Mag-log inShare
KABANATA 6: SIKRETO
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56SABRINA’S POV
“ Sabrina, tara punta tayo sa bagong bukas na karaoke-han malapit sa mall, “ nakangiting pag – aya sa akin ng isa sa katrabaho ko ngunit inilingan ko lamang ito.
“ Pass muna po ako, may mga tatapusin po kasi ako. “ nakangiti kong di pagpayag sa kaniyang alok.
“ Asus, kahit wala dito si Sir Aiden, ang dami niya sigurong iniwan na trabaho sa iyo no. Kawawa ka naman, gurl. “ komento niya kaya nginitian ko muli ito.
“ Hindi naman, may mga kailangan lang ako ihanda dahil ngayon ang balik ni Sir dito sa Pilipinas. Malamang bukas ay kali-kaliwa na ang mga meeting niya, “ turan ko at sinigurado ko na naitago ko ang excitement sa aking boses.
“ Oo nga pala no. For sure, busy days na naman tayo sa pagbabalik niya. Oh paano, mauna na ako sa iyo dahil hinihintay na ako sa lobby ng iba nating katrabaho. “ pagpapaalam niya sa akin.
“ Sige, enjoy kayo ha! Ingat, “ nakangiting turan ko kaya naman tumakbo na siya papasok ng elevator. Kinawayan ko naman ito bago tuluyang sumara ang elevator.
Pagkatapos sumara ng elevator ay niligpit ko na ang mga gamit ko upang makaalis na din ako sa opisina. Balak ko kasing dumaan sa grocery para mamili ng mga sangkap para sa lulutuin kong kare-kare bukas para kay Aiden. Sigurado kasi akong hindi na rin siya makakadaan mamaya sa bahay dahil malamang pagod din siya.
Nang masigurado ko na nailigpit ko na ang gamit ko ay umalis na rin ako sa opisina. Sumakay lamang ako ng jeep papunta sa grocery store na malapit sa apartment na tinitirahan ko. Pagdating ko sa grocery store ay agad ko na ding kinuha ang mga sangkap sa kare-kare at kumuha na rin ako ng sangkap para sa adobong manok na balak kong lutuin ngayon para sa hapunan ko at almusal na din bukas. Makalipas ang kalahating oras ay natapos na din akong mamili kaya naman sumakay na ako ng tricycle papunta sa apartment ko.
**
AIDEN’S POV
“ Good evening, young master. Didiretso na po ba tayo sa condo ninyo? “ tanong sa akin ng isa sa bodyguard ko.
Kasalukuyan akong nasa labas ng airport, kakalapag lang ng eroplanong sinakyan ko. Tiningnan ko muna ang wrist watch ko. Pasado alas-siyete pa lang pala, sigurado akong gising pa siya.
“ Kila Sabrina muna tayo, “ tugon ko sa bodyguard ko na halata ang pagkabigla sa aking sagot.
“ Pero, sir. Pagod na ho kayo, mas maganda kung magpapahinga muna kayo. “ suhestiyon niya.
“ Siya ang pahinga ko kaya tara na. “ sagot ko saka pumasok na sa kotse ko.
Agad namang sumunod na pumasok ang bodyguard ko na siya ding magiging driver ko ngayon. Bahagya akong sumandal sa backseat at pumikit ngunit agad din akong napadilat ng biglang lumitaw sa isipan ko ang nangyari sa Singapore. Napabuntong hininga na lang ako sa nangyari. Hindi ko kayang magsinungaling kay Sabrina but knowing the truth will hurt her. I should protect her especially her heart no matter what. Patawarin mo ako, Sab.
**
*SABRINA’S POV
Kasalukuyan akong nagluluto ng hapunan ko ng makarinig ako ng katok sa pintuan ko. Sino kaya yun? Gabi na para bumisita. Agad naman akong nagulat ng makita kung sino ang kumakatok mula sa monitor ng camera na naka-install sa harap ng pintuan ko. Kinalma ko muna ang sarili ko at tinago ang sayang nararamdaman ko bago ko binuksan ang pinto.
