Mag-log inShare
Chapter 12 BIPR
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56
Kaugnay na kabanata
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 13 BIPR
ZEUS POV "You look like you're waiting for someone," sabi ni Xander sa tabi ko. Kababata ko ito, bale apat sila na itinuturin kong best friend, si Seth, David, Jeff, at ito. "Are you waiting for someone?" muling tanong nito. "Paano mo naman nasabi?" "Dude, kanina ka pa nakatingin sa entrance. Kanina pa kita niyaya na kumain at uminom pero parang wala kang naririnig, nasa entrance ang atensyon mo mula pa kanina." "Tssk!" paiwas na sabi ko. "Sino ba'ng hinihintay mo, Dude?" Umiling lang naman ako at saka minsan pang tumingin sa entrance. Nagulat pa ako nang malakas ako nitong batukan. "What was that for?" angil ko. Ngumisi lang naman ito sa akin. "Para magising ka! Para kang gago kanina pa, parang mababali na ang leeg mo sa kakatingin sa entrance eh. Sino ba kasing hinihintay mo rito?""Wala nga!" "Gago! Hindi ako bulag, ano? Sino nga?" pangungulit pa nito. Sa halip na patulan ang pangungulit nito ay tinalikuran ko na lang ito at pumasok na sa loob. Mukhang hindi na yata da
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 14 BIPR
ZEUS POV "Where's my secretary?!"Papasok pa lang ako sa opisina ko nang makasalubong ko si Agnes, ang malapit na kaibigan ni Amber dito sa kumpanya ko."Good morning po, Sir Zeus," sa halip ay sagot nito."Where's my secretary? Did you see her?""H-Hindi pa po, Sir. Kanina ko pa po siya inaabangan sa entrance pero hindi pa po siya dumarating," sabi nito.Lalo namang uminit ang bungo ko dahil ang aga-aga tapos wala pa pala ang babaeng iyon. Kagabi pa ako gigil na gigil kay Amber pero mukhang balak ako nitong taguan."Tinawagan mo ba siya?" tanong ko.Umiling lang naman ito bilang sagot sa akin. "Are you sure?""Y-Yes po, tatawagan ko pa lang po sana kapag nasa opisina na ako," sagot ni Agnes sa akin.Mukhang natatakot na ito sa akin dahil talagang galit na galit na naman ako."Call her, now.""P-Po?""I said, call her now, Miss Agnes," sagot ko.Tila aligaga namang kinuha nito ang cell phone sa bag at nag-dial.Nakatatlong ring pa muna iyon bago may sumagot."Hello! Ambs, nasaan ka n
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 15 BIPR
AMBER POV "MISS AGUSTIN, pinapasabi po ni Mr. San Diego na umuwi na raw po muna kayo."Nag-angat ako ng mukha mula sa pagkakayupyop ko sa mga tuhod ko. Kanina pa ako tumigil sa kakaiyak pero wala akong lakas para simulan ang trabaho ko.Hanggang ngayon nanginginig pa rin ako at nasasaktan dahil wala man lang pakialam si Zeus kahit nalaman nito ang nangyari sa akin.Masakit para sa akin na wala na talaga itong pakialam sa akin. Matapos ko kasi itong palayuin sa akin kanina ay iniwan ako nito sa opisina na mag-isa at hanggang ngayon ay hindi pa rin ito bumabalik."Pinapauwi na po kayo ni Mr. San Diego. Nasa labas na po ang kotse na maghahatid sa inyo pauwi," anang babae."Hindi na po kailangan, kaya ko na pong umuwi na mag-isa," sagot ko. Dahan-dahan akong tumayo at saka kinuha ang bag ko.Inalalayan ako nitong makalabas ng opisina."Ayos lang po kayo, Ma'am?" may pag-aalalang tanong ng babae habang hawak ang siko ko."Medyo nanginginig lang po ang tuhod ko, pero ayos lang po ako, sala
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 16 BIPR
