[ Nagseselos ba Siya? ] Elizabeth's POV "Sa..." I groaned at hinila ang kumot ko, nakapikit. I feel so comfortable and I don't wanna wake up pero may tumutusok sa braso ko. "Elizabeth gising na. Kailangan na nating maghanda." I hissed at dahan-dahang iminulat ang mga mata ko. Agad kong nakasalubong ang pares ng malalim na asul na mata ni Tyrone, nakatingin sa akin. Nakahiga pa rin kami sa kama at nakapatong ang palad ko sa matigas niyang dibdib habang ang braso niya ay nakayakap sa bewang ko. Tumaas ang isang kilay ko, hindi pinapansin ang mabilis at abnormal na pagpintig ng aking puso, pilit na pinipilit na kumilos nang cool. "Do you really wanna go? You're hugging me so tight, Tyrone" Ngumisi siya. "Ang lambot mo. Gusto kitang yakapin buong gabi." Bumuntong-hininga ako at ipinatong ang baba ko sa dibdib niya, nakatingin sa mga mata niya. Dumapo ang mga mata ko sa singsing sa daliri ko. "Hindi mo naman talaga kailangang palitan ang singsing ko pero salamat." Ngu
[ Hindi mapigil ] Elizabeth's POV Napahinto ako sa paglalakad nang muntik ko nang mabunggo ang taong biglang sumulpot sa harapan ko. Pumunta lang ako saglit sa restroom at babalik na sana ako sa table namin kanina. "Elizabeth..." Napatingin ako sa kanya ng kaswal. "Kreed." Si Kreed Morgan ang una kong boyfriend. Matagal ko na siyang hindi nakikita at ngayon ay parang alam ko na kung bakit. Siya ay dapat na naninirahan sa bansang ito sa lahat ng mga taon na ito. Nakatitig siya sa akin na may kung anong emosyon sa kanyang mga mata. "Kamusta... naging kayo?" napangiti ako. "Fine. Sa nakikita mo..."He licked his bottom lip and his eyes followed the movement of my hand nang isukbit ko ang buhok ko sa likod ng tenga ko.Napaawang ang labi niya at napalunok siya ng mariin. "Kasal ka na?"Napasulyap ako sa singsing ko at saka ngumiti habang nakatingin ulit sa kanya. "Oo."Bumaba ang tingin niya at dahan-dahang inangat muli ang mukha niya para tingnan ako. "Siya yun diba? Asawa mo?""
[ Walang Pagbabalik ] Elizabeth's POV "Ah!" I arched my back and grabbed Tyrone hair when he put the peak of my bre*st in his mouth. Pinulot niya ang korona at sinipsip pagkatapos ay napaungol pa ako ng malakas. Ang kanyang mga palad ay nasa aking likod, hinahawakan, hinahaplos. Nasa mahabang table pa rin kami. He was doing wonders on my body and it's brings me to the pit of heavenly pleasure I only felt with him. "Tyrone..." Muling kumawala sa labi ko ang mahinang halinghing nang lumipat siya sa kabilang bre*st ko. Ang gulo ng isip ko. lasing ako. Parehong mula sa nakakabulag na kasiyahan at sa alak ngunit alam ko kung ano ang nangyayari. "Babe..." Napaungol siya nang maramdaman kong dumidikit ang ibabang bahagi niya sa puso ko. Hubad kaming pareho. Hindi ko alam kung paano niya kami nahubaran ng hindi ko namamalayan pero wala na akong pakialam. Nakatakip ang palad ni Tyrone sa aking mga dibdib habang nakatingin sa akin na may maitim na pagnanasang sumasayaw sa kanyan
[, Ito ay Gumagana ] Elizabeth's POV May naglalaro sa buhok ko. ramdam ko. Napakaamo ng kanyang mga daliri sa kabila ng kalyo ng kanyang palad. Amoy na amoy ko ang pabango niya and I feel so comfort. Dahan dahan kong binuksan ang mga mata ko. Sinalubong ako ng isang pares ng malalim na asul na mga mata, na kahawig ng dagat na kalmado kung kailan dapat at ligaw kapag kinakailangan. Ang kanyang makapal na kilay at pilikmata ay nagpupuri sa kanyang mga mata, kaya mas lalo itong naging malalim at nakakabighani. Ngumiti siya, ipinakita ang perpektong set ng mapuputing ngipin at dimples niya. "Hoy! Magandang umaga..." Isang ngiti ang sumilay sa labi ko. I'm not a fan of being clingy but I like the way he's being touchy with me. "Hmm," bulong ko at nilagay ang mga kamay ko sa ilalim ng unan ko. "Good morning. Kelan ka pa nakatitig?" Ngumisi siya. "Sapat na kabisado ang bawat bahagi ng iyong magandang mukha." Na nagpabilis ng tibok ng puso ko kaninang madaling araw. Dahan daha
