LOGINShare
Kabanata 70
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Mabigat ang loob na pumasok ako sa gallery. Hanggang sa labas lang ako nagpahatid kay Russel dahil ayaw kong makadagdag pa sa hahabulin niyang oras. Marami raw siyang aasikasuhin ngayon. Hindi na namin muling napag-usapan ang tungkol doon pero ni isang segundo'y 'di nawala sa isip ko.
Nasasaktan ako at wala akong karapatang magreklamo. Kung mayroon man, wala pa rin naman akong laban. Bakit kailangang siya pa ang pumasan sa problema ng mga Lewisham? Bakit palaging siya? Mula sa pekeng engagement, pag-aalaga kay Denise, hanggang ngayon... sa anak nito. Isang napakalaking insulto sa akin ito. Ni hindi man lang inisip ng Senior ang magiging opinyon ko hinggil dito. Kung sabagay, noon pa man ay mainit na ang dugo niya sa akin. Ngayon pa kayang opisyal na kaming magkasintahan ng apo niya?
Kagabi, panay ang paghingi ng tawad ni Russel kalakip ng mga pangakong aayusin niya ito sa lalong madaling panahon. Ngunit ang kapalit no'n ay ang pagbalik niya sa mansion. Oo, babalik na s
Related chapters
Beyond The Lines Kabanata 71
Litong-lito ako sa kung anong unang gagawin. Lalapitan ko ba siya o tatanungin ko muna? Hindi ako makapaniwalang si Russel nga itong nakikita ko. I never thought he can drive a motorbike!Pakiramdam ko'y mukha na akong katawa-tawa dahil ang tagal kong nakatunganga.“Come here...” namamaos niyang sabi.Bahagyang kumikirot ang puso ko sa sandaling ito dahil sa pangungulila. Hindi ko gustong maramdaman na unti-unti na naman siyang inilalayo sa akin. Ganito rin kasi noon, nagsimula sa ilang araw na wala kaming komunikasyon hanggang sa naging taon.Lumapit pa rin ako sa kaniya sa kabila ng halo-halong nararamdaman.“Ikaw pala yung dumaan?”“Yeah.”My brows furrowed. “Bakit gano'n? Ang bilis mong magpatakbo! Paano kung madisgrasya ka?” hindi ko na napigilang sermonan siya.He sighed. “I'm sorry. May hinahabol kasi ako.”“Sino namang hinahabol mo at kailangang ga
Beyond The Lines Kabanata 72
Napabalikwas ako ng bangon nang maramdaman ang init ng araw sa mukha ko. The windows are wide opened so the sunlight is freely kissing my skin. Ang cellphone ko kaagad ang una kong hinanap pagkabangon ko.Napahilamos ako nang makitang alas siyete na nang umaga. Dali-dali kong inayos ang higaan. Nagulat ako nang halos sabay lang kaming lumabas ng kuwarto ni Olive. Nagkatinginan kami at parehong natawa.“Buti na lang at Biyernes ngayon, wala akong gagawin!” bulalas niya habang humihikab pa. “Napuyat ako, sobra. Buti na lang hindi nagtaka si Mama!”Kinusot-kusot ko ang mga mata ko habang magkasunod kaming nagtungo sa kusina.“Uh... ako rin nga. Hindi ko namalayang nakatulog ulit ako. Wala rin akong pasok ngayon sa shop. Sa gallery lang ako pupunta pero saglit lang ako doon,” anas ko sa namamaos pang boses. Sinimulan ko nang maghilamos.“Oh, so it's both our free day! Gala tayo?” yaya niya.Ngumisi
Beyond The Lines Kabanata 73
Hindi mawala-wala ang tingin sa akin ni Russel nang lumabas ako ng kuwarto. Nawalang parang bula ang kanina'y inip niyang paghihintay, na ayon kay Nanay ay halos gusto na akong pasukin kanina.Pansin ko ang paglunok niya habang ang mga mata'y patuloy sa paggalugad sa aking kabuuan. Suot ko na ngayon ang dress na binili ko kahapon na si Olive ang pumili. Siya rin ang nag-ayos sa akin kaya pakiramdam ko'y dumoble ang confidence ko. Kaya pala itim ang gusto niyang bilhin ko'y dahil itim din ang ipahihiram niyang slingback. Ang mahaba kong buhok ay nakapormang waterfall braid kaya nagmukha akong prinsesa.Malapad ang ngiti ni Nanay nang iabot sa akin ang purse. “Gumandang lalo, naku... mukhang magkakaroon ka ng kaagaw riyan, Russel,” biro niya sabay hagikhik.Nagkatinginan kami ni Russel. Umangat ang sulok ng kaniyang labi kalakip ng pagsisid ng kaniyang mga mata sa akin. Nakalulunod ang paraan niya ng pagsulyap. Naroon ang admirasyon, pagkamangha, at pa
