"Hello LJ?!" sigaw na bungad ni Tim sa kabilang linya.
"Hello Tim!?" sagot ko dahil hindi ko siya maintindihan.
"Nasan ka na?" pasigaw niyang tanong dahil maingay sa lugar na kinaruroonan niya.
"On the way na ako!"
"Sige! Hihintayin ka na lang namin dito!"
"Sige! Malapit na din naman ako!" saka ko pinatay ang tawag.
Kasalukuyan kong binabagtas ang daan papuntang LY CLUB sakay ng taxi. Nagsecelebrate ngayon si Tim sa promotion na nakuha n'ya as one of head of our department. Classmate ko si Tim Moreno noong college ako sa kursong Tourism and at the same time, we're bestfriend since college.
I'm currently working at Ylanan Hotel and Resort. In my job, we are called as the face of YHR. Where, our job is to offer the best accommodation that YHR have, to reach the satisfaction of our guests.
Wala akong plano na um-attend sa imbitasyon ni Tim, dahil madami kako akong gagawin. Pero ang luko, nangonsensya at sinabing friendship over na daw kami kung hindi ako pupunta. Magugunaw ang mundo, pero hindi ang pagkakaibigan namin ni Tim. He is not just a best friend, he also a brother to me.
Nang marating ko ang LY CLUB, nagbayad ako kay manong saka bumaba ng taxi. Sandali kong tinitigan ang nakasulat na pangalan ng club. Hindi maipagkakailang mga may sinabi sa buhay ang pumupunta dito.
Dalawang beses pa lang akong nakakapunta sa ganitong klaseng lugar. Unlike Tim, kahit yata magwalwal gabi-gabi sa lugar na ganito ay walang problema. May sinasabi naman kasi s'ya sa buhay, 'di tulad ko. Isang kahig, isang tuka ang motto sa buhay. Bukod sa hindi ko afford ang ganito, well, not totally like that.. hindi ako party goer tulad ng mga taong nasa loob ng gusaling ito at nagpapakasaya.
Pagkapasok ko sa loob, sumalubong sakin ang maingay, magulo at madilim na paligid. Lahat ay nagkakasiyahan na para bang sa ganitong uri ng paligid, mahahanap ang solusyon sa malungkot nilang mundo.
Palinga-linga kong hinahanap kung saan ang table nina Tim. Dahil sa madilim ang lugar, medyo nahihirapan akong hanapin kung saan sila nakapwesto. Pilit kung isinisiksik ang sarili sa dagat ng nagkakagulong mga tao.
'Kaya hindi ko gusto ang mga ganitong lugar e! Nasaan na ba kasi si Tim?' Reklamo ko sa sarili. Kinuha ko ang cellphone ko sa bulsa ng jeans kong suot at tinawagan si Tim.
"Hello?! Tim nandito na ako! Nasaan ang table niyo?" mas malakas at pasigaw kong tanong dahil sa lakas ng tutog hindi kami halos magkaintindihan. Todo iwas naman ako sa nakakasalubong ko na tila nababalot na ng espirito ng alak.
"Nandito kami sa left side, sa may bar" turan ni Tim.
"Okay!" saka ko pinutol ang tawag. Naglakad na ako papunta sa nasabing bar nang biglang may nabunggo akong isang lalaki.
"Pasensya Sir. Sorry!" agaran kong paghingi ng sorry.
"Tumabi ka nga Miss! You are blocking my way!" sabi ng isang lalaking brusko ang pangangatawan.
"Pasensya na po ulit" ulit kong sabi saka nagpatuloy papunta kay Tim.
"LJ dito!" sigaw sa akin ni Louie. Kasamahan namin sa trabaho.
"Akala ko hindi ka talaga pupunta e." sabi ni Aldrin. Kasamahan namin sa hotel, pero sa iba siyang department.
"Wala naman talaga akong balak pumunta e. Kung hindi lang nangonsensya iyong iba diyan!" paparinig ko kay Tim.
"Hahaha!!! Kahit hindi ko sabihing friendship over tayo, alam kong pupunta ka pa din." sigurado niyang sagot.
"Wushoo!!! Lakas ng tiwala sa sarili ahh? Hahaha!!!" biro ni Normiline.
