LOGINShare
Kabanata 48
Last Updated:
2021-12-02 12:30:13Another long silence hushed us. Wala ni isang nagsalita. Siguro dahil pareho kaming walang magandang sasabihin kaya mas mabuting ganito na lang. Ngunit hindi ko maitatangging nakikiramdam ako sa mga kilos niya. I don't even know kung gaano katagal ko na siyang tinitingnan. Konsentradong-konsentrado sa pagpapahid ng cream sa akin, mahirap at nakakatakot istorbohin.
I want to push him away. He shouldn't be here. This is wrong. Wala siyang kasalanan sa pagkakapaso ko. Kung nais niya lang tumulong, pwes, hindi ko kailangan ng tulong niya! I didn't even ask him to do this.
Ang mga isiping iyon ang nagpatikom sa bibig ko. Nagagalit na naman ako sa mababaw na dahilan. Ilang taon na ang nakalipas, bakit tila wala pa ring nagbago sa akin? Habang siya, pa-easy-easy lang!
Nang matapos sa pagpapahid ng cream, siya na ang nagbaba ng damit ko. Finally.
Bago pa ako mailang sa titig niya, walang pasabing iniwan ko siya roon. Ngunit ramdam ko rin ang agarang pagsunod niya
Related chapters
Beyond The Lines Kabanata 49
Napuno ng ingay ang apartment namin dahil sa mga hindi inaasahang bisita. Nasa kuwarto ako at nagbibihis pa lang, nakasunod na pala ang mag-ama rito.“Sir Ridley! Pasok kayo!” aya ni Nanay.Nagluluto pa lang kami. Medyo napaaga sila. Though, hindi ko naman inasahang pupunta sila rito but why not? It isn't impossible since ilang araw nang pakalat-kalat si Russel sa paningin ko. At isa pa, dumalo sila sa graduation ko na hanggang ngayon ay hindi ko alam kung bakit.Lumabas na rin ako kaagad at hindi na masyadong nag-ayos. Iniladlad ko na lang ang buhok kong umabot na ngayon sa baywang dahil sa loob ng ilang taon, hindi ko pinakealaman.Sabay na nag-angat ng tingin sa akin ang mag-ama. Nakangiti si Sir Ridley samantalang mapanuri ang anak niya. Matinding pagpipigil ang ginawa ko upang hindi mapairap. I will never understand his eldest son. Parang kabuteng pasulpot-sulpot. Kapag tinanong ko naman, hindi direkta kung sumagot. Can't he just say that
Last Updated : 2021-12-03Beyond The Lines Kabanata 50
“Kung hindi mo tinanggal ang unan ko, 'nay, baka mamaya pa ako magising.” Inayos ko ang pagkakapatas ng sketchpads ko sa isang kahon.“Anong unan? Ginising kita kanina, wala namang unan.”“Meron, 'nay. Maayos ang tulog ko dahil doon.”Isinarado ni Nanay ang malaking bag saka bumaling sa akin. “Wala nga, anak. Itanong mo pa kay Russel.”Russel's eyes bore into me.“Mayroon 'di ba?” wika ko sa paraang 'wag na niyang itanggi pa para matapos na ang usapang ito.“Yeah. The pillow you hugged...”I nodded, a bit satisfied. “See, Inay,” mahina kong sabi.Pinanliitan ako ng mata ni Nanay. “Ewan ko sa inyo. Basta wala akong nakita.”I shrugged. Nahuli kong nakatingin sa akin si Russel, mapaglaro ang nakaangat na sulok ng labi. Tinaasan ko siya ng kilay pero umiling siya.Dahil sa hangover kaya maging sa eroplano ay nakatulog ako.
