Mahigpit ang kapit ko sa bag ko habang nakatingin kay Erene.Way to go baby, I will bring your father here. Ipapakilala na kita sa kaniya, kaya dapat gumaling ka na agad ha?I dried my tears first before walking out of her ward. Derederetso ako sa parking lot at sumakay sa kotse ko.Wala akong idea kung nasaan si Seigraine ngayon, kung nasa bahay niya o nasa opisina niya pero inuna ko siyang puntahan sa dating bahay kung saan unang beses na may nangyari sa amin.Bumukas ang gate noon at may lumabas na katulong, so he already hired a maid?“Yes po ma'am? Sino po sila?”“I'm Eras, andito ba si Seigraine?”“Ay ma'am! Kakaalis lang po ni Sir.”“Saan siya pupunta sa opisina niya ba?”“Opo ma'am, marami po yata siyang hahabulin na trabaho e.”“Sige salamat.” agad na rin akong umalis at nagmaneho patungo sa kompanya ni Seig.Mabilis kong ipinara ang kotse sa parking lot at agad na naglakad papasok. Halos sobrang lakas nang kalabog ng didbib ko habang papasok ng building when the guard blocke
“M-mommy?”Agad akong napaangat ng mukha nang marinig ang boses ni Erene. It's been three days, na naririto siya sa hospital. So far, bumubuti na ang lagay niya.“Y-yes baby?” hinawakan ko ang kamay niya at pasimpleng pinunasan ang luha.“W-why are you crying? K-kahapon po I saw you crying too.”“M-masaya lang si mommy k-kasi okay ka na e.”“L-love mo na po ba a-ako mommy? Hindi ka na po g-galit?” muli akong naiyak sa sinabi niya at umiling.“M-mahal ka ni mommy ha? Don't ever think na ni minsan hindi ka minahal ni mommy kasi... kasi nasa tiyan ka pa lang ni mommy love na love ka na niya. Hindi rin galit si mommy sa 'yo, malungkot lang siya kaya lagi ka niya nasisigawan pero ngayon... promise na mommy hindi na ha? Hindi ka na gagalitan ni mommy.” I saw how tears pooled in her eyes.“M-mommy, mommy I love you!” agad akong napatayo at mabilis siyang hinalikan sa noo.“I love you too baby, mahal na mahal kita. Stop crying, hindi ka agad gagaling kapag umiyak ka... dapat smile ka lang lagi
"Are you sure you're okay now?"Pinagmasdan ko siyang kunin ang inorder niyang kape bago inabot iyon sa akin na agad ko namang tinanggap."Oo, sanay na rin ako sa gagong 'yon noon pa man. Anyways, thank you pala rito sa kape.""No worries, so mag-isa ka lang do'n?""I am with my best friend, but eto nga ka t-text lang niya, inuwi raw siya no'ng boyfriend niya e." lagot sa 'kin ang babaeng 'yon, kaya pala ang lakas-lakas ng loob na magwalwal may problema yata sila no'ng boyfriend niya dinamay pa ako.Sumandal kami sa kotse niya at nagsimulang inumin ang kape namin, I don't know why pero gumaan ang loob ko sa kaniya."I forgot to ask, what's your name?""I'm Eras Fross... " agad siyang napalingon sa akin."So you're a Fross?" okay, alam ko na sunod, mukhang galit din siya sa lahi namin."Yeah...""Woah, this is my first time to interact with a Fross.""You hate us too right?""No," naiiling na sabi niya at uminom sa kape niya, "Ano mang mayrokn sa pamilya ko at sa pamilya niyo, labas na
“Mommy!”“O? Bakit?” napalingon ako kay Erene nang tumatakbo itong pumasok sa kusina.“Mommy there's a guy.” kumunot ang noo ko lalo na nang makita ang teddy bear na yakap-yakap niya.“He gave me this mommy! And like me he has blue eyes.” nanlaki bigla ang mata ko at nabitawan ang hawak-hawak na kutsara saka nagmadaling lumabas ng kusina.Fuck! Hindi maaari!Halos pigil ang hininga kong hinanap kung sino ang tinutukoy ni Erene hanggang sa dumako ang tingin ko sa lalaking pinagmamasdan ang nakasabit na malaking frame na pinasadya ko pa. It's my picture with my daughter.Ang kaninang nagmamadali kong paghakbang ay unti-unting bumagal hanggang sa humarap siya sa akin. Kumapit sa kamay ko si Erene nang makahabol ito at sinisilip din ang lalaking tinitingnan ko ngayon.Unlike the previous days, he's not wearing corporate suit right now. Nakasuot lang siya ng v-neck shirt st kaki shorts. Nakapamulsa at naka top-bun nanaman ang buhok.His bluish eyes settled on me, I remember... halos dalawa
