CHAPTER THREE

MAKALIPAS ang mahigit ilang taon ay malaki na ang pinagbubuntis noon ni Donna at Mitch, isa doon si Yllisa.

"inay, bakit kailangan mo pa akong ipadala sa mansyon ng mga vergara?" napaisip naman ito sa tanong ni Yllisa pero ilang sandali pa ay ngumiti ito.

"yllisa anak, gusto mong makilala ang ama mo hindi ba?" tanong nito kaya tumango si yllisa.

'hindi ko nakita ang papa ko, si mama lang pero maaga kaming inilayo sa isa't-isa'

"nandoon po ba ang ama ko?"

"wala doon anak. Pero iyon ang daan patungo sa katotohanan" naguluhan naman si yllisa sa sinabi nito.

"inay?"

"sige na anak mag-iingat ka sa byahe" wala na itong nagawa kundi sumakay ng bus papunta sa paroroonan niya.

Nang makasakay ay napatingin ito sa labas ng bintana at napapikit hanggang sa hindi niya namalayang nakatulog na siya sa loob ng sasakyan.

"mamang, bakit nandito lang po kayo sa kwarto at hindi kayo lumalabas?"

"anak yllissa" sabi ni mamang na naiiyak "kahit na anong mangyari ay wag kang lalayo sa aking silid anak, natatakot akong baka ilayo ka nila sa akin" natawa ako sa sinabi nito mamang at bakas sa mukha nito ang pag-aalala.

"mama naman. Hindi po iyon mangyayari" 'yon ang lagi kung pangako kay mamang hangang sa nakatulog na siya, hindi kasi siya natutulog at gusto niya lagi akong nasa kaniyang tabi.

Nauhaw ako kaya kukuha sana ako ng tubig pero wala nang laman ang pitsel kaya bumaba ako sa kusina at sumalin ng tubig.

"señorita yllisa" napatingin ako sa nagsalita at ito ay si ate venus. Matagal na siya dito  bata pa lang ako nandito na siya at bata palang ay  nagtatrabaho na siya.

"ano iyan?"

"tubig po ate. Sige po mauna na po ako" sabi ko at lumakad na palabas.

Bawal akong makipag-usap kahit kanino nang matagal baka makita ako ni Tito Zach tsaka ni lolo Pablo.

Paakyat na sana ako ng hagdan ng may narinig akong nag-uusap.

"Zachary, Renzo betrayed us!"

"What do you want me to do Marco?"

"tulungan mo kami ni alex"

Napatingin ako sa babaeng bitbit ng lalaking tinawag na Marco ni tito Zach, Puno ng dugo ang damit nito at halos hindi mo makilala.

"tsk tsk tsk. Sinasabi ko na sa iyo Marco. Makasarili ang mga Rodriguez"

Walang imik naman ang lalaki na nakatingin lang sa babaeng walang malay.

"anong ginagawa mo dito?" nagulat ako ng makita ko si ate Nathalia. Ang panganay ni tito Zach.

"wala po ate" ambang aakyat na ako nang makita ko si mamang na nakatayo sa gilid ni tito Zach. Agad yumakap ito dito kaya nagtaka ako. Hindi naman ganito si mamang pero kahit na gano'n siya pa rin ang mamang ko.

"MAMANG!" agad akong tumakbo at yumakap kay mama na pilit akong tinutulak.

"ano ba! Bitawan mo ko! you bitch!" Sinampal ako nito kaya nangilid ang luha ko. Hindi ko akalain na masasampal ako ni mama

Nakita kung tumayo 'yong Marco samantalang si tito Zach ay galit ang mababakas sa mukha.

"b-bakit kamukha ka ni Y-yu---"utal na tanong nito pero hindi 'yon natuloy ng may sumigaw mula sa kalayuan.

"WALANG HIYA KA MITCH!" Napatayo ako nang humahangos si mamang na bumaba at sinabunutan yung babaeng kamukha niya.

"b-bakit dalawa ang Mitch?" tanong nang lalaking nagngangalang Marco. kahit ako nagtataka din. 

Inaawat naman ito ni tito Zach. Noong una hindi nila maawat pero kalaunan ay naawat din.

