Chapter 1

Almika Sheen Monteverdi's POV 

"Magandang umaga po, Ma'am Monteverdi, tinanggap na po ni Ma'am Ladeo ang resume niyo, bukas na bukas po ay pwede na kayong mag simula sa trabaho." paalala sa'kin ng isa sa mga empleyado ni Ma'am Ladeo. Tumango naman ako sa kanya at nagpa-salamat. Nilagay ko sa loob ng bag ko ang cellphone ko 'saka ako sumakay sa kotse ko. Tinungo ko 'yung daan pauwi sa inuupahan naming bahay ng anak ko. Mahal kasi ang condo unit, kaya sa maliit na bahay kami tumitira ngayon at 'saka luma naman 'yung bahay pero kapag nilinisan mo? Magbabago ang anyo. Malapit na rin pala ang deadline ng bayarin, hays. 

Mayaman naman kami pero hindi ko pa pwede makuha 'yung iniwan sa akin hangga't hindi pa ako kasal. Wala parin naman akong balak mag-asawa dahil mas priority ko ang anak ko ngayon, titiisin ko muna ito ngayon, kapag mahanap ko na ang taong pwede sa akin magpapakasal na ako. 

Pinark ko ang kotse ko sa gilid ng maliit namin na bahay, hinubad ko ang sling bag ko 'saka pumasok na sa loob. Tumambad sa'kin si Manang, ang nagbabantay sa limang taong gulang kong anak. Kumunot ang noo ko, mas lalo yatang pumula ang pisnge ni Manang ngayon ah, anong meron? 

"Naku, Ma'am, buti ay dumating na po kayo! Si Vandish po kasi!" tila kinakabahan nyang saad. Hinawakan ko s'ya sa braso upang pakalmahin. 

"What's the problem, Manang? May nangyari ba?" tanong ko habang inaangat ang tingin para hagilapin kung nasaan na naman ang anak ko. 

"Nilagyan niya po ng spicy ketchup ang mukha ko Ma'am, ang anghang!" hindi niya na ako hinintay na sumagot dahil mabilis itong lumabas para maghilamos. 

Hinilot ko nang mariin ang sentido ko. Dahan-dahan akong humakbang papasok sa kwarto ni Vandish, nadatnan ko siyang tumatawa habang kalaro ang kanyang robot na laruan, kakabili ko lang nyan sa palengke, mura lang kaya't binili ko. Nanatili lang ako sa labas ng pinto, pinagmasdan ko ang anak ko na naglalaro. 

Siguro kung lumaki ito sa ama niya paniguradong lahat nang gusto niya ay makukuha niya, siya ang mamana sa yaman ni Vandeon, pero ayokong lumaki ang anak ko sa mamatay tao, mas mabuti nang maghirap kaysa pakisamahan ang taong anytime ay sasaksakin ka. 

Meron na akong trabaho anak, lilipat na tayo sa mas komportableng higaan at sa malinis na kapaligiran. Bumuntong hininga ako, unti unti kong nilakihan ang siwang ng pinto. Napansin niya naman iyon kaya't agad syang lumingon sa akin, I met his silver eyes like mine pero naka contact lens ako ngayon, ayoko lang ibandara ang mata ko. Masyadong nakakaagaw ng pansin at baka mahanap ako ni Vandeon. It's been years past already. Hindi niya ako nahabol ngunit patay naman 'yung driver ni Kace, pinatay ng walang hiyang Vandeon. 

"Mommy! You're here!" Sinalubong ako nang mahigpit na yakap ng anak ko. Sumubsob naman ako sa leeg niya. 

"How's my son?" tanong ko at ginulo ang buhok niya. Sobrang gwapo talaga ni Vandish. Namana niya lahat ang genes ni Vandeon, isang tingin mo pa lang sa mukha niya kamukha niya na talaga ang mayamang si Mr. Santford, sana naman hindi mag tagpo ang landas nila. My son deserve a better life. I can give him that. Wag lang sanang umepal si Vandeon. 

"Someone is here kanina, Mommy, kinausap ni Yaya 'yung mga matataas na guys, they also bring big cars, Mom." Mahigpit kong hinawakan sa likuran si Vandish. Kung sino man ang mga taong iyon posibleng babalik sila sa lugar na ito, kailangan ko na talaga ng pera, bukas na bukas maga-advance ako ng sweldo para panglipat namin. Dadalhin ko rin si Vandish, baka isa iyon sa mga tauhan ni Vandeon, hindi niya pwedeng malaman na rito kami nakatira. 

