Mag-log inShare
Chapter 51 BIPR
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56
Kaugnay na kabanata
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 52 BIPR
Zeus Pov NASA taxi pa lang ako papunta sa Tagaytay ngunit abot-abot na ang kabang nararamdaman ko. Kanina ko pa tinatawagan ang numero ni Amber pero hindi ito sumasagot. Maging si Ate Alma at Aldrin ay tinatawagan ko na rin pero walang sumagot isa man sa kanila. Kahit kay Jhon na pinsan ni Amber ay nagbakasakali ako ngunit kagaya ng mga nauna, wala rin akong nakuhang reply o chat man lang. "Damn! Answer your phone, Amber!" gigil na sabi ko nang hindi pa rin sagutin ni Amber ang tawag ko. Hindi ko na mabilang kung ilang beses kong tinawagan ang numero nito at ng pamilya nito. "F*ck! Answer the phone!" Halos maibato ko na ang cellphone ko. Muli kong tinawagan si Amber pero bigo pa rin ako. Si Aldrin naman sana ang tatawagan ko nang mag-ring iyon. Mabilis kong sinagot iyon nang makita kong si Xander iyon. "Hell--" "Where the hell are you?!" bungad nito sa akin. Halos mayanig ang tainga ko sa lakas ng sigaw ni Xander sa kabilang linya. "Where the hell are you, Zeus?!" "Xander, pa
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 53 BIPR
Amber's POV"Umalis ka na, Zeus, parang awa mo na," pakiusap ko. Nang dumating ito kanina ay hindi man lang ako nakaramdam ng tuwa o pananabik. Paano ako matutuwa kung napahiya na ang buong angkan ko sa buong bayan namin? Paano ko magagawang masabik kung galit at hinanakit na ang nararamdaman ng puso ko ngayon. At oo, sinabi niyang nakidnap siya kaya hindi nakarating, pero iyong katotohanan na hindi ito dumating ay sobrang sakit para sa akin. Walang kasing sakit, hindi para sa sarili ko kun'di para sa pamilya ko, lalo na para kay Tatay na siyang pinaka naapektuhan sa lahat. "Zeus, please umalis ka na, umalis ka na lang," pakiusap ko habang walang tigil ang pagtulo ng aking mga luha. Hindi ko siya kayang makita ngayon.Kagaya ko luhaan na rin ito habang nakatingin sa akin. Bakas ang sakit sa mga mata nito. "Baby, wala akong alam sa sinasabi mong paghihiganti. Hindi totoo iyon, walang totoo sa sinabi ni Margaux.""Pero totoong may relasyon kayo, hindi ba? Nakita ko kayong magkasama s
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 54 BIPR
Amber's POVIlang sandaling tanging hagulhol lang namin ni Tatay at ng pamilya ko ang maririnig.Sa nanlalabong mga mata ay kitang-kita ko ang gulat sa mukha ni Zeus. Bahagya pa itong nakanganga habang nanlalaki ang mga mata. Titig na titig ito kay Tatay."Gano'n kadem*nyo ang Nanay mo, ngayon mo sabihin sa akin na hindi ko siya dapat idamay.""Hindi totoo iyan," mahinang sabi ni Zeus."Totoo. Hindi nakarating noon ang anak ko para sumama sa'yo dahil tinangka siyang ipapatay ng ina mong dem*nyo! Tinangka niyang ipap*tay at ipagah*sa ang anak ko.!""Tama na! 'Tay, tama na...tama na.." pakiusap ko. Nanghihina na napaupo na ako sa damuhan dahil sa pagragasa ng mga eksena sa isip ko. Kung paano ako makipaglaban sa mga taong iyon para lang makatakas. Para hindi nila ako magawan ng masama."Dinukot ng mga tauhan ng Nanay mo si Amber habang papunta sa'yo. Pero bago nagyari iyon, pumunta siya rito sa bahay namin para sulsulan ang anak ko ng salapi kapalit mo. Binabayaran niya ang anak ko ng
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 55 BIPR