Last Updated : 2021-12-03Beyond The Lines Kabanata 51
I was a naive girl back then, clueless of the consequences of having a secret affair with someone taken. O maaaring alam ko naman ang kahihinatnan subalit hindi ako gumawa ng paraan para mapigilan iyon. Hanggang sa ang pag-ibig na sana'y hindi na lang nasimulan, tumagal pa at ako rin ang nalunod kalaunan.Matamlay akong bumangon. Scanning the room, I noticed how familiar it is. Tumayo ako sa harap ng malaking salamin. The shirt I'm wearing now isn't mine. At kanino pa nga ba?Mula rito, rinig ko ang lagaslas ng tubig sa banyo. Alam ko kung nasaan ako. Dahil lumipas man ang ilang taon, walang nagbago sa kung saan nakapuwesto ang kama niya. Ang parehong kulay ng mga ilaw at ang sofa.I recalled what happened yesterday night. Nalasing ako at nagpasundo kay Olive. Ngunit ngayon, hindi ko maloloko ang sarili ko. Hindi si Olive ang sumundo sa akin.Bumalik ako sa kama at muling umupo roon. What now? Hindi ko alam kung bakit dito ako dinala ni Russel pero parang
Last Updated : 2021-12-05Beyond The Lines Kabanata 52
“Let's go. Lasing ka na,” ulit ko.“I'm not.”Yeah, right. Alam ko naman. Hindi pa siya lasing at mamaya pa siya marahil tatamaan ng alak. Tiningnan ko ulit ang bote at talagang namomroblema ako. Uubusin niya talaga 'yan?I sighed, defeated.“Ano?” he teased. Napansin niya ang pananahimik ko.“'W-wag ka nang maglasing.” I looked away.“Bakit hindi?”“Wala ka bang trabaho bukas?” sa halip ay tanong ko.“Wala...”Nagtama ang aming mga mata. Ang totoo, natatakot akong malaman ang tungkol sa buhay niya. Hangga't maaari, ayaw ko nang muling masaktan. Kung aalamin ko rin ngayon, para saan pa? Siguro, para na lang sa ikatatahimik ng isip ko.“When was the last time you cried?”Nagulat ako sa tanong niya. By the way he looks at me, it tells how serious he is.“Four years ago,” mahina kong sabi.
Last Updated : 2021-12-06Beyond The Lines Kabanata 53
Malayang pumasok ang pang-umagang hangin sa kuwarto nang buksan ko ang glass doors. Bakas pa rin ang iniwan ng ulan sa magdamag at ang mga dahon ng puno't halaman ay hindi pa natutuyo. Malalim akong huminga at mas dinama ang sariwang simoy ng hangin bago muling bumalik sa kama upang ayusin ang nagulong bedsheets. Nag-iinit ang mukha ko sa tuwing naaalala ko ang nangyari. Akala ko isang beses lang pero nasundan pa dahil sa kalikutan ni Russel. It was a quick moment. Parang kahapon lang, nasa ibang bansa ako at nangungulila sa kaniya. Mabilis na nagbago ang kapalaran matapos ang isang gabi. Ang makasama siya kahit saan ay nakalulunod na. Paano pa kaya kung ganitong senaryo ang mabungaran ko araw-araw? Maybe when we get married. My face heated more. Parang hindi naman talaga ako nagka-edad dahil walang nagbago sa reaksyon ko sa tuwing naiisip siya. And it sucks to feel like I'm still a teenager having a crush on him. Naayos ko na ang kama nang pumasok si Russel bitbit a
Last Updated : 2021-12-07Beyond The Lines Kabanata 54
Wala akong ideya sa kung paano ko ipakikilala si Russel sa kanila pero nang makarating kami sa bakuran, tila bigla akong itinulak ng kumpiyansa. I smiled as I reach for his arms. Iginiya ko siya sa terasa kung saan naroon ang mag-asawa at si Nanay, kasalukuyang nag-uusap. Agad tumayo si Nanay nang makita kami. Dumapo ang tingin niya sa kamay kong nakahawak sa braso ni Russel at alam kong nakuha niya ang ibig sabihin nito. “Tuloy ka, hijo.” Tumikhim ako upang mabawasan ang pagkailang sa nagtatakang tingin nina Tiya Marga at asawa niyang si Tiyo Carlos. “Uh, Tiya, si Russel po, boyfriend ko,” anas ko sabay baling kay Russel. “Si Tiya Marga, nakababatang kapatid ni Nanay at siya naman si Tiyo Carlos, asawa niya.” “Magandang araw po.” Ngumiti ang dalawa. “Nice meeting you, hijo! Kaygandang lalaki, ah!” palatak ni Tiyo Carlos. Napangisi ako. “Akala ko ba manliligaw pa lang, Alliyah?” Makahulugan akong tiningnan ni Nanay.