"O siya! Shot ka na. Just enjoy the night and lets break the dance floor!! Wooooohhh!!!" sigaw ni Louie na mukhang may tama na saka tinaas ang bote ng beer.
Tatawa-tawa kaming umiinom. Minsan ay napapahead bang pa ako dahil nakakaingganyong sumabay sa tugtuging lumulukob sa buong lugar.
Nagtuloy-tuloy ang shot naming apat hanggang sa maramdaman ko ang epekto ng alak na iniinom ko. Isang shot, dalawa, hanggang nasundan pa ng marami at nararamdaman kong umiinit na ang katawan ko.
"Let's dance guys!" pag-aaya ni Normiline. Samantalang may kung anong init ang nabubuhay sa katawan ko. Parang gusto kong sumayaw hanggang sa mamawis ang katawan ko at mailabas ang init na nararamdaman. Nakainom na din naman ako dati. Pero bakit parang iba ang dating ng epekto ng alak na ininom ko ngayon?
Gano'n pa man, nagpatiuna akong maglakad patungo sa dance floor. Masayang nagtatawanan kaming apat at nakikisabay sa indak ng karamihan. Ramdam ko ang pagkahilo at ang unti-onting pagliyab ng init na nasa loob ko. Alam kong lasing na ako. Bukod kasi sa init sa katawan ko, e sumasayaw na ako ng isang sexy dance kasabay ng isang nakapang-aakit na tugtog.
'Oh my shit! I'm really drunk!'
Patuloy lang ako sa pag-indak nang maramdamn kong parang babaliktad ang aking sikmura. Mabilis kong nilisan ang gitna ng dance floor at nagtungo ng comfort room. Doo'y inilabas ko ang lahat ng nakain kong pulutan. Hanggang sa mapait na tubig na lang ang isinusuka ko. Boysit!
Hindi ko gawain ang uminom ng sobra. Kung hindi ko lang nalaman ang panluluko ng lalaking iyon, 'di sana'y hindi ako uminom ngayon! Sabagay, mas mabuti na ring nalaman kong ginagago ako ng Romnick na iyon, kesa sa patuloy akong nagdadala ng batong ipopokpok sa sariling ulo.
Ang walang hiyang iyon! Sa dami ng ipagpapalit sa akin! Isang matanda pa! Nakakadiri siya! Palibhasa'y hindi ko sinusunod ang bawat gusto niya, kaya sa isang matandang mayaman niya hinanap! Huh! Mas matatanggap ko pang, sa isang kaedaran ko niya ako ipinagpalit. Pero ang mas matanda pa sa akin ng halos apat ang bilang sa edad ko! Iyon ang hindi ko masikmura!
Mamatay na siya! Huwag ko lang makita-kita ang mukha ng manlulukong iyon! Naku! Sasamain talaga siya sa akin!
Humahapdi na ang sikmura ko sa kasusuka ng mapait at hindi malamang lasa ng likido!
'Aaaaaahhhhh!!!! I hate this! I hate you!!'
Hindi lang ang alak na ininom ko ang lumalabas sa bibig ko... Pati luha sa mga mata ko ay nakisabay pa! Bakit kasi nagpakatanga ako sa lalaking iyon! All this time! Lahat ng kabaitan at sweetness na ipinapakita niya, iyon pala lahat ay puro kasinungalingan lamang! Humanda siya. Dahil isasampal ko sa kaniya kung ano ang sinayang niya! Akala niya siguro ay mangangahas akong magmakaawa na huwag niyang iwan! P'wes! Hindi ako ganoon ka desparada para lang sa isang walang kwentang katulad niya!
Kahit hihilo ay pinilit kong inayos ang sarili. Nakuha ko pang mag-ayos kahit lalong sumisiklab ang init na bumabalot sa katawan ko. Parang pakiramdam ko'y isinasalang ako sa isang kumukulong tubig.
I need a cold shower.. No! Not that! I 'want' someone to... No! No!
Ano ba itong kahalayang iniisip ko? Epekto pa ba ito ng alak? Kasi parang ibang tao ako sa hinihiling ng sarili kong katawan.