Zeus Pov "Umalis ka na! Alis..! Wala ka ng aasahan sa pamilyang ito dahil hindi na kita matatanggap para sa anak ko," sigaw ni Tatay Jun sa akin. Tila nanlaki ang ulo ko sa lahat ng sinasabi ni Tatay Jun sa akin ngayon, hindi ko kayang paniwalaan. Hindi ko kayang tanggapin na pinagdaanan iyon ni Amber sa mga panahon na kinamumuhian ko s'ya. At mas lalo kong hindi kayang tanggapin na si Mommy ang may kagagawan ng lahat ng iyon. Titig na titig lang ako sa kanila habang humahagulhol sila sa harapan ko. Walang tigil sa pag-agos ang mga luha ko, hindi ko matanggap ang rebelasyon na iyon. Masy'adong masakit at mabigat. Hindi magagawa ni Mommy iyon, hindi! Sigaw ng isang bahagi ng isip ko. Pero ang peklat sa dibdib ni Amber ang patunay na totoo ang lahat ng iyon. "I'm sorry. Oh God, I'm sorry, baby, hindi ko alam." Walang nagawa si Tatay Jun nang mabilis akong lumapit kay Amber. Mahigpit ko itong niyakap. "I'm sorry, baby. Oh God, I'm so sorry... I'm sorry." Mahigpit ko itong ikinulo
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 56 BIPR
Zeus PovNanatili pa ako nang ilang sandali sa pagkakaupo ko sa sahig bago nagdesisyong tumayo na. Naglakad ako papunta sa emergency room, gusto kong makita si Amber. Kahit matanaw ko lang siya."Zeus, saan ka pupunta?" Rinig kong tanong ni Seth. Hindi ko ito pinansin.Mabagal akong naglakad, pumuwesto ako sa may malapit sa pinto."Zeus, ano ba?!" galit namang sabi ni Xander. Hinila pa nito ang braso ko. "Umuwi na lang muna tayo, okay? Narinig mo naman ang sinabi ng Doktor, hindi ba? Bawal ma-stress si Amber." "Ze, tama si Xan, umuwi na lang muna tayo. Magpalamig ka muna, dude," segunda ni Seth. Nag-angat ako ng ulo, tiningnan ko ang mga ito. Alam kong hindi ko naitago ang sakit sa mga mata ko habang nakatingin sa kanila. "Ze.." sabi ni Xander. "Gusto ko lang makita ang mag-ina ko, kahit matanaw ko lang, Xan, Seth. Mag-ina ko iyon eh, akin iyon at mahal na mahal ko sila..mahal na mahal." Hindi ko na napigilan ang pagpiyok ng boses ko. "Wala namang duda na mahal mo sila, Ze, pero
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 57 BIPR
Zeus Pov "Kuya Ze!" Rinig kong tawag sa akin ni Zseila. Hinabol pala ako nito. "Kuya Ze!" Muling tawag nito sa akin nang hindi ko ito pansinin. "I'm sorry I didn't know.. If you need someone to talk to, I'm just here, Kuya..""I'm going, Zseila.""Tell me, how can I help you, Kuya." "No one can help me, no one can change their mind," sabi ko sa mababang tinig. "Kuya.." bakas ang simpatya sa boses nito.Hindi ako lumingon dahil ayaw kong makita ng kapatid ko na umiiyak ako. Na nasasaktan ako ngayon. Bubuksan ko na sana ang pinto ng kotse ko nang maramdaman kong may humawak sa kanang braso ko."Aalis muna ako, Zseila. I can't stay here any longer. I'm hurt," nanginginig ang boses at mga labi ko. "Hindi ko makikita ang anak ko, Zseila, hindi ko makikita at makakasama ang mag-ina ko. Gusto kong manakit pero sino ang sasaktan ko, si Mommy? Because she ruined my life? Because she ruined my girl's life? Galit na galit ako pero hindi ko nakakalimutan na kahit baliktarin ko ang mundo, she
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 58 BIPR
Amber's PovMatuling lumipas ang mga araw at linggo. Halos hindi ko na namamalayan. Pinilit kong mamuhay nang normal sa kabila ng mga naririnig ko sa paligid ko. Noong unang mga araw ay ayaw ko talagang lumabas ng bahay namin dahil alam kong ako ang pinag-uusapan ng mga tao.Ngunit sa huli, na-realized kong wala naman silang ambag sa buhay ko para magpaapekto pa ako sa kanilang lahat. Isa pa, buntis ako at ayaw ko na lang stress-in ang sarili ko. Aaminin ko na may pagkakataon na gusto kong makita si Zeus, dala siguro ng pagbubuntis ko. Pero sadyang nagmatigas ako, ilang beses din siyang nagpapabalik-balik dito sa bahay ngunit sa tuwina'y hindi ko siya nilalabas o kinakausap man lang. Isa pa, hindi siya makalapit dahil sa tarangkahan pa lang ng bahay namin ay nakaharang na si Tatay. Inaamin kong may nararamdaman pa ako para sa kaniya pero hindi ko na alam kung sapat pa ba iyon para muli ko siyang tanggapin sa buhay ko. Sa buhay naming mag-ina. Pero aaminin kong nami-miss ko siya. Pe