AMBER POV DALAWANG araw akong hindi pumasok pagkatapos ng insidente na iyon. At walang kaalam-alam ang pamilya ko tungkol sa bagay na iyon at wala na akong balak pang sabihin. Mag-aalala lang sila at iyon ang iniiwasan kong mangyari. Baka bigla pa akong pauwiin ng mga magulang ko kapag nagkataon.Papasok pa lang ako sa ZSD Tower nang makita ko si Agnes. Kahit magkahiwalay na kami nito ng opisina ay nanatili ang friendship na nabuo sa pagitan namin.At alam ko rin na gusto na nitong magtanong tungkol sa ginagawang pagtrato sa akin ni Sir Zeus. Pero alam ko na naiintindihan nito kung bakit hindi ko pa rin magawang sabihin o ikuwento rito ang totoo.Hangga't maaari kasi ay gusto ko na lang na itago ang tunay na kaugnayan ko noon kay Zeus.Iniiwasan ko na lalo itong magalit kapag nalaman na sinabi ko sa iba ang nakaraan namin. At isa pa, nakaraan naman na iyon eh.Naglakad ako papalapit kay Agnes. "Hey, okay ka na?" ngiting bungad nito sa akin. Feeling sosyal na beneso ako nito. "Okay
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 17 BIPR
AMBER POV SIMULA nang araw na iyon na makita ko ang aking litrato na binaboy ni Zeus ay umiwas na ako rito. Kung hindi naman tungkol sa trabaho ay hindi na ako lumalapit dito. Kahit ang tangkain na ungkatin ang nakaraan ay sinubukan ko na ring kalimutan na lang. Hindi ko na inalam kung saan ito nanggagaling sa mga paratang nito sa akin na mukha akong pera.. Tulad ng sabi niya, Boss ko siya at Secretary lang ako. Tulad ngayon, pagbukas ng elevator ay saktong nakaabang ito sa labas para siguro sumakay. Mabilis akong nag-iwas ng tingin nang makita ko itong nakatingin sa akin. Kahit nang makalabas na ako ng elevator ay hindi pa rin ito humakbang papasok. Nakatingin lang ito sa akin. "Good morning po, Sir," bati ko at yumukod pa ako sa harap nito. Nakakahiya naman eh, may tukmol sa harap ko baka sabihin hindi ako marunong rumispeto sa tukmol. "Good mo--" "Baby Ze!" Hindi natapos ni Zeus ang pagbating gagawin sana sa akin dahil sa pagsulpot ng isang babaeng parang parot sa sobra
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 18 BIPR
ZEUS POV "ANONG MAYRO'N at nagyaya kang mag-inom?" tanong ko kay Xander. Ngumisi lang naman ang gago."Masama na bang yayain kang uminom? Lagi naman natin itong ginagawa, ah.""Kilala kita Xander, palaging ako ang nagyayaya sa 'yo kaya palaisipan sa akin na nagyaya ka ngayon," sagot ko.Humalakhak naman ito. "Kilalang-kilala mo talaga ako, ha.""Of course! Bata pa lang tayo kilala na kita. At alam ko kapag gusto mo lang makatsismis.""Whoa!""Anong gusto mong malaman?" tanong ko.Mas'yado ko itong kilala kaya may hinala na ako sa bigla nitong pagyayaya sa akin."Totoong girlfriend mo ba talaga ang Amanda na iyon o palabas lang?""What?" gulat na tanong ko."Come on, Ze. Tell me, she's not your real girlfriend, right?""I don't know what are you talking about.""Of course, you know what I'm talking about." Hindi naman ako kumibo sa sinabi nito. "Palabas mo lang ang lahat, hindi ba?" "Bakit ko naman gagawin iyon?" balik tanong ko. "Dahil gusto mong saktan si Amber?" "Tsk! Wala akong
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 19 BIPR
AMBER POVILANG ARAW PA ANG lumipas at naging napakahirap para sa akin ang magtrabaho kasama ang lalaking kinamumuhian ako sa hindi ko malamang dahilan. Gayunpaman ay pinilit kong gawin ng maayos ang trabaho ko.Sa paglipas kasi ng mga araw ay nakakasanayan ko na kung paano ako itrato ni Zeus. Malayo man iyon sa dating pakikitungo nito sa akin at least nababawasan na ang pamamahiya nito sa akin. At dinarasal ko na sana maging tuloy-tuloy na.Umaasa pa rin kasi ako na balang araw rerespetuhin niya ako bilang isang tao.______"Sabay ka na sa akin, Ambs."Nag-angat ako ng tingin mula sa pag-aayos ng high heels ko nang magsalita si Agnes sa tabi ko. "Anong nangyari sa stocking mo, bakit puro putik?" tanong nito. "Naglalakad ako kanina kaso ayon may dumaang humahagibis na sasakyan kaya tumalsik sa akin iyong tubig sa kalsada," sagot ko bago tumayo na at nagsimulang naglakad. Sumunod naman sa akin si Agnes at magkaagapay kaming naglakad papunta sa elevator. Tila naman pinaglalaruan ako
