Chapter 5. Tatay Florante.

POV- ARIA

Nasa loob ako ng kapelya ng Hospital kasama si nanay, taimtim na nagdarasal na sana maging successful ang operation ni tatay. Hindi ko kakayanin kapag kinuha s'ya samin ng panginoon, s'ya lamang ang kinikilala kung ama.

Pinagbigyan ako ni Mr. F. na h'wag mona ako pumasok sa club. Pagkatapos ko ng duty sa fast food chain ay dito ako dumiritso, araw naman ng sabado kaya mamaya na ako uuwi sa bahay para tingnan ang mga kapatid ko.

"Nak! Balik na tayo don.... Kumain ka mona? Pwede kana rin umuwi para makapagpahinga kana, namamayat kana anak ko. Pag pasensyahan mona kami ng iyong tatay, Ikaw pa ang nag iisip ng paraan para maoperahan ang tatay ninyo, hiyang hiya na ako saiyo anak ko." Madamdaming saad ni nanay.

Ano kaba? Nay' Okay lang po yon sa akin. Ako pa nga po ang dapat magpasalamat sainyo dahil kung hindi sainyo ni tatay baka wala po ako sa mundong ibabaw, kaya h'wag nyo pong sasabihin na nahihiya kayo sa akin. Bilang isang itinuturing ninyong anak ay gagawin ko ang lahat ng aking makakaya makabawi at magdagdagan ang buhay ni tatay." Sagot ko sa aking ina. Pinaintindi ko sa kanya na kahit hindi nila ako tunay na anak ay kailanman ay hindi sumagi sa aking isipan na naging pabigat sila sa akin.

"Mauna na po kayo Nay. Kumain na po kayo dahil busog pa po ako, Pinakain po ako ng manager namin kanina bago ako umalis. Teka po pala may ibinigay po sila ng kaunting tulong para sa operasyon ni tatay." Dagdag kung ani at iniabot ko sa kanya ang isang puting sobre na may perang laman. Tinanggap naman ito ng aking ina. Malaking tulong na ito sa amin. Hindi na ako nahihiyang tanggapin ang ibinibigay nila sa akin ng mga taong gustong tumulong sa amin. Dahil ang mahalaga sa akin ngayon ay ang buhay ng aking tatay kaysa sa dignidad ko.

Pagkaalis ni nanay dito sa kapelya ay para akong kandila na unti unting nauupos. Gusto ko ng umiyak sa harapan ni nanay pero pinigilan ko lang ang aking sarili dahil ayaw kong panghinaan siya ng loob at sisihin ulit ang kanyang sarili. Gusto kung makita nila ako na matibay ang aking loob na kahit Anong daguk ang dumating sa aming buhay ay kayang gawan ng paraan kahit gaano pa kahirap. Pero hanggang saan ang pagtatago ng aking tunay na nararamdaman, hanggang kailan ko ito sisikilin. Tanging ang panginoon na lamang ang gagabay sa akin sa hamon ng aking buhay, Siya lamang ang aking sandigan bukod sa aking pamilya.

May tumayo sa aking harapan isang sapatos na mamahalin na panlalaki. Ganun na lamang ang aking gulat ng tumingala ako para tingnan kung sino ang nakatayo sa harapan ko.

"Mr. F! Ano pong ginagawa ninyo dito?" Tanong ko at napaupo ako ng tuwid ng makilala ko ito. Katulad ng dati nakamaskara parin ito kapag kaharap ako.

Umupo s'ya sa aking tabi ng walang sabi sabi na isinandig ang aking ulo sa kanyang balikat na ikinagulat kong muli.

"Pwede kang umiyak sa aking balikat kapag hindi mona kaya pang pigilan ang iyong luha saiyong mga mata." Ani ni Mr. F. sa akin.

"Okay lang po ako Mr. F. Kaya ko po naman pigilan ang aking luha. Magiging okay din naman po ang lahat at matatapos din po ang pagsubok na ibinigay sa akin o sa aming pamilya ng Panginoon. Ang lahat naman po ay may dahilan kaya nararanasan ko ito, seguro may nagawa akong hindi mabuti sa aking kaya binigyan ako ng kaparusahan na pagsubok. At ito iyon." Ani ko.

"Ikaw ang bahala, naandito lamang ang aking balikat nakahandang maghintay na gawin mong sandalan." Ani nito at tumayo na. Pinagpag nito ang kanyang pwetan at nagpaalam na sa akin. Hindi n'ya sinagot ang kanina ko pang tinatanong sa kanya.