Beyond The Lines Kabanata 74
Nadagdagan ang pagkailang nina Karris dahil sa sinabi ni Glen. Pabulong iyon ngunit rinig pa rin nila. Glen doesn't seem to care though. Niyaya niya akong maglibot kalaunan. Pinaunlakan ko kaagad dahil gusto ko rin siyang makausap nang masinsinan. Nadaanan namin ang ilang seniors sa isang table. May mga tumawag sa akin kaya napatigil pa ako roon. “Good evening, Miss Martinez,” maaliwalas ang mukhang bati sa akin ng isa. They are seniors reason why I felt nervous. Sila yung mga batikan na sa larangang ito. Noon pa man, nangangarap na akong makatagpo ng mahusay na pintor. Nakagagalak na naririto silang lahat sa harap ko ngayon. Isa-isa ko silang kinamayan. Wala nang bakanteng upuan kaya hindi ko na kinailangang umupo. “I've seen some of your paintings, hija. You're so great! No wonder, the Britain's school management awarded you the big titles of the year!” ani ng nagpakilalang si Mr. Alejandro. “Thank you so much po sa inyo. It's such a
Beyond The Lines Kabanata 75
[Disclaimer: Sensitive content]Hindi ako magkandaugaga sa init na nararamdaman. Mabilis akong nilamon ng pantasya na tila ba isang panaginip ang tagpong ito. Mahigpit akong nakakapit sa magkabilang braso ni Russel upang mapanatili ang aking balanse. Nakapanghihina ang idinudulot ng halik niya sa akin at ang bawat pagdampi'y magkakaiba. Mayroong mariin, mabagal, mabilis, malalim, at mas mapusok.Ang kamay niya'y malayang naglalakbay sa aking katawan, mula sa likod, sa baywang, patungo sa mga sensitibong parte. Kumalas ako sa pagpapalitan namin ng halik upang mapakawalan ang impit na daing.“S-sabi ko naman sa 'yo, ayos lang ako...” hirap kong sabi.“I'm not satisfied, baby...” aniya sa mapaglarong boses habang ang dila'y lumalapat sa aking balat.Napapikit ako nang maglaro ang daliri niya sa gitna ng mga hita ko. Tuluyan na akong napahiga sa kama dahil sa kawalan ng lakas.Naghahalo ang amoy ng alak at ang paban
Beyond The Lines Kabanata 76
Ibinigay ko kay Nanay ang ibinayad ni Luke sa akin kinaumagahan. Bigla kasi siyang sumulpot sa condo ni Russel, mabuti na lang at nakagayak na kami pareho. Minuto na lang kung tutuusin ang bibilangin sa pag-alis. Tumanggi siya sa free delivery at siya na raw mismo ang magdadala noon kaya hinayaan ko na lang.“Marami-rami na akong naipon sa mga bigay mo, Alliyah,” si Nanay matapos ilagay sa alkansiya ang lilibuhing pera.“Masyado ka naman po kasing nagtitipid, 'nay. Ayaw niyo ba mag-parlor ni Tiya Marga?”Natawa siya. “Matatanda na kami para riyan!”“Wala namang age limit ang pagpapaganda, Inay,” katwiran ko.“Ay naku! Basta ako, hindi ako interesado. Maganda pa naman ang buhok ko, oh!” Iniladlad niya ang nakapusod niyang buhok. Natural naman ngang maganda iyon dahil maalaga si Nanay sa sarili kahit pa tumatanda na.“Eh, kung mag-shopping na lang kayo ni Tiya Marga?” suhe
Beyond The Lines Kabanata 77