Sinubukan kong habulin si Seig ngunit mabilis na itong nakasakay sa kotse niya at nagmaneho palayo.“Now, still doubting about his feelings? I told you he loves you.” umiiyak akong nilingon si Sylvan na nakapamulsang naglalakad papalapit sa akin.“Gago ka! Bakit mo ginawa 'yon?”“For us to know his real feelings, he loves you Ean.” napasabunot na lang ako sa sariling buhok. Wala rin akong nagawa ng gabing iyon kun'di palipasin ang nangyari.Though, I really tried to search for Seig for some reason.I am hurt by what I heard inside his office, hurt to see him with someone else. But there will always be this feeling inside of me telling me that I should talk to him, I should ask him, that I should clear things to him...but looks like I am too late...he was nowhere to be found.I am having trouble on my decision, isa pang iniisip ko ay ang pamilya nila. God! How would I survive this fuck?“Bakit kasi ayaw mong direktahin?”Napasulyap ako kay Pia nang tanungin niya ako. Nasa pool area kami
“Mommy! He has blue eyes too just like mine and Tito Van!” umaliwalas ang mukha ni Erene habang tinuturo si Seigraine na ngayo'y hindi na mailarawan kung ano ang pinapahiwatig ng expression ng mukha niya.Seig held Erene's hand and guided her to me. I don't how I manage to hold his stares because I am still fucking holding my breath. I don't know how to talk, what to say, what to do...I feel like a criminal being caught in the act.My mind tangled, as questions come after another. What should I do? Where to start? How to initiate a conversation with him right now that he's so hard to read? I can see how his jaw moves harshly.“Erene! Halika may pupuntahan tayo.”“But tita! The bear! And how about mommy?”“Your mom needs to talk to someone, and the bear...bibilihin niya na raw 'yon, kaya mauuna na tayo ha?”“Okay! Mommy, we're going!” hindi ko na nalingon pa si Erene at nanatiling nakipagtagisan ng tingin kay Seig. As I saw how his eyes clouded by different emotions.“S-seig can we—” h
Everyone stares at me like I was a star shining above them. They always treat me like someone they should respect because my position in society is higher than theirs.And I never liked it because of the fact that it was so unfair.Respect is for everyone, hindi ka man mayaman...nasa laylayan ka man ng lipunan o nasa gitna. Karapatan mong irespeto. Hindi por'que mayaman, maimpluwensya, nakakataas ay sila lang dapat ang makatanggap ng espesyal na pakikitungo.Kung minsan nga, kung sino pa 'yong nakakataas ay hindi nararapat na makatanggap ng respeto.I don't know why the concept of respect is being altered nowadays. But for me, I will respect those who deserved it, mababa man o mataas. Isang tao lang siguro ang hindi ko kailanman nagawang irespeto, dad's second wife.Noon, isa lang naman ang gusto ko, mabuo kami nila mom. Pero alam kong hindi na 'yon mangyayari.However, I was nourished by luxurious things and wealth. And I never experienced working hard for something I wanted, except
“Dad are you okay?” I asked when I noticed that he was drowning himself in alcohol.Hindi si dad 'yong tipo ng taong, magpapakalango sa alak. Kaya alam kong sa mga oras na 'to, may malaki siyang problema.“Don't mind me,” lumagok itong muli matapos iwasiwas ang kamay na tila pinapaalis ako. “If I were you son, I would find a woman who would love me forever. 'Yong babaeng hinding hindi ako magagawang ipagpalit at hanggang sa pagtanda makakasama ko pa rin.”My brows creased because of that. What's going on?Clueless, I just walked inside my room and shut my door. Napailing nalang ako at piniling gumawa ng assignment. I'm in my senior high, ilang buwan na lang college na rin ako.I chose to take a shower first before working on my proposal, hindi pa lang umiinit ang pwet ko sa upuan ay tumawag na agad ang isa kong kaibigan.Naiiling na sinagot ko 'yon, at inaasahan ng puro kagaguhan lang ang sasabihin niya.“Pre may bago akong chicks! Gusto mo isa?! Hayop pre ang sarap!” I shut my eyes t
"Saan mo ako dadalhin, Ruce?" nagtagis muli ang panga niya at humigpit ang pagkakahawak sa manibela."Kahit saan basta mag-uusap tayo." mariin na sabi niya na kinatahimik ko na lang. Nanatiling magulo ang isip ko sa mga oras na nasa biyahe kami. Halo-halo rin ang nararamdaman ko. Hindi ko alam kung paano ko siya kakausapin tungkol sa nakaraan namin dahil isipin ko pa lang ay nasasaktan na ako.Hindi ko alam kung gaano katagal ang naging biyahe namin. Hanggang sa bigla kaming tumigil. He pulled over. Nasa lugar kami kung saan bihira na ang mga sasakyan. Malapit na kami sa dagat."Why did you hide him?" tangina. Hindi ko alam kung paano siya sasagutin sa bagay na 'yon, kahit na may sagot naman talaga sa lahat ng maaari niyang itanong sa akin."Dahil... akala ko hindi mo na dapat malaman." I gulped. Ang hirap magsalita sa mga oras na 'to."How dare you say that to me. I am the father, Rasha. I have right to know." mariin na sabi niya."Tangina, may anak ako! May anak ako sa 'yo, may an