Last Updated : 2021-12-08Beyond The Lines Kabanata 55
Tuwang-tuwa ako sa mga bata sa unang araw ko sa shop. They're all bubbly and energetic. Halos bitin pa sa ilang oras na session dahil ang lahat ay may kani-kaniyang rason kung bakit gusto nilang maging mahusay na artist balang araw, dahilan kaya nagtagal ang pagpapakilala. Some of the moms are there, too. Ang iba nama'y ayos lang kahit maiwan ng magulang. Our first lesson is all about shapes and colors. Naalala ko ang kabataan ko noon. Natuto akong gumuhit nang minsang nabighani ako sa isang larawan. That's how it all started. Nagkaroon ako ng interest sa pagguhit dahil sa kuyosidad. Iniisip ko noon kung anong kalalabasan ng isang larawan kung iguguhit ko. Masaya ang naging unang araw. I also discussed to them some parts of my childhood days kung kailan ako nagkaroon ng interes sa Sining at kung paano ko iyon napaunlad. They're also attentive kaya hindi ako nahirapang ipaliwanag sa kanila yung basic lessons. Ang kahalagahan ng art at kung anong maitutulong nito sa in
Last Updated : 2021-12-10Beyond The Lines Kabanata 56
Bigla akong napalabas ng opisina nang umalingawngaw ang malakas na iyak ni Arianne. Naabutan ko siyang nakasalampak sa sahig kasama ng mga nagkalat na krayola. “What happened?” nag-aalala kong sabi matapos ko siyang akayin patayo. “He pushed me, Teacher!” iyak niya habang itinuturo si Lionel na mas busangot pa ang mukha. “Is it true?” malumanay kong tanong. Hindi nawala ang matalas na tingin ni Lionel kay Arianne. “Yes, Teacher. She ruined my drawing that's why I pushed her.” Simangot na simangot si Arianne habang patuloy ang pagpalahaw. Inalo ko siya't pinunasan ang pisngi. “Sshh. Why did you ruin his drawing, baby?” “Because he colors the clouds green! Clouds are not green!” Humikbi pang lalo si Arianne kaya bahagya akong nakaramdam ng awa. “They look green in my eyes!” buwelta naman ni Lionel. Napahilamos ako, hindi ko alam kung matatawa ako o ano. These kids! I sighed as I fix the crayons. Ibinalik ko ang mg
Last Updated : 2021-12-12
Latest chapter
Beyond The Lines Wakas
Inilapag ko sa tomb ang bulaklak na dala ko. Nilingon ko si Russel na tuwid na nakatayo sa aking tabi, nakapamulsa at sa puntod nakatingin. Umupo ako't tinanggal ang mga dahong nalaglag doon. I sighed as I silently prayed for her soul. “What are you doing here?” Sabay kaming napabaling ni Russel sa likuran. Hindi namin namalayan ang pagdating ni Alodia. Mayroon din syang dalang isang palumpon ng mga bulaklak. Tumayo ako at ibinigay sa kanya ang pwesto. Dahan-dahan niyang inilapag ang mga bulaklak sa tabi ng akin. “I'm here to pay respect for the child,” mahinahong turan ko. “Hindi naman kami magtatagal.”“Thank you.”Napatitig ako sa kanya nang sambitin nya ang mga katagang iyon. “Thank you for understanding, Alliyah.” Hinahaplos-haplos niya ang nitso habang nagsasalita. “I know I've done too many bad things to you. I know I was such a selfish woman. I did nothing but ruin your lives.” Her voice cracked. “I hope you forgive me...”“Wala na sa akin iyon, Alodia,” I said. “Let me s
Beyond The Lines Kabanata 270
“Wait for me!” “Bilis, Usher, ang bagal mo! Mauuna na ako roon!” sigaw ni Lionel sabay takbo palabas.Dumagundong ang hagdan sa nagmamadaling pagbaba ni Usher. Ni hindi pa sya tapos sa pagsusuot ng kanyang damit.“Dahan-dahan–” Hindi ko natapos ang sasabihin ko. He quickly kissed my cheek and ran outside.“Dahan-dahan, Usher! Papaluin kita!” I shouted.“Love you, 'Ma!” aniya't natatawa pa. Napailing ako. The wall clock says it's already 11:58PM. Kaya ganito sila ka-hyper dahil new year count down.“Two minutes na lang! Ba't nandyan ka pa, Alliyah?” puna sa akin ni Olive. Talagang binalikan nya ako rito. Nakapamaywang pa ang bruha sa tapat ng pinto. “Eto na!” Isinuot ko ang long cardigan upang panlaban sa lamig. Hindi ko alam kung gaano katagal kami sa labas. Masakit sa ilong ang lamig ngayon, normal na nangyayari tuwing Bagong Taon. Nagmadali na akong lumabas. Halos kaladkarin pa ako ni Olive papunta sa front yard.Doon nakaipon ang lahat at pare-parehong excited sa pagsisindi ng