Naiwan na ako dito mag isa sa Kapelya. Tumayo narin ako at nagtungo sa labas ng silid kung saan inooperahan ang aking tatay. Nakaupo lang ako nag aantay matapos ang operasyon.

Natapos ang oras ng operasyon ni tatay ng successful.

"Salamat, Dra. Marfil." Pasalamat ko.

"Walang anuman iyon. Ginawa ko lamang ang trabaho ko at abot ng aking makakaya. Kung may mga kailangan ka pa h'wag kang mahihiya na lumapit sa akin at magsabi." Saad ni Dra.

Nakahinga ako ng maluwang matapos ibalita sa akin ni Dra. Marfil na ligtas na ang aking tatay. Ang nanay ko naman ay walang tigil kakapasalamat sa Panginoon dahil sa magandang resulta ng operasyon ni tatay.

Ilan minuto lamang ay inilipat na si tatay sa maayos na silid na s'ya lamang ang pwede. May limit lamang ang pwede sa loob.

Kaya ng mailipat si tatay ay ako mona ang pumasok tiningnan ko lang s'ya sa ilang hakbang lang ang layo dahil natatakot ako na mahawaan ko s'ya ng dumi kahit na hospital protection gown ako. Pagkatapos ko ay lumabas na ako.

"Nanay, uwi lang ako sa bahay naten. Ikaw na po mona ang bahala kay tatay."

"Sege anak ng makapagpahinga kana at makakain ng maayos.

Pagkatapos namin mag usap ng aking nanay ay umalis na ako.

"Ate!" Tawag sa akin ni Floriza ng makita n'ya akong papasok sa masikip naming tahanan.

"Nasaan ang Kuya Ford at ang kakambal mo? Tanong ko.

"Nag iigib po ng tubig." Sagot sa akin ni Floriza.

Napatapik ako sa aking noo. Nakalimotan kong ipatanggal ang pagkakapadlock. Kinandado nga pala ni Aling Dolores ang gripo namin na kunektado sa kanila.

"Kanina paba sila umalis?

"Kakaalis lang po nila, bago ka po ate dumating. Bakit po?.

"Tawagin mona sila, bunso pwede po ba! Sabihin mo na umuwi na sila dahil pupunta ako kina Aling Dolores para alisin na n'ya ang padlock dahil magbabayad na ng tubig na dalawang buwan nating utang sa mangkukulam na iyon.

Pesteng mangkukulam na iyon. Hindi makaintindi na wala pa ako sa kanya ibabayad, dahil inuna kung bilhin ang maintenance na gamot ni tatay. Patayan ba naman kami ng tubig habang nililigo ako sa banyo namin.

"Sege po ate.

"Mag ingat ka sa aso ni Mang Kaloy ha." Bilin ko sa bunso namin bago ako umalis para pumunta sa kabilang kalsada pagkalabas dito sa eskinita.

"Tao po! Tao po! ..........." Walang sumasagot. Sino naman impakto ang nag papatugtog ng ganun kalakas sa loob ng bahay ni Dolores mangkukulam. Yan na na ang tawag ko sa kanya ng mangyari ang insedenting yon.

"Tao po!....." Tawag kung muli.

"Anong masamang hangin ang nagpadpad saiyo dito babaetang Tingting." Saad ni Aling mangkukulam ng sumulpot sa likuran ng bahay nila.

"Yong mabahong hininga nyo po na kasing baho ng pag uugali mo." Sagot ko sabay irap ko kanya.

"Bastos ka!" inis na ani ni Mangkukulam.

"Wala ng mas babastos pa sa pagkatao mo Aling Mangkukulam..

"Ano bang ipinunta mo ditong walang mudo ka.

"Alisin mo ang pagkakapadlock ng gripo namin.

"Bakit ko naman aalisin?Aber! May pambayad kaba?

"Gamitin mo naman yang mindset mo Aling Mangkukulam. Pupunta ba ako dito at uutusan ka na alisin ang padlock kung wala pa akong pambayad saiyo." Ani ko... Ayaw gagamitin ang utak, Paano puro pagmamadjong at paglalaskwtsa ang ginagawa." Dagdag ko pang ani.

"Hindi mona ako iginagalang Aria. Akin na mona ang pambayad mo sa utang mong dalawang buwan sa tubig."

"Masakit ba Aling Dolores ang masagot kita ng masasakit na salita. Wala pa yang nararamdaman mong sakit kumpara sa pang aalipusta mo sa pamilya ko!. Nakakapagtaka ba ha, na sinasagot sagot na kita ng sobra ngayon... Kulang pa yan, makakahanap ka din ng makakatapat mo Aling Dolores. H'wag sana mangyari saiyo na humihingi ka ng tulong sa iba na tatalikuran ka lang. Pasalamat na lang ako sa anak mo kahit tinalikuran mo kami na makisakay sa kotse mo ng makita mo kaming buhat buhat ang aking tatay na wala kaming masakyan ay dumating ang anak mong si Erickson, kung hindi dahil sa kanya wala na seguro ang tatay ko ngayon." Madamdaming kung saad.

