Hinayaan niyang tanggalin nito ang tape sa bibig niya para lang makapagsalita siya pero nang hahawakan na naman siya nito, sa wakas ay nagsalita siya."Huwag mo nang tangkain pa," babala ni Coreen nang hahakbang na si Royce palapit sa kanya. "Huwag mo akong hawakan. Ni huwag kang lalapit sa akin. Ayokong dapuan ako ng mga kamay mo."Hindi dahil sa kasalukuyan silang basang-basa ng dugo pareho at labis na nakakadiri at nakakakilabot. It's the fact na tama ang hinala niya. Ang bagay na pilit na itinatanggi ng tanga niyang puso. Isa talaga itong mamamatay tao. Isang kriminal. At Diyos lang ang nakakaalam kung gaano karaming buhay ang kinitil nito sa mga kamay na iyon. Ang mga kamay na hinayaan niyang humawak sa bawat parte ng katawan niya. Ang parehong mga kamay na ginusto niyang mahawakan pa sana.Napaiwas siya nang tingin at natigilan nang bigla nitong tawirin ang pagitan nila. Pumikit siya nang mariin at ang sumunod na ginawa nito ay hindi lamang nagpagulat sa kanya kundi nagpagalit d
Bumuntong-hininga siya at saglit lang ay kumalam ang tiyan niya sa gutom. Anong oras na ba? Nang tumingin siya sa paligid ay nalaman ni Coreen na siya'y nasa kwarto niya sa Mansion. Tumingin siya sa orasan at nakitang alas-tres na ng madaling araw. Hindi siya sanay kumain ng umaga! Muli siyang humiga at pinilit ang sarili na matulog ngunit ayaw ng tiyan niya at patuloy sa pagkalam at kirot. Sinipa niya ang kumot dahil sa inis. Baka nasa baba ang tatlong iyon. Paano ako makakain? Kabado at nag-aalala na tanong niya sa sarili. Napabuntong-hininga siya sa sobrang inis at tumayo. Kukuha lang siya ng makakain at dito na lang siya kakain. Tumango siya sa sarili at nagsuot ng tsinelas bago lumabas ng pinto. Dahil kinakabahan siya, parang ang bigat ng bawat hakbang niya, at para tuloy siyang magnanakaw na nag-iingat na huwag gumawa ng ingay. Huminga siya nang malalim bago kaswal na bumaba ng hagdan, ang kilos ay pilit na ginawang kalmado at normal. Hindi siya nag-abalang tumingin sa kabila
Nagpatuloy ang mga araw sa pagtatrabaho niya kay Royce at pag-aalala sa kanyang pamilya ngunit totoo sa sinabi ni Royce, may mga tauhan nito na nagbabantay sa bahay nila ayon sa kanyang Auntie. Nang tanungin siya ng Tita niya kung bakit ay hindi siya nakahanap ng tamang sagot at sa halip ay sinabi niya na para sa Tiyo niya ito kung sakaling masaktan sila. Hapon na at kasalukuyan siyang nagtatahi ng pang-itaas na napunit mula noong araw na siya ay kinidnap. Paborito niya kasi iyon kaya hindi niya basta-basta maitapon at may sentimental value na rin ito sa kaniya. Napahinto siya nang makitang pumasok sa right wing si Zyke. "Hi," Nag-aalangan niyang bati. Huling pagkikita nila ay nainis niya ito sa pagsasabi at pagbbintang ng kung ano-ano. "I'm sorry sa mga nasabi ko." Pagpapakumbaba niya. Isinara ni Zyke ang pinto at nagkibit balikat bago pabagsak na humiga sa sofa. "Nah. Wala kang alam at kasalanan din naman namin," tugon nitong nakangiti sa kanya kaya ngumiti rin siya pabalik. T
"Umalis ka sa paningin kong malandi ka at huwag na huwag mo nang ipapakita ang mukha mo sa harap ko o ng asawa ko, naiintindihan mo?!" nanggigigil sa galit na sigaw sa kaniya ng asawa ng dating Amo na si Richard.Tahimik lamang niyang ginagawa ang trabaho niya nang bigla na lamang siyang sugurin ng sabunot at sampal ng asawa nito na si Teresa. Ipinahiya siya nito sa harap ng mga kasamahan niya at sinabihan ng masasakit na salita at tinawag ng kung ano-ano.Who would've thought that she'll be mistaken as a mistress? To a family man who's twice her age at that?Oo nga't kailangan niya ng pera para ipagamot ang nag-iisa niyang kapatid na si Rica, ngunit hindi niya magagawang kumabit at sumira ng pamilya."Hindi ko ho ginawa ang ibinibintang ninyo. Alam ng Diyos iyan." naninindigan niyang sabi kay Teresa habang inaayos ang sarili at pinupulot ang mga gamit niyang itinapon nito."'Wag mong madamay-damay ang Diyos sa kakatihan mong, gaga ka!" galit pa rin nitong bulyaw sa kaniya.Taas-noo s