I can't take this anymore!
Nang marating ko muli ang dance floor ay walang pakundangan akong nakipagsayaw ng isang mahalay na indak sa hindi kilalang lalaki. Agad naman itong nagpaunlak at mukhang alam nito ang nais kong mangyari. Halos wala ng espasyo ang namamagitan sa aming dalawa dahil iisa na lang ang katawan namin na sumasabay sa ritmong kumakalat sa silid.
"Lets continue this somewhere" nang-aakit na bumulong ito sa may tainga ko.
Tanging ungol lang ang lumabas sa labi ko. Hinagod niya ng kamay ang makurba kong bewang. Bagama't isang off shoulder na light pink na blouse ang suot ko n tinernuhan ng jeans, makikita pa din ang magandang hubog nito.
Nawala na sa isip ko ang mga sumunod na nangyari, dahil kahit ang sariling katinuan ay nilisan ang aking katawan. Ang tanging alam ko na lang, wala na ako sa aking sarili at nababalot ng kakaibang pakiramdam.
Nagising ako sa kakaibang pakiramdam ng sikmura ko. Agad akong tumakbo sa comfort room para mailabas ito. Isinubsob ko ang sariling mukha sa bowl upang sumuka. Nang matapos, damang-dama ko ang pagkirot ng sakit sa aking ulo. Pati ang paningin ko ay umiikot. I hate hangover!Tanging ilaw lang na nanggagaling sa lampshade ang tanglaw ng buong kwarto, kakapa-kapa akong naglakad pabalik ng silid. Lampshade? Kelan pa ako nagkaroon ng lampshade sa kwarto? Then realization hits me! 'Oh no!'Literal na nanlaki ang aking mga mata ng mapag-alamang wala ako sa sariling kwarto at walang kahit na anong saplot na nakabalot sa katawan ko. At sa pagkakatayo kong iyo'y ramdam ko ang masakit at paghapdi ng maselang bahagi ng aking katawan! Napatakip ako ng kanang kamay sa aking bibig at naiiyak sa posibleng nangyari. Posible?! Heto na nga ang ebidensya! Ang mismong katawan ko na walang kahit anong saplot ang ebidensya!'Ano bang katangaha
Narating ko ang hotel na pinagtatrabahuhan ko ng mas maaga kesa sa nakasanayan kong oras. Sa bawat hakbang na ginagawa ko, pakiramdam ko'y nasa akin ang mga mata ng mga kasamahan ko sa trabaho. Halos hindi ko magawang lumingon dahil ayukong masalubong ang mga tingin nila.'Kung hindi ka ba naman gaga at hindi nagpakalasing.. e 'di sana hindi ka praning ngayon!'Nang marating ko ang locker room para sa mga staff ng hotel, ay agad kong inayos ang sarili. Ilang minuto pa ang hihintayin ko at magsisimula na ang oras ko sa trabaho. Abala pa din ako ng biglang sumulpot sa aking likuran ang kaibigan kong si Tim."Hoy babae! Saan ka nanggaling kagabi ha? At bigla ka na lang nawala ng walang paalam?" pangkakastigo nito."Ah... Eh.. umuwi?" patanong kong sabi. Dahil kinakabahan ako sa posible niya pang itanong."Umuwi? Bakit hindi ka man lang nagpaalam? Sobra ang pag-aalala ko sa'yo. Baka
Narating namin ang pinakamatas na palapag at may tanging iisang kwarto. Inayos ko muna ang sarili gayon din ang ginawa ng aking kasama, saka kami kumatok at pumasok.Pagbukas ko ng pinto, unang bumungad ang secretary ng CEO na si Aika."Good morning Ma'am Aika." sabay naming bati dito."Good morning. He is expecting you two." tanging sabi niya. Mabait ang sekretarya ng CEO. Hindi tulad ng ibang nasa katulad nitong posisyon."Sige ho.. Papasok na po kami." aniya ni Patricia."Okay." ibinalik nito ang atensyon sa computer na nasa harap."Ay sandali, pwede bang pakidala na din sa loob ang papeles na ito. Information iyan tungkol sa iyo." pagtutukoy niya sa akin."Sa-Sakin po? Paano po ang sa kaniya?" sabay sulyap ko sa kasama."Tanging sayo lang ang hiningi ni Mr. Ylanan. Mukhang na-sample-an ka ng kasungitan niya. O siya.
