siya rin ang nag-ayos sa akin kaya pakiramdam ko'y dumoble ang confidence ko. Kaya pala itim ang gusto niyang bilhin ko'y dahil itim din ang ipahihiram niyang slingback. Ang mahaba kong buhok ay nakapormang waterfall braid kaya nagmukha akong prinsesa.
Malapad ang ngiti ni Nanay nang iabot sa akin ang purse. “Gumandang lalo, naku... mukhang magkakaroon ka ng kaagaw riyan, Russel,” biro niya sabay hagikhik.
Nagkatinginan kami ni Russel. Umangat ang sulok ng kaniyang labi kalakip ng pagsisid ng kaniyang mga mata sa akin. Nakalulunod ang paraan niya ng pagsulyap. Naroon ang admirasyon, pagkamangha, at pa
Related chapters
Beyond The Lines Kabanata 74
Nadagdagan ang pagkailang nina Karris dahil sa sinabi ni Glen. Pabulong iyon ngunit rinig pa rin nila. Glen doesn't seem to care though. Niyaya niya akong maglibot kalaunan. Pinaunlakan ko kaagad dahil gusto ko rin siyang makausap nang masinsinan. Nadaanan namin ang ilang seniors sa isang table. May mga tumawag sa akin kaya napatigil pa ako roon. “Good evening, Miss Martinez,” maaliwalas ang mukhang bati sa akin ng isa. They are seniors reason why I felt nervous. Sila yung mga batikan na sa larangang ito. Noon pa man, nangangarap na akong makatagpo ng mahusay na pintor. Nakagagalak na naririto silang lahat sa harap ko ngayon. Isa-isa ko silang kinamayan. Wala nang bakanteng upuan kaya hindi ko na kinailangang umupo. “I've seen some of your paintings, hija. You're so great! No wonder, the Britain's school management awarded you the big titles of the year!” ani ng nagpakilalang si Mr. Alejandro. “Thank you so much po sa inyo. It's such a
Last Updated : 2022-01-04Beyond The Lines Kabanata 75
[Disclaimer: Sensitive content]Hindi ako magkandaugaga sa init na nararamdaman. Mabilis akong nilamon ng pantasya na tila ba isang panaginip ang tagpong ito. Mahigpit akong nakakapit sa magkabilang braso ni Russel upang mapanatili ang aking balanse. Nakapanghihina ang idinudulot ng halik niya sa akin at ang bawat pagdampi'y magkakaiba. Mayroong mariin, mabagal, mabilis, malalim, at mas mapusok.Ang kamay niya'y malayang naglalakbay sa aking katawan, mula sa likod, sa baywang, patungo sa mga sensitibong parte. Kumalas ako sa pagpapalitan namin ng halik upang mapakawalan ang impit na daing.“S-sabi ko naman sa 'yo, ayos lang ako...” hirap kong sabi.“I'm not satisfied, baby...” aniya sa mapaglarong boses habang ang dila'y lumalapat sa aking balat.Napapikit ako nang maglaro ang daliri niya sa gitna ng mga hita ko. Tuluyan na akong napahiga sa kama dahil sa kawalan ng lakas.Naghahalo ang amoy ng alak at ang paban
Last Updated : 2022-01-05Beyond The Lines Kabanata 76
Ibinigay ko kay Nanay ang ibinayad ni Luke sa akin kinaumagahan. Bigla kasi siyang sumulpot sa condo ni Russel, mabuti na lang at nakagayak na kami pareho. Minuto na lang kung tutuusin ang bibilangin sa pag-alis. Tumanggi siya sa free delivery at siya na raw mismo ang magdadala noon kaya hinayaan ko na lang.“Marami-rami na akong naipon sa mga bigay mo, Alliyah,” si Nanay matapos ilagay sa alkansiya ang lilibuhing pera.“Masyado ka naman po kasing nagtitipid, 'nay. Ayaw niyo ba mag-parlor ni Tiya Marga?”Natawa siya. “Matatanda na kami para riyan!”“Wala namang age limit ang pagpapaganda, Inay,” katwiran ko.“Ay naku! Basta ako, hindi ako interesado. Maganda pa naman ang buhok ko, oh!” Iniladlad niya ang nakapusod niyang buhok. Natural naman ngang maganda iyon dahil maalaga si Nanay sa sarili kahit pa tumatanda na.“Eh, kung mag-shopping na lang kayo ni Tiya Marga?” suhe
Last Updated : 2022-01-07Beyond The Lines Kabanata 77
