LOGINShare
Kabanata 167
Last Updated:
2022-04-19 22:37:55“Thanks.” I fakingly smiled after Theo handed me the magazines. Nagkabanggaan kasi kami dahilan kaya nalaglag ang mga ito sa sahig. May dala akong canvas kaya hirap akong kumilos.
“Ako na,” he insisted. Ipinaubaya ko na lang sa kaniya ang pagdadala ng mga gamit ko sa suite na tinutuluyan ko.Katatapos lang ng 2nd session namin. Mabilis natapos dahil gamay ko naman ang ginagawa ko. Yung mga baguhan lang ang naiwan sa studio para remedyuhan ang output nila. As usual, Theo is consistent. Mula sa studio ay hindi siya nawawalan ng sasabihin. Idinadaan ko na nga lang sa pagbuntong-hininga ang iritasyon ko. Pakiramdam ko'y mas plastik siya kumpara sa akin. I'm holding a grudge against him while he's trying to play nice when in fact, he looks unbelievably stupid. Sinong mag-aakalang si Martineo Lewisham na siyang founder ng bagong business nila ngayon ay naghahabol sa akin? This is such an unbelievable situation.If it's not only because of my son, I won't take thRelated chapters
Beyond The Lines Kabanata 168
As the days passed by, mas lumalakas ang confidence ni Theo. Sa kabilang banda, mas nakokontrol ko na ang emosyon ko. Isinama ko na sa taktika ang pagpapakitang-tao sa kaniya. Sa ganyang paraan ay mas mapapadali ang plano ko. I am focusing on the canvas while Theo keeps on talking. Included rin yata sa pagiging team leader niya ang pagiging maingay. Sya lang yung nagsasalita ng walang katuturan dito. May mga nakikitsismis na tuloy.“Nanliligaw po pala kayo, Sir?” May kakaibang ningning sa mga mata ng nagsalita.“Uhm... Gusto ko nga sana,” ani Theo sabay sulyap sa akin. Gusto kong matawa sa pilit na pagpapagwapo niya.Well, gwapo naman siya at hindi ko itatanggi iyon. Ang mali lang ay... nagkamali siya ng babaeng natripan. Kahit pa walang Russel sa buhay ko ngayon, hindi ako papatol sa kaniya. Hindi sya yung tipo na gugustuhin kong pagkatiwalaan. Just by the looks of him, parang sya yung tipo na idadaan ako sa materyal na bagay. Maboka siyang tao
Last Updated : 2022-04-20Beyond The Lines Kabanata 169
“What did you notice?” Russel asked.“They're a bit distant to me. I didn't bother talking to them too.”“How about Theo? What did he do?” Nakapukol sa akin ang mga mata niya. There's something building up inside me whenever he does this. Those dark eyes and serious face are telling me to listen to him carefully. They're persuasive enough to catch my full attention. Added to the fact that our topic is such a serious matter, it made us both tensed. Tamad akong sumalampak sa couch, sa tabi niya at ipinaubaya sa sandalan ang likod ko. “Dikit nang dikit. I don't know if he's serious about courting me but... he even announced that to his comrades.” Gumuhit na naman ang iritasyon sa mukha niya. “Two weeks, right? After two weeks, uuwi ka na rito. I can't wait for you to come back home and finally eliminate that jerk from my list.”“Do you think he's serious?” “I don't know. I can't tell that unless I check it using my very own eyes.