"Mommy, I'm scared. Para bang kukunin nila ako palayo sayo Mommy, don't leave me here, Mommy." Tumango ako sa kanya. Niyakap ko siyang muli. Nagsisimula na naman siya, ito ba talaga ang gusto niya? Ang pahirapan kami? Pwes, nagkakamali ka Vandeon. When I was a kid tinuruan ako ng magulang ko kung papano lumaban, pasalamat ka't buntis ako sa anak mo noon kaya't hindi ako makalaban saiyo, inuna ko ang kapakanan ni Vandish pero ngayon, kaya na kitang harapin, makikita mo ang hinahanap mo. 

"Sleep now, son, isasama kita sa work ko bukas." 

"Yeheeey!" 

Kinumutan ko siya, hinalikan ko sa pisnge ang anak ko. Habang pinagmamasdan kita anak mukha ng walang hiya mong ama ang nakikita ko, I hope na hindi ka matulad sa kasamaan ng ama mo. 

"Good night, baby." 

***

Dinala ko nga ang anak ko sa kompanya, sinama ko na rin si Manang na dala-dala ang maleta namin. Iiwanan ko muna sila sa staff room habang ako naman gagawin 'yung trabaho ko. Makulit pa namang bata si Vandish, hindi siya mapapalagay, gusto niya talagang mag laro nang mag laro. 

"You behave Vandish, magwo-work lang si Mommy muna ah. 'Wag kang malikot," 

"Yes, Mommy! I love you!" 

Ngumiti ako, niyakap siya at hinalikan sa pisnge at ilong. "I love you more baby." 

Tumango ako kay Manang na siya na muna ang bahala sa anak ko. Nag pakawala ako ng malalim na hininga bago tinungo ang office ni Ma'am Ladeo, hindi ako kinakabahan dahil kita ko naman kung paano mag trabaho noon sa Office namin ang secretary ni Dad. Hays, I hope my parents were still here, I missed them so much. 

Nang marating ko na ang office ni Ma'am, saglit akong naghintay sa loob. Malinis ang opisina niya, simple lang pero sumisigaw ang pera na ginastos nila sa bawat furnitures na nakikita ko. Hays, kamusta na kaya 'yung mansyon namin? Pina-ambush na kaya iyon ni Vandeon? Sama talaga ng uri ng lalaking iyon. 

Maya maya pa ay may narinig akong click ng pinto kaya't tumayo ako ng tuwid, pumasok ang isang babaeng sobrang ganda, ang puti puti niya rin, she's like a goddess for me. Ito na yata si Ma'am Ladeo, ang ganda naman ng boss ko.

Ngumiti ako. 

"Good morning, Ma'am Ladeo, I am Almika Sheen Monteverdi, your new Secretary." pakilala ko ngunit tila kinakabahan na ako ngayon. Pinagmasdan niya ako saglit bago tumango. Humakbang siya palapit sa kanyang desk. 

"Where are you from? Mukhang may half ka. Foreigner?" tanong niya at umupo siya sa lamesa niya.

"I'm from the Philippines. Yes may half ako, half Italian." sagot ko. Tumango naman siya at humarap sa kanyang laptop. 

"Cancel all my appointments today, may pupuntahan lang ako." saad niya at sinara niya ang kanyang laptop. Tumango naman ako at tiningnan 'yung papel na hawak ko. 

"Okay, Ma'am Ladeo." Yumuko ako at umatras para padaanin siya ngunit akmang lalabas na siya ng bigla na lamang tumakbo ang anak ko papunta sa akin. Tawang-tawa pa siya, hindi niya alintana 'yung pawis na namumuo sa noo niya, itong batang 'to talaga oh. 

Inangat ko ang tingin. "Sorry, Ma'am, this is my son, Vandish, wala kasing magbabantay sa kanya sa apartment ko kaya sinama ko na lamang. Pasensya na po talaga Ma'am, bukas hindi ko na siya isasama," 

I'm sorry, Manang. 

