KABANATA 5: HABANG WALA SA TABI NG ISA’T ISA

SABRINA’S POV

           Ilang araw na din ang nakakalipas matapos ang insidenteng nangyari sa boutique. After ko makapag – ayos pag – uwi ko ng araw na iyon ay dumiretso na ako sa address na itinext sa akin ni Aiden. Sariwa pa sa mga ala-ala ko ang kaganapan ng gabing iyon lalo na ang mga sinabi niya sa akin na kapag naaalala ko ay parang may paru-parong nagwawala sa tiyan ko.

FLASHBACK:

           Pagdating ko sa address na sinned sa akin ni Aiden ay nagulat ako sapagkat nakita ko siyang walang ibang kasama. Ngunit iwinaksi ko na lamang ito, at dumiretso na sa kinaroroonan niya. Agad naman niya akong napansin at halata sa kaniya ang pagkabigla kaya naman bigla akong nahiya.

“ You look exceptionally beautiful tonight, “ namamangha at nakangiti niyang sambit habang hindi inaalis ang kaniyang mata sa akin

“ Tama na po ang pambobola, Sir Anderson. Anong meeting po ba ito upang mafollow – up ko sapagkat parang wala pa po ang mga ka-meeting niyo. “ Pigil kilig kong pagsaway sa kaniya. Mahirap na at baka may masabi pa ang iba tungkol sa akin.

“ Sabihin na lang natin na ang meeting na ito ay para sa soon-to-be Mrs. Anderson, “ nakangiti niyang sagot sa akin habang tumatayo siya sa kaniyang kinauupuan.

           Bahagya naman akong nagulat sa sinabi niya at tila mabagal ang pagproseso ng mga salitang sinabi niya. Teka, meeting para sa soon-to-be Mrs. Anderson? Ako ba ang tinutukoy niya? Naputol ang pag – iisip ko nang maramdaman ko ang pagpitik niya sa isip ko.

“ Ano ba iniisip mo? Hindi ka man lang kinilig sa sinabi ko. “ parang batang nagtatampong sambit niya sa akin kaya bahagya akong napangiti.

“ Ikaw naman kasi. Akala ko naman ay business meeting ito. “ natatawang depensa ko sa kaniya na ikinasimangot niya.

“ Ikaw na nga kasi ang mays sabi na I am too busy this whole week. Aalis na ako bukas kaya naman gusto ko munang maka-date ang babaeng inspirasyon ko sa lahat ng ginagawa ko at nag – iisang pahinga ko, “ nakangiti niyang banat kaya di ko mapigilang mamula.

“ Tama na yang pag banat mo, kuta ka na for today. “ namumulang turan ko sa kaniya saka mahinang pinalo ang braso niya. Siya naman ngayon ang tumatawa.

“ Ang cute talaga ng mapapangasawa ko, “ turan niya saka piningot ang ilong ko.

“ Aiden! “ tawag ko sa kaniya habang pinipigilan kong mas lalong kiligin habang siya ay patuloy na tumatawa.

“ Let’s take a seat, “ sambit niya pagkatapos niyang tumawa at inalalayan ako upang tuluyan na kami maka-upo.

“ Salamat, “ nakangiti kong wika sa kaniya. Nginitian niya na lamang ako bago siya bumalik sa kinauupuan niya.

           Pagkaupo ni Aiden ay bigla na lamang dumating ang mga server at inilapag ang mga pagkain sa mesa namin. Mukhang pinaghandaan niya nga ang araw na ito kaya lihim akong napangiti. Hindi ko alam kung ano ang ginawa ko para pagpalain ng isang Aiden Anderson.

“ Stop that, “ rinig kong turan ni Aiden kaya naman nabalik ako sa realidad.

“ Ha? “ buong pagtataka kong tanong sa kaniya.

“ Stop making that face baka makalimutan ko na nasa restaurant tayo at halikan kita, “ nakangisi niyang banta sa akin kaya naman napatikom ako ng bibig. Aba sigurado akong hindi siya maghuhunos diling gawin yun kung sakali dahil pabor sa kaniya iyon.

“ B-bakit ba tayo nandito? A-ano meron? “ nauutal kong turan sa kaniya dahil sa malagkit niyang titig.

“ Wala lang, gaya nga ng sinabi ko kanina, I just wanna spend time sa soon-to-be wife ko dahil ilang linggo din akong mawawala para sa business summit, “ sagot niya nang di pinuputol ang malagkit niyang tingin sa akin.

“ Stop that, “ seryosong saway ko sa kaniya. Tumawa muna ito bago umayos sa pagkakaupo.

“ Saka ano bang sinasabi mo diyan. Yung soon-to-be wife, malayo pa yan sa katotohanan. Lalo na at tutol sa atin ang mga magulang mo, “ malungkot kong turan saka bahagyang napayuko.

           Napa-angat naman ang mata ko ng maramdaman ko ang bahagyang paghaplos ni Aiden sa kamay ko na nakapatong sa mesa.

“ Huwag mo masyadong isipin ang mga magulang ko. Handa kitang ipaglaban dahil mahal na mahal kita. Sigurado ako na darating ang panahon na matatanggap ka nila. Pero hindi ko kayang hintayin ang panahon na iyon dahil hindi ko natatanaw ang mga susunod pang araw na hindi nakakabit sa pangalan mo ang apelyido ko. “ nakangiting turan nito at mahihimigan mo talaga ang sinseridad at pag – ibig niya kaya naman di ko mapigilan ang pagluluha ng mga mata ko.