Last Updated : 2022-04-21Beyond The Lines Kabanata 170
Matiwasay kong natapos ang 3rd at 4th session sa kabila ng pangungulit ni Theo. Namomroblema rin ako dahil hanggang ngayon ay wala akong nakukuhang impormasyon sa kaniya. Yun ay dahil hindi pa ako nagsisimulang magtanong. Pinagninilayan ko pa ang mga naging tagpo namin ni Denise mula nang dumating ako rito. Ngayong araw, nang matapos ang 4th session ay napagtanto kong marami na akong sinayang na panahon. Kailangan ko nang kumilos. Kaya naman nang muling magyaya ng dinner si Theo ay pinaunlakan ko na. Malapad ang ngisi ng kumag nang makita ang paglabas ko ng elevator. Pinasadahan ko ng tingin ang suot niya. Kakaiba pala ma-excite ang isang 'to. Pormadong-pormado kahit dito lang naman kami sa vicinity magdidinner. Ganoon na yata talaga ako ka-big deal sa kanya at pinaghandaan niya ako nang husto.“Wala yata si Denise?” pansin ko. Palihim akong nagmamasid sa paligid, nagbabaka-sakaling mamataan ko siya. Pero sa mga taong dumaraan at sa mga nasa kalapit na table ay wa
Last Updated : 2022-04-22Beyond The Lines Kabanata 171
Sinadya kong magpaiwan sa baba nang magyaya nang umakyat si Theo. Idinahilan ko na lang na gusto ko pang magpahangin. Mabuti na lang at may trabaho pa siyang aasikasuhin, hindi siya nangulit na sasamahan ako. Pinanood ko pa ang pag-alis niya at nanatili akong nakaupo kung saan niya ako iniwan.Hindi ako umalis o gumalaw man lang sa kinauupuan ko hanggang sa bumalik si Arcel para ayusin ang mesa at ligpitin ang mga pinagkainan. He's a bit stunned when he saw me. Suot pa rin ang itim na cap na sadyang sinusuot ng mga waiter dito, naka-uniporme rin siya.“Bakit nandito ka pa? You should go back to your suite,” aniya nang magsimula nang magligpit. Hindi siya tumitingin sa akin kaya ang sino mang makakakita sa amin ay hindi maiisip na nag-uusap kaming dalawa. This man is indeed smart. Magaling magtago. “Bakit ka nandito?” I acted like I'm busy on my phone while talking to him. Siya naman ay patuloy din sa pagsasalansan ng mga dapat ligpitin. “And...
Last Updated : 2022-04-23Beyond The Lines Kabanata 172
Before I could even respond to my instinct, someone grabbed my arm. Theo's worried face filled my eyes.“Are you okay?”“I'm fine,” kunot-noong sagot ko. Dahan-dahan kong binawi sa kaniya ang braso ko.He sighed. “Alright. I was looking for you. Pinuntahan kita sa suite mo pero wala ka na kaya hinanap kita sa buong building.”“Hindi mo naisip na baka lumabas ako?”Napakamot siya sa ulo. “I panicked. Baka kasi nasa loob ka at maiwan ka ng lahat.”“Well, I'm here...”My frustration just worsened. Gusto kong puntahan si Russel pero dahil narito si Theo, hindi ko na iyon magagawa. Sobrang hirap pang umaktong normal sa kabila ng init ng ulo ko. Halata siguro ni Theo na wala ako sa maayos na wisyo ngayon dahil sa magkasalubong kong kilay.“Anyway, habang chinecheck pa yung pinagmumulan ng sunog, itatransfer ang lahat sa kabilang building.”I glanced at the building next to where we're staying. No wonder, kung
Last Updated : 2022-04-24Beyond The Lines Kabanata 173
I narrowed a brow. Russel stayed in that straight position, he's towering me.“Paano mo nalamang nandito ako?”Bumaba ang tingin niya sa braso ko. He got his hand out of his pocket. Sinundan ko iyon ng tingin. Hinawakan niya ang manggas ng suot kong pantulog at parang may kung anong kinuha roon.I saw a black thin pin. Iyon ang kinuha niya sa laylayan ng manggas. My brows furrowed.“Great.” I rolled my eyes. “Si Arcel talaga...”“Don't blame him. He's just doing his work and obeying my command.”“Alam ko. Pero bakit nandito ka? Iniwan mo si Denise? Tapos na kayong kumain? Buti, hindi ka niyaya sa taas? Kasama niya yung isang anak mo dun,” I bitterly said. Who won't feel bitter, anyway? Roshiel, who he once treated as his daughter, is here. Inilagay niya sa bulsa ng suot niyang leather jacket ang pin. Nagbuntong-hininga siya pagkatapos. Heto na naman ang reaksyon niyang hirap akong mawari kung natutuwa o ano.
