Nigel POV Habang kinakausap ko si Kiara ay nanatili lang siyang nakayuko at hindi man lang umiimik, ganito siya kapag ako na ang nagsasalita ng seryoso na kahit may pagkabrat siya ay marunong siyang makinig sa mga sinasabi sa kanya. "Babe?" pagkuha ko sa atensyon niya. Napatingin naman siya sa akin. "I'm sorry." mahinang bulalas niya. "I'm not mad at you okay? Galit lang ako sa mga pinaggagawa mo at ayaw ko ng maulit pa 'yon lalo na't nandito na ulit ako." saad ko. "W-what do you mean?" "Anong klaseng tanong 'yan? Syempre babawiin ko ang dapat sa akin." ani ko. Hindi naman siya agad nakasagot at nanatiling nakatingin lang sa akin kaya ginulo ko ang kanyang buhok. "I told you the last time we talked na aayusin natin ang hindi natin pagkakaunawaan right?" saad ko. "I thought hindi mo na ako babalikan." "Who said that? Alam mong mahal kita." wika ko. Kinuha ko naman ang isang kamay niya at inilagay ang singsing sa kanyang daliri dahilan para umiyak na siya ng tuluyan. "Pinagawa
Storm POV Napahilamos ako ng mukha dahil sa labis na galit kay Beatrice, sa dami dami ng makakalimutan niyang ipaalala sa akin 'yon pa ang isang meeting ko sa kliyente. Kaya hindi ko maiwasan ang hindi makaramdam ng frustration. "Dalawang buwan ka na nagtatrabaho dito diba? At palagi kung ipinapaalala sayo na lahat ng schedule ko ay dapat na ayusin mo! Anong mahirap intindihin do'n?" singhal ko sa kanya. "At ilang beses ko na din sinasabi sayo Sir, kahapon ko pa ipinaalala sayo ang meeting na 'yan. Hindi ko naman po alam na hindi ka nakikinig at hindi mo itinatak sa isip mo." "Ako pa ang sisisihin mo? Sekretarya kita 'yan na nga lang ang trabaho mo hindi mo pa magawa ng tama? Iba ang kahapon sa ngayon at sana pinaalala mo ulit! Tangina lang! Alam mo ba kung gaano ka importante ang kliyente na 'yon? At dahil sa katangahan mo nawala!" sigaw ko sa kanya. "Ginagawa ko ng tama ang trabaho ko at isa pa niremind ko ulit 'yan sayo kanina, siguro naman ay hindi ko na kasalanan na kinalimu
Beatrice POVKakarating ko lang dito sa ospital para bantayan ang nanay ko, dito na kasi ako dumidiretso pagkatapos ng trabaho ko. Hanggang ngayon ay hindi pa din mawala sa isip ko ang mga katagang sinabi sa akin ng boss ko. Tama naman siya hindi ko dapat siya sinasagot ng gano'n dahil kahit baliktarin man ang mundo ay malaki ang utang na loob ko sa kanya dahil siya ang dahilan para mailigtas ang buhay ng ina ko.Hindi ko alam kung bakit gano'n ang ugali niya dahil mabait naman ang kapatid niyang si Kiara, marahil hindi talaga magkakatulad ng ugali ang isang tao kahit pa na magkapatid sila. Sana lang ay matutunan niya ding tumawa kahit minsan man lang."Anak may problema ba?" Napatingin ako sa nanay ko ng bigla itong magsalita at agad naman akong napailing. "Wala po nay, masyado lang maraming trabaho na ginawa sa opisina." sagot ko."Baka naman masyado ka ng nagpapakapagod o kaya maraming ipinapagawa sayo ang boss mo.""Hindi po nay, madali lang naman ang trabaho ko sa opisina bilang
Storm POV Lunes ngayon pero nandito pa din ako sa bahay. Maagang umalis ang kapatid ko dahil may pupuntahan sila ni Nigel, mas mabuti ng nandito ang best friend ko sa Pilipinas dahil kahit papaano ay nagtitino si Kiara. Nandito lang ako sa kwarto ko dahil katatapos ko lang maligo, plano ko kasing bisitahin ang mga magulang ko ngayong araw, matagal na din ng huli ko silang mapuntahan dahil sa naging busy ako sa kompanya at sa sunod sunod na mga meetings. Nang tapos na akong mag ayos ay kinuha ko na ang wallet ko at susi ng sasakyan saka lumabas na sa kwarto. Nagdrive muna ako papunta sa isang flower shop at bumili ng sariwang bulaklak na maborito ng mommy ko. Hindi din naman nagtagal at nakarating na ako sa kung nasaan ang magulang ko at binuksan ang gate, inilapag ko ang bulaklak na dala ko sa tapat ng kanilang lapida at umupo sa tabi nito. "Happy Aniversary Mom and Dad How are you there in heaven? Masaya ba kayo diyan? I am working hard for the company at hanggang ngayon ay nasa