“ Ako rin, Aiden. Ikaw lang ang mamahalin ko hanggang sa wakas ng buhay ko. Hindi ko nakikita ang sarili ko na magmamahal pa ng ibang lalaki maliban sa mga magiging anak at apo natin, “ nakangiti kong turan at bahgya pa kaming natawa sa huling sinabi ko. Inabot ni Aiden ang pisngi ko at marahan niyang pinunasan ang mga luhang pumatak rito.

“ Basta tandaan mo Sab, mahal na mahal kita at gagawin ko ang lahat para sa iyo. Kahit di na uso ang you and me against the world, okay lang kasi you are the only world I know kaya naman gagawin ko lahat para ipaglaban ka. “ muling banat nito kaya naman bahagya akong natawa.

“ Ang korni mo, Mr. Anderson. “ natatawang komento ko rito.

“ Mahal mo naman, “ turan niya saka ngumiti.

“ Oo, mahal na mahal ko. “

END OF FLASHBACK

* Tok, tok, tok *

           Nabalik ako sa realidad ng may marinig akong tunog mula sa lamesa ko. Saka ko lamang naalala na andito nga pala ako sa opisina at oras ng trabaho. Iniangat ko naman ang ulo ko upang tingnan kung sino ang kumakatok sa lamesa ko at ganun na lamang ang pagkagulat ko nang makita kung sino ito.

“ M-Mrs. Anderson, “ Nauutal kong tawag sa kaniya saka mabilis na tumayo.

“ In my office, Ms. Cruz. “ Ma-awtoridad niyang turan sa akin saka ako tinalikuran.

           Inayos ko lamang ang aking damit at mabilis na sumunod sa mama ni Aiden. Naku, maba-bad shot na naman ata ako.

*

*

*

AIDEN’S POV

           Kasalukuyan akong nakatingin sa bintana ng hotel na kinaroroonan ko ngayon. Ang ganda talaga ng Singapore sabayan pa ng paglubog ng araw. How I wish na andito si Sabrina para sabay namin itong pagmasdan. Tawagan ko kaya siya? Kukunin ko na sana ang cellphone ko ngunit nagdalawang isip ako sapagkat baka pauwi pa lamang siya. Ipinagpaliban ko ang pagtawag kay Sabrina. Hayaan ko na lang muna na makapagpahinga siya.

“ Hey, Aiden! Wanna join us in the club later? “ tanong sa akin ni Mr. Villafuerte, isa sa mga business partners namin na kasama ko rito sa summit.

“ I think I will pass. I quit clubbing a long time ago. “ sagot ko sa kaniya.

“ Is it because of Sabrina? C’mon Aiden, just for tonight kalimutan mo munang may girlfriend ka. Isa pa, wala naman siya rito. At wala namang makakaalam kung walang magsasabi diba, “ turan niya upang kumbinsihin ako na sinabayan niya pa ng pagkindat.

“ Hindi ibig sabihin na wala siya dito ay magfefeeling single na ako, kayo na lang. “ turan ko sa kaniya.

“ Ang KJ mo naman, bro. How about this, join us pero di ka iinom? Huwag ka na magpaka lonely diyan, “ pamimilit nito kaya napabuntong hininga ako.

“ Fine, no drinks and no girls. “ ma-awtoridad kong turan sa kaniya.

“ Fine, fine. No drinks and girls for you, then. See yah. “ nakangiting sagot niya saka lumabas ng hotel room ko.

           Makalipas ang dalawang oras ay nakarinig ako ng katok sa pintuan kaya naman binuksan ko ito. Sumalubong sa akin si Mr. Villafuerte at ilan pang bachelors ang kasama niya.

“ It seems like you are ready, let’s go. “ turan niya saka ako inakbayan.

           Isinara ko muna ang pinto ng hotel room kung saan ako nanatili saka kami pumunta sa bar na sinasabi nila. Imbes na sa dance floor area kami umupo ay dumiretso kami sa isang VIP room kung saan tumambad sa amin ang mga mamahaling inumin at mga babaeng halos wala ng saplot pang-itaas at pang – ibaba. Agad ko namang ibinaba ang mata ko sa sahig upang alisin ang atensyon ko sa mga babae. Dumiretso na lamang ako sa bar table kung nasaan ang bartender na exclusive sa amin.

“ Oh, Tiffany you are here. “ rinig kong sambit ng isa sa mga bachelor na kasama namin kaya naman napatingin ako sa babaeng hapit na hapit ang kasuotan.

“ Duh, I am still one of the representative ng company namin. “ mataray naman nitong sagot saka nilagpasan ang mga kasama namin.

           Ibinalik ko na lamang ang atensyon ko sa alak na nasa harap ko. Dahil wala akong magawa ay tinungga ko ang isang baso. It will not hurt naman siguro if isa lang, pampa-antok na din.

“ Hey, Aiden. Andito ka din pala. “ bati sa akin ni Tiffany at bahagyang hinaplos ang balikat ko.

“ Of course, napilit nila ako. “ sagot ko saka iniwasan ang paghaplos niya.

“ Mind if I join you? Mukhang lasing na sila eh. “ turan nito . Tumango na lamang ako para matapos na ang usapan namin. Hindi kasi ako komportableng titigan siya lalo na dahil sa suot niya.

           Hindi ko na alam ang mga sumunod na nangyari ng gabing iyon. Basta pagkagising ko kinabukasan ay nasa kwarto ako na sigurado akong hindi akin. Napabalikwas ako ng bangon ng makita si Tiffany sa tabi ko. Pinagmasdan ko ang paligid at nakita ang mga damit ko na nakakalat sa sahig. Gosh, Aiden! What have you done?!

           ITUTULOY!