LOGINShare
Kabanata 28
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56I don't think it's necessary to greet him but my mind started to form words at the moment. Mabuti na lang, bago pa kami tuluyang magkasalubong ay nakapag-isip na ako.
“Uh, hi,” bati ko.
He calmly smiled.
“Kailan mo pupuntahan yung portrait? Saturday ba?” kaswal kong dugtong, pilit isinasantabi ang sama ng loob sa ibang bagay. I don't know if Luke noticed my trying hard voice but he seemed to not buy my poor acting.
Sa halip, tumaas ang kilay niya. “Can take it anytime soon.”
Mabilis akong tumango. “Sige...” Umabante na ako nang muli siyang magsalita.
“It'll be alright.”
Makahulugan iyon kaya nilingon ko siya. Naiwan ang tingin ko sa papalayo na niyang likod. What?
I'm too preoccupied in the next work hours. Makailang beses akong nagkamali ng pagse
Related chapters
Beyond The Lines Kabanata 29
“Lasing na kayo?”Tumingin sa akin si Nyx na hindi man lang nagbago ang puwesto, hindi rin naman nagsalita.“Medyo lang pero sila, oo. Tingnan mo yung mga ugok sa baba, nanghahatak na ng kung sino-sinong babae,” nakangiwing turo ni Derby kina Sunder, Baren, at Colen.Humalakhak si Braeum pero ako ang kinausap. “Uuwi na ba tayo?”I checked my phone before glancing back at him. “It's up to you, Brae.”Muli kong kinuha ang shot glass at nilagok ang laman no'n.“Woah, woah!” nakangising reaksyon ni Derby sa ginawa ko.Umiling ako, natatawa rin. It's because of the uncomfortable feeling, perhaps. Yung patong-patong na nararamdaman ko. Ramdam ko na rin ang init ng mukha ko at pag-ikot ng paningin.“Patay ka, b
Beyond The Lines Kabanata 30
I don't know for how exactly long we stayed there but he patiently waited for me to stop crying. Tinatangay ng hangin ang ilang hibla ng buhok ko at paulit-ulit niya ring inaayos iyon sa tuwing hahalik sa pisngi ko. Madalas nga lang ay nahaharangan ng buhok ko ang labi niya. “This fucking wind,” aniya, nawawalan ng pasensiya. Hindi ko na napigilang mapatawa sa gitna ng pagdadrama ko. This short tempered man! He looked at me with both worried face and knotted brows. Pinagmasdan ko ang mukha niya sa ilalim ng liwanag ng buwan. “Hindi ka nilalamig?” aniya makaraan ang ilang sandali. “You're hugging me,” I understated. Pinalis niya ang mga naiwang luha sa pisngi ko. Tapos na rin akong umiyak. The comfort he's giving me almost contained all of it at pakiramdam ko'y wala na akong mailalabas pa. Wala na rin ang sama ng loob na ikin
Beyond The Lines Kabanata 31
Nakahalukipkip sa tabi ko si Russel habang kapwa kami nakatingin lang kay Luke. Luke insisted na siya nang bahala maglagay ng cover sa figure portrait kaya't hindi na rin ako nagpumilit.“Ngayon ko lang nalaman na may talent ka pala sa pagguhit, Alliyah!” palatak ni Ma'am Navi. Abala sila ni Nanay sa paghahanda ng almusal.Linggo ngayon at pare-parehong off ng mga ito. Nandito ang mag-asawang Clausen at heto nga, naghahanda si Ma'am Navi ng karagdagang meal para sa mga bisita. Paroo't parito ang dalawa habang patuloy na nag-uusap.“Naku, kung makikita mo lang ang dami niyang drawings. Naka-frame pa yung paborito niya. Pero hindi ko na iyon nakikita, ah? Nasaan na pala iyon, Alliyah? Artista iyon, 'di ba?” my mother innocently said.My lips parted. Kailanman, hindi sumagi sa isip kong hahanapin niya iyon! At tama nga ako, akala niya artista iyon. Wrong timing nga lang ngayon da
Beyond The Lines Kabanata 32