Last Updated : 2022-04-25Beyond The Lines Kabanata 174
I was exhausted the next day. Paano ba naman, maghapon kaming nasa studio. Ayaw kong isiping sinasadya nilang mag-extend nang mag-extend pero walang naitutulong ang pag-iisip ko nang kung ano-ano. Sila ang may hawak ng schedule ko kaya wala akong magagawa. It's making me helplessly tired that I want to go to my suite already. Samantala, tila enjoy na enjoy naman silang lahat at ako lang ang tinatamaan ng pagod. Ngalay na ang braso at likod ko na nagdudulot ng distraction. Si Theo na kahit kanina pa nakatayo ay mukhang hindi napapagod. Kung kahapon ay kakaiba ang katahimikan, ngayon naman ay kakaiba ang enerhiya nila, hindi ko mapantayan. I'm alway telling this to whoever is asking, I don't do whole day session. Kahit noong nasa international team ako, bihirang tumagal nang ganito ang trabaho. “Good job, team!” Pumalakpak ang head manager ng programa. Parang biglang nawala ang pasan-pasan ko sa aking likod. Napabuga pa ako nang mabunutan ng tinik.
Last Updated : 2022-04-26Beyond The Lines Kabanata 175
I have already been through a lot. Kumpara naman sa mga nakaraang pinagdaanan ko, maliit na bagay lang ito. Kung inaakala ng lahat na apektado ako, oo, talaga ngang ganoon. There's no way in hell I won't be affected. I am hurt, of course, but little did they know, wala nang makakasira ng tiwala ko kay Russel. Not now, not tomorrow, and never.Slowing down my car, I fixed my shades. I focused on the woman in front. I didn't pray for this but I feel like blessed. Natyempuhan ko si Alodia, papasok pa lang sa main gate ng mansion. At talaga ngang may lakas ng loob pa rin siyang bumalik dito.Hinayaan kong mabagal ang ang sasakyan ko hanggang sa tuluyan na siyang nakapasok. Hindi niya napansin ang pagsunod ko sa kaniya dahil hindi naman ako gumawa ng kahit anong ingay. Dito pa lang sa kinauupuan ko sa loob ng aking sasakyan ay malapit nang sumabog ang galit ko sa kaniya.Sa pagtapat ko pa lang sa main gate ay naagaw ko na ang atensyon ng mga tauhan. Dali-daling
Last Updated : 2022-04-27
Latest chapter
Beyond The Lines Wakas
Inilapag ko sa tomb ang bulaklak na dala ko. Nilingon ko si Russel na tuwid na nakatayo sa aking tabi, nakapamulsa at sa puntod nakatingin. Umupo ako't tinanggal ang mga dahong nalaglag doon. I sighed as I silently prayed for her soul. “What are you doing here?” Sabay kaming napabaling ni Russel sa likuran. Hindi namin namalayan ang pagdating ni Alodia. Mayroon din syang dalang isang palumpon ng mga bulaklak. Tumayo ako at ibinigay sa kanya ang pwesto. Dahan-dahan niyang inilapag ang mga bulaklak sa tabi ng akin. “I'm here to pay respect for the child,” mahinahong turan ko. “Hindi naman kami magtatagal.”“Thank you.”Napatitig ako sa kanya nang sambitin nya ang mga katagang iyon. “Thank you for understanding, Alliyah.” Hinahaplos-haplos niya ang nitso habang nagsasalita. “I know I've done too many bad things to you. I know I was such a selfish woman. I did nothing but ruin your lives.” Her voice cracked. “I hope you forgive me...”“Wala na sa akin iyon, Alodia,” I said. “Let me s
Beyond The Lines Kabanata 270
“Wait for me!” “Bilis, Usher, ang bagal mo! Mauuna na ako roon!” sigaw ni Lionel sabay takbo palabas.Dumagundong ang hagdan sa nagmamadaling pagbaba ni Usher. Ni hindi pa sya tapos sa pagsusuot ng kanyang damit.“Dahan-dahan–” Hindi ko natapos ang sasabihin ko. He quickly kissed my cheek and ran outside.“Dahan-dahan, Usher! Papaluin kita!” I shouted.“Love you, 'Ma!” aniya't natatawa pa. Napailing ako. The wall clock says it's already 11:58PM. Kaya ganito sila ka-hyper dahil new year count down.“Two minutes na lang! Ba't nandyan ka pa, Alliyah?” puna sa akin ni Olive. Talagang binalikan nya ako rito. Nakapamaywang pa ang bruha sa tapat ng pinto. “Eto na!” Isinuot ko ang long cardigan upang panlaban sa lamig. Hindi ko alam kung gaano katagal kami sa labas. Masakit sa ilong ang lamig ngayon, normal na nangyayari tuwing Bagong Taon. Nagmadali na akong lumabas. Halos kaladkarin pa ako ni Olive papunta sa front yard.Doon nakaipon ang lahat at pare-parehong excited sa pagsisindi ng