Ang lahat ng mga salitang binitawan ni Alodia ay nanatili sa utak ko. All those revelations stayed up that caused me sleepless nights and stressful days. Hindi ko magawang buksan kay Russel dahil natatakot ako sa kumpirmasyon niya. Dahil kahit alam kong mayroon siyang sariling desisyon, hindi niya maaaring suwayin at kalabanin ang mga Lewisham. Nasasaktan ako pero hindi ko kayang magdulot siya ng malaking gulo dahil lang sa akin. Gayunpaman, natatakot akong marinig ang posibilidad kapag kinumpirma niyang wala na rin siyang magagawa.Sinubukang makibalita ni Eiser sa naging pagkikita namin ni Alodia nang mapansin niya ang namumugto kong mga mata. I can feel his concern but I chose not to tell anyone about my problem. Kung mayroon man akong dapat pagsabihan, unang-una ay si Russel iyon. It hurts me more to feel so weak because until now, I can't tell Russel about that. It's just that... I am afraid I might hurt him if he see me in this vulnerable state.Ang pinakaayaw ko
Beyond The Lines Kabanata 78
Sa pandinig ko'y walang kasiguraduhan ang bawat salitang binibigkas ni Alodia sa kadahilanang wala akong tiwala sa kaniya kahit pa nagmagandang-loob siyang sabihin sa akin ang plano ng mga Lewisham. Akala ko'y una at huling pagkikita na namin iyon ngunit muli siyang nagpunta sa gallery para lang abisuhan ako.Sa parehong lugar kung saan kami nagkita, nagtungo ako sa Fermenteas sa pangalawang pagkakataon. At gaya ng una, siya pa rin ang bukod tanging kakaiba sa mga taong nadatnan ko.“I'm glad you came. Do you trust me now?”Naninibago pa rin ako sa presensiya niya. Kung kailan ako masasanay ay hindi ko alam. Ayaw ko na ring dumating sa ganoong punto.Naupo ulit kami pandalawahang mesa.Tuwid akong umupo't inihanda ang sarili sa mga bagong maririnig. “What is it this time?”Siya naman ay mukhang walang iniindang kahit anong problema. Gusto kong mainggit sa kung paano niya nagagawang ngumiti nang maaliwalas gayong amina
Latest chapter
Beyond The Lines Wakas
Inilapag ko sa tomb ang bulaklak na dala ko. Nilingon ko si Russel na tuwid na nakatayo sa aking tabi, nakapamulsa at sa puntod nakatingin. Umupo ako't tinanggal ang mga dahong nalaglag doon. I sighed as I silently prayed for her soul. “What are you doing here?” Sabay kaming napabaling ni Russel sa likuran. Hindi namin namalayan ang pagdating ni Alodia. Mayroon din syang dalang isang palumpon ng mga bulaklak. Tumayo ako at ibinigay sa kanya ang pwesto. Dahan-dahan niyang inilapag ang mga bulaklak sa tabi ng akin. “I'm here to pay respect for the child,” mahinahong turan ko. “Hindi naman kami magtatagal.”“Thank you.”Napatitig ako sa kanya nang sambitin nya ang mga katagang iyon. “Thank you for understanding, Alliyah.” Hinahaplos-haplos niya ang nitso habang nagsasalita. “I know I've done too many bad things to you. I know I was such a selfish woman. I did nothing but ruin your lives.” Her voice cracked. “I hope you forgive me...”“Wala na sa akin iyon, Alodia,” I said. “Let me s
Beyond The Lines Kabanata 270
“Wait for me!” “Bilis, Usher, ang bagal mo! Mauuna na ako roon!” sigaw ni Lionel sabay takbo palabas.Dumagundong ang hagdan sa nagmamadaling pagbaba ni Usher. Ni hindi pa sya tapos sa pagsusuot ng kanyang damit.“Dahan-dahan–” Hindi ko natapos ang sasabihin ko. He quickly kissed my cheek and ran outside.“Dahan-dahan, Usher! Papaluin kita!” I shouted.“Love you, 'Ma!” aniya't natatawa pa. Napailing ako. The wall clock says it's already 11:58PM. Kaya ganito sila ka-hyper dahil new year count down.“Two minutes na lang! Ba't nandyan ka pa, Alliyah?” puna sa akin ni Olive. Talagang binalikan nya ako rito. Nakapamaywang pa ang bruha sa tapat ng pinto. “Eto na!” Isinuot ko ang long cardigan upang panlaban sa lamig. Hindi ko alam kung gaano katagal kami sa labas. Masakit sa ilong ang lamig ngayon, normal na nangyayari tuwing Bagong Taon. Nagmadali na akong lumabas. Halos kaladkarin pa ako ni Olive papunta sa front yard.Doon nakaipon ang lahat at pare-parehong excited sa pagsisindi ng