Ang lahat ng mga salitang binitawan ni Alodia ay nanatili sa utak ko. All those revelations stayed up that caused me sleepless nights and stressful days. Hindi ko magawang buksan kay Russel dahil natatakot ako sa kumpirmasyon niya. Dahil kahit alam kong mayroon siyang sariling desisyon, hindi niya maaaring suwayin at kalabanin ang mga Lewisham. Nasasaktan ako pero hindi ko kayang magdulot siya ng malaking gulo dahil lang sa akin. Gayunpaman, natatakot akong marinig ang posibilidad kapag kinumpirma niyang wala na rin siyang magagawa.Sinubukang makibalita ni Eiser sa naging pagkikita namin ni Alodia nang mapansin niya ang namumugto kong mga mata. I can feel his concern but I chose not to tell anyone about my problem. Kung mayroon man akong dapat pagsabihan, unang-una ay si Russel iyon. It hurts me more to feel so weak because until now, I can't tell Russel about that. It's just that... I am afraid I might hurt him if he see me in this vulnerable state.Ang pinakaayaw ko
Last Updated : 2022-01-08Beyond The Lines Kabanata 78
Sa pandinig ko'y walang kasiguraduhan ang bawat salitang binibigkas ni Alodia sa kadahilanang wala akong tiwala sa kaniya kahit pa nagmagandang-loob siyang sabihin sa akin ang plano ng mga Lewisham. Akala ko'y una at huling pagkikita na namin iyon ngunit muli siyang nagpunta sa gallery para lang abisuhan ako.Sa parehong lugar kung saan kami nagkita, nagtungo ako sa Fermenteas sa pangalawang pagkakataon. At gaya ng una, siya pa rin ang bukod tanging kakaiba sa mga taong nadatnan ko.“I'm glad you came. Do you trust me now?”Naninibago pa rin ako sa presensiya niya. Kung kailan ako masasanay ay hindi ko alam. Ayaw ko na ring dumating sa ganoong punto.Naupo ulit kami pandalawahang mesa.Tuwid akong umupo't inihanda ang sarili sa mga bagong maririnig. “What is it this time?”Siya naman ay mukhang walang iniindang kahit anong problema. Gusto kong mainggit sa kung paano niya nagagawang ngumiti nang maaliwalas gayong amina
Last Updated : 2022-01-10Beyond The Lines Kabanata 79
Lutang akong umuwi ng bahay. Naputol ang usapan namin ng Senior nang tawagin siya sa production. Inalok akong ihahatid ni Alodia subalit tinanggihan ko na. Tama na iyong isa, sobra na kung madadagdagan pa. We're not even friends.Hindi ako makapaniwala sa mga nalaman ko. Nanghihina akong napaupo sa higaan. As usual, walang tao rito sa bahay. Ang lahat ay nasa farm at mamayang padilim pa ang uwi. Sinamantala ko na rin ang pagkakataon. Naligo muli ako't nagbihis ng pormal na damit.Makailang-beses akong nagbuntong-hininga bago buksan ang art workshop kahit walang session ngayon. I don't know... I just feel like being alone. Mas mapag-iisipan ko nang mabuti ang mga bagay na dapat kong gawin kung mag-isa ako. Hindi na ako nag-abalang buksan ang opisina. Sapat na rito.Para akong lumulutang kahit kauupo ko lang sa puwesto ko. Kitang-kita ko pagkakaayos at pagkakahilera ng mga upuan at maliliit na mesa. Kumalat ang paningin ko sa buong silid at inisa-isang tingnan ang
Last Updated : 2022-01-11Beyond The Lines Kabanata 80
Makailang-ulit kong ikinurap-kurap ang mga mata ko upang ayusin ang nanlalabong paningin. Ang puting kisame ang bumungad sa akin. Latang-lata akong bumangon.Napagtanto kong mag-isa lang akong narito sa silid. Nanuot sa ilong ko ang pamilyar na amoy ng hospital ngunit taliwas naman sa hitsura nito. Mukha itong personalized clinic.I checked myself, too, at nakita kong nakabihis na ako. Ang huli kong natatandaan ay nagising akong walang saplot habang may isang lalaking nasa tabi ko na wala ring kasuot-suot.Malalim akong napasinghap nang maalala ang iba pang detalye. Nagtungo ako sa V.B Tower kasama si Ivan! Nahimatay ako roon at iyon ang sumunod na nangyari! Ibig sabihin... si Ivan iyong katabi ko! At ang mga dumating ay sina Alodia at Russel.Si Russel... Naabutan niya akong ganoon!Para akong lumutang sa ere sa pagkakabigla. Dali-dali akong tumayo at lumabas ng silid na iyon.Napatigil ako nang makita silang dalawa. Nakaupo si Russel sa hi