Beyond The Lines Kabanata 269
“Puwede na raw akong umuwi.” Nakangisi sa akin si Venus at may pagmamalaking sinabi iyon. “I told you, I'm stronger than you thought. Masyado lang kayong nag-alala sa akin pero kaya ko naman. Kaya ko pang magsurvive ng isa pang linggo sa kamay ni Theo kung 'di niyo ako kinuha.”Awtomatiko akong napangiwi. “Sus! Hindi mo kasi nakita ang hitsura mo no'n! Mukha kang binugbog na puno ng saging!”“Really?”“Anong really? Alam kong alam mo 'yon! Hindi ka na nga halos makatayo tapos gusto mo pa ng extension!”“Kidding!” She exclaimed. “I'm just so happy that I'm all free now. Okay na ako, wala na akong nararamdamang kahit ano!” “Which is good, Venus. Ito yung pinakahihintay namin, yung gumaling ka.”I can see the changes in her. Hindi na gaanong halata ang mga pasa niya sa iba't ibang parte ng katawan, pagaling na ang mga ito. Naghilom na rin ang mga maliliit na hiwa, maging ang mga sugat sa mukha niya. She was kidnapped and battered. Wala siyang kalaban-laban. Ayokong ma-imagine kung paan
Beyond The Lines Kabanata 268
Ilang malalaking hakbang lang ay nahawakan ko na si Venus. She looked confused when in no time, I started untying her hands. Umamba pa syang magpupumiglas ngunit hindi siya makakilos. Kung nagkataong hindi siya nakatali, malamang ay nakatanggap na ako ng sipa. “What the fuck are you doing?” mariing tanong niya. “Get away from me! Don't touch me, you Theo's bitch!” Naiintindihan ko kung bakit ganito sya katalas manalita. Labis siyang nasaktan. She had enough pain.This is the end of her suffering and I'm willing to sacrifice my safety for her. In addition, ang alam niya'y ako si Hera. “H-huwag kang maingay. W-we don't have much time,” sa nanginginig na boses ay sinabi ko.Nanlaki ang mga mata niya nang makilala ako. “Alliyah?”I just nodded and signalled her to keep quiet. My tears started to fall because of too much happiness. Ngunit hindi lang kasiyahan ang nararamdaman ko. Ito ang kasiyahang may halong takot. Lumala ang panginginig ng mga kamay ko nang magsimula na akong kalasin
Beyond The Lines Kabanata 267
I fixed the black hat I'm wearing as we parked at the spacious parking lot in front of this grand hotel. Hindi mabilang ang mga sasakyang narito sa sobrang dami. Nagkatinginan kami ni Russel at ilang sandaling naghintay sa pagdating ng sasakyan ni Daimler hanggang sa ito'y pumarke sa tabi ng sasakyan ni Russel at sa kabila'y doon pumuwesto si Arcel.“Let me help you.” Russel insisted to remove my seat belt. Hindi kasi ako makagalaw nang maayos ngayon dahil sa mabigat na regalong nakapatong sa mga hita ko.After removing my seat belt, he cupped my chin and planted a short but deep kiss on my lips. Kita ko ang pamumungay ng kanyang mga mata sa ilalim ng dim lights sa loob ng sasakyan nang siya'y kumalas. He then licked his lower lip that was slightly reddened because of my lipstick. May nagbabadyang ngiti sa kanyang labi. “I'm nervous.” As always. Mula nang umalis kami ng bahay ay hindi na ako mapalagay sa gagawin naming ito. I tried my best to calm myself while we're on our way to the
Beyond The Lines Kabanata 266
