Chapter 5

Jhea Point Of View

May babaeng sumundo sa akin. Sa itsura pa lang nya ay halatang lumaki ito sa marangyang buhay.

"Hi." nag wave ito sa akin kaya naman ay binati ko din ito pabalik. "Pinadala ako ni sir Caleb para turuan ka ng mga dapat mong gawin."

Napaisip ako kong ano kaya ang mga yon. Hindi ko nga rin alam kong ano ba talaga ang work ni Caleb. Kasi halatang napaka busy nyang tao at napakarami nyang mga utusan.

Isa ba siyang bilyonaryo?

"By the way yong heels mo dapat yang palitan masyadong mababa. And also need mo din matutong mag make up at mag ayos ng sarili mo. First pupunta tayo sa isang boutique."

Sumunod lang naman ako sa kanya. Dahan-dahan lang ang paglalakad ko baka kasi ay matapilok ako. Kahit na mababa lang ang inches nitong sandals na suot ko ay hirap talaga ako. Hindi kasi talaga ako sanay mag suot ng ganito.

Pagkarating namin sa isang boutique ay sobrang napaka ganda ng mga damit. Halatang branded ito.

Inisa-isa kong tignan ang bawat price ng mga damit. Halos malula ako sa mahal nito, yong iba ay walang price na nakalagay pero halatang mamahalin talaga.

"You need to buy your own dress. Kailangan piliin mo yong magiging elegant and classy ka tignan."

"Ito na lang siguro." turo ko sa pinaka murang nakita ko na damit.

Pero hindi talaga siya mura sa halaga na sampung libo ay hindi yon mura. Kong magwowork ako ay isang buwan na sahod ko na yan or dalawa.

"Jhea, iba na ang buhay mo dati hindi na katulad ng dati kaya naman you need to choose a dress that suit to your body. And also kahit pangit man ang nakuha mo dapat kaya mo tong dalhin. Kong namamahalan ka kayang-kaya yan bayaran ni Sir Caleb."

Nakakahiya naman kasi na bili ako ng bili hindi naman ako yong nagbabayad.

Tinulungan naman nya ako kong paano mamili ng mga damit. Pati na rin kong patok ba to sa nauuso na mga design. Hindi lang mga damit ang pinuntahan namin pati na rin mga shoes at mga mamahaling alahas.

Feeling ko nga kapag sinuot ko ang mga yon pwede na akong ma hold-up sa sobrang mamahal.

Napakarami naming pinamili kaya naman halos mapuno na ang sasakyan.

"Ihahatid kita kay Sir. Sabay daw po kayong mag la-lunch." tumango lang naman ako.

*******

Sa isang private restaurant ako ibinaba. Pag pasok ko ay agad akong binati. Walang tao na nandito except sa isang lalaking nakaupo sa may gitna.

May binabasa ito na isang folder at agad na itiniklop ng makarating ako sa kinaroroonan nya.

"You're here."

Iba ang itsura ngayon ni Caleb. Parang ang taas-taas nya o baka pakiramdam ko lang.

Iba kasi talaga ang aura nya ngayon. Yong suit nya rin ay halatang pang business man talaga. Tapos yong food na nakahain sa lamesa ay hindi ko man lang alam kong anong mga name nun.

Feeling ko nga ay hindi ako mabubusog sa mga pagkain na nakahain. Pwede kaya mag order na lang ako sa mga fast food chain.

"Let's eat." mataman na sabi ni Caleb at saglit na tumingin sa akin bago kumuha ng pagkain.

Hindi ko alam kong anong uunahin ko. Kahit na iba-iba ang putahe ay parang hindi ko kayang kainin.

"Why?" tanong sa akin ni Caleb.

Mukhang na pansin nya kasi na hindi ko ginagalaw ang mga pagkain.

"Hindi ko lang kasi gusto yong pagkain." nahihiya akong yumuko sa kanya.

Ang laki ng utang na loob sa kanya tapos heto ako nag i-inarte.

"You should eat. Kailangan mong makasanayan ang mga ganitong pagkain kong gusto mo. Para sa paghihigante mo."

Kumuha si Caleb ng isang putahe at inilagay sa plate ko. "Here, masarap yan. You should try it."

Marahan akong tumango at nahihiyang isinubo ang pagkain na nilagay nya sa plate ko.

"Kong hindi ka naman nabusog. Pwede naman tayo ulit kumain kong saan mo gusto." umiling naman ako sa kanya.

"Okay na ako. Susubukan kong kainin 'to, para sa pagbabago."

Isang maliit na ngiti lang ang isinagot sa akin ni Caleb at bumalik na ito sa pag kain.

Nang kukunti na lang ang food na naiwan. May senerve silang dessert. Masarap naman yong senerve na dessert. Feeling ko nga mauubos ko agad ang kunti kasi talaga. Ganito ba talaga kapag expensive ang kunti ng serve.

"Here's our contract."

Inabot sa akin ni Caleb ang folder na kanina ay binabasa nya.

Nakalagay dito ang Terms and Condition. Matatapos yong contract namin kapag nagawa na namin ang mga dapat. Kagaya na lang kapag na tapos na ang revenge ko and also kay Caleb kapag nakuha nya na ang mana na mula sa lolo nya.

Napapaisip nga ako kong bakit gusto nya pa ng mana. Mukha naman siyang mayaman kahit wala yong mana nya.

"Bakit may allowance ako na 500,000?"

Sobra namang laki nito para sa one month.

"That's your salary for being my fake girlfriend."

"Ang laki naman. Hindi mo naman ako need bayaran."

"I know pero anong gagastusin mo? Kailangan mong maging high profile. Also kailangan mo rin yan for your revenge. Tsaka hindi lang fake girlfriend ang magiging job mo. You need to be a model. Para naman may source of income ka na mapapakita."

"Model?" na bigla naman ako.

"Yeah, alam mo naman sigurong famous model yong fianceé ng ex-husband mo ngayon. Ayaw mo bang talunin siya?"

Napaisip naman ako. Right, bakit ba 'di ako nag-iisip ng maayos. Kailangan kong higitan si Tiffany!

"Gusto ko, yun lang hindi ko alam kong kakayanin ko siyang higitan."

"You can. Don't worry I will help you and I will protect you." Saglit akong napatigil sa sinabi nya.

"Gagawin ko yan dahil nasa kontrata natin yan. After that we can part ways anyway." tama naman siya. "Just sign the contract." dagdag nya pa.

Kasama dito sa contract na need namin maging sweet sa isat-isa ni Caleb kapag nasa lolo nya kami. Gumawa rin siya ng scene na kong saan kami nagkakilala.

Also ayun nga he need to protect me in order to succeed his plan. Importante sa kanya ang mana na makukuha nya wala ng iba. Sa ngayon I really don't know who he really is. Basta go with the flow na lang ako basta may nakukuha rin naman ako.

"Let's go." pag aya sa akin ni Caleb after kong ma pirmahan ang kontrata.

Kotse nya ang gamit namin hindi ko alam kong saan kami pupunta. Hindi na din ako nag abala pa na mag tanong.

Na pansin ko na lang ang dinadaanan namin na pamilyar. Parang ito yong daan kong saan ang bahay nila Jerome.

Napatingin ako kay Caleb at ang dib-dib ko ay nag simulang mag tambolan.