Kasalukuyan akong nasa opisina ng supervisor ng department namin at kinakausap ako."I'm sorry Miss Narvas. Alam mo na isa sa mga protocol ng hotel ang pagbabawal makipagkwentuhan lalo kung hindi related sa trabaho at sa oaras ng trabaho hindi ba?""I understand sir. And I'm really sorry for my wrong action. But, do you think is it unfair for me when I did is to asked something to my colleague? Para naman pong sobra yata na matanggal ako sa trabaho. Sir""But what you've talked with Miss Moreno was not related to your work. Was it?"Hindi ako nakasagot."Kung ako lang ang masusunod ay walang kaso sa akin. Dahil hindi naman maiiwasan ang ganoong pagku-kwentuhan. Kaya lang, mismong ang may-ari ng hotel ang nakakita sa inyo. And worst, narinig pa sa pinag-uusapan biyo ni Miss Moreno. Siya mismo ang nakarinig na pinag-uusapan niyo siya ni Miss Moreno. Sa mismong araw ng pagdating pa
Ilang oras na ang nakakalipas ng makaalis ng opisan ko ang babaeng nagpagulo ng sobra sa buong sistema ko. I don't have any plan to fired her. Pero dahil sa kakaibang bugso ng damdamin na naramdaman ko nang makita kong muli na kausap niya iyong lalaking kasama nito sa club nung isang gabi, tila parang gusto kong magwala.Inalala ko ang pangyayari nung araw na iyon.I just came from the US, when my trusted person called me and said about some shit happening in my company. I trusted those bastard for a long time and now they have guts to do shitness behind my back? They think they can fool me huh? He think he fooled me. They're all stupid to think that way.I confronted my uncle about the issues that spreading like a wild fire. Siya ang pinagkatiwalaan ko sa lahat ng pamamalakad ng kompanya ko at hotel. But he said that there is no such that dirty activities happening inside my company. Sinong ginago niya? 
Ilang oras na ang nakakalipas ng makaalis ng opisan ko ang babaeng nagpagulo ng sobra sa buong sistema ko. I don't have any plan to fired her. Pero dahil sa kakaibang bugso ng damdamin na naramdaman ko nang makita kong muli na kausap niya iyong lalaking kasama nito sa club nung isang gabi, tila parang gusto kong magwala.Inalala ko ang pangyayari nung araw na iyon.I just came from the US, when my trusted person called me and said about some shit happening in my company. I trusted those bastard for a long time and now they have guts to do shitness behind my back? They think they can fool me huh? He think he fooled me. They're all stupid to think that way.I confronted my uncle about the issues that spreading like a wild fire. Siya ang pinagkatiwalaan ko sa lahat ng pamamalakad ng kompanya ko at hotel. But he said that there is no such that dirty activities happening inside my company. Sinong ginago niya? 
Kasalukuyan akong nasa opisina ng supervisor ng department namin at kinakausap ako."I'm sorry Miss Narvas. Alam mo na isa sa mga protocol ng hotel ang pagbabawal makipagkwentuhan lalo kung hindi related sa trabaho at sa oaras ng trabaho hindi ba?""I understand sir. And I'm really sorry for my wrong action. But, do you think is it unfair for me when I did is to asked something to my colleague? Para naman pong sobra yata na matanggal ako sa trabaho. Sir""But what you've talked with Miss Moreno was not related to your work. Was it?"Hindi ako nakasagot."Kung ako lang ang masusunod ay walang kaso sa akin. Dahil hindi naman maiiwasan ang ganoong pagku-kwentuhan. Kaya lang, mismong ang may-ari ng hotel ang nakakita sa inyo. And worst, narinig pa sa pinag-uusapan biyo ni Miss Moreno. Siya mismo ang nakarinig na pinag-uusapan niyo siya ni Miss Moreno. Sa mismong araw ng pagdating pa
Narating namin ang pinakamatas na palapag at may tanging iisang kwarto. Inayos ko muna ang sarili gayon din ang ginawa ng aking kasama, saka kami kumatok at pumasok.Pagbukas ko ng pinto, unang bumungad ang secretary ng CEO na si Aika."Good morning Ma'am Aika." sabay naming bati dito."Good morning. He is expecting you two." tanging sabi niya. Mabait ang sekretarya ng CEO. Hindi tulad ng ibang nasa katulad nitong posisyon."Sige ho.. Papasok na po kami." aniya ni Patricia."Okay." ibinalik nito ang atensyon sa computer na nasa harap."Ay sandali, pwede bang pakidala na din sa loob ang papeles na ito. Information iyan tungkol sa iyo." pagtutukoy niya sa akin."Sa-Sakin po? Paano po ang sa kaniya?" sabay sulyap ko sa kasama."Tanging sayo lang ang hiningi ni Mr. Ylanan. Mukhang na-sample-an ka ng kasungitan niya. O siya.