Mabilis na lumipas ang mga araw. Sa mga nagdaang iyon, nakatapos ako ng ilang commissions at nakalikom ng malaking halaga. Kung tutuusin, mababayaran ko na ang natitirang utang namin sa Senyor sa kinita ko pa lang kay Luke pero nitong mga nakaraang araw, parang ayaw kong malaman ni Nanay na may pambayad na kami. Alam kong kapag nalaman niya, may dahilan na siyang lumipat kami sa probinsiya. Kaya pala doon siya natulog noong isang linggo, kinausap niya si Tiya Marga kung puwedeng doon na muna kami sa kanila tumira.Nalulungkot akong isipin na aalis kami at lalayo na. Gayunpaman, tinitimbang ko pa rin ang kagustuhan kong makapag-aral. Kaya nga lang, mangyayari lang iyon kapag napalayo ako kay Russel.“Wag na talaga, Daimler. Hindi naman malalaman ng kuya mo,” pinal kong sabi.Isang linggong mawawala si Russel dahil may aasikasuhin daw. Ipinatawag ng Senyor. Kasama sa pamamaalam niya ang bilin kay Daimler na ito
Beyond The Lines Kabanata 33
“Bakit ngayon ka lang, hija?” Ma'am Navi asked, concerned.Pagpasok namin ni Russel sa living room, naabutan namin siya roon, nanonood ng magazine-tv.“Nagpaiwan po ako. May ginawa lang pong importante,” I answered, a bit dry.“And what are you doing here, son? Iniwan mo ang Lolo mo?” baling niya kay Russel. Bahagya rin siyang nagulat nang sumunod ang anak niya sa likod ko.“May importante lang na ginawa sa CMC, Ma. Babalik din ako bukas kay Lolo.”Napalunok ako nang nagpalipat-lipat ang tingin ni Ma'am Navi sa aming dalawa. Russel is still standing at my back. Bakit nga ba ayaw pang umalis nito? Nahahalata yata kami!“Pinag-overtime mo si Alliyah?” muling tanong ni Ma'am Navi.“Ah, hindi po. Nagpaiwan po talaga ako roon at saktong dumaan doon si Rus&n
Beyond The Lines Kabanata 34
Another Sunday came.Nakarating kay Denise ang kahihiyang nagawa ko kaya wala siyang ibang ginawa kundi ang sirain ang bawat araw ko sa trabaho. Masakit mang sabihin, nagtagumpay nga siya.“I heard something.” In her dashing dress, she occupied the seat in front.Glendal's eyes silently turned sharp but Denise was too busy to ruin my mood. Para bang handa siyang ilaan ang oras niya sa akin kahit pa tungkol sa mga walang kuwentang bagay. Napagawi ang tingin ng ilang empleyado sa amin. Hanga rin ako sa fighting spirit ng babaeng ito at pati lunchtime, hindi pinalampas.“Your job is so simple and yet, you messed up. You're at your worst, huh?” Maarte niyang ibinaba ang shades at tinaasan ako ng kilay.Marahan kong nginuya ang pagkain at piniling hindi magpa-apekto sa kaniya.“Bakit kasi ayaw mo pang umalis? Masyado ka naman yata
Beyond The Lines Kabanata 35
After Ma'am Navi shared her words to me, I suddenly feel unfair to my own mother. I heavily breathed as the sudden guilt attacked me. Naroon siya sa probinsiya, tumutulong kina Tiya Marga sa paghahanda ng lilipatan namin samantalang ako, heto at si Russel ang pinoproblema. I feel so bad that thinking I'm betraying her by not telling my problems makes me cry even harder. Biglang nanabik ako sa magiging opinyon at payo niya, iniisip kung pareho ang sasabihin nila ni Ma'am Navi. And speaking of Ma'am Navi, I'm hurt and motivated at the same time. Sa lahat ng taong kakausap sa akin nang ganoon, siya pa talaga. It's a relief that she understands me and even advises me to fix myself for her son, too, but the idea of leaving Russel instantly wrecks my heart.After all those moments we have shared, I don't think I can afford to lose him now. Lalo pa ngayon na mas iniipit na siya ng Lolo niya magmula nang malaman ang ugnayan namin.Hindi ko alam kung nabalitaan ba ni Russel ang
