Kabanata 129

“Aalis ka ulit?” tanong ko kay Russel. Kababangon ko lang mula sa kama at naabutan ko siyang nagbibihis ng suit and tie. Napapasimangot akong yumakap mula sa kaniyang likuran. “I miss you. Hindi ka na nagtatagal dito sa bahay.”

He stunned. Rinig ko ang pagbuntong-hininga niya na parang namomroblema. “I'm sorry. May meeting kami ni Lolo ngayon...”

Marahan akong tumango. “I understand.”

Nanatili akong nakayakap sa kaniya sa loob ng ilang minuto para damahin siya. These days ay talagang nagiging busy na siya. Maaga siyang umaalis at ginagabi rin ng uwi. Sa tuwing pinatutulog ko si Alias ay nadadamay ako kaya imbes na mahintay ko siya, nakakatulog ako nang maaga bago pa siya dumating. Sa umaga naman, halos hindi ko na rin siya naaabutan dahil matakaw akong matulog. Hindi rin naman niya ako ginigising dahil alam niyang naaalimpungatan ako sa madaling araw kapag nagliligalig ang anak namin.

Ngayon ko lang siya naabutan at sa tingin ko'y may sapat pang