Kiara POV Nawala ang ngiting nakapaskil sa mukha ko ng umalis si kuya, hindi ko kayang maging malungkot sa harap dahil ayaw ko na makadagdag sa sakit na kinikimkim niya sa tuwing sumasapit ang araw na ito. Alam kung sobrang na mimiss niya na ang mga magulang namin kaya nilalaan niya na lang palagi ang oras niya sa pagtatrabaho para hindi niya gaanong maalala ang mga ito. I admit that I'm also hurting dahil lumaki ako na wala na ang mga magulang namin pero dahil nandyan si Kuya ay pinaramdam niya sa akin na walang kulang, hindi ko man nakita at nakasama sila Mom and Dad I'm still happy kasi minahal at inalaagan ako ng kapatid ko. Pero I can measure the pain he is feeling right now, simula ng magkaedad ako ay naikwento niya sa akin how amazing our parents is lalo na 'yong mga pinagdaanan nilang dalawa. My brother is close to the both of them kaya hindi ko masisisi si kuya kung bakit hanggang ngayon ay nasasaktan pa rin siya. Nakasama niya ng matagal ang mga magulang namin at nasanay
Beatrice POV Tatlong araw ang nakalipas simula ng huling pag uusap namin ng boss ko at hanggang ngayon ay hindi pa din ito pumapasok. Ang akala ko ay may sakit ito pero ang sabi naman ni Kiara ay mag importante lang itong inaayos kaya minsan siya ang nandito sa opisina kagaya na lang ngayon. "Hi Bea." nakangiting bati niya sa akin. "Napadalaw ka Kia? May kailangan ka?" tanong ko sa kanya. "Wala naman, binisita lang kita dahil baka na miss mo na si kuya." natatawang bulalas niya. "At bakit ko naman mamimiss ang kapatid mong pinaglihi sa sama ng loob?" saad ko at iniran siya na kinatawa niya pa lalo, madalas siyang ganito sa akin inaasar asa kapatid niya. "Easy ka lang masyadong mainit ang ulo mo, tatlong araw mo pa nga lang hindi nakita si Storm. Anyway, papasok na 'yon ngayon." "Talagang papasok 'yon kasi siya ang may ari ng kompanyang 'to." anas ko. "Ininform lang kita. Para naman alam mo." bakas sa kanyang boses ang pang aasar. "Hindi mo naman kailangan gawin 'yan kasi alam
Kiara POV Malapit pa lang ako sa opisina ni Kuya ng marinig ko ang galit na galiw na sigaw niya, kaya mabilis kung binuksan ang pinto at nakita kung hawak niya sa braso at panga si Beatrice. Agad ko naman silang nilapitan at tinanggal ang mga kamay ng kapatid ko. "What are you doing kuya? Why are you hurting her?" tanong ko. "Ilabas mo ang babaeng 'yan dito Kiara at baka hindi ako makapagtimpi." madiin na wika ni Storm kaya dali dali ko namang hinila si Bea. Nang nasa labas na kami ay binitawan ko na siya, mukhang hindi niya din inaasahan ang nangyari sa pagitan nila ng kapatid ko. "What happened Bea? Bakit nagalit si kuya?" tanong ko sa kanya. "N-nagkasagutan ang kami tungkol sa papeles na inayos niya, hindi ko alam na magagalit siya ng gano'n." mahinang sagot naman nito. "Hindi magagalit ng gano'n si Storm kung dahil lang sa papeles Bea, tell me may sinabi ka ba sa kanya?" pagtatanong ko pa. "M-meron, hindi ko naman sinasadya Kiara dahil nainis lang ako sa mga sinasabi niya."