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 20 BIPR
AMBER POV KINABUKASAN NAGISING pa rin ako ng maaga kahit puyat ako sa nakaraang gabi. Hindi kasi ako makatulog dahil iniisip ko kung ano ang magiging desisyon ni Sir Zeus. Kay Sir Zeus nakasalalay ang lahat. Ang buhay ni Nanay at ang katinuan ni Tatay. Dahil alam kong hindi kakayanin ni Tatay na mawala si Nanay. Maging kaming magkakapatid ay hindi rin kakayanin iyon. Matapos kong mag-ayos ay umalis na ako patungong opisina. Pero tulad ng inaasahan ko ay wala si Sir Zeus doon. Kaya naman lumung-lumo ako ng mga oras na iyon. Gusto ko na lang umiyak sa tindi ng stress pero kailangan kong tatagan ang loob ko. Hanggang sa dumating ang tanghali pero walang Zeus na nagpakita sa akin. Hindi ko alam kung nananadya ba ito o ano, dahil wala naman itong meeting sa labas ng araw na iyon. Nawalan na ako ng pag-asa kaya impit na iyak na lang ang nagawa ko ng mga oras na iyon. Kailangan ko na kasi ang sagot ni Zeus. Kailangang-kailangan ko na. Hanggang makatanggap ako ng tawag mula sa Boss ko.
Pinakabagong kabanata
Bakit Ikaw Pa Rin? Finale BIPR
Finale ChapterMonths had passedZeus POVNAKANGITING pinagmasdan ko ang aking asawang si Amber. Tila nawalang parang bula ang pagod ko sa opisina buong maghapon dahil sa tanawing nadatnan ko sa bahay namin. Pinagmamasdan ko lang siya habang dahan-dahang ibinababa sa kuna ang aming anak na panganay, si Zane Anthony. Mula sa puwesto ko ay nakita kong mahimbing nang natutulog ang aming anak. Inayos nito ang pagkakapuwesto ng unan at tinakpan ang bote ng tubig na nasa kuna. Napangiti ako nang masuyong halikan ni Amber ang noo ng aming anak. "I love you, baby Zane." Rinig kong anas nito. Nang hindi na ako nakatiis ay mabilis akong naglakad papunta sa kinaroroonan nito at mahigpit na niyakap sa beywang mula sa kaniyang likuran. Mas lumapad ang mga ngiti ko nang haplusin nito ang braso kong nakapulupot sa katawan nito at kapagkuwa'y dahan-dahang humarap sa akin. "Kanina ka pa?" Tanong nito sa akin. "Hindi naman, baby. Kadarating ko lang," sagot ko rito. "Hmm, kumusta? Napagod ka?" Mal
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 67 BIPR
Zeus's POVOne month later"Bakit ang tagal naman nila?" Aligagang tanong ko sa best man kong si Xander. Kanina pa ako hindi mapakali dahil wala pa si Amber. Kinakabahan ako. Patunay ang pamamawis ng kilikili ko sa sobrang nerbiyos."Ze, kumalma ka nga muna," ani Mommy na nasa kanan ko. "Bakit kasi wala pa sila, 'My," tanong ko. "Hindi pa late ang bride mo, dude! Mas'yado kang atat, mantakin mo ba namang alas tres pa lang ng hapon narito na tayo sa simbaban eh alas kuwatro pa ang kasal ninyo. Hindi siya late, napaaga lang talaga tayo," sabi pa ni Xander."Kinakabahan ako eh," pag-amin ko."Relax, Dude. Amber loves you. Huwag ka ngang praning. Darating si Amber, kasalanan mo rin naman kasi ang aga-aga natin dito kaya feeling mo late na ang asawa mo. Darating iyon, kumalma ka para ka ng suka sa sobrang putla." Tila hindi naman nakabawas ang sinabi nito sa kabang nararamdaman ko. "God, asan ka na ba, baby?" Pinagkiskis ko na ang mga palad kong nanlalamig na kanina pa. "Darating si
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 66 BIPR