"Mellisa umakyat ka na sa taas"

"hindi, wala siyang karapatan saktan ang anak ko"

"UMAKYAT KA NA! IKAW DIN YLLISA!" Sigaw nito kaya agad kaming umakyat ni mamang.

Pagdating sa kwarto ay hinawakan ni Mamang ang pisngi ko na nasampal bago ako yinakap.

"Mamang bakit kamukha mo siya?" tanong ko pero humagulgol si Mamang.

"anak. Kahit na magkamukha kami. May palatandaan ako"

"pero Mamang. Mitch din po ang pangalan niya" muling tumulo ang luha ni mama bago pinakita sa akin ang pulso niyang may balat na parang tinahi.

"anak, ako ang mayroong ganito at siya ay wala"

"mamang, bakit pareho kayong Mitch?"

"anak. Ako si Mellisa. Mellisa ang pangalan ko pero matagal na akong patay para sa lahat kaya ako nagtatago sa katauhan ni ate"

"per--"

Sasagot pa sana ako ng bumukas ang pinto at pumasok si Tito na galit na galit kasama ang mga guwardiya.

"sinasabi ko na sa iyo Mellisa! Hindi ka nakinig" Umiyak si mamang at yinakap ako.

"kunin niyo siya at dalhin kung saan siya nababagay" Sigaw nito at lumapit ang mga guwardiya.

"Hindi! Wag ang anak ko Zach. Maawa ka!"

"MAMA!!!" Sigaw ako ng sigaw habang pilit na kinukuha ng mga pangit na guwardiya.

"MAMA!!" napatayo si Yllisa sa upuan sa terminal. Napabuntong-hininga siya dahil bumalik na naman sa kaniya ang bangungot ng paghihiwalay nila ng ina niya. Napatingin siya sa paligid at nagtaka

'huh? Paano ako nakababa?' tanong niya sa sarili.

"gising ka na pala" sabi ng lalaki na nakaupo sa tabi Yllisa. Maganda ang pangangatawan nito at itim din ang buhok.

'gwapo'

"ahh ehh. Paano ako nakababa?" tanong dito ni Yllisa

"ahh. Kanina kasi ninakaw ang cellphone ko kaya hinabol ko yung kumuha tapos umakyat sa bus at nakita kita doon kaya binaba kita"

"salamat"

"marahil ay dinala ako ng tadhana para makita ka" Natawa si Yllisa sa sinabi nito kaya inabot niya ang kamay dito.

"Yllisa"

"Mars" pagkasabi niya noon ay tinanggap niya ang kamay ni Yllisa. Natawa si Yllisa sa pangalan nito at napansin naman ito ng lalaki kaya kumunot ang noo nito.

"bakit tumatawa ka?"

"kasi naman. Pang babae pangalan mo" sumimangot ito kaya natawa lalo si Yllisa.

"malay ko kay mama Cassie" sabi nito kaya tinitigan ito ni Yllisa ng maigi.

'may kamukha siya'

"alam mo ba ang greek name ng Mars?"

"oo naman. Apollo!" proud na sabi nito.

"sino si apollo?" muling tanong ni Yllisa kaya umiwas ito ng tingin.

"ahh ehh. Tanong ko kay Hell" pagkasabi ni Mars noon ay natawa na talaga si Yllisa.

"si Apollo. Greek God of war siya" paliwanag niya kaya napatitig ito sa kaniya kaya medyo nailang siya.

"Bakit natutulog ka doon sa bus kanina?" Nalungkot naman si yllisa ng maalala niya ang paghihiwalay nila ng mama niya.

"ano pala ang pinunta mo dito?" sabi ulit ni Mars kaya napalingon si Yllisa sa kaniya at pilit na ngumiti.

"mangangamuhan kasi ako sa mga Vergara"

"Vergara?" 

"oo. Kela Mrs. Cassandra Vergara ang tungo ko" nagliwanag ang mata nito at agad siyang hinila.

"halika. Ipapakilala kita kay mama. Anak niya ako." napangiti naman si Yllisa at nabuhayan ng loob.

'buti nalang hindi na ako mahihirapan sa paghahanap dahil pinagtagpo na kami ng tadhana'