Chapter 3

Storm POV

Napahilot na lang ako sa sentido ko ng makaalis ang kapatid ko. Alam kung hindi niya na naman ako titigilan kakabunganga kapag nanatili pa siya dito kahit na sanay naman na siya sa ugali ko.

Tama siya ng sinabi na walang tumatagal na sekretarya ko dahil palagi ko itong tinatanggal sa trabaho. Ayaw ko sa lahat ng empleyado ang tamad at may tinatagong landi sa katawan. Kung gusto nila magtagal ay kailangan din nilang ayusin ang trabaho nila dahil maayos ko silang binabayaran.

I treasure this company dahil isa ito sa iniwan sa amin ni Daddy habang si Kiara naman ang namamahala sa restaurant ni Mommy at meron din siyang mga boutiques. Ginawa ko ang lahat para mapanatiling maayos at successful ang Alcantara Company dahil ito na lang ang alala na meron kami galing sa mga magulang namin.

I admit that until now I’m still mourning, hindi ko pa din matanggap ang pagkamatay nilang dalawa. Ang sabi nga nila Tito Cain ay malaki ang pinagbago ko, hindi na ako tukad ng dati na masiyahin at jolly. Pakiramdam ko sa pagkawala nila ay kalahati ng pagkatao ko ang nawala din. 

I never thought na maaga silang kukunin sa amin but I know na masaya na sila dahil magkasama sila. I admire their relationship na kahit hindi naging maganda ang unang pagsasama nila pero sa huli ay sila pa din ang nagkatuluyan. Too bad for my sister dahil hindi niya man lang nakita ang pagmamahalan ng mga magulang namin kaya ng ilibing sila ay ipinangako ko na aalagaan at poprotektahan ko ang kapatid ko.

Halos ilang buwan din akong nagmukmok matapos ilibing ang mga magulang namin, mabuti na lang at hindi kami iniwan nila Tito Cain, Tito Dark, Tita Calliyah at Tita Monique. Nag aral ako ng Business Administration para mapamahalaan ang kompanya kapag nakapagtapos na ako, hindi naging madali sa akin ang mga bagay bagay at mabuti na lang dahil nandyan ang mga tito’s namin na umalalay sa akin.

Nasa malalim ako ng pag iisip ng bumukas ang pinto at pumasok sina Tito Cain at Tito Dark.

“Kinakausap mo na naman ang picture ng mga magulang mo.” saad ni Tito Cain.

“I just miss them tito.” maikling anas ko.

“Lahat naman tayo na mimiss ang mga magulang mo, iba pa din talaga kapag nandito sila pero alam naman natin na masaya na sila kung nasaan man sila ngayon.” Tito Cain said.

“Ikaw kamusta naman?” tanong ni tito Dark.

“Gwapo pa din ako tito at walang nagbago do’n.” sagot ko sa kanya.

“Balita ko ay napapirma mo ang isang investor na mailap ah.” 

“Finally I did it tito, ilang araw ko din siyang niligawan at mabuti na lang napapayag ko siya dahil kung ayaw niya din naman ay hindi ko siya pipilitin, hindi naman siya kawalan.” saad ko.

“Nagmana ka talaga sa ama mo, ganyan din siya mahaba ang pasensya.” pailing iling na wika ni Tito Dark.

“Balita ko nawalan ka na naman ng sekretarya ah, sabi ni Kiara.” singit ni Tito Cain.

“I fired her,” sagot ko naman.

“Bawasan mo ang pagiging mainitin ng ulo mo Stormy, para naman may tumagala na sekretarya sayo. Ngayong buwan pa lang ay nakatalo ka na.” bulalas ni Tito Dark.

“Hindi kasi nila inaayos ang trabaho nila kaya natatanggal sila, magsasayang lang ako ng pera mga tito’s kung hahayaan ko silang manatili dito sa kompanya tapos hindi naman ako satisfy sa gawa nila.” depensa ko.

Hindi din naman sila nagtagal at umalis din dahil susunduin pa nila ang mga asawa nila, samantalang ako ay nag ayos na din para makauwi na.

Inayos ko lang ang mga dokumento sa mesa ko at lumabas na ng opisina. Dumiretso na ako sa parking lot at sumakay sa kotse ko.

Halos isang oras din ang naging byahe ko dahil sa traffic, minsan talaga mapapamura ka na lang kapag naabutan ka ng rush hour. 

Nang makarating ako sa bahay ay mabilis kung ipinark ang sasakyan ko sa garahe at pumasok na sa loob. Nakita ko ang kapatid ko na nanonood ng tv.

“Hi kuya.” bati niya sa akin.

“Himala at nandito ka na sa bahay ng ganitong oras.” saad ko.

Ngumuso naman siya. “Ang sama mo sa akin, palagi naman akong maaga umuwi ah. Kapag nga nalate ako tinatawagan mo na ako.”

“Anong maaga? Mas nauuna pa ako umuwi sayo minsan. Porke’t wala dito si Nigel labas ka ng labas.” sermon ko sa kanya.

“Duh! Hindi nga kami okay no’n, hindi nga siya tumatawag.”

“Paano inuuna mo ‘yang ka malditahan mo. Mabuti nga at pinagtitiisan ka pa ng fiance mo.” wika ko.

“Break nga kami ng kaibigan mo!”

“Ay ewan ko sayo, malaki ka na alam mo na ang tama at mali.” saad ko.

Maglalakad na sana ako paakyat ng pinigilan ako ni Kiara. “Why?” tanong ko sa kanya.

“Eh kasi diba wala ka na ulit sekretarya?”

“So? Ano ngayon kung wala?” tanong ko ulit sa kanya.

“May kilala kasi ako na kailangan niya ng trabaho kaya kinausap ko siya kung gusto niya mag apply sa kompanya.”

Tiningnan ko naman siya ng seryoso. “Seriously? Sino naman ‘yan? May alam ba ‘yan sa pagiging sekretarya? Alam mo ang requirements ko sa isang sekretarya ko.”

Nakita ko naman ang pagkamot niya sa kanyang ulo. “She is an undergrad.”

“Are you kidding me Princess Kiara? Magrerekomenda ka na lang sa akin ang hindi pa graduate?” bulalas ko.

“Sige na kuya, she helped me kasi one time eh.”

“Pwede mo siyang tulungan in other way, pero ang maging sekretarya ko? No way!” anas ko at umakyat na sa taas. Narinig ko pa ang pagtawag niya sa akin pero hindi ko na siya pinansin.

Hindi ko maintindihan ang trip ng kapatid ko, imagine gusto niyang tanggapin ko bilang sekretarya ang kilala niyang hindi naman nakapagtapos ng pag aaral? Hindi ko alam kung nasisiraan na ba siya ng ulo o ano eh.

Pagpasok ko sa kwarto ko ay dumiretso na ako sa banyo para makaligo at makapagbihis dahil mayamaya ay kakain na kami ng hapunan.