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 59 BIPR
Zeus Pov"Huwag ngayon, Xander. Please? Ang dami ko ng problema huwag mo na munang dagdagan. Hindi ko na nga alam kung ano ang uunahin ko. Hirap na hirap na ako, kaya puwede bang ikaw na muna ang bahala sa problema na iyan." Kahapon kasi ay ibinalita nito sa akin na may isang investor na gustong mag-full out ng share sa kumpanya namin ni Xander. Mabigat ang dibdib na bumalik ako sa sofa at umupo. Ramdam kong sumunod si Xander sa akin. Nagsisikip na ang dibdib ko sa patong-patong na problema. Mahal na mahal ko si Amber pero galit ito sa akin. Ayaw na niya akong makita at walang kasinsakit ang gusto nitong mangyari. Para akong mamamatay sa mga araw at linggong lumilipas na hindi kasama si Amber. Gusto ko siyang makita at makasama pero kahit ang makalapit ay pahirapan ko pang magawa. "Xan, please, I want to be alone," sabi ko. "Tsk! Alone, hindi ka namin puwedeng pabayaan dahil baka mamaya malaman na lang namin na isa ka na palang malamig na bangkay dito sa unit mo." Hindi naman ak
Pinakabagong kabanata
Bakit Ikaw Pa Rin? Finale BIPR
Finale ChapterMonths had passedZeus POVNAKANGITING pinagmasdan ko ang aking asawang si Amber. Tila nawalang parang bula ang pagod ko sa opisina buong maghapon dahil sa tanawing nadatnan ko sa bahay namin. Pinagmamasdan ko lang siya habang dahan-dahang ibinababa sa kuna ang aming anak na panganay, si Zane Anthony. Mula sa puwesto ko ay nakita kong mahimbing nang natutulog ang aming anak. Inayos nito ang pagkakapuwesto ng unan at tinakpan ang bote ng tubig na nasa kuna. Napangiti ako nang masuyong halikan ni Amber ang noo ng aming anak. "I love you, baby Zane." Rinig kong anas nito. Nang hindi na ako nakatiis ay mabilis akong naglakad papunta sa kinaroroonan nito at mahigpit na niyakap sa beywang mula sa kaniyang likuran. Mas lumapad ang mga ngiti ko nang haplusin nito ang braso kong nakapulupot sa katawan nito at kapagkuwa'y dahan-dahang humarap sa akin. "Kanina ka pa?" Tanong nito sa akin. "Hindi naman, baby. Kadarating ko lang," sagot ko rito. "Hmm, kumusta? Napagod ka?" Mal
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 67 BIPR
Zeus's POVOne month later"Bakit ang tagal naman nila?" Aligagang tanong ko sa best man kong si Xander. Kanina pa ako hindi mapakali dahil wala pa si Amber. Kinakabahan ako. Patunay ang pamamawis ng kilikili ko sa sobrang nerbiyos."Ze, kumalma ka nga muna," ani Mommy na nasa kanan ko. "Bakit kasi wala pa sila, 'My," tanong ko. "Hindi pa late ang bride mo, dude! Mas'yado kang atat, mantakin mo ba namang alas tres pa lang ng hapon narito na tayo sa simbaban eh alas kuwatro pa ang kasal ninyo. Hindi siya late, napaaga lang talaga tayo," sabi pa ni Xander."Kinakabahan ako eh," pag-amin ko."Relax, Dude. Amber loves you. Huwag ka ngang praning. Darating si Amber, kasalanan mo rin naman kasi ang aga-aga natin dito kaya feeling mo late na ang asawa mo. Darating iyon, kumalma ka para ka ng suka sa sobrang putla." Tila hindi naman nakabawas ang sinabi nito sa kabang nararamdaman ko. "God, asan ka na ba, baby?" Pinagkiskis ko na ang mga palad kong nanlalamig na kanina pa. "Darating si
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 66 BIPR