Last Updated : 2022-01-12Beyond The Lines Kabanata 81
Ang dami kong gustong gawin. Gusto kong personal na makausap si Ivan at alamin kung totoo ngang may nangyari sa amin pero ayaw ko namang mas masaktan pa si Russel. Gusto kong humingi ng tawad sa kaniya hanggang sa mapagod ako... Hanggang sa wala na akong mailabas na boses. Palagay ko'y iyon lang ang makababawas sa sakit na nararamdaman ko. Ni hindi ko pa rin lubusang mapaniwalaan ang mga nangyari kahit nakalipas na ang dalawang araw. Sa mga nagdaang oras, wala akong ibang ginawa kundi indahin ang lahat. Sa Art Gallery hanggang sa Art Workshop, nakakaya kong magkunwaring ayos lang.I'm trying hard to work in the shop. Kahit pa ang utak ko'y tinatangay ng imahe ni Russel. Iyong pag-aalala niya sa akin noong maabutan niya ako sa tabi ni Ivan, iyong huli naming pag-uusap kung kailan siya nagdesisyong lalayo muna sa akin. Lahat ng naging reaksyon niya: galit, sakit, pagtatampo... Lahat ng iyon ay malinaw na malinaw pang nakatatak sa isip ko.Matapos ang lahat ng iyon, hindi
Last Updated : 2022-01-13
Latest chapter
Beyond The Lines Wakas
Inilapag ko sa tomb ang bulaklak na dala ko. Nilingon ko si Russel na tuwid na nakatayo sa aking tabi, nakapamulsa at sa puntod nakatingin. Umupo ako't tinanggal ang mga dahong nalaglag doon. I sighed as I silently prayed for her soul. “What are you doing here?” Sabay kaming napabaling ni Russel sa likuran. Hindi namin namalayan ang pagdating ni Alodia. Mayroon din syang dalang isang palumpon ng mga bulaklak. Tumayo ako at ibinigay sa kanya ang pwesto. Dahan-dahan niyang inilapag ang mga bulaklak sa tabi ng akin. “I'm here to pay respect for the child,” mahinahong turan ko. “Hindi naman kami magtatagal.”“Thank you.”Napatitig ako sa kanya nang sambitin nya ang mga katagang iyon. “Thank you for understanding, Alliyah.” Hinahaplos-haplos niya ang nitso habang nagsasalita. “I know I've done too many bad things to you. I know I was such a selfish woman. I did nothing but ruin your lives.” Her voice cracked. “I hope you forgive me...”“Wala na sa akin iyon, Alodia,” I said. “Let me s
Beyond The Lines Kabanata 270
“Wait for me!” “Bilis, Usher, ang bagal mo! Mauuna na ako roon!” sigaw ni Lionel sabay takbo palabas.Dumagundong ang hagdan sa nagmamadaling pagbaba ni Usher. Ni hindi pa sya tapos sa pagsusuot ng kanyang damit.“Dahan-dahan–” Hindi ko natapos ang sasabihin ko. He quickly kissed my cheek and ran outside.“Dahan-dahan, Usher! Papaluin kita!” I shouted.“Love you, 'Ma!” aniya't natatawa pa. Napailing ako. The wall clock says it's already 11:58PM. Kaya ganito sila ka-hyper dahil new year count down.“Two minutes na lang! Ba't nandyan ka pa, Alliyah?” puna sa akin ni Olive. Talagang binalikan nya ako rito. Nakapamaywang pa ang bruha sa tapat ng pinto. “Eto na!” Isinuot ko ang long cardigan upang panlaban sa lamig. Hindi ko alam kung gaano katagal kami sa labas. Masakit sa ilong ang lamig ngayon, normal na nangyayari tuwing Bagong Taon. Nagmadali na akong lumabas. Halos kaladkarin pa ako ni Olive papunta sa front yard.Doon nakaipon ang lahat at pare-parehong excited sa pagsisindi ng
Beyond The Lines Kabanata 269