Beatrice POV Nang makabalik ako sa pwesto ko ay hindi ko maiwasan ang hindi mapatingin sa opisina ni Storm, hindi ko alam kung anong mukha ang ihaharap ko sa kanya dahil sa mga sinabi ko tungkol sa kanyang mga magulang. Mayamaya pa ay bumukas ang pinto at iniluwan no'n si Kiara, napansin ko ang pamamaga ng kanyang mga mata na mukhang kagagaling lang sa pag iyak. Napayuko ako dahil hindi ko alam ang sasabihin ko. "You can go home early Bea, wala na dito si kuya at umalis na." wika niya ng makalapit siya sa akin. "Kia, sorry sa nagawa ko." anas ko. Tumingin naman siya sa akin at ngumiti. "Naiintindihan ko dahil wala ka namang alam sa nangyari. Sana lang ay huwag na maulit ito Bea dahil hindi ko kayang nakikitang nasasaktan ang kapatid ko." "Umuwi na ba siya? Gusto ko kasi siyang kausapin sa personal para makahingi ng tawad sa nasabi ko. Nakakahiya kasi ang ginawa ko." tanong ko sa kanya. "Ang alam ko ay uuwi siya ng condo niya. Alam mo naman kung saan 'yon dahil minsan ka ng nakap
Kiara POV This is the day! Ito na ang araw ng kasal ko. Halo halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon, kinakabahan, masaya, natatakot. Tapos na akong ayusan ng make up artist na kinuha ni kuya sa akin at suot ko na din ang wedding gown ko. "You look tense." napatingin ako sa kapatid ko na nakaupo sa gilid ko. "Kinakabahan lang ako kuya." saad ko. "Saan? Na baka hindi ka siputin ni Nigel? Huwag kang mag alala kasi hindi mangyayari ang bagay na 'yon, subukan niya lang gawin at hindi niya na kayo makikita ni Chase." biro niya kaya napairap na lang ako. "Manahimik ka na lang kuya, hindi nakakatulong 'yang sinasabi mo." Natawa naman siya at saka lumapit sa akin. "Calm down Ki, it's your special day. Ako nga hanggang ngayon ay hindi pa din makapaniwala na ikakasal na ang kapatid ko sa kaibigan ko. Parang kailan lang sanggol ka pa na alagain eh, tapos sinasamahan pa kita palaging bumili ng paborito mong mga books at saka sweets tapos mamaya ay ihahatid na kita sa altar, ipapaubaya na k
Kiara POV Limang buwan na ang nakalipas simula mangyari ang lahat sa buhay namin, laking pasasalamat ko dahil hind nagkaroon ng trauma ang anak ko at mabilis niyang nakalimutan ang nangyari sa kanya. Nagbakasypn din kami dahil 'yon ang gusto ni Nigel para magkaroon din kami ng oras bilang isang pamilya. Tungkol naman kay Kaye ay simula ng maging okay siya ay agad siyang sumuko sa mga pulis, ilang beses din siyang humingi ng tawad sa aming lahat at handa siyang pagbayaran ang kasalanan na ginawa, pero maiksi lang ang sentenya sa kanya dahil hindi na kami nagsampa ng kaso, si kuya lang talaga ang nagtuloy. Kahit naman may ginawa siyang mali sa amin ay ramdam naman namin ang kanyang pagsisisi at handa naman siyang magbagong buhay ulit, unti unti niya na din tinatanggap wala ng pag asa na magkabalikan pa sila ng kapatid ko. Nakausap niya na din ang kanyang mga magulang at sa oras na makalabas na siya ng kulunan ay isasama na siya nito sa ibang bansa. Habang si Vina naman ay tuluyan ng nak