“ Anong ginagawa mo dito, Mr. Anderson? “ tanong ko sa kaniya habang kinakagat ko ang labi ko upang pigilang ngumiti.
“ Going to my home, “ tipid niyang sagot saka pumasok nang tuluyang sa apartment ko.
“ Mali ka ata ng address na pinuntahan, mister? “ turan ko sa kaniya matapos kong maisara ang pinto at lumapit sa kinaroroonan niya.
“ Hmm, “ tugon niya saka inilibot ang kaniyang mga mata sa buong apartment ko.
“ Nah, I am in the right address. Dito nakatira si Ms. Sabrina Cruz diba? “ tanong niya sa akin na may mapaglarong ngiti sa kaniyang mga labi.
“ Yes, kaya mali ka nang address na pinuntahan.“ taas – kilay kong sagot sa kaniya
“ Nah, where Sabrina is, will always be my home, “ nakangiti niyang turan sa akin na naging dahilan upang umakyat lahat ng dugo sa katawan ko sa aking mukha.
“ Ewan ko sa iyo diyan, gabi na, nakuha mo pa talagang bumanat. “ pigil kilig kong komento sa kaniya.
“ You love it naman eh, “ turan niya saka ako kinindatan. Napailing naman ako sa ginawa niya. Gosh, this man. He is really seducing me right now.
“ Stop it, Aiden. Kababalik mo lang ng Pilipinas, kung ano – ano na ginagawa mo. Rest here for a while, tapusin ko lang ang niluluto ko. “ kunyaring pagalit kong saway sa kaniya saka siya iniwan sa sala at binalikan ang niluluto ko.
Ngunit wala pa atang ilang minuto mula ng iwan ko si Aiden sa sala ay napapitlag na ako dahil may yumakap sa akin mula sa likuran.
“ Hmm, smells good “ turan niya in his husky voice habang inaamoy ang batok ko.
“ Stop it, nakikiliti ako, “ turan ko, ngunit hindi ko napigilan ang paghalinghing sa ginagawa niya.
“ Do you really want me to stop? “ mapang – akit niyang turan habang nilalaro niya ang batok at buhok ko.
“ A-aiden, p-please s-stop, “ nauutal kong turan. His touch really making me crazy.
“ I cannot hear you properly, my love, “ may halong pang – aasar niyang turan sa akin.
Huminga muna ako nang malalim saka bahagyang tinapik ang kamay niyang nakapulupot sa bewang ko
“ Aiden, stop. “ ma-awtoridad kong turan sa kaniya.
Agad naman niyang tinanggal ang pagkakapulupot ng kamay niya sa bewang ko. Ginamit ko naman ang pagkakataon na iyon upang harapin siya. Pagharap ko ay hindi ko malaman kung tatawa ba ako sa itsura niya o maaawa. Nakataas kasi ang dalawa niyang kamay habang ngumunguso. Minsan talaga napaka – isip bata nitong taong to.
“ You should freshen up na, maghalf bath ka muna para mawala yang kakulitan mo, “ suhestiyon ko sa kaniya upang paalisin din siya sa kusina.
“ Hmm, that will be a good idea, “ turan niya with his naughty eyes roaming around me from top to bottom kaya hinampas ko ang balikat niya.
“ I told you to stop. Maghalf bath ka na doon. Sakto pagtapos mo handa na yung dinner, “ turan ko sa kaniya saka siya inikot patalikod at tinulak palabas ng kusina.
“ Ayaw mo ba akong sabayan? “ mapang-asar na turan niya sa akin.
“ Aideeen! “ sigaw ko sa pangalan niya kaya naman kumaripas siya nang takbo habang tumatawa.
Napailing na lamang ako dahil sa naging asta niya. That guy, really! Pinagpatuloy ko ang pagluluto. Makalipas ang sampung minuto ay luto na ang dinner namin. Mukhang nag-enjoy si Aiden maghalf bath sapagkat hindi pa rin siya lumalabas ng banyo hanggang ngayon. Napagdesisyunan ko na manood muna ng palabas habang hinihintay ko si Aiden matapos maligo. Maya – maya ay naramdaman ko na may umupo sa tabi ko, at syempre isa lang naman ang pwedeng umupo sa tabi ko.