"Ang drama mo naman Aria. Akala mo naman madadala mo ako sa mga ganyang style mo, Luma na yan, pirated na. Nabenta na yan sa Quiapo. Panahon pa ni Emilda Marcus yang drama mo. Akin na ang isang libong piso at tatlong daan at lumayas kana sa harapan ko mga letse kayo sa buhay kong mahihirap kayo, mga hampaslupa, mga patay gutom! Galit na saad ni Aling Dolores.

"Napakasama talaga ng ugali mo Aling Dolores!"

"Wala akong pakialam, Hindi naman ako magkakapera kahit magpakabaet pa ako saiyo at sainyo!"

"Ito! I*****k mo sa p**i mong maluwang." Sagot ko sa kanya. Sabay talikod.

Letse ka din. Tumalikod na ako pakaabot ko ng bayad sa dalawang buwan namin pagkakautang.

"Ate, Tawag sa akin ni Frederick ng makita nya ako na nakaupo sa sahig namin.

"Magbihis kana. Baka sipunin kapa." Saad ko. Pagdating ko dito sa bahay ay naliligo si Fred. Si Ford naman ay inutusan kung bumili ng meryenda namin at sumama si Flor may gusto daw siyang bilhin sa tindahan ni aling Tasing.

"Ate! Ate! Umiiyak na tawag sa akin ni Floriza. Kaya naman ay napatakbo ako ng mabilis sa labas.

"Bakit? Bakit umiiyak si bunso, Ford? Tanong ko.

"Eh ate, ang mahal mahal kase ng tinuturo n'ya, Ang Sabi ko sa kanya na kapag binili pa natin yon ay baka mawalan na tayo ng makakain natin." Paliwanag ni Ford.

"Magkano ba iyon?

"100 pesos po ate Aria." Sagot muli ni Ford.

"Ang mahal nga bunso, kailangan natin magtipid dahil sa gamot at pambayad natin sa bill ng hospital ni tatay, Pwede ba sa pag sahod ko na lang ulit, bunso."

"Sege po ate. Pero kailan po iyong pagsahod mo?

" Sa katapusan bunso. Pasensya na ha, kung hindi mona maibili ni ate mo yong gusto mo. Iniisip ko lang ang tatay pagkalabas n'ya sa hospital. Marami tayong babayaran." Pagpapaunawa ko sa aking kapated.

"Tahan na bunso. Makinig ka kay ate Aria. Hindi kaba naaawa sa kanya. Tingnan mo si ate pagmasdan mo, gusto na n'yang magpahinga pero inuuna n'ya tayong asikasohin. Kaya h'wag matigas ang ulo mo."Pangaral ni Ford.

Ginulo ko ang buhok ni Ford. Sa murang edad ay matured na mag isip.

"Tara na sa loob, dahil inaantok na ako." Pag aya ko.

"Sorry po ate!" Wika ni Flor. Niyakap ko ito ng mahigpit na tinugunan naman nya.

"Hayaan mo po ate kapag lumaki na ako at nakapagtapos na ng pag aaral ay tutulongan ko po kayo sa paghahanap buhay.

"Ang bait naman ng Kuya namin." Sulpot ni Frederick sa aming likuran.

"Kaya mag aral kayo ng mabuti, dahil yan na lamang ang maitutulong ko sainyo ang pag aralin kayo at mapagtapos para makahanap kayo ng magandang trabaho.

"Opo ate!" Sabay na wika ng tatlo.

Dito lang kayo at magluluto ako ng ulam para mamaya nating hapunan. Kainin nyo na yang tinapay. Ubusin nyo yan ha.

Habang nagluluto ako. Iniisip ko si Mr. F. Bakit kaya naka suot na maskara iyon ng abuhin na Bungo ng tao. Pangit kaya s'ya, maraming tigidig sa mukha, o maraming sugat na hindi gumagaling o baka naman ay bungi, sungki sungki ang ngipin tapos malalaki pa at pango Ang ilong na daig pa ang sinagasaan ng bulldozer.

Napapilig ako ng aking ulo sa mga naiisip ko kay Master F. sa kanyang itsura.

Tumunog ang cellphone ko may pumasok na text messages. Kinukumusta ako ng Unknown number na textmate ko.