Kiara POV Simula ng lumabas kami sa kwarto ni Kaye ay napansin kung tahimik lang si Nigel, hindi ko tuloy alam kung ano ang tumatakbo sa isipan niya. Umupo ako sa tabi niya habang si kuya naman ay nagpaalam para puntahan si Chase. "Are you okay babe?" tanong ko. "I'm fine babe, may iniisip lang ako." "Dahil ba sa sinabi ni Kaye?" tanong ko pa. Tumingin naman siya sa akin. I can clearly see the guilt and sadness in his eyes. "Babe, what are you really thinking? Hmmm." dagdag ko pa at hinawakan ko ang kanyang kamay na kanina ko pa napapansin na nakakuyom. "Iniisip ko lang ang nangyayari sa atin. Kasalanan ko ang lahat ng ito, pati anak natin nadamay na." narinig ko pa ang pagbuntong hininga niya "Hindi mo kailangan sisihin ang sarili mo Nigel." malambing na turan ko. "Why not? Ako naman talaga ang dahilan kung bakit naranasan mo ang lahat ng 'yon diba? Nagawa 'yon ni Vina dahil sa akin, dahil sa putanginan pagmamahal niya sa akin. Ang gago ko lang dahil nagawa kitang talikuran n
Storm POV Ako na ang nagpresentang sumama sa mga pulis, dinala na muna si Kaye sa hospital para mapagamot dahil may tama ito. Samantalang si Nigel at Kiara naman ay inasikaso ang kanilang anak para patingnan kung nagkaroon ba ito ng trauma. Kasalukuyan akong nasa harap ni Kaye ngayon, katatapos lang siya magamot at nagapahinga na. Galit ako sa kanya dahil sa ginawa niya sa kapatid at pamangkin ko pero hindi ko naman kaya manakit ng babae, alam niya naman ang kakahantungan niya dahil sa ginawa niya. "Storm," mahinang tawag niya sa akin pero hindi ako sumagot at nanatili lang na nakatitig sa kanya. "I-im sorry, a-alam kung hindi sapat ang paghingi ko ng tawad sa mga nagawa ko sa inyo ng kapatid mo. Masyado lang akong nabulag sa pagmamahal ko sayo kaya nakagawa ako ng mali. T-tama ka nga, kung talaga mahal kita ay hindi ko magagawang saktan ang mga taong mahal mo." dagdag pa nito. "But you did it Kaye, you know how important Kiara to me. Siya na lang ang natitira kung pamilya at hindi
Kiara POV Kinabukasan ay maaga akong nagising at naalala ko na naman ang anak ko, kaya nagmadali akong lumabas ng kwarto at saka bumaba. Naabutan ko sa sala ang kapatid ko, si Nigel at ang mga pulis. Wala na sina Tita Calliyah at Tito Dark. Lumapit ako sa kanila at umupo sa tabi ni Nigel. "How's your sleep?" tanong nito sa akin "Not fine at all, hanggang sa pagtulog naiisip ko pa din ang anak natin. Natulog na ba kayo? Anong balita? Binigay ba ni Kaye ang address gaya ng sinabi niya?" tanong ko Mabilis naman siyang umiling. "Wala kaming natanggap galing sa kanya, mabuti na lang at naitrack ng mga pulis kagabi ang lokasyon niya habang nag uusap kayo." Kumunot naman ang noo ko. "Anong ibig mong sabihin? Hindi ba at sinabi niya sa akin na ibibigay niya ang address kung nasaan sila?" tanong ko sa kanya, nawala kasi sa isip ko ang bagay no'n dahil sumama ako kay Tita umakyat kagabi pero iniwan ko naman ang phone ko kay Kuya. "Iniisip namin na nagbago ang isip niya, marahil ay wala siy
Kiara POV Kanina pa kami aligaga dito sa bahay dahil hanggang ngayon ay wala pa din ang anak ko, ilang beses na kaming tumawag sa school at kahit ang driver ng bus ay sinabi na hindi sumakay ang anak ko dahil may nagsundo dito at nagpakilala na relatives ng bata. Galit na galit kami ni kuya dahil sa kapabayaan ng eskwelahan. Kanina pa ako umiiyak dahil sa hindi ko na alam ang gagawin ko, mabuti lang at hindi ako iniwanan ni Nigel habang si kuya naman ay nakikipag usap sa mga pulis. Isang tao lang ang iniisip namin na pwedeng kumuha sa anak ko. "B-babe, paano kung masaktan si Chase?" umiiyak na saad ko. "That won't happen babe, sa oras na saktan niya ang anak natin ay may paglalagyan siya sa akin." madiin na wika ni Nigel. "Kakasuhan ko talaga ang eskwelahan na 'yan! Tangina!" rinig kung sigaw ni Kuya. "Ang mabuti pa babe, magpahinga ka na muna. Kami na ang bahala dito. Mayamaya naman ay nandito na din sina Dad at Mom." saad ni Nigel pero umiling lang ako. "Ayaw ko, gusto ko nand