“ Are you crying? “ takang tanong niya sa akin habang pinapaharap sa kaniya.
“ W-wala, i-ito kasing pinanonood ko, ang sakit sakit. “ sagot ko sa kaniya habang pinupunasan ang luha sa mga mata ko.
“ Hmm, why? Tungkol saan ba yang pinanonood mo? “ tanong niya saka nilipat ang tingin sa tv na nasa harap.
“ Yung girl kasi kinukwento niya yung about sa akala niyang the one, pero naging the one that got away. First love niya yung guy then first in everything na din niya. Then after 7 years bilang magboyfriend girlfriend nila, they decided to get married. “ sagot ko sa kaniya saka ibinalik ang tingin ko sa TV.
“ Oh, tapos? “ curious niyang tanong sa akin sapagkat nangalumbaba pa siya
“ Ayun, the day before their wedding day, nalaman nung babae na nagloko yung lalaki habang wala sila sa tabi ng isa’t isa. Nagkaroon ng affair si guy sa isang girl na na-meet niya nung nagtrabaho siya sa abroad at ang masakit doon ay nabuntis pa ni boy yung ka-affair niya. So parang wala ding choice silang dalawa kundi maghiwalay na rin para doon sa baby kahit mahal na mahal ni girl si boy. “ pagpapatuloy kong kwento sa kaniya.
Ilang minuto ang lumipas pero wala akong narinig na reaksyon sa kaniya kaya naman napatingin ako sa kaniya. Agad na kumunot ang aking noo dahil sa pagtataka sa itsura niya ngayon. Para kasing natulala siya na ewan.
“ Oyy, ano iniisip mo at tumulala ka diyan? “ tanong ko sa kaniya matapos ko siyang tapikin. Tila nabalik naman siya sa realidad dahil sa sinabi ko.
“ A-ah, w-wala. May pumasok lang sa isip ko. Kain na tayo, nagugutom na ako. “ pag – aya niya sa akin saka tumayo at lumakad papunta sa kusina. Kibit balikat naman akong sumunod sa kaniya.
ITUTULOY!
Kaugnay na kabanata
Back In Your Arms KABANATA 7: PAGBABAGO
SABRINA’S POV “ Good morning, Ma’am Sabrina,” Bati sa akin ng security guard pagpasok sa main entrance. “ Good morning din po. Mauna na po ako,” mabilis kong bati sa kaniya saka tumakbo sa elevator. Aish, lagot na naman ako nito. Bakit kasi ang traffic sa pinas? Pagkatapos kong pindutin ang seventh floor ay agad kong kinuha ang cellphone ko sa bag ko upang tingnan kung ilang missed calls na ang nagawa ni Aiden sa akin. Ngunit agad din akong napakunot ng noo sa labis na pagtataka sapagkat ni-isang tawag o text man lang ay wala akong natanggap galing sa kaniya. Weird, hindi ba siya papasok ngayon? “ I am sorry,” paghingi ko ng paumanhin sa kasamahan ko sa trabaho ng masanggi ko siya habang tumatakbo ako papunta sa desk ko. Mukhang hindi naman siya gaanong nasaktan sapagkat hindi naman siya nagalit sa akin. Malapit na ako sa desk ko ng mapansin ko ang paglabas ng isang babae sa opisina ni Aiden tapos sumunod ding lumabas si Aiden. Mukhang seryoso ang pinag-uus
Back In Your Arms KABANATA 8: WILL YOU MARRY ME?