Amber's POVMULA sa bintana ng kuwarto ko ay tanaw ko ang mga magulang ko kasama ang mga magulang ni Ze habang nag-iinuman at nagkakantahan. Yes, narito sila kanina pang tanghali. Hindi ko akalain na mamamanhikan si Ze sa akin kasama ang mga magulang nito na labis-labis kong ikinatuwa. Pormal na hiningi ni Ze ang kamay ko sa aking mga magulang. At napagkasunduan namin na isang buwan mula ngayon ang kasal namin ni Ze. Hindi puwedeng bukas na kagaya ng gusto ni Ze dahil kailangan na muna naming kumuha ng mga requirements para sa kasal namin. Na-expire na kasi ang mga kinuha namin noon kaya't panibagong kuha na naman daw. Kaya ko namang maghintay ng isang buwan pa pero si Ze ay atat na atat nang makasal kami. Iginiit pa itong sa Mayor na lang muna bago sa isang buwan ang sa Pari pero ang mga magulang namin ang nasunod na sa simbahan kami ikakasal. Mas naniniwala raw ang mga ito na mas sagrado kung sa dambana ng Panginoon magsusumpaan. Na sinang-ayon ko naman kaagad maliban kay Ze na na
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 65 BIPR
Amber's Pov "Bakit?" malambing na tanong ko kay Zeus nang marinig ko itong suminghot habang nakasubsob sa tiyan ko. Matapos kasi nitong maramdaman ang galaw ni baby sa tiyan ko ay sumubsob na ito roon. "Hey, okay ka lang?" tanong ko habang hinahaplos ang buhok nito. Nag-angat ito ng ulo at nagtama ang mga mata namin. Natatawang pinunasan ko ang mukha nitong basa ng luha. Namumula na rin ang mga mata nito. "Why, hmm?" Masuyo kong hinaplos ang mukha nito. "Para saan ang mga luhang 'to?" "I'm just happy," garalgal na wika nito. "Dahil?" Mataman ako nitong tiningnan. Puno ng pagmamahal ang mga mata nito. "Dahil matutupad na ang pangarap kong magkaroon ng sariling pamilya kasama ka. Isa na lang ang kulang, iyong maging San Diego ang apelyido mo, baby."Matamis ko naman itong nginitian. Inalalayan ko itong makaupo sa kama, sa tabi ko. Nakaluhod pa rin kasi ito sa lapag. "Baby.." "Mas magiging happy ka ba kapag sinabi kong puwede mo na akong pakasalan?" Sandali itong natigilan na
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 64 BIPR
Amber's Pov"Baby, aalis na ako." Mabilis akong napalingon nang marinig ko ang boses ni Zeus mula sa likuran ko."Aalis ka na?" tanong ko. Nakaramdam ako ng awa para rito nang makita ko ang lungkot sa mga mata nito. Alam ko kung bakit, dahil isang buwan na ang nakakalipas mula ng magkabalikan kami pero nananatiling lihim iyon sa mga magulang ko. Alam ng mga kapatid ko ang tungkol doon at suportado nila ako sa desisyon kong tanggapin ulit si Zeus sa buhay ko. "Yes, I have to go, baby." "Okay ka lang?" sa halip ay tanong ko. Hindi ako kumportable sa nakikitang lungkot sa mga mata nito ngayon. Lumapit ako rito at saka tumaas ang kamay ko papunta sa mukha nito at marahang hinaplos iyon. Kitang-kita ko ang pagkamangha sa mga mata nito at saka umiling na para bang sinasabi na huwag kong gawin iyon dahil baka makita kami ni Tatay. "Bakit ang lungkot mo?" tanong ko sa napakalambing na boses. Tila nawalan na ako ng pakialam na baka makita kami ni Tatay. Miss na miss ko na kasi ito at hindi
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 63 BIPR
Amber's Pov"Ate!" Bahagya akong napatalon sa gulat nang biglang may nagsalita mula sa likuran ko. "Ano iyan, ha?" "Bakit ka ba nanggugulat?" inis na tanong ko kay Aldrin. Hinarap ko ito at nakita kong ngising-ngisi ang mukha nito habang nakatingin sa tapperware na hawak ko. Pasimple kasi akong kumukuha ng nilutong tinola ni Nanay para ibigay kay Zeus. May sakit pa rin kasi ito nang iwanan ko kanina at gusto ko siyang pakainin ng may sabaw. Tamang-tama dahil may tinola si Nanay pag-uwi ko galing sa bahay niya. "Oy, si Ate, nag-aalaga ng may sakit? Kumusta naman ba? Gumaling naman ba o lalong uminit?" tudyo nito. "Huwag kang maingay baka may makarinig sa'yo!" sikmat ko rito. Tumawa lang naman ito. "Nalagyan na ba ng buntot iyang anak n'yo?" tumatawang sabi pa nito. "Anong buntot? Tao ang anak ko hindi kung ano.""Oh, sige baguhin natin, nalagyan n'yo na ba ng ngipin iyang anak n'yo? Naks, ibang klase din iyang si San Diego eh. Paawa talaga ang gago, ito namang Ate ko marupok ng