The next days are peaceful. Walang Ruce na umaaligid kaya naman talagang nakahinga ako ng maluwag ngunit hindi ko alam kung bakit may nararamdaman akong kakaiba sa kabilang parte ng dibdib ko. Sa kabila ng saya ko na sa wakas ay tumigil na si Ruce ay hindi ko maiwasang hindi siya hanapin sa t'wing papasok at uuwi ako galing trabaho. "Mommy, can we go to the mall?" napalingon ako kay Reze na halatang nagpapakyut sa akin. It's Saturday at off ko sa trabaho kaya andito ako sa bahay namin at katatapos lang maglinis. Sa Lunes naman ay may exam ako kaya naman nagpasya na lang din ako na igala ang anak ko dahil minsan lang naman ito.“Gusto mo talaga?” tumango pa siya kaya ngumiti ako. “Then let‘s hurry up and change our clothes. You have to take a shower okay? Or else hindi tayo tutuloy.” Tumango-tango namam siya at bakas ang excitement sa mukha kaya naman kaagad ko na siyang binuhat papasok sa kwarto para liguan. After ko siya liguan sa halos 30 minutes dahil naglaro pa siya ng bula at na
Hindi ko alam kung anong sumapi sa akin at naririto ako.The house that I used to call my home. The house where I stayed with him for five years. Sa bahay kung saan ginawa namin ang mga bagay-bagay na hindi na mabura sa isip ko. Hindi ko inakala na kakayanin kong bumalik dito.Nahampas ko ang manibela sa inis."Bwisit naman Rasha! Ano ba itong katangahan mo?! Dapat umuwi ka na lang 'di ba?!" Fuck it!Umamba na akong aalis na sana ulit ngunit kaagad din naman akong napahinto at napabuga ng hangin.Kaagad kong bumaba. Mahigpit ang kapit ko sa bag na pumasok sa nakabukas na gate hanggang sa makarating sa main door. I pushed the doorbell button at hindi nagtagal ay may nagbukas noon. Bumulaga sa akin si Keanu na mukhang napapaguran. Magulo ang buhok nito pati damit."K-Keanu..." he smiled at me weakly."Pasensya ka na talaga babe, naabala pa kita.""O-Okay lang... Ano bang... Ano bang problema?" napamasahe siya sa batok niya at napabuntong hininga."Pasok ka..." kaagad naman akong sumunod
Hindi ako tinigilan ni Ruce. Araw-araw palagi ko siyang nakikita pagpasok at paglabas ko ng pinagtatrabahuhan. Nakakasawa na sa totoo lang. Mas lalo lang akong naiinis sa kaniya."Ma'am, pansin ko lang po. Laging nakatambay 'yang si sir d'yan. Kilala mo po?" nilingon ko ang direksyon na tinitingnan ni kuya Esco at nakita ko si Ruce na nakatitig sa phone niya habang nakasandal sa kaniyang kotse. Nang mag-angat siya ng tingin ay nagtama ang mga mata namin kaya napaayos siya ng tayo. Agad naman akong umiwas at nagsimula nang isulat ang pangalan ko sa log book."Hindi po. Baka mayroon lang siyang hinihintay." pagmamaang ko at inayos na ang pagkakasakbat ng bag bago nagpaalam kay kuya Esco at nagsimula nang maglakad.Napansin kong balak niya sana akong lapitan nang mas binilisan ko ang paglalakad patungo sa kotse ko. Kaagad kong kinuha ang susi mula sa aking bag at nagmadali nang buksan ang pinto at sumakay. Hindi na ako naglingon-lingon pa, mabilis kong pinaandar ang kotse ko at lumayo ro
I was still raging when I arrived at my house. Naabutan ko si Kel na abala sa panunood ng TV, while eating fries. Hindi rin nakaligtas sa akin ang can ng soda na nakapatong sa lamesita."He's still sleeping, ate.""Si Kyle?""Oh probably resting... may meeting ata siya bukas..." tumango naman ako at dumeretso na sa kwarto ko. I just took a quick shower and took my reviewer. Ilang weeks pa bago ang exam pero nagsimula na ako mag-review ilang linggo na rin. Nilapitan ko muna si Reze, caressing his head. Pinasadahan ko ng daliri ang buhok nito bago hinalikan sa kaniyang noo at inayos ang pagkakabalot sa kaniya ng kumot,bago tumungo sa study table ko to start.Sa kalagitnaan ng pagbabasa ko sa reviewer ay marahan ako nahinto at wala sa sariling napasulyap sa anak ko. Images of Ruce flash in my memory. Nangilid ang luha sa mga mata ko hanggang sa may kumawala ng butil mula rito.I thought I'm already strong enough to make him know and to show him that I don't want him in my life anymore. T