SABRINA’S POV Kasalukuyan akong naglalakad-lakad dito sa mall malapit sa amin. Day-off ko ngayon kaya naman napagdesisyunan ko na lumabas muna kaysa mag-overthink ako tungkol sa tsismis sa opisina namin. Sa loob ng ilang taong relasyon namin ni Aiden ay hindi niya minsan nagawang tumingin sa iba kahit pa nung mga panahong maraming ipinapakilala sa kaniya ang kaniyang mga magulang. Pumunta ako sa isang milktea shop dito upang umorder ng paborito kong milktea dahil ito ang comfort drink ko pag nasa stressful situation ako. “ Sabrina?” Napatingin ako sa kung sinuman ang tumawag sa akin. Doon nakita ko ang pamilyar na mukha na kasalukuyang malawak ang ngiti na tila ba nakumpirma niya na ako ang kaniyang hinahanap. “ Oh, Sheryl. Ikaw pala yan, long time no see,” pagbati ko sa kaniya. “ Yes, sobrang tagal na nga nating hindi nagkita. Ahm, are you with someone?” Tanong niya sa akin kaya naman mabilis akong umiling. “ Great. It’s catch up time. I am just gonna ord
Back In Your Arms KABANATA 9: PAGSASAPUBLIKO
SABRINA’S POV “ Sabrina…” Napalingon ako sa aking likuran ng marinig ko ang malambing na boses. Napasinghap ako saka lalong sumagana ang pagbuhos ng aking luha nang makita ko siyang nakaluhod at nakatapat sa akin ang isang box na naglalaman ng kumikinang na singsing. “ Ai-Aiden,” patuloy pa rin akong lumuluha habang tinatawag ko ang pangalan niya. “ Hush, my love,” pagpapakalma niya sa akin at marahang minasahe ang kamay ko pagkatapos niyang abutin ito. Ngunit, hindi nakaligtas sa aking mata ang pagtutubig ng gilid ng kaniyang mga mata. “ Sabrina, you are the best thing that came in my life. It might sound corny and cheesy, but you light my world. I could not remember my life in the past when you are not around and I could not imagine my life will be in the future without you in my side…” Huminto siya sa pagsasalita kasabay ng pagbagsak ng luha niya. Agad ko naman yung pinunasan saka ngumiti sa kaniya. “ Kaya naman, Sabrina L. Cruz, please spend the rest of your life with me. Wi
Back In Your Arms KABANATA 10: PAGPAYAG
SABRINA’S POV “ I love you, Sab.” Sinserong bulong sa akin ni Aiden. Napakaswerte ko talaga na mapapangasawa ko siya. “ Ahem!” Napalingon kami sa biglang umubo sa may bandang pintuan ng opisina. Napalunok ako kasabay ng malakas na dagundong ng mamukhaan ko ang mga dumating. Ang masayang paligid din ay nabalot ng katahimikan dahil sa pagdating ng mga bisita. “ Go back to your work,” ang malalim na boses ng ama ni Aiden ang bumasag sa nakakabinging katahimikan sa loob ng opisina namin. Nakita ko ang pagmamadali ng mga katrabaho ko na bumalik sa kani-kaniya nilang workstation. Napaiwas naman ako ng tingin ng dumako ang pares ng mata ng ama ni Aiden sa akin. Gaya ng dati ay nanliliit na naman ako dahil sa mapanghusga nitong titig sa akin. “ Let’s talk on your office,” Nanindig ang balahibo ko at napatago ako sa likuran ni Aiden ng dumaan sa harap namin ang mga magulang niya. Napatingin ako kay Aiden ng hawakan niya ang kamay ko, “ Don’t worry, we will face th
Back In Your Arms KABANATA 11: PREPARASYON