Beyond The Lines Kabanata 269
“Puwede na raw akong umuwi.” Nakangisi sa akin si Venus at may pagmamalaking sinabi iyon. “I told you, I'm stronger than you thought. Masyado lang kayong nag-alala sa akin pero kaya ko naman. Kaya ko pang magsurvive ng isa pang linggo sa kamay ni Theo kung 'di niyo ako kinuha.”Awtomatiko akong napangiwi. “Sus! Hindi mo kasi nakita ang hitsura mo no'n! Mukha kang binugbog na puno ng saging!”“Really?”“Anong really? Alam kong alam mo 'yon! Hindi ka na nga halos makatayo tapos gusto mo pa ng extension!”“Kidding!” She exclaimed. “I'm just so happy that I'm all free now. Okay na ako, wala na akong nararamdamang kahit ano!” “Which is good, Venus. Ito yung pinakahihintay namin, yung gumaling ka.”I can see the changes in her. Hindi na gaanong halata ang mga pasa niya sa iba't ibang parte ng katawan, pagaling na ang mga ito. Naghilom na rin ang mga maliliit na hiwa, maging ang mga sugat sa mukha niya. She was kidnapped and battered. Wala siyang kalaban-laban. Ayokong ma-imagine kung paan
Beyond The Lines Kabanata 268
Ilang malalaking hakbang lang ay nahawakan ko na si Venus. She looked confused when in no time, I started untying her hands. Umamba pa syang magpupumiglas ngunit hindi siya makakilos. Kung nagkataong hindi siya nakatali, malamang ay nakatanggap na ako ng sipa. “What the fuck are you doing?” mariing tanong niya. “Get away from me! Don't touch me, you Theo's bitch!” Naiintindihan ko kung bakit ganito sya katalas manalita. Labis siyang nasaktan. She had enough pain.This is the end of her suffering and I'm willing to sacrifice my safety for her. In addition, ang alam niya'y ako si Hera. “H-huwag kang maingay. W-we don't have much time,” sa nanginginig na boses ay sinabi ko.Nanlaki ang mga mata niya nang makilala ako. “Alliyah?”I just nodded and signalled her to keep quiet. My tears started to fall because of too much happiness. Ngunit hindi lang kasiyahan ang nararamdaman ko. Ito ang kasiyahang may halong takot. Lumala ang panginginig ng mga kamay ko nang magsimula na akong kalasin
Beyond The Lines Kabanata 267
I fixed the black hat I'm wearing as we parked at the spacious parking lot in front of this grand hotel. Hindi mabilang ang mga sasakyang narito sa sobrang dami. Nagkatinginan kami ni Russel at ilang sandaling naghintay sa pagdating ng sasakyan ni Daimler hanggang sa ito'y pumarke sa tabi ng sasakyan ni Russel at sa kabila'y doon pumuwesto si Arcel.“Let me help you.” Russel insisted to remove my seat belt. Hindi kasi ako makagalaw nang maayos ngayon dahil sa mabigat na regalong nakapatong sa mga hita ko.After removing my seat belt, he cupped my chin and planted a short but deep kiss on my lips. Kita ko ang pamumungay ng kanyang mga mata sa ilalim ng dim lights sa loob ng sasakyan nang siya'y kumalas. He then licked his lower lip that was slightly reddened because of my lipstick. May nagbabadyang ngiti sa kanyang labi. “I'm nervous.” As always. Mula nang umalis kami ng bahay ay hindi na ako mapalagay sa gagawin naming ito. I tried my best to calm myself while we're on our way to the
Beyond The Lines Kabanata 266