"Faithy, babalik na rin kami ng Manila this Sunday, gusto mo bang sumabay na sa amin?" Nang sandaling makabalik ako sa garden at naupo sa tabi ni mom ay 'yon ang ibinungad niya sa akin."Yeah, sumabay ka na sis, ang tagal mo na rito. Baka ugatan ka na. Aalis din kami sila mommy pabalik sa Singapore ako sa Los Angeles. You should stick with them or better yet, sumama ka sa akin para roon ka kumuha ng experience." mahabang sabi ni ate habang umiinom ng champagne."Oh? You can work on our branch in New York instead, my dear Rasha. What do you think?" Tita Kirstine asked mom. Si dad ay wala na roon dahil kausap na nito si Tito Seig sa hindi kalayauan. Nakatayo sila at kapwa may pinaguusapang seryosong topic."Pagiisipan ko po muna, balak ko po sanang next year na lang pumunta sa Manila. Tapusin ko lang contract ko rito sa Naga, as a manager. " Isa pa'y mag t-take pa ako ulit ng exam dito, kaya hangga't hindi ako nagiging ganap na CPA, hindi ako aalis. Hindi ko alam kung paano ko ipapakila
Takot ako sa dagat, o kahit sa anong anyong tubig na may malalalim na parte. Hindi kasi ako marunong lumangoy, at bukod sa takot akong malunod ay takot din akong malaman kung ano ang matutuklasan ko sa kailaliman.The only thing I might be interested in listening about is what my mother previously told me. The peace that the ocean can bring to oneself has the power to heal and soothe your soul; it is beautiful and serene. I so love to hear every story she has shared with me before. Noong mga panahong hindi pa sila umaalis ni dad. Palagi niyang sinasabi sa akin ang mga karanasan niya, kasama si dad sa iba't ibang beach. My mom is fond of beaches. It has become her vitamin. I mean, kapag stress daw siya or may mga problema makita lang daw niya ang dagat okay na siya. It can heal her from the pain she got from her internal battles. It can erase her worries and calm her soul. Maybe at that moment, I fell in love with the idea of it.That time, nagkaroon ako ng konting paghanga sa dagat. I
It wasn't easy. Being pregnant while studying. Lalo na kapag tinatambakan kami ng mga activities. I need to stay up all night, isa sa hindi ko dapat gawin pero kailangan.There are times when I just want to give up, because it's really hard. Kung doble ang effort ko noon dahil na rin sa course ko, triple noong ipinagbubuntis ko ang anak ko.Nahirapan ako mag-adjust. Nahirapan akong pag-aralan kung paano maging ina habang estudyante pa.For all those hardships I went through? Hindi ko alam, kung kakayanin ko pa bang magkamali ulit.After months, I delivered my child. It was the month of January. Kinailangan kong huminto sa pagpasok ng ilang months, but then my professors asked me if I could study at home. Araw-araw after class, umuuwi sila Kyle sa bahay to check on me and to share their notes. Pinapasahan din ako ng handouts para hindi ako mahuli sa pinag-aaralan since malapit na finals namin for second sem. I strived hard to learn while I was breastfeeding Reze.I spent money on all h
It never came to my mind before. Kahit gaano ka pa ka-aware sa mga mangyayari hindi mo talaga maiiwasan na magkamali. Hindi ko naiwasan ang mga bagay na maaring maging dahilan ng pagkasira ko.It was just like I heard a warning from the news, about a super typhoon approaching, pero ipinagsawalang bahala ko at hindi gumawa ng action to save myself, to evacuate. Kaya sa huli, I suffer the worst. I will suffer the consequences.Dala ang isang maliit na bag. Sumakay ako ng bangka na nirentahan ko. Hindi ako magtatagal dito. Bumalik lang ako para bawiin ang pangako ko sa lugar na ito na babalik ako kasama ang lalaking 'yon, dahil hindi iyon mangyayari. This will be the last time I am here.Nag-iwan lamang ako ng note incase na pumunta si Kyle sa bahay na 'yon. Balak ko na rin kasing lumipat. I will use the money in my bank account to get myself a house."Kuya, hintayin mo na rin ho ako." walang kasiguraduhan ang tono ng boses ko pero... Tumalikod na rin ako at naglakad patungo sa medyo may