SABRINA’S POV “ Oh, nandito ka na pala. Pero bakit parang ang haggard mo?” Bungad sa akin ni Sheryl pagkaupo ko pa lang sa pinareserve niyang pwesto dito sa isang Chinese-Filipino restaurant. “Well, di naman titigil ang mundo dahil lang sa ikakasal ako. Syempre bukod sa preparasyon sa kasal ay nagtatrabaho ako,” hapong sagot ko sa kaniya. Inabutan naman niya ako ng tubig. “Eh ayaw mo naman kasing tanggapin yung suhestiyon ni Aiden na magleave muna sa opisina para makapokus ka diyan sa preparasyon ng kasal niyo,” wika naman ni Sheryl. “Duh, ayaw ko naman na magpa-special treatment sa opisina dahil lang sa ikakasal na kami. Isa pa, maraming trabaho ang kailangan gawin bago ang kasal namin. Aba’t ayaw kong magtrabaho habang naghohoneymoon kami no,” biro ko sa kaniya kaya naman natawa ito. “Honeymoon na pala agad ang pinaplano mo,” pang-aasar niya sa akin kaya naman tila umakyat ang dugo ko sa katawang papunta sa aking mukha. “Excuse me, Ma’am, are you ready to order na po?” Gusto ko
Back In Your Arms KABANATA 12: REBELASYON
SABRINA’S POV“Aiden ang aga----” Napahinto ako sa pagsasalita ng ang bumungad sa akin ay hindi mukha ni Aiden.“Anong ginagawa mo dito?” Nakakunot ang noo ko ng makilala ko kung sino ang kumakatok.Tiningnan niya muna ako mula ulo hanggang paa, “I thought I will see a beautiful maiden. Such a shame na isang hampas lupa lang pala ang makikita ko,” aroganteng wika niya sa akin.Tumaas ang kilay ko dahil sa sinabi niya, “Excuse me, are you pertaining to me? Hindi kasi ito mental hospital, hindi ako tumatanggap ng bisitang katulad mo,” inis na singhal ko sa kaniya at akmang isasara na ang pinto ko ng magsalita siya“You are Aiden’s girlfriend, right?” Napahinto ako dahil sa sinabi niya.“Yes, at ano naman sayo?” tanong ko sa kaniya ng biglang may magsink in sa utak ko, “Oh, ikaw ba yung wedding organizer na kinuha ni Aiden?”Napahagalpak siya ng tawa sa sinabi ko, “are you kidding me? Sa ganda kong ito, wedding organizer mo lang?” saad niya saka nagpunas ng luha sa gilid ng mata niya.“Th
Back In Your Arms KABANATA 13: PAGKALITO
SABRINA’S POV Matamlay akong naglalakad papasok ng opisina. Kahit na ayaw kong pumasok ay kinailangan ko sapagkat may dapat akong gawin. Pagdating ko sa working station ko ay agad ko na ring ginawa ang dapat kong gawin dahil ayaw ko ng magtagal dito. Nagtaka ako ng biglang tumahimik ang paligid kaya naman ini-angat ko ang aking ulo. Agad ko naman itong pinagsisihan ng magtama ang mata namin ni Aiden. “Miss Cruz, see me in my office,” wika niya saka naglakad papunta sa opisina niya. Sinundan ko lamang siya ng tingin hanggang sa makapasok siya sa opisina. Pagkatapos ay agad kong tinungo ang printer upang kunin ang prinint ko saka bumalik sa upuan ko upang pirmahan ito. Inayos ko muna ang aking sarili bago magmartsa papunta sa opisina niya. Tatlong beses muna akong kumatok bago ko pinihit ang doorknob at buksan ito. Bumungad sa akin ang seryosong mukha ni Aiden habang pinaglalaruan ang ballpen na hawak niya. “With all due respect, Sir, huwag niyo po akong hinahamon. I get what I want!