Beyond The Lines Kabanata 269
“Puwede na raw akong umuwi.” Nakangisi sa akin si Venus at may pagmamalaking sinabi iyon. “I told you, I'm stronger than you thought. Masyado lang kayong nag-alala sa akin pero kaya ko naman. Kaya ko pang magsurvive ng isa pang linggo sa kamay ni Theo kung 'di niyo ako kinuha.”Awtomatiko akong napangiwi. “Sus! Hindi mo kasi nakita ang hitsura mo no'n! Mukha kang binugbog na puno ng saging!”“Really?”“Anong really? Alam kong alam mo 'yon! Hindi ka na nga halos makatayo tapos gusto mo pa ng extension!”“Kidding!” She exclaimed. “I'm just so happy that I'm all free now. Okay na ako, wala na akong nararamdamang kahit ano!” “Which is good, Venus. Ito yung pinakahihintay namin, yung gumaling ka.”I can see the changes in her. Hindi na gaanong halata ang mga pasa niya sa iba't ibang parte ng katawan, pagaling na ang mga ito. Naghilom na rin ang mga maliliit na hiwa, maging ang mga sugat sa mukha niya. She was kidnapped and battered. Wala siyang kalaban-laban. Ayokong ma-imagine kung paan
Beyond The Lines Kabanata 268
Ilang malalaking hakbang lang ay nahawakan ko na si Venus. She looked confused when in no time, I started untying her hands. Umamba pa syang magpupumiglas ngunit hindi siya makakilos. Kung nagkataong hindi siya nakatali, malamang ay nakatanggap na ako ng sipa. “What the fuck are you doing?” mariing tanong niya. “Get away from me! Don't touch me, you Theo's bitch!” Naiintindihan ko kung bakit ganito sya katalas manalita. Labis siyang nasaktan. She had enough pain.This is the end of her suffering and I'm willing to sacrifice my safety for her. In addition, ang alam niya'y ako si Hera. “H-huwag kang maingay. W-we don't have much time,” sa nanginginig na boses ay sinabi ko.Nanlaki ang mga mata niya nang makilala ako. “Alliyah?”I just nodded and signalled her to keep quiet. My tears started to fall because of too much happiness. Ngunit hindi lang kasiyahan ang nararamdaman ko. Ito ang kasiyahang may halong takot. Lumala ang panginginig ng mga kamay ko nang magsimula na akong kalasin
Beyond The Lines Kabanata 267
I fixed the black hat I'm wearing as we parked at the spacious parking lot in front of this grand hotel. Hindi mabilang ang mga sasakyang narito sa sobrang dami. Nagkatinginan kami ni Russel at ilang sandaling naghintay sa pagdating ng sasakyan ni Daimler hanggang sa ito'y pumarke sa tabi ng sasakyan ni Russel at sa kabila'y doon pumuwesto si Arcel.“Let me help you.” Russel insisted to remove my seat belt. Hindi kasi ako makagalaw nang maayos ngayon dahil sa mabigat na regalong nakapatong sa mga hita ko.After removing my seat belt, he cupped my chin and planted a short but deep kiss on my lips. Kita ko ang pamumungay ng kanyang mga mata sa ilalim ng dim lights sa loob ng sasakyan nang siya'y kumalas. He then licked his lower lip that was slightly reddened because of my lipstick. May nagbabadyang ngiti sa kanyang labi. “I'm nervous.” As always. Mula nang umalis kami ng bahay ay hindi na ako mapalagay sa gagawin naming ito. I tried my best to calm myself while we're on our way to the
Beyond The Lines Kabanata 266