Amber's POVMULA sa bintana ng kuwarto ko ay tanaw ko ang mga magulang ko kasama ang mga magulang ni Ze habang nag-iinuman at nagkakantahan. Yes, narito sila kanina pang tanghali. Hindi ko akalain na mamamanhikan si Ze sa akin kasama ang mga magulang nito na labis-labis kong ikinatuwa. Pormal na hiningi ni Ze ang kamay ko sa aking mga magulang. At napagkasunduan namin na isang buwan mula ngayon ang kasal namin ni Ze. Hindi puwedeng bukas na kagaya ng gusto ni Ze dahil kailangan na muna naming kumuha ng mga requirements para sa kasal namin. Na-expire na kasi ang mga kinuha namin noon kaya't panibagong kuha na naman daw. Kaya ko namang maghintay ng isang buwan pa pero si Ze ay atat na atat nang makasal kami. Iginiit pa itong sa Mayor na lang muna bago sa isang buwan ang sa Pari pero ang mga magulang namin ang nasunod na sa simbahan kami ikakasal. Mas naniniwala raw ang mga ito na mas sagrado kung sa dambana ng Panginoon magsusumpaan. Na sinang-ayon ko naman kaagad maliban kay Ze na na
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 65 BIPR
Amber's Pov "Bakit?" malambing na tanong ko kay Zeus nang marinig ko itong suminghot habang nakasubsob sa tiyan ko. Matapos kasi nitong maramdaman ang galaw ni baby sa tiyan ko ay sumubsob na ito roon. "Hey, okay ka lang?" tanong ko habang hinahaplos ang buhok nito. Nag-angat ito ng ulo at nagtama ang mga mata namin. Natatawang pinunasan ko ang mukha nitong basa ng luha. Namumula na rin ang mga mata nito. "Why, hmm?" Masuyo kong hinaplos ang mukha nito. "Para saan ang mga luhang 'to?" "I'm just happy," garalgal na wika nito. "Dahil?" Mataman ako nitong tiningnan. Puno ng pagmamahal ang mga mata nito. "Dahil matutupad na ang pangarap kong magkaroon ng sariling pamilya kasama ka. Isa na lang ang kulang, iyong maging San Diego ang apelyido mo, baby."Matamis ko naman itong nginitian. Inalalayan ko itong makaupo sa kama, sa tabi ko. Nakaluhod pa rin kasi ito sa lapag. "Baby.." "Mas magiging happy ka ba kapag sinabi kong puwede mo na akong pakasalan?" Sandali itong natigilan na
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 64 BIPR
Amber's Pov"Baby, aalis na ako." Mabilis akong napalingon nang marinig ko ang boses ni Zeus mula sa likuran ko."Aalis ka na?" tanong ko. Nakaramdam ako ng awa para rito nang makita ko ang lungkot sa mga mata nito. Alam ko kung bakit, dahil isang buwan na ang nakakalipas mula ng magkabalikan kami pero nananatiling lihim iyon sa mga magulang ko. Alam ng mga kapatid ko ang tungkol doon at suportado nila ako sa desisyon kong tanggapin ulit si Zeus sa buhay ko. "Yes, I have to go, baby." "Okay ka lang?" sa halip ay tanong ko. Hindi ako kumportable sa nakikitang lungkot sa mga mata nito ngayon. Lumapit ako rito at saka tumaas ang kamay ko papunta sa mukha nito at marahang hinaplos iyon. Kitang-kita ko ang pagkamangha sa mga mata nito at saka umiling na para bang sinasabi na huwag kong gawin iyon dahil baka makita kami ni Tatay. "Bakit ang lungkot mo?" tanong ko sa napakalambing na boses. Tila nawalan na ako ng pakialam na baka makita kami ni Tatay. Miss na miss ko na kasi ito at hindi
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 63 BIPR
Amber's Pov"Ate!" Bahagya akong napatalon sa gulat nang biglang may nagsalita mula sa likuran ko. "Ano iyan, ha?" "Bakit ka ba nanggugulat?" inis na tanong ko kay Aldrin. Hinarap ko ito at nakita kong ngising-ngisi ang mukha nito habang nakatingin sa tapperware na hawak ko. Pasimple kasi akong kumukuha ng nilutong tinola ni Nanay para ibigay kay Zeus. May sakit pa rin kasi ito nang iwanan ko kanina at gusto ko siyang pakainin ng may sabaw. Tamang-tama dahil may tinola si Nanay pag-uwi ko galing sa bahay niya. "Oy, si Ate, nag-aalaga ng may sakit? Kumusta naman ba? Gumaling naman ba o lalong uminit?" tudyo nito. "Huwag kang maingay baka may makarinig sa'yo!" sikmat ko rito. Tumawa lang naman ito. "Nalagyan na ba ng buntot iyang anak n'yo?" tumatawang sabi pa nito. "Anong buntot? Tao ang anak ko hindi kung ano.""Oh, sige baguhin natin, nalagyan n'yo na ba ng ngipin iyang anak n'yo? Naks, ibang klase din iyang si San Diego eh. Paawa talaga ang gago, ito namang Ate ko marupok ng