Back In Your Arms KABANATA 14: PAGLISAN
SABRINA’S POV Tahimik kong pinagmamasdan ang mga batang naglalaro sa parke kung nasaan ako. Hindi ko mapigilang mapaluha dahil ang lugar na ito ang naging saksi ng pagmamahalan namin ni Aiden. Ito rin ang magiging saksi ng pagtatapos ng istorya naming dalawa. Hindi ko alam kung bakit madaya ang tadhana. Bakit pa kami pinagtagpo kung hindi din naman pala kami sa dulo? “Love.” Nagmamadali kong pinunasan ang mga luha sa mata ko ng maramdaman ko ang pagpulupot ng mga bisig ni Aiden sa beywang. “Are you crying?” nag-aalalang tanong sa akin ni Aiden saka pinilit akong iharap sa kanya. “N-nope, napuwing lang ako,” pagpapalusot ko saka ngumiti sa kanya. Tila naman nabunutan ng tinik si Aiden sa naging sagot ko, “akala ko umiiyak ka, eh. By the way love, bakit gusto mo akong makausap? Aayusin na ba natin yung relationship natin? Pag-uusapan ba natin yung kasal natin?” sunod – sunod na tanong niya sa akin. Hinawakan ko ang bisig niya saka siya pinaupo sa bench na nasa gilid namin. Pagkatap
Pinakabagong kabanata
Back In Your Arms KABANATA 20: BAGONG KARAKTER - CLINTON CUEVAS
SABRINA'S POV“Hmm…” mahina kong ungol nung maramdaman ko na may pumipindot ng pisngi ko.Dahan-dahan kong minulat ang aking mga mata at ang malawak na ngiti ni Hope ang bumungad sa akin.“Good morning, Mommy!” masiglang bati nito sa akin na sinundan ng halik sa aking pisngi.“Good morning, baby,” bati ko pabalik dito habang bumabangon ako mula sa pagkakahiga. Agad ko siyang ikinulong sa aking mga braso at niyakap ng mahigpit.“Mommy, did you go home too late last night?” tanong nito sa akin habang yakap-yakap ko siya.Bahagya muna akong humikab bago sumagot sa kaniya, “almost 1am na baby ko. You’re auntie Sheryl kasi,” paliwanag ko.“That’s too late. Maybe you should get some sleep pa po,” suhestiyon ni Hope sa akin.“I have work pa, baby eh,” tugon ko sa kaniya after kong tiningnan yung oras sa orasan na nasa side table. “Just take the day off, Mommy,” suhestiyon nito sa akin saka nagpa-cute.Bumangon ako mula sa pagkakahiga at marahang pinisil ang kaniyang pisngi. “I’m sorry young
Back In Your Arms KABANATA 19: MULING PAGKIKITA
SABRINA'S POV“Sorry…”Hindi ko na pinansin yung nagsalita saka nagmamadaling dinampot ang laman ng purse ko na nalaglag dahil sa pagbangga niya sa akin. Ghad, bakit sa ganitong paraan pa kami magkikitang muli? I played different scenario kung paano ko siya makikita pero bakit naman ganito.“Here, let me help you,” wika niya saka ako tinulungang damputin ang mga gamit ko.“No thanks, I can handle,” mabilis kong sabi saka nagmamadaling kinuha sa mga kamay niya ang gamit ko.“Okay?” hindi siguradong wika niya at hinayaan na lamang niya akong gawin ang ginagawa ko.Nakita ko rin sa peripheral vision ko na tumayo na siya. Jusko, bakit ayaw niya pang umalis? Can he just leave me alone?! Natapos ko na ang pagdampot ng mga gamit ko pero nandiyan pa rin siya.“Come on,” rinig kong wika niya saka ko nakita ang kamay niya na nakalahad.“I can handle myself,” pagtanggi ko saka tumingala at sinubukang tumayo.Ngunit sa kasamaang palad ay nawalan ako ng balanse kaya napapikit na lamang ako ng mata
Back In Your Arms KABANATA 18: BUSINESS BALL