Beyond The Lines Kabanata 36
It's exhausting to the point that I wasn't able to change my clothes. Humiga lang ako sa kama at tumunganga sa cellphone. I was positive to finally read his replies but I only hoped for nothing. Wala na nga rito si Nanay, wala pa si Russel. Ang masaklap pa, wala na akong trabaho. Ang gusto ko lang naman sana, makaipon ng pera subalit sama ng loob ang naipon ko. Ridiculous.Kaysa magmukmok, inilaan ko ang buong araw sa pagguhit. Daimler and Madeley will be the lasts. I will serve this as remembrance for them. Bago man lang ako umalis, may maiwan ako sa kanila. Natapos ko iyon nang ilang araw.“Wow! I love it!” Madeley exclaimed.Kasalukuyan siyang inaayusan ng dalawang makeup artist. Ayon sa narinig ko, may photo shoot siya ngayon para sa mini gowns sa malapit na venue.“Yaya mo?” tanong ng hairstylist. Ako ang tinutukoy.I awkwardly smiled and focused on Madeley's comments about the portrait. Heto na naman tayo.Kita
Latest chapter
Beyond The Lines Wakas
Inilapag ko sa tomb ang bulaklak na dala ko. Nilingon ko si Russel na tuwid na nakatayo sa aking tabi, nakapamulsa at sa puntod nakatingin. Umupo ako't tinanggal ang mga dahong nalaglag doon. I sighed as I silently prayed for her soul. “What are you doing here?” Sabay kaming napabaling ni Russel sa likuran. Hindi namin namalayan ang pagdating ni Alodia. Mayroon din syang dalang isang palumpon ng mga bulaklak. Tumayo ako at ibinigay sa kanya ang pwesto. Dahan-dahan niyang inilapag ang mga bulaklak sa tabi ng akin. “I'm here to pay respect for the child,” mahinahong turan ko. “Hindi naman kami magtatagal.”“Thank you.”Napatitig ako sa kanya nang sambitin nya ang mga katagang iyon. “Thank you for understanding, Alliyah.” Hinahaplos-haplos niya ang nitso habang nagsasalita. “I know I've done too many bad things to you. I know I was such a selfish woman. I did nothing but ruin your lives.” Her voice cracked. “I hope you forgive me...”“Wala na sa akin iyon, Alodia,” I said. “Let me s
Beyond The Lines Kabanata 270
“Wait for me!” “Bilis, Usher, ang bagal mo! Mauuna na ako roon!” sigaw ni Lionel sabay takbo palabas.Dumagundong ang hagdan sa nagmamadaling pagbaba ni Usher. Ni hindi pa sya tapos sa pagsusuot ng kanyang damit.“Dahan-dahan–” Hindi ko natapos ang sasabihin ko. He quickly kissed my cheek and ran outside.“Dahan-dahan, Usher! Papaluin kita!” I shouted.“Love you, 'Ma!” aniya't natatawa pa. Napailing ako. The wall clock says it's already 11:58PM. Kaya ganito sila ka-hyper dahil new year count down.“Two minutes na lang! Ba't nandyan ka pa, Alliyah?” puna sa akin ni Olive. Talagang binalikan nya ako rito. Nakapamaywang pa ang bruha sa tapat ng pinto. “Eto na!” Isinuot ko ang long cardigan upang panlaban sa lamig. Hindi ko alam kung gaano katagal kami sa labas. Masakit sa ilong ang lamig ngayon, normal na nangyayari tuwing Bagong Taon. Nagmadali na akong lumabas. Halos kaladkarin pa ako ni Olive papunta sa front yard.Doon nakaipon ang lahat at pare-parehong excited sa pagsisindi ng
Beyond The Lines Kabanata 269