“Puwede na raw akong umuwi.” Nakangisi sa akin si Venus at may pagmamalaking sinabi iyon. “I told you, I'm stronger than you thought. Masyado lang kayong nag-alala sa akin pero kaya ko naman. Kaya ko pang magsurvive ng isa pang linggo sa kamay ni Theo kung 'di niyo ako kinuha.”Awtomatiko akong napangiwi. “Sus! Hindi mo kasi nakita ang hitsura mo no'n! Mukha kang binugbog na puno ng saging!”“Really?”“Anong really? Alam kong alam mo 'yon! Hindi ka na nga halos makatayo tapos gusto mo pa ng extension!”“Kidding!” She exclaimed. “I'm just so happy that I'm all free now. Okay na ako, wala na akong nararamdamang kahit ano!” “Which is good, Venus. Ito yung pinakahihintay namin, yung gumaling ka.”I can see the changes in her. Hindi na gaanong halata ang mga pasa niya sa iba't ibang parte ng katawan, pagaling na ang mga ito. Naghilom na rin ang mga maliliit na hiwa, maging ang mga sugat sa mukha niya. She was kidnapped and battered. Wala siyang kalaban-laban. Ayokong ma-imagine kung paan
Beyond The Lines Kabanata 268
Ilang malalaking hakbang lang ay nahawakan ko na si Venus. She looked confused when in no time, I started untying her hands. Umamba pa syang magpupumiglas ngunit hindi siya makakilos. Kung nagkataong hindi siya nakatali, malamang ay nakatanggap na ako ng sipa. “What the fuck are you doing?” mariing tanong niya. “Get away from me! Don't touch me, you Theo's bitch!” Naiintindihan ko kung bakit ganito sya katalas manalita. Labis siyang nasaktan. She had enough pain.This is the end of her suffering and I'm willing to sacrifice my safety for her. In addition, ang alam niya'y ako si Hera. “H-huwag kang maingay. W-we don't have much time,” sa nanginginig na boses ay sinabi ko.Nanlaki ang mga mata niya nang makilala ako. “Alliyah?”I just nodded and signalled her to keep quiet. My tears started to fall because of too much happiness. Ngunit hindi lang kasiyahan ang nararamdaman ko. Ito ang kasiyahang may halong takot. Lumala ang panginginig ng mga kamay ko nang magsimula na akong kalasin
Beyond The Lines Kabanata 267
I fixed the black hat I'm wearing as we parked at the spacious parking lot in front of this grand hotel. Hindi mabilang ang mga sasakyang narito sa sobrang dami. Nagkatinginan kami ni Russel at ilang sandaling naghintay sa pagdating ng sasakyan ni Daimler hanggang sa ito'y pumarke sa tabi ng sasakyan ni Russel at sa kabila'y doon pumuwesto si Arcel.“Let me help you.” Russel insisted to remove my seat belt. Hindi kasi ako makagalaw nang maayos ngayon dahil sa mabigat na regalong nakapatong sa mga hita ko.After removing my seat belt, he cupped my chin and planted a short but deep kiss on my lips. Kita ko ang pamumungay ng kanyang mga mata sa ilalim ng dim lights sa loob ng sasakyan nang siya'y kumalas. He then licked his lower lip that was slightly reddened because of my lipstick. May nagbabadyang ngiti sa kanyang labi. “I'm nervous.” As always. Mula nang umalis kami ng bahay ay hindi na ako mapalagay sa gagawin naming ito. I tried my best to calm myself while we're on our way to the
Beyond The Lines Kabanata 266
“Huwag kang malikot,” saway ko kay Russel. I'm cleaning his wounds. Hindi nakakatulong ang pagtingin niya kung saan-saan, nagugulo ang ginagawa ko. I'm not professional when it comes to this. Naipa-check up na nya ito sa hospital at kailangan ko nang palitan ngayon. It's 7 in the morning, katatapos lang naming mag-almusal. “Ang likot ni Usher. Baka may mga nagkalat pang bubog sa sahig,” aniya. I get it. We just finished cleaning the house. Tumambad sa amin ang mga basag na gamit kinaumagahan. Lahat ng salamin ay may sira na, wala silang pinalampas kahit isa. Tanging ang mga bintana lang sa ikalawang palapag ang nakaligtas sa mga bala. We already contacted Luke regarding sa pagpapaayos ng bahay. Magsasama siya ng ilang workers para mabilis itong matapos. Siguro nama'y dalawa hanggang tatlong araw lang ang kakailanganin kung tuloy-tuloy. “I wanna skate here, Papa!” Tuwang-tuwa na naman si Alias. Paano kasi, mas lumawak ang tanggapan ng aming bahay dahil nag-rearrange kami ng mga gami