SABRINA'S POV“For my competitors, I don’t feel threatened at all. As I’ve said, I work hard for this, so I’ll never back down. So, to you, prepare yourself because I will win this game with flying colors…” tugon ko saka ngumiti sa kanila.Sunod-sunod na flash naman mula sa camera ang tumapos ng interview ko. Nagpasalamat lamang ako sa mga miyembro ng press na pumunta pati na rin sa mga crew at spectators pagkatapos ay napagdesisyunan ko na bumalik na rin sa office ko upang balikan si Hope. Pagbukas ko ng pinto ay sumalubong sa akin si Sheryl.“You really did well, girl,” namamanghang komento niya habang mabagal niya akong pinapalakpakan.Natawa naman ako sa naging reaksiyon niya saka ko sinara ang pintuan, “great job ba?” natatawang tanong ko sa kaniya.“Mas great pa sa great,” mabilis niyang sagot saka kami sabay na natawa.“Where is hope pala?” tanong ko sa kaniya ng mapansin kong wala ang anak ko dito sa loob.“Nasa labas kasama ang secretary mo. Gusto daw mag-tour, eh,” sagot nam
Back In Your Arms KABANATA 17: SABRINA WILSON
SABRINA’S POV Maaga akong nagising kinabukasan dahil may meeting pa ako mamaya sa Wilson Hope Corporation and may interview pa ako para sa isang TV network. Tiningnan ko muna si Hope na mahimbing pa din ang tulog sa tabi ko saka ako nagdesisyong bumangon na. Pinagmasdan ko ang sarili ko sa salamin sa loob ng banyo. Limang taon na ang nakakalipas at marami na rin ang nagbago sa akin. Sa estado ko ngayon, hindi na makikita sa akin ang bahid ng isang Sabrina Cruz. Napatitig pa ako sa sarili ko ng ilang sandali bago ako nagdesisyong gawin ang morning routine ko. Pagkatapos ay dumiretso na ako sa kusina upang magluto ng agahan namin ni Hope. Dito kami tumuloy sa condo na binili ko two years ago since pinapaayos ko pa ang mansion namin. “Good morning, mommy.” Awtomatikong gumuhit ang ngiti sa aking labi ng maramdaman ko ang pagyakap ni Hope sa baywang ko kasabay ang pagbati niya sa akin sa malambing na boses. Iniikot ko ang aking sarili upang harapin siya. “Good morning, sweetie,” bati
Back In Your Arms KABANATA 16: PAGKATAPOS NG LIMANG TAON
SABRINA’S POV >>> 5 YEARS AFTER " Ladies and gentlemen, Happy Airlines extends a warm greeting to you as we arrive in Manila. It is currently 8:11 p.m. local time. Please keep the aisle(s) clear until we are parked at the gate and remain seated with your seat belt fastened for your protection and the safety of those around you. Thank you! " anunsyo ng flight attendant kaya napaayos na ako ng upo. “Mommy we are here in the Philippines?” tanong sa akin ni Hope, limang taong gulang kong anak. Ngumiti naman ako sa kaniya, “yes, baby.” sagot ko. Ngumiti naman siya at umayos na rin ang upo. Maya-maya pa ay bumukas na ang mga pintuan ng eroplano kaya tumayo na rin ako at si Hope. Pagbaba namin sa eroplano ay pumunta na kami sa arrival lane para makuha ang mga maleta ko. Binuksan ko na rin ang cellphone ko upang tawagan ang susundo sa amin para malaman ko kung nasan ito naroroon. “Hope, kalabitin mo ako kapag nakita mo na ang mga maleta natin, okay?” bilin ko sa kaniya. Tumango naman it
Back In Your Arms KABANATA 15: PAGBUBUNTIS
SABRINA’S POV Halos dalawang buwan na din ang nakakaraan mula ng dumating ako rito sa Canada. So far so good naman dahil nag-eenjoy ako sa trabaho ko lalo pa at ito naman talaga ang pangarap kong gawin simula pagkabata. Dalawang buwan na din ngunit wala akong anumang balita kay Aiden. Nang mga unang linggo ko dito sa Canada ay sinusubukan niya pang tumawag ngunit hindi ko ito sinasagot. Pero isang araw ay hindi na ito muling nagparamdam pa. Unti-unti ko na rin namang tinanggap na hindi na kami pwede, pero siguro deep inside umaasa pa din ako na may gagawin siya para magkabalikan kami. “Ayos ka lang ba?” tanong sa akin ni Sheryl kaya nabalik ako sa katinuan. Si Sheryl ay kasama ko rito sa Canada at magkatrabaho na kami ngayon. “Oo naman. Kulang lang ako ng tulog,” wika ko saka muling hinawakan ang sentido ko. Ilang araw na din kasing sumasakit ang ulo ko na hindi ko alam ang dahilan. “What if magday off ka muna? Namumutla ka na, eh,” suhestiyon niya saka lumapit sa akin. Inilapat ni