“Huwag kang malikot,” saway ko kay Russel. I'm cleaning his wounds. Hindi nakakatulong ang pagtingin niya kung saan-saan, nagugulo ang ginagawa ko. I'm not professional when it comes to this. Naipa-check up na nya ito sa hospital at kailangan ko nang palitan ngayon. It's 7 in the morning, katatapos lang naming mag-almusal. “Ang likot ni Usher. Baka may mga nagkalat pang bubog sa sahig,” aniya. I get it. We just finished cleaning the house. Tumambad sa amin ang mga basag na gamit kinaumagahan. Lahat ng salamin ay may sira na, wala silang pinalampas kahit isa. Tanging ang mga bintana lang sa ikalawang palapag ang nakaligtas sa mga bala. We already contacted Luke regarding sa pagpapaayos ng bahay. Magsasama siya ng ilang workers para mabilis itong matapos. Siguro nama'y dalawa hanggang tatlong araw lang ang kakailanganin kung tuloy-tuloy. “I wanna skate here, Papa!” Tuwang-tuwa na naman si Alias. Paano kasi, mas lumawak ang tanggapan ng aming bahay dahil nag-rearrange kami ng mga gami
Beyond The Lines Kabanata 265
“Nasaan na kayo, Arcel? Bakit hindi ko na makontak si Russel? What the fuck is happening?” Halos maibato ko ang flower vase sa gilid ko. Hindi ko mapigilan ang panginginig ng katawan ko, gusto ko nang magwala! “We can't also contact him.” Unlike mine, his voice is calm and controlled. Mahinang-mahina iyon, pabulong lang kung tutuusin. “Nandito na kami sa hideout. We need to be extra cautious. Huwag ka munang tumawag, please?” “Paano si Russel? What if he's lost right now?” “That won't happen. Trust him, Alliyah. Kailangan ko nang ibaba 'to. Please, don't do anything stupid. Huwag kang lalabas ng bahay kahit anong mangyari. Wait for our call.”Napasinghap ako nang putulin na niya ang linya. I kept staring at my phone, still not believing that this is happening. Napamura ako sa labis na pag-aalala. It's been two hours since Russel left at wala pa akong natatanggap na update mula sa kanya! He said he's going to update me but where is he now? I've been calling him but he missed all my
Beyond The Lines Kabanata 264
“Dahan-dahan, hija. Ako na ang magtitimpla, baka mapagod ka,” ani Ma'am Navi sa maaliwalas na tinig. Hindi na natanggal ang ngiti niya sa akin mula nang malamang buntis ako.I awkwardly smiled. “Hindi naman po ako mapapagod.” Nagtitimpla lang ako ng juice. Bukod dyan, tinulungan nya rin akong maghanda ng meryenda kahit hindi naman kailangan. Kayang-kaya ko naman ito. Sila nina Ate Ziri, panay ang sunod sa akin. I can't believe this.“Ay, naku! Kami na ang bahala riyan! Ang mabuti pa, magpahinga ka na lang.”Wala akong nagawa nang agawin niya sa akin ang garapon ng juice powder.“Ako na ang magdadala nito. Halika na, Ma'am. Sumama ka na sa akin,” paanyaya ni Manang Elsa matapos kunin ang dalawang tray ng sandwich.Seriously! Yes, I'm pregnant but it doesn't mean I can't move! Hindi ako makapaniwala. Bakas pa rin ang gulat sa mukha ko nang sundan ko si Manang sa living room kung saan nakatipon ang lahat. Tapos naman na ang anunsyo pero nariyan pa rin sila. Akala ko'y uuwi rin sila agad
Beyond The Lines Kabanata 263
“Hello? Who's this?” Bagama't wala pa akong naririnig na sagot sa kabilang linya ay nanginginig na ang aking kamay. I swallowed. “Please, magsalita ka! Who are you?” Tumaas ang boses ko dahil sa inip. Bukod sa inip, nilulukob ako ng hindi maipaliwanag na kaba. Nagbuntong-hininga ako't ibinalik sa lata ang hawak kong brush. Kasalukuyan akong nagpipinta rito sa balkonahe nang may tumawag. Hindi rehistrado ang numero kaya agad akong ginapangan ng takot. O baka naman napapraning lang ako dahil sa sitwasyon? Nangunot ang noo ko nang makarinig ng malalalim na paghinga. “Why don't you speak?” padabog kong tanong. The wind blew harshly. Hindi na ako nag-abalang ayusin ang buhok kong nilipad ng hangin. I'm distracted. Maging ang maliit na latang muntik nang matumba ay hindi ko na pinansin. “Alliyah...”My eyes widened when I immediately recognized the voice. Napatayo ako sa gulat dahilan para masipa ko ang isang lata ng paint. Umagos ang laman nito sa sahig subalit hindi ko na iyon naasik