Narating ko ang hotel na pinagtatrabahuhan ko ng mas maaga kesa sa nakasanayan kong oras. Sa bawat hakbang na ginagawa ko, pakiramdam ko'y nasa akin ang mga mata ng mga kasamahan ko sa trabaho. Halos hindi ko magawang lumingon dahil ayukong masalubong ang mga tingin nila.'Kung hindi ka ba naman gaga at hindi nagpakalasing.. e 'di sana hindi ka praning ngayon!'Nang marating ko ang locker room para sa mga staff ng hotel, ay agad kong inayos ang sarili. Ilang minuto pa ang hihintayin ko at magsisimula na ang oras ko sa trabaho. Abala pa din ako ng biglang sumulpot sa aking likuran ang kaibigan kong si Tim."Hoy babae! Saan ka nanggaling kagabi ha? At bigla ka na lang nawala ng walang paalam?" pangkakastigo nito."Ah... Eh.. umuwi?" patanong kong sabi. Dahil kinakabahan ako sa posible niya pang itanong."Umuwi? Bakit hindi ka man lang nagpaalam? Sobra ang pag-aalala ko sa'yo. Baka
Nagising ako sa kakaibang pakiramdam ng sikmura ko. Agad akong tumakbo sa comfort room para mailabas ito. Isinubsob ko ang sariling mukha sa bowl upang sumuka. Nang matapos, damang-dama ko ang pagkirot ng sakit sa aking ulo. Pati ang paningin ko ay umiikot. I hate hangover!Tanging ilaw lang na nanggagaling sa lampshade ang tanglaw ng buong kwarto, kakapa-kapa akong naglakad pabalik ng silid. Lampshade? Kelan pa ako nagkaroon ng lampshade sa kwarto? Then realization hits me! 'Oh no!'Literal na nanlaki ang aking mga mata ng mapag-alamang wala ako sa sariling kwarto at walang kahit na anong saplot na nakabalot sa katawan ko. At sa pagkakatayo kong iyo'y ramdam ko ang masakit at paghapdi ng maselang bahagi ng aking katawan! Napatakip ako ng kanang kamay sa aking bibig at naiiyak sa posibleng nangyari. Posible?! Heto na nga ang ebidensya! Ang mismong katawan ko na walang kahit anong saplot ang ebidensya!'Ano bang katangaha
"Hello LJ?!" sigaw na bungad ni Tim sa kabilang linya."Hello Tim!?" sagot ko dahil hindi ko siya maintindihan."Nasan ka na?" pasigaw niyang tanong dahil maingay sa lugar na kinaruroonan niya."On the way na ako!""Sige! Hihintayin ka na lang namin dito!""Sige! Malapit na din naman ako!" saka ko pinatay ang tawag.Kasalukuyan kong binabagtas ang daan papuntang LY CLUB sakay ng taxi. Nagsecelebrate ngayon si Tim sa promotion na nakuha n'ya as one of head of our department. Classmate ko si Tim Moreno noong college ako sa kursong Tourism and at the same time, we're bestfriend since college.I'm currently working at Ylanan Hotel and Resort. In my job, we are called as the face of YHR. Where, our job is to offer the best accommodation that YHR have, to reach the satisfaction of our guests.Wala akong plano na um-attend s