Lovely POVNandito ako ngayon sa bahay nila Storm at nandito din pala ang fiance ni Kiara, alam ko na isang pagtataksil ang gagawin ko sa kaibigan ko pero gusto ko silang balaan sa kung anong pwedeng gawin sa kanila ni Kaye lalo na at hindi ko na siya kayang pigilan."Totoo ba 'yang sinasabi mo? So alam mo kung nasaan siya?" tanong ni Storm sa akin.Mabilis naman akong umiling. "Nakausap ko lang siya one time sa tawag pero 'yon na din ang huli, sinubukan ko siyang kausapin na sumuko na lang siya at humingi ng tawad sa inyo pero mukhang desidido talaga siyang hindi magpahuli." sagot ko sa kanya, ang gusto ko lang naman ay balaan sila pero hindi ko sasabihin na alam ko kung nasaan ang kaibigan ko."Nabanggit niya ba sayo ang susunod niyang gagawin?" tanong naman ng fiance ni Kiara na si Nigel.Umiling naman ako. "Sa totoo lang ay wala akong alam sa kung ano ang iniisip niya, kaya ako nagpunta dito para mabalaan lang kayo. Hindi ko na kasi alam kung ano ang gagawin ko dahil kahit na akon
Storm POV Kanina pa ako nagpipigil ng galit ko dahil sa nalaman ko, hindi ako makapaniwala na kaya niyang gawin ang bagay na ito sa kapatid ko. Hindi ko siya mapapatawad! Sisiguraduhin kung pagbabayaran niya lahat ng ginawa niyang kasalanan sa buhay namin. At dahil sa gigil ko ay hindi ko napigilan ang hindi suntukin ang isa sa lalaking gumawa ng katarantaduhan sa kapatid ko, mabilis naman akong inilayo sa kanya ng mga pulis. "Siguraduhin kung mabubulok kayo sa kulungan!" sigaw ko. "Huwag kayong mag alala Mr. Alcantara dahil hindi sila makakaalis dito at gagawin namin ang lahat para mapabilis ang paghuli sa nag utos sa kanila." Nag usap pa kami tungkol sa kaso hanggang sa nagpaalam na akong aalis, kung sa tingin niya ay makakapagtago siya ng matagal ay nagkakakamali siya. Handa akong magbayad kahit na magkano para maipakulong lang siya. "What happened baby?" tanong sa akin ni Bea ng makapasok ako sa sasakyan, hindi ko na kasi siya isinama pa sa loob. "Si Kaye ang nagbayad para ga
Nigel POV It's been a month simula ng makalabas ako ng hospital at naayos ko ang pamilya na meron ako. Sinabi ko na din kay Storm na balak ko ulit mag propose kay Kiara at mabuti na lang pumayag siya. Akala ko kasi ng una ay hindi niya na ipagkakatiwala sa akin ang kapatid niya. Bumili na din ako ng bahay para sa amin pero hindi ko pa ito nasabi kay Kiara dahil plano ko na lilipat kami pag kasal na kami, ayaw ko na kasi na mangyari na naman ang kung anong nangyari noon. Nangako na ako na kahit ano pang hindi pagkakaunawaan namin ay kailangan pag usapan muna, we need to trust each other. "Anong nangyayari sayo? Bakit namumutla ka?" natatawang untag sa akin ni Storm, siya kasi ngayon ang kasama ko. "Kinakabahan kasi ako, paano kung hindi pumunta ang kapatid mo?" saad ko. "Kung hindi siya pupunta edi walang proposal na mangyayari, gano'n lang 'yon ka simple." "Tangina mo talaga, hindi ka matinong kausap. Napapaisip na talaga ako na mas sasaya ka kapag hindi natuloy itong pinaghandaa