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 62 BIPR
Amber's PovNAALIMPUNGATAN ako nang maramdaman ko na may masusuyong haplos sa hanggang balikat kong buhok.Nagmulat ako ng mga mata at saka nagtaas ng tingin. "Z-Zeus!" gulat na bulalas ko.Nagtaka ako nang ito ang mamulatan ko ngunit agad ko ring naalala kung bakit ako narito sa tabi nito."G-Gising k-ka na pala," nauutal kong sabi. Tinangka kong bumangon para makaalis sa pagkakadapa sa katawan nito. Doon na pala ako nakatulog sa ibabaw nito dahil nanginginig ito sa ginaw kagabi. Kagabi ko na-realized na hindi ko pala ito kayang pabayaan na makita sa gano'ng sitwasyon. "Baby..." bulong nito at lalong humigpit ang yakap sa akin. "I miss you." "Bitiwan mo ako," kulang sa diin na utos ko."No! Please, no!" Humigpit lang lalo ang yakap ng mga braso nito sa beywang ko. "Giniginaw pa ako, Baby, please? I need you," pakiusap nito."Z-Zeus, ano ba?" natatarantang sabi ko nang halikan nito ang noo ko. "Pakawalan mo na ako, ano ba?" "Ayaw ko. Dito ka lang, baby. Kailangan ko pa ang init ng
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 61 BIPR
Amber's PovMagaan ang dibdib na ibaba ko ang cellphone ko sa ibabaw ng kama ko kung saan ako nakaupo. Matutulog na sana ako kanina nang tumawag si Ma'am Jacky. Hindi ko maiwasang mapangiti nang maalala ko ang naging pag-uusap namin ni Ma'am Jacky. Yes, si Ma'am Jacky. Simula kasi ng pumunta siya rito sa bahay ay hindi siya tumigil sa kakatawag sa akin para mangumusta. Para kumustahin ang lagay namin ni baby. Paulit-ulit nitong sinasabi na huwag kong iisipin na ginagawa nito iyon dahil utos ni Zeus. Nilinaw nitong walang kinalaman si Zeus sa ginagawa nito, iginigiit nitong gusto niyang gawin iyon para sa aming mag-ina at gusto niya talagang bumawi.Sa paglipas ng mga araw ay tuluyang naantig ang puso ko kaya't ngayon nga ay tuluyan ko ng ibinigay ang kapatawaran na hinihiling nito sa akin.Aaminin kong sobrang gaan ng pakiramdam ko ngayon. Parang nawala iyong bigat sa dibdib ko na araw-araw kong dala-dala sa loob ng mahigit apat na taon.Sumandal ako sa headboard ng kama ko at saka in
Bakit Ikaw Pa Rin? Chapter 60 BIPR
Amber's Pov"Hingang malalim," paalala ni Ate Alma habang nakaalalay sa akin.Sumunod naman ako rito. Muli akong nagpakawala ng buntong-hininga bago tumuloy sa aming kubo. Mabagal akong naglakad. Muling nanginig ang mga kamay ko nang makita ko si Ma'am Jacky. Pinigilan ko ang sarili kong huwag maiyak nang magtama ang mga mata namin. Mabilis itong tumayo nang makita ako. Mababanaag sa mga mata nito ang samot-saring emosyon habang mabagal na humakbang pasalubong sa akin. Huminto ito ilang hakbang mula sa kinatatayuan ko. "Amber, Hija.." nanginginig na sabi nito sa mahinang boses. "Amber, pumasok ka sa loob!" Nabigla ako nang lumapit si Tatay at hawakan ako sa braso. "Pumasok ka sa loob!" utos nito. "Jun, pabayaan mo siya," awat ni Nanay rito. "Margi--" "Pabayaan mo si Amber, nag-usap na tayo, hindi ba?" putol ni Nanay sa sasabihin ni Tatay. Isang mabigat na buntong-hininga naman ang pinakawalan ni Tatay bago tumingin sa akin nang mataman. "Tatay..""Nasa loob lang kami ng bahay