Back In Your Arms KABANATA 14: PAGLISAN
SABRINA’S POV Tahimik kong pinagmamasdan ang mga batang naglalaro sa parke kung nasaan ako. Hindi ko mapigilang mapaluha dahil ang lugar na ito ang naging saksi ng pagmamahalan namin ni Aiden. Ito rin ang magiging saksi ng pagtatapos ng istorya naming dalawa. Hindi ko alam kung bakit madaya ang tadhana. Bakit pa kami pinagtagpo kung hindi din naman pala kami sa dulo? “Love.” Nagmamadali kong pinunasan ang mga luha sa mata ko ng maramdaman ko ang pagpulupot ng mga bisig ni Aiden sa beywang. “Are you crying?” nag-aalalang tanong sa akin ni Aiden saka pinilit akong iharap sa kanya. “N-nope, napuwing lang ako,” pagpapalusot ko saka ngumiti sa kanya. Tila naman nabunutan ng tinik si Aiden sa naging sagot ko, “akala ko umiiyak ka, eh. By the way love, bakit gusto mo akong makausap? Aayusin na ba natin yung relationship natin? Pag-uusapan ba natin yung kasal natin?” sunod – sunod na tanong niya sa akin. Hinawakan ko ang bisig niya saka siya pinaupo sa bench na nasa gilid namin. Pagkatap
Back In Your Arms KABANATA 13: PAGKALITO
SABRINA’S POV Matamlay akong naglalakad papasok ng opisina. Kahit na ayaw kong pumasok ay kinailangan ko sapagkat may dapat akong gawin. Pagdating ko sa working station ko ay agad ko na ring ginawa ang dapat kong gawin dahil ayaw ko ng magtagal dito. Nagtaka ako ng biglang tumahimik ang paligid kaya naman ini-angat ko ang aking ulo. Agad ko naman itong pinagsisihan ng magtama ang mata namin ni Aiden. “Miss Cruz, see me in my office,” wika niya saka naglakad papunta sa opisina niya. Sinundan ko lamang siya ng tingin hanggang sa makapasok siya sa opisina. Pagkatapos ay agad kong tinungo ang printer upang kunin ang prinint ko saka bumalik sa upuan ko upang pirmahan ito. Inayos ko muna ang aking sarili bago magmartsa papunta sa opisina niya. Tatlong beses muna akong kumatok bago ko pinihit ang doorknob at buksan ito. Bumungad sa akin ang seryosong mukha ni Aiden habang pinaglalaruan ang ballpen na hawak niya. “With all due respect, Sir, huwag niyo po akong hinahamon. I get what I want!
Back In Your Arms KABANATA 12: REBELASYON
SABRINA’S POV“Aiden ang aga----” Napahinto ako sa pagsasalita ng ang bumungad sa akin ay hindi mukha ni Aiden.“Anong ginagawa mo dito?” Nakakunot ang noo ko ng makilala ko kung sino ang kumakatok.Tiningnan niya muna ako mula ulo hanggang paa, “I thought I will see a beautiful maiden. Such a shame na isang hampas lupa lang pala ang makikita ko,” aroganteng wika niya sa akin.Tumaas ang kilay ko dahil sa sinabi niya, “Excuse me, are you pertaining to me? Hindi kasi ito mental hospital, hindi ako tumatanggap ng bisitang katulad mo,” inis na singhal ko sa kaniya at akmang isasara na ang pinto ko ng magsalita siya“You are Aiden’s girlfriend, right?” Napahinto ako dahil sa sinabi niya.“Yes, at ano naman sayo?” tanong ko sa kaniya ng biglang may magsink in sa utak ko, “Oh, ikaw ba yung wedding organizer na kinuha ni Aiden?”Napahagalpak siya ng tawa sa sinabi ko, “are you kidding me? Sa ganda kong ito, wedding organizer mo lang?” saad niya saka nagpunas ng luha sa gilid ng mata niya.“Th