“Puwede na raw akong umuwi.” Nakangisi sa akin si Venus at may pagmamalaking sinabi iyon. “I told you, I'm stronger than you thought. Masyado lang kayong nag-alala sa akin pero kaya ko naman. Kaya ko pang magsurvive ng isa pang linggo sa kamay ni Theo kung 'di niyo ako kinuha.”Awtomatiko akong napangiwi. “Sus! Hindi mo kasi nakita ang hitsura mo no'n! Mukha kang binugbog na puno ng saging!”“Really?”“Anong really? Alam kong alam mo 'yon! Hindi ka na nga halos makatayo tapos gusto mo pa ng extension!”“Kidding!” She exclaimed. “I'm just so happy that I'm all free now. Okay na ako, wala na akong nararamdamang kahit ano!” “Which is good, Venus. Ito yung pinakahihintay namin, yung gumaling ka.”I can see the changes in her. Hindi na gaanong halata ang mga pasa niya sa iba't ibang parte ng katawan, pagaling na ang mga ito. Naghilom na rin ang mga maliliit na hiwa, maging ang mga sugat sa mukha niya. She was kidnapped and battered. Wala siyang kalaban-laban. Ayokong ma-imagine kung paan
Beyond The Lines Kabanata 268
Ilang malalaking hakbang lang ay nahawakan ko na si Venus. She looked confused when in no time, I started untying her hands. Umamba pa syang magpupumiglas ngunit hindi siya makakilos. Kung nagkataong hindi siya nakatali, malamang ay nakatanggap na ako ng sipa. “What the fuck are you doing?” mariing tanong niya. “Get away from me! Don't touch me, you Theo's bitch!” Naiintindihan ko kung bakit ganito sya katalas manalita. Labis siyang nasaktan. She had enough pain.This is the end of her suffering and I'm willing to sacrifice my safety for her. In addition, ang alam niya'y ako si Hera. “H-huwag kang maingay. W-we don't have much time,” sa nanginginig na boses ay sinabi ko.Nanlaki ang mga mata niya nang makilala ako. “Alliyah?”I just nodded and signalled her to keep quiet. My tears started to fall because of too much happiness. Ngunit hindi lang kasiyahan ang nararamdaman ko. Ito ang kasiyahang may halong takot. Lumala ang panginginig ng mga kamay ko nang magsimula na akong kalasin
Beyond The Lines Kabanata 267
I fixed the black hat I'm wearing as we parked at the spacious parking lot in front of this grand hotel. Hindi mabilang ang mga sasakyang narito sa sobrang dami. Nagkatinginan kami ni Russel at ilang sandaling naghintay sa pagdating ng sasakyan ni Daimler hanggang sa ito'y pumarke sa tabi ng sasakyan ni Russel at sa kabila'y doon pumuwesto si Arcel.“Let me help you.” Russel insisted to remove my seat belt. Hindi kasi ako makagalaw nang maayos ngayon dahil sa mabigat na regalong nakapatong sa mga hita ko.After removing my seat belt, he cupped my chin and planted a short but deep kiss on my lips. Kita ko ang pamumungay ng kanyang mga mata sa ilalim ng dim lights sa loob ng sasakyan nang siya'y kumalas. He then licked his lower lip that was slightly reddened because of my lipstick. May nagbabadyang ngiti sa kanyang labi. “I'm nervous.” As always. Mula nang umalis kami ng bahay ay hindi na ako mapalagay sa gagawin naming ito. I tried my best to calm myself while we're on our way to the
Beyond The Lines Kabanata 266
“Huwag kang malikot,” saway ko kay Russel. I'm cleaning his wounds. Hindi nakakatulong ang pagtingin niya kung saan-saan, nagugulo ang ginagawa ko. I'm not professional when it comes to this. Naipa-check up na nya ito sa hospital at kailangan ko nang palitan ngayon. It's 7 in the morning, katatapos lang naming mag-almusal. “Ang likot ni Usher. Baka may mga nagkalat pang bubog sa sahig,” aniya. I get it. We just finished cleaning the house. Tumambad sa amin ang mga basag na gamit kinaumagahan. Lahat ng salamin ay may sira na, wala silang pinalampas kahit isa. Tanging ang mga bintana lang sa ikalawang palapag ang nakaligtas sa mga bala. We already contacted Luke regarding sa pagpapaayos ng bahay. Magsasama siya ng ilang workers para mabilis itong matapos. Siguro nama'y dalawa hanggang tatlong araw lang ang kakailanganin kung tuloy-tuloy. “I wanna skate here, Papa!” Tuwang-tuwa na naman si Alias. Paano kasi, mas lumawak ang tanggapan ng aming bahay dahil nag-rearrange kami ng mga gami