“Huwag kang malikot,” saway ko kay Russel. I'm cleaning his wounds. Hindi nakakatulong ang pagtingin niya kung saan-saan, nagugulo ang ginagawa ko. I'm not professional when it comes to this. Naipa-check up na nya ito sa hospital at kailangan ko nang palitan ngayon. It's 7 in the morning, katatapos lang naming mag-almusal. “Ang likot ni Usher. Baka may mga nagkalat pang bubog sa sahig,” aniya. I get it. We just finished cleaning the house. Tumambad sa amin ang mga basag na gamit kinaumagahan. Lahat ng salamin ay may sira na, wala silang pinalampas kahit isa. Tanging ang mga bintana lang sa ikalawang palapag ang nakaligtas sa mga bala. We already contacted Luke regarding sa pagpapaayos ng bahay. Magsasama siya ng ilang workers para mabilis itong matapos. Siguro nama'y dalawa hanggang tatlong araw lang ang kakailanganin kung tuloy-tuloy. “I wanna skate here, Papa!” Tuwang-tuwa na naman si Alias. Paano kasi, mas lumawak ang tanggapan ng aming bahay dahil nag-rearrange kami ng mga gami
Beyond The Lines Kabanata 265
“Nasaan na kayo, Arcel? Bakit hindi ko na makontak si Russel? What the fuck is happening?” Halos maibato ko ang flower vase sa gilid ko. Hindi ko mapigilan ang panginginig ng katawan ko, gusto ko nang magwala! “We can't also contact him.” Unlike mine, his voice is calm and controlled. Mahinang-mahina iyon, pabulong lang kung tutuusin. “Nandito na kami sa hideout. We need to be extra cautious. Huwag ka munang tumawag, please?” “Paano si Russel? What if he's lost right now?” “That won't happen. Trust him, Alliyah. Kailangan ko nang ibaba 'to. Please, don't do anything stupid. Huwag kang lalabas ng bahay kahit anong mangyari. Wait for our call.”Napasinghap ako nang putulin na niya ang linya. I kept staring at my phone, still not believing that this is happening. Napamura ako sa labis na pag-aalala. It's been two hours since Russel left at wala pa akong natatanggap na update mula sa kanya! He said he's going to update me but where is he now? I've been calling him but he missed all my
Beyond The Lines Kabanata 264
“Dahan-dahan, hija. Ako na ang magtitimpla, baka mapagod ka,” ani Ma'am Navi sa maaliwalas na tinig. Hindi na natanggal ang ngiti niya sa akin mula nang malamang buntis ako.I awkwardly smiled. “Hindi naman po ako mapapagod.” Nagtitimpla lang ako ng juice. Bukod dyan, tinulungan nya rin akong maghanda ng meryenda kahit hindi naman kailangan. Kayang-kaya ko naman ito. Sila nina Ate Ziri, panay ang sunod sa akin. I can't believe this.“Ay, naku! Kami na ang bahala riyan! Ang mabuti pa, magpahinga ka na lang.”Wala akong nagawa nang agawin niya sa akin ang garapon ng juice powder.“Ako na ang magdadala nito. Halika na, Ma'am. Sumama ka na sa akin,” paanyaya ni Manang Elsa matapos kunin ang dalawang tray ng sandwich.Seriously! Yes, I'm pregnant but it doesn't mean I can't move! Hindi ako makapaniwala. Bakas pa rin ang gulat sa mukha ko nang sundan ko si Manang sa living room kung saan nakatipon ang lahat. Tapos naman na ang anunsyo pero nariyan pa rin sila. Akala ko'y uuwi rin sila agad
Beyond The Lines Kabanata 263
“Hello? Who's this?” Bagama't wala pa akong naririnig na sagot sa kabilang linya ay nanginginig na ang aking kamay. I swallowed. “Please, magsalita ka! Who are you?” Tumaas ang boses ko dahil sa inip. Bukod sa inip, nilulukob ako ng hindi maipaliwanag na kaba. Nagbuntong-hininga ako't ibinalik sa lata ang hawak kong brush. Kasalukuyan akong nagpipinta rito sa balkonahe nang may tumawag. Hindi rehistrado ang numero kaya agad akong ginapangan ng takot. O baka naman napapraning lang ako dahil sa sitwasyon? Nangunot ang noo ko nang makarinig ng malalalim na paghinga. “Why don't you speak?” padabog kong tanong. The wind blew harshly. Hindi na ako nag-abalang ayusin ang buhok kong nilipad ng hangin. I'm distracted. Maging ang maliit na latang muntik nang matumba ay hindi ko na pinansin. “Alliyah...”My eyes widened when I immediately recognized the voice. Napatayo ako sa gulat dahilan para masipa ko ang isang lata ng paint. Umagos ang laman nito sa sahig subalit hindi ko na iyon naasik