Gusto nyang magpadala ng pera, para tulong daw sa gamot ni tatay o mga kailangan dito sa loob ng masikip naming tahanan.

"Ikaw ang bahala. Alam mo naman na ang buong pangalan ko at address. (Message sent)

"Sege, punta lang ako ng Palawan pera Padala.(Message received)

Hindi kona nireplayan at nagpatuloy ako sa aking pagluluto.

"Aria!. Ford dumating naba ang ate?" Boses ni Ziri na matalik kung kaibigan na selosa. Pinagselosan ba naman ang mga bago kung kaibigan sa university.

"Naandito po ate Ziri, nasa kusina po si ate Aria nagluluto ng aming hapunan." Magalang na sagot ni Ford.

"Ganun ba, sege puntahan ko nalang." Saad n'ya akala seguro nya ay hindi ko s'ya naririnig.

"Anong amoy ng hangin ang nagpapunta sayo dito sa amin?" Tanong ko sa matalik kung kaibigan na ang laki ng pagkakangiti ng makita niya ako.

"Yang hininga mo." natatawang sagot nito sa akin.

"Sira ka talaga. Anong kailangan mo? Bakit ka naandito? tanong ko sa kanya habang pinupusod ko ang aking buhok na lampas baywang ang tuwid na tuwid at makapal, maitim kung buhok.

"Bisita mo ako Aria. Kaya h'wag mo akong tinatarayan diyan, baka makatikim ka sa akin ng kurot sa singit.

"Tadyakan naman kita diyan.

"Maiba nga tayo, kumusta na ba si Tiyo Florante? Nakiusap sa akin si Inay na ako mona ang magbantay kay T'yong. Pero kahit hindi naman makiusap sa akin si Inay ay kusa akong magbabantay, naunahan lang ako."

"Okay na ang tatay, sana magtuloy tuloy na, naging maayos naman ang operasyon ni tatay.... Salamat naman, para makapagpahinga si nanay ilan gabi narin siyang puyat kakabantay kay tatay, Hindi ko naman magawang palitan, dahil alam mona may trabaho pa ako.......

"Mabuti naman kung ganon, umiiyak na nga si nanay dahil hindi n'ya manlang mapuntahan at madamayan si tiyang Tina dahil bawal siyang umabsent sa trabaho. Sana nga sa katapusan ng buwan na ito ay payagan siyang umuwi dahil miss na miss kona si Inay.

Ang nanay ni Tina at nanay ko ay matalik na magkaibigan tulad naming dalawa. Wala lang siya dito dahil nagtatrabaho ito bilang isang Mayordoma sa isang malapalasyong bahay sa Imus Cavite ng isang sikat na Artista.

"Okay lang naman yon, Ano kaba? may ibang araw pa naman na pwedeng bumisita si tiyang Emely.

"Paano ba yan.. Uuwi na ako, hinahanap na ako ni Itay.

Ihahatid pa n'ya kase ako sa hospital at bibisitahin na rin daw n'ya si T'yong." Saad ni Ziri at pinakita n'ya sa akin ang text message ni T'yong Berto.

"Sege mag ingat ka, H'wag ka ng malungkot uuwi din naman si T'yang.

Umuwi na si Ziri, hayst salamat kahit papaano makakapagpahinga si nanay kahit isang gabi lamang. Bukas naman ng umaga ako ang papalit kay Ziri sa pagbabantay kay tatay.

"Ate, Kelan po uuwi dito si tatay? tanong ng bunso namin.

"Kapag pwede na siyang pauwiin ng doctor ay maaari na s'ya umuwi dito sa atin kaya kung ako sainyo maglinis kayo dito palagai dahil bawal kay tatay ang marumi at maalikabok.... Okay," Saad ko.

"Sege po ate, araw araw po kaming maglilinis dito sa bahay natin." Sabay na sagot ng tatlo.

"Naubos na ba ninyo ang meryenda ninyo?

"Opo ate, busog na busog nga ako eh." sagot ni Floriza.

"Ganun ba. Sege iligpit n'yo na yan, pupunta lang ako kay aling Tasing, naubusan tayo ng uling bibili lang ako ng limang balot.

"Sege po ate.

Lumabas na ako ng bahay, para bumili ng uling at bigas narin pala, Wala narin pala kaming bigas. Itong natitirang sweldo ang ibibili ko mona. Pagdukot ko sa aking bulsa ay limang daan peso na lang pala ang natira, Ang iba nga pala ay pinambayad ko sa tubig.

"Aling Tasing! pagbilan nga po ako ng limang balot na uling at limang kilong bigas.