Coreen moaned as she felt a gloved hand tracing her bare skin, caressing her body as if she was a rare porcelain. Nag-iiwan ng kakaibang init ang bawat pasadahan ng kamay na iyon sa bawat parte ng kaniyang katawan.The hand trailed from her feet, her legs and thighs. Hindi ito tumigil hanggang marating ang kaniyang katawan. Nang dumapo ang kamay nito sa dibdib niya ay napaliyad siya kasabay ng isang ungol at napakagat sa labi.Warm Breath is suddenly blowing in her ear. "Coreen... your body is a sin." he whispered seductively making her whimper with need."I love the way you react to my touch. So damn responsive." he said huskily and she gasped loudly when he gripped her."N-no." natagpuan niya ang sariling sinasabi. "S-stop.""Bakit? Ayaw mo ba?"She whimpered and shook her head no."Then, why are you dreaming about it?"Napasinghap si Coreen at napabalikwas ng bangon. Pawis na pawis ang noo niya kahit pa may aircon ang buong kabahayan. Pero ang napansin niya at talaga namang ikinaka
IMPIT NA SUMIGAW si Coreen sa hawak na unan na kasalukuyang pinanggigigilan. Iniisip niyang ito ang Amo niyang walanghiya.Sa tuwing naaalala niya kung gaanong paghihirap ang pinagdaanan niya mapakawalan lamang niya ang sarili niya sa pagkakatali nito sa kaniya sa headboard ay lalong nagpupuyos ang damdamin niya.Royce Cordillero is the real definition of asshole with a capital A!Tumulo na lahat ng pawis niya sa katawan at halos magkandabali-bali lahat ng buto niya sa katawan makawala lamang. Hindi niya inakala na may itinatago rin naman pala siyang flexibility pero hindi iyon ang punto! Ang punto ay pinagmukha siyang tanga ni Royce.Kung nakikita lamang siya nito malamang ay pinagtatawanan na nito ang paghihirap niya. Pero hindi pa rin siya susuko! Mas malakas ang hangarin niyang mapagaling ang kapatid para sumuko sa pagpapahirap nito sa kaniya. Ipapakita ni Coreen na iba siya sa mga napaalis nito dati. Ipapamukha niya sa binata na nakaharap na ito ng katapat nito!Ang nagpupuyos na
MADALING ARAW pa lang nang umalis si Coreen sa Mansiyon ng mga Cordillero. Binagtas niya ang madilim-dilim pang daan palabas ng subdivision ngunit meron naman siyang mangilan-ngilang taong nakakasabay kaya hindi siya kabado. Sabik na kasi siyang makauwi upang makita ang kapatid na si Rica.Paglabas ng subdivision ay agad naman siyang nakakita ng masasakyang jeep pauwi sa kanila. Habang lulan ng jeep ay lumipad ang isip niya sa naiwang lalaki sa mansiyon. Paano kaya ito nakaka-survive nang mag-isa? Does he eat out? Order? Come to think of it, the most she's seen the man doing is to exercise, eat, leave for work at tulog na siya bago pa man ito dumating. Not much has changed between them. Royce is still an asshat and Coreen is still a maid.Ipinilig ni Coreen ang ulo para iwaglit ang mga naiisip ukol sa binata. Tinitiis na nga niya ang ugali nito kapag kasama niya ito ay sasaktan pa niya ang sarili niya sa pag-iisip tungkol pa rin dito gayung sigurado siyang ni hindi man lang siya pag-aa
"Okay ka lang ba, Ate?" dinig niyang tanong ni Anna ng may pag-aalala sa tono.Bumuga muna siya ng hangin bago itininuloy ang ginagawa. Mabigat ang kalooban at masama ang loob sa tiyuhin. '"Oo, ayos lang."Kahit hindi na. Kahit sawa na ako at ubos na. Pagod na pagod na ako na sa tuwing uuwi ako ay parang bangko ang tingin sa akin ni tiyong. Hindi maiwasang sabihin niya sa sarili."Wow, ang galing naman ng kapatid ko." puri niya sa kapatid nang ipakita nito sa kaniya ang ipininta nito ngunit kusa rin siyang natigilan nang mapagtanto kung ano ang iginuhit nito.Ito ang bahay nila noon, sa harap ng bahay ay magkakahawak sila ng Kamay ng nasira niyang mga magulang. Malungkot siyang ngumiti sa kapatid na may namumuong mga luha sa mata."Ate, miss na miss ko na sila Papa at Mama." naluluhang sabi nito at wala siyang nagawa kung hindi yakapin ang kapatid at aluhin ito."Ssh, bunso. Nandito naman si Ate, 'di ba? Hinding-hindi ka iiwan ni Ate." hinalikan niya ito sa ulo. "Hinding-hindi aalis s