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 62 BIPR
Amber's PovNAALIMPUNGATAN ako nang maramdaman ko na may masusuyong haplos sa hanggang balikat kong buhok.Nagmulat ako ng mga mata at saka nagtaas ng tingin. "Z-Zeus!" gulat na bulalas ko.Nagtaka ako nang ito ang mamulatan ko ngunit agad ko ring naalala kung bakit ako narito sa tabi nito."G-Gising k-ka na pala," nauutal kong sabi. Tinangka kong bumangon para makaalis sa pagkakadapa sa katawan nito. Doon na pala ako nakatulog sa ibabaw nito dahil nanginginig ito sa ginaw kagabi. Kagabi ko na-realized na hindi ko pala ito kayang pabayaan na makita sa gano'ng sitwasyon. "Baby..." bulong nito at lalong humigpit ang yakap sa akin. "I miss you." "Bitiwan mo ako," kulang sa diin na utos ko."No! Please, no!" Humigpit lang lalo ang yakap ng mga braso nito sa beywang ko. "Giniginaw pa ako, Baby, please? I need you," pakiusap nito."Z-Zeus, ano ba?" natatarantang sabi ko nang halikan nito ang noo ko. "Pakawalan mo na ako, ano ba?" "Ayaw ko. Dito ka lang, baby. Kailangan ko pa ang init ng
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 61 BIPR
Amber's PovMagaan ang dibdib na ibaba ko ang cellphone ko sa ibabaw ng kama ko kung saan ako nakaupo. Matutulog na sana ako kanina nang tumawag si Ma'am Jacky. Hindi ko maiwasang mapangiti nang maalala ko ang naging pag-uusap namin ni Ma'am Jacky. Yes, si Ma'am Jacky. Simula kasi ng pumunta siya rito sa bahay ay hindi siya tumigil sa kakatawag sa akin para mangumusta. Para kumustahin ang lagay namin ni baby. Paulit-ulit nitong sinasabi na huwag kong iisipin na ginagawa nito iyon dahil utos ni Zeus. Nilinaw nitong walang kinalaman si Zeus sa ginagawa nito, iginigiit nitong gusto niyang gawin iyon para sa aming mag-ina at gusto niya talagang bumawi.Sa paglipas ng mga araw ay tuluyang naantig ang puso ko kaya't ngayon nga ay tuluyan ko ng ibinigay ang kapatawaran na hinihiling nito sa akin.Aaminin kong sobrang gaan ng pakiramdam ko ngayon. Parang nawala iyong bigat sa dibdib ko na araw-araw kong dala-dala sa loob ng mahigit apat na taon.Sumandal ako sa headboard ng kama ko at saka in
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 60 BIPR
Amber's Pov"Hingang malalim," paalala ni Ate Alma habang nakaalalay sa akin.Sumunod naman ako rito. Muli akong nagpakawala ng buntong-hininga bago tumuloy sa aming kubo. Mabagal akong naglakad. Muling nanginig ang mga kamay ko nang makita ko si Ma'am Jacky. Pinigilan ko ang sarili kong huwag maiyak nang magtama ang mga mata namin. Mabilis itong tumayo nang makita ako. Mababanaag sa mga mata nito ang samot-saring emosyon habang mabagal na humakbang pasalubong sa akin. Huminto ito ilang hakbang mula sa kinatatayuan ko. "Amber, Hija.." nanginginig na sabi nito sa mahinang boses. "Amber, pumasok ka sa loob!" Nabigla ako nang lumapit si Tatay at hawakan ako sa braso. "Pumasok ka sa loob!" utos nito. "Jun, pabayaan mo siya," awat ni Nanay rito. "Margi--" "Pabayaan mo si Amber, nag-usap na tayo, hindi ba?" putol ni Nanay sa sasabihin ni Tatay. Isang mabigat na buntong-hininga naman ang pinakawalan ni Tatay bago tumingin sa akin nang mataman. "Tatay..""Nasa loob lang kami ng bahay