Umiling siya. "It's okay, you can bring your son here anytime you want. Avoid making mess." ngiting sagot ni Ma'am Ladeo. Nagpasalamat naman ako 'saka ko nilingon si Vandish na ngayon ay mukhang inaantok na. Naku naman. 

"Your son is so handsome," ngumiti ako sa kanya. 

"Thank you, Ma'am." pagkatapos kong sabihin iyon kumunot pa ang noo niya bago tuluyang nawala sa paningin ko. 

"Baby, are you sleepy na?" I asked my son. Tumango-tango naman siya. Ginulo ko ang buhok niya 'saka ko siya kinalong palabas ng opisina kaya lang? Bigla akong napahinto nang may namukhaan akong isang lalaki. 

"Shut it Roswell, I don't need anything from you, basta tumupad ka sa usapan!" 

"Gago! Kayaman-yaman mong tao mamburaot kapa." 

"Kay Kiefer ka magnakaw ng pera ulol." 

"Gago mo, Vandeon!" 

Fvck i-is that him? 

***

FL01 (Story from the past) 

"I was drunk that night, Almika!" sigaw ni Entice. 

"Lasing din ako nu'n, Entice! Pero maling-mali 'yung ginawa mo!" galit na sigaw ko naman pabalik. 

Kakalabas lang namin ng room namin at ito agad kami nagsisigawan sa labas. Marami namang mga estudyanteng napapatingin sa gawi namin, ang iba ay wala namang pakialam pero halos meron. Daming mga chismosa eh. Hindi talaga nila ito palalampasin, sikat na sikat pa naman itong si Entice kaya't hindi talaga maiwasan ng iba ang lumingon sa gawi namin. 

"Vandeon was drunk last night, Almika. Hindi ka niya makikilala," giit niya na naman. 

Gigil kong sinabunutan ang buhok ko. Damn it! Vandeon was drunk because of her. Wala akong alam kung anong inumin ang binigay nilang dalawa kagabi kay Vandeon, wala akong ideya. Inimbita kaming dalawa ni Sonia dahil birthday niya at may inuman daw, ayoko namang maging kj kaya't sinunggaban ko at hindi ko alam na andun rin pala si Vandeon, kasama mga kaibigan niya. Hindi naman tinamaan ang mga kaibigan niya, but Vandeon... fvck it. 

"Kapag nalaman ko lang talaga 'yung binigay mo or nilagay mo sa inumin ni Vandeon? I will sue you, Entice. Wala akong pakialam kung magkaibigan tayo!" 

Hindi ko na siya hinintay na sumagot. Tinungo ko ang sasakyan ko at galit na sinuntok ang upuan. 

"Argh! Damn it!" 

I was mad because of what happened last night. I was drunk too I won't deny that, but hindi ako makapaniwala na ginawa namin iyon ni Vandeon. Hindi naman sa ayaw ko, nagtaka ako dahil sobrang agresibo ni Vandeon, tila nababaliw siya, ni hindi man lang ako nakilala. 

Hindi niya rin matandaan ang nangyari sa amin kagabi. Ano na ang gagawin ko ngayon? Anong sasabihin ko sa kanya. Sasabihin ko bang may nangyari sa amin o huwag nalang? Boyfriend ko naman siya pero natatakot ako. 

"Almika?" 

Mabilis akong napalingon sa likod nang marinig ang boses ni Vandeon. May hawak siya burger at cokefloat. 

"Are you okay?" kunot noong tanong niya. Kaagad naman akong umayos at ngumiti ng pilit. "Oo naman. Tapos na ba ang klase niyo?" 

"Almost. Are you hungry? I brought this for you, have a bite." Nilahad niya sa akin ang dala niya. Tinanggap ko naman. 

"Thank you!" 

"You're always welcome, baby. I gotta go, may last sub pa, see you later." 

"Agad agad?" 

Ngumiti siya. Shit! Ang gwapo naman! 

"Why? you miss me already?" 

"Hindi ah!" 

"Ohh, you can have me later, baby. Tatapusin ko lang muna ang klase ko, I love you," he kissed my forehead. 

"I won't get tired of chasing, loving you, Almika. I hope you won't leave me when that day comes." 

"I love you too, Vandeon." 

Huling sagot ko bago na

ngyari ang hindi dapat mangyari. 

After weeks of being his girlfriend, I found out that I was pregnant. And the father was him.

***