[ Sudden Outburst ] Elizabeth's POV Kailangan kong bantayan ang puso ko. Alam ko ang panganib ng pagiging malapit sa kanya. Itutulak ako nito sa hukay ng impiyerno at iyon ang huling bagay na gusto kong mangyari. Ayokong maawa sa sarili ko at pagsisihan ang lahat. I don't wanna end up sisihin ang sarili ko dahil hindi ko napigilan ang sarili kong mahulog. Dapat kong unahin ang kumpanya ng aking ina. Tsaka puro kasinungalingan ang relasyon namin ni Tyrone. Walang totoo. Pati treatment niya, baka peke lang. "You sure you'll stay here tonight? Baka magstay ako sa conference hanggang hatinggabi." Tumango ako sa kanya habang nakahiga sa kama. Nakatayo siya sa harap ng life-size na salamin, inaayos ang kanyang kurbata. Napakagwapo niyang tingnan at kahit kailan ay walang babaeng makakalaban sa kanya lalo na kung ipinakita niya sa kanila ang kanyang alindog. This is funny but these past few days, I always find myself appreciating his facial features and even his personality. Kung h
[ Walang boses ] Elizabeth's POV Hindi bumalik si Tyrone buong araw. Hindi ko alam kung saan siya nagpunta. Gusto kong malaman pero hindi ko magawang tawagan siya. Panay ang tingin ko sa number niya sa phone ko pero hindi ko mapindot ang call button. Oo! Gusto kong malaman niya na wala namang ibig sabihin sa akin ang nangyari sa pagitan namin noong isang gabi kahit na naging espesyal ito sa ginawa ko sa kanya. Ang pag-iingat sa puso ko ang tinuro ko sa sarili ko dahil takot akong masaktan. Baka mawala ako sa sarili ko. Baka...masira ko ang sarili ko kapag hindi ko ginawa ito. 6 PM na nang bumukas ang pinto. Isang oras mula ngayon, uuwi na kami. Naikuyom niya ang kanyang mga panga habang ang kanyang asul na mga mata, na nangingitim sa galit, ay nananatili sa akin. Nagtagal ang titig niya ng ilang minuto bago siya huminga ng malalim at dahan-dahang tumango. Nilagpasan niya ako at binuhat ang mga bagahe namin. "Tara na." Ang lamig pa rin niya pero sa tingin ko ay mas maga
[ Huwag Nang Iiyak Muli ] POV ni Tyrone "Hindi mo siya susundan?" Napakunot ang noo ko nang lumingon ako kay Tristan, inis. Bakit parang interesado siya sa relasyon namin ni Elizabeth? Interesado ba siya sa kanya? "Babalik siya mag-isa," sabi ko, sinusubukan kong aliwin ang sarili ko at malaman ang dahilan kung bakit masama ang pakiramdam ko sa pagsigaw sa kanya. I mean, I just want her to know na masyado siyang walang galang sa pamilya ko. Sinigawan pa niya ang tatay ko na lagi siyang tinatrato ng tama dahil ano? Isang gitara? Makabili na lang siya ng isa pa. Mas mahal pa sa antique na meron siya. "Follow her, son. Don't let her anger live inside her," sabi ni dad na mas ikinainis ko. Elizabeth a brat and she's so full of pride. Ayaw niya ng kahit anong tulong at nagdududa ako kung kakausapin niya ako kung susundin ko siya. "Bakit siya susundan? Umalis siya mag-isa!" Napangisi si mama. Naikuyom ko ang aking mga panga at tumingin kay mama. "Naputol mo ba ang mga str
[,Mga Pitong Dahilan ] Elizabeth POV Umaga na nang bumalik ako sa mansyon ni Gray. I paused when I ran into Tyrone who's walking down the stairs wearing his usual attire when going to work. Sinuri ng mga mata niya ang buong katawan ko at tanging mga titig lang ang naipaglaban ko sa pamamagitan ng pagbibigay sa kanya ng blangkong ekspresyon. Umawang ang labi niya at parang may gustong sabihin nang may dumaan sa kanya at dumiretso sa akin. "Elizabeth, magandang umaga." Mula kay Tyrone, dahan-dahang lumipat ang mga mata ko kay Tristan. Tumango ako sa kanya. " Magandang umaga po." Napangiti siya. "We're about to eat breakfast. Eat with us." Agad akong umiling. "Nagbreakfast na ako sa bahay ng kaibigan ko, Tristan. Salamat." "Ow! Okay!" "Aakyat na lang ako para maghanda." Pinitik niya ang kanyang mga daliri at ngumiti. " Oh, right! You're working in our