“Huwag kang malikot,” saway ko kay Russel. I'm cleaning his wounds. Hindi nakakatulong ang pagtingin niya kung saan-saan, nagugulo ang ginagawa ko. I'm not professional when it comes to this. Naipa-check up na nya ito sa hospital at kailangan ko nang palitan ngayon. It's 7 in the morning, katatapos lang naming mag-almusal. “Ang likot ni Usher. Baka may mga nagkalat pang bubog sa sahig,” aniya. I get it. We just finished cleaning the house. Tumambad sa amin ang mga basag na gamit kinaumagahan. Lahat ng salamin ay may sira na, wala silang pinalampas kahit isa. Tanging ang mga bintana lang sa ikalawang palapag ang nakaligtas sa mga bala. We already contacted Luke regarding sa pagpapaayos ng bahay. Magsasama siya ng ilang workers para mabilis itong matapos. Siguro nama'y dalawa hanggang tatlong araw lang ang kakailanganin kung tuloy-tuloy. “I wanna skate here, Papa!” Tuwang-tuwa na naman si Alias. Paano kasi, mas lumawak ang tanggapan ng aming bahay dahil nag-rearrange kami ng mga gami
Beyond The Lines Kabanata 265
“Nasaan na kayo, Arcel? Bakit hindi ko na makontak si Russel? What the fuck is happening?” Halos maibato ko ang flower vase sa gilid ko. Hindi ko mapigilan ang panginginig ng katawan ko, gusto ko nang magwala! “We can't also contact him.” Unlike mine, his voice is calm and controlled. Mahinang-mahina iyon, pabulong lang kung tutuusin. “Nandito na kami sa hideout. We need to be extra cautious. Huwag ka munang tumawag, please?” “Paano si Russel? What if he's lost right now?” “That won't happen. Trust him, Alliyah. Kailangan ko nang ibaba 'to. Please, don't do anything stupid. Huwag kang lalabas ng bahay kahit anong mangyari. Wait for our call.”Napasinghap ako nang putulin na niya ang linya. I kept staring at my phone, still not believing that this is happening. Napamura ako sa labis na pag-aalala. It's been two hours since Russel left at wala pa akong natatanggap na update mula sa kanya! He said he's going to update me but where is he now? I've been calling him but he missed all my
Beyond The Lines Kabanata 264
“Dahan-dahan, hija. Ako na ang magtitimpla, baka mapagod ka,” ani Ma'am Navi sa maaliwalas na tinig. Hindi na natanggal ang ngiti niya sa akin mula nang malamang buntis ako.I awkwardly smiled. “Hindi naman po ako mapapagod.” Nagtitimpla lang ako ng juice. Bukod dyan, tinulungan nya rin akong maghanda ng meryenda kahit hindi naman kailangan. Kayang-kaya ko naman ito. Sila nina Ate Ziri, panay ang sunod sa akin. I can't believe this.“Ay, naku! Kami na ang bahala riyan! Ang mabuti pa, magpahinga ka na lang.”Wala akong nagawa nang agawin niya sa akin ang garapon ng juice powder.“Ako na ang magdadala nito. Halika na, Ma'am. Sumama ka na sa akin,” paanyaya ni Manang Elsa matapos kunin ang dalawang tray ng sandwich.Seriously! Yes, I'm pregnant but it doesn't mean I can't move! Hindi ako makapaniwala. Bakas pa rin ang gulat sa mukha ko nang sundan ko si Manang sa living room kung saan nakatipon ang lahat. Tapos naman na ang anunsyo pero nariyan pa rin sila. Akala ko'y uuwi rin sila agad
Beyond The Lines Kabanata 263
“Hello? Who's this?” Bagama't wala pa akong naririnig na sagot sa kabilang linya ay nanginginig na ang aking kamay. I swallowed. “Please, magsalita ka! Who are you?” Tumaas ang boses ko dahil sa inip. Bukod sa inip, nilulukob ako ng hindi maipaliwanag na kaba. Nagbuntong-hininga ako't ibinalik sa lata ang hawak kong brush. Kasalukuyan akong nagpipinta rito sa balkonahe nang may tumawag. Hindi rehistrado ang numero kaya agad akong ginapangan ng takot. O baka naman napapraning lang ako dahil sa sitwasyon? Nangunot ang noo ko nang makarinig ng malalalim na paghinga. “Why don't you speak?” padabog kong tanong. The wind blew harshly. Hindi na ako nag-abalang ayusin ang buhok kong nilipad ng hangin. I'm distracted. Maging ang maliit na latang muntik nang matumba ay hindi ko na pinansin. “Alliyah...”My eyes widened when I immediately recognized the voice. Napatayo ako sa gulat dahilan para masipa ko ang isang lata ng paint. Umagos ang laman nito sa sahig subalit hindi ko na iyon naasik