Beyond The Lines Kabanata 265
“Nasaan na kayo, Arcel? Bakit hindi ko na makontak si Russel? What the fuck is happening?” Halos maibato ko ang flower vase sa gilid ko. Hindi ko mapigilan ang panginginig ng katawan ko, gusto ko nang magwala! “We can't also contact him.” Unlike mine, his voice is calm and controlled. Mahinang-mahina iyon, pabulong lang kung tutuusin. “Nandito na kami sa hideout. We need to be extra cautious. Huwag ka munang tumawag, please?” “Paano si Russel? What if he's lost right now?” “That won't happen. Trust him, Alliyah. Kailangan ko nang ibaba 'to. Please, don't do anything stupid. Huwag kang lalabas ng bahay kahit anong mangyari. Wait for our call.”Napasinghap ako nang putulin na niya ang linya. I kept staring at my phone, still not believing that this is happening. Napamura ako sa labis na pag-aalala. It's been two hours since Russel left at wala pa akong natatanggap na update mula sa kanya! He said he's going to update me but where is he now? I've been calling him but he missed all my
Beyond The Lines Kabanata 264
“Dahan-dahan, hija. Ako na ang magtitimpla, baka mapagod ka,” ani Ma'am Navi sa maaliwalas na tinig. Hindi na natanggal ang ngiti niya sa akin mula nang malamang buntis ako.I awkwardly smiled. “Hindi naman po ako mapapagod.” Nagtitimpla lang ako ng juice. Bukod dyan, tinulungan nya rin akong maghanda ng meryenda kahit hindi naman kailangan. Kayang-kaya ko naman ito. Sila nina Ate Ziri, panay ang sunod sa akin. I can't believe this.“Ay, naku! Kami na ang bahala riyan! Ang mabuti pa, magpahinga ka na lang.”Wala akong nagawa nang agawin niya sa akin ang garapon ng juice powder.“Ako na ang magdadala nito. Halika na, Ma'am. Sumama ka na sa akin,” paanyaya ni Manang Elsa matapos kunin ang dalawang tray ng sandwich.Seriously! Yes, I'm pregnant but it doesn't mean I can't move! Hindi ako makapaniwala. Bakas pa rin ang gulat sa mukha ko nang sundan ko si Manang sa living room kung saan nakatipon ang lahat. Tapos naman na ang anunsyo pero nariyan pa rin sila. Akala ko'y uuwi rin sila agad
Beyond The Lines Kabanata 263
“Hello? Who's this?” Bagama't wala pa akong naririnig na sagot sa kabilang linya ay nanginginig na ang aking kamay. I swallowed. “Please, magsalita ka! Who are you?” Tumaas ang boses ko dahil sa inip. Bukod sa inip, nilulukob ako ng hindi maipaliwanag na kaba. Nagbuntong-hininga ako't ibinalik sa lata ang hawak kong brush. Kasalukuyan akong nagpipinta rito sa balkonahe nang may tumawag. Hindi rehistrado ang numero kaya agad akong ginapangan ng takot. O baka naman napapraning lang ako dahil sa sitwasyon? Nangunot ang noo ko nang makarinig ng malalalim na paghinga. “Why don't you speak?” padabog kong tanong. The wind blew harshly. Hindi na ako nag-abalang ayusin ang buhok kong nilipad ng hangin. I'm distracted. Maging ang maliit na latang muntik nang matumba ay hindi ko na pinansin. “Alliyah...”My eyes widened when I immediately recognized the voice. Napatayo ako sa gulat dahilan para masipa ko ang isang lata ng paint. Umagos ang laman nito sa sahig subalit hindi ko na iyon naasik