Beyond The Lines Kabanata 265
“Nasaan na kayo, Arcel? Bakit hindi ko na makontak si Russel? What the fuck is happening?” Halos maibato ko ang flower vase sa gilid ko. Hindi ko mapigilan ang panginginig ng katawan ko, gusto ko nang magwala! “We can't also contact him.” Unlike mine, his voice is calm and controlled. Mahinang-mahina iyon, pabulong lang kung tutuusin. “Nandito na kami sa hideout. We need to be extra cautious. Huwag ka munang tumawag, please?” “Paano si Russel? What if he's lost right now?” “That won't happen. Trust him, Alliyah. Kailangan ko nang ibaba 'to. Please, don't do anything stupid. Huwag kang lalabas ng bahay kahit anong mangyari. Wait for our call.”Napasinghap ako nang putulin na niya ang linya. I kept staring at my phone, still not believing that this is happening. Napamura ako sa labis na pag-aalala. It's been two hours since Russel left at wala pa akong natatanggap na update mula sa kanya! He said he's going to update me but where is he now? I've been calling him but he missed all my
Beyond The Lines Kabanata 264
“Dahan-dahan, hija. Ako na ang magtitimpla, baka mapagod ka,” ani Ma'am Navi sa maaliwalas na tinig. Hindi na natanggal ang ngiti niya sa akin mula nang malamang buntis ako.I awkwardly smiled. “Hindi naman po ako mapapagod.” Nagtitimpla lang ako ng juice. Bukod dyan, tinulungan nya rin akong maghanda ng meryenda kahit hindi naman kailangan. Kayang-kaya ko naman ito. Sila nina Ate Ziri, panay ang sunod sa akin. I can't believe this.“Ay, naku! Kami na ang bahala riyan! Ang mabuti pa, magpahinga ka na lang.”Wala akong nagawa nang agawin niya sa akin ang garapon ng juice powder.“Ako na ang magdadala nito. Halika na, Ma'am. Sumama ka na sa akin,” paanyaya ni Manang Elsa matapos kunin ang dalawang tray ng sandwich.Seriously! Yes, I'm pregnant but it doesn't mean I can't move! Hindi ako makapaniwala. Bakas pa rin ang gulat sa mukha ko nang sundan ko si Manang sa living room kung saan nakatipon ang lahat. Tapos naman na ang anunsyo pero nariyan pa rin sila. Akala ko'y uuwi rin sila agad
Beyond The Lines Kabanata 263
“Hello? Who's this?” Bagama't wala pa akong naririnig na sagot sa kabilang linya ay nanginginig na ang aking kamay. I swallowed. “Please, magsalita ka! Who are you?” Tumaas ang boses ko dahil sa inip. Bukod sa inip, nilulukob ako ng hindi maipaliwanag na kaba. Nagbuntong-hininga ako't ibinalik sa lata ang hawak kong brush. Kasalukuyan akong nagpipinta rito sa balkonahe nang may tumawag. Hindi rehistrado ang numero kaya agad akong ginapangan ng takot. O baka naman napapraning lang ako dahil sa sitwasyon? Nangunot ang noo ko nang makarinig ng malalalim na paghinga. “Why don't you speak?” padabog kong tanong. The wind blew harshly. Hindi na ako nag-abalang ayusin ang buhok kong nilipad ng hangin. I'm distracted. Maging ang maliit na latang muntik nang matumba ay hindi ko na pinansin. “Alliyah...”My eyes widened when I immediately recognized the voice. Napatayo ako sa gulat dahilan para masipa ko ang isang lata ng paint. Umagos ang laman nito sa sahig subalit hindi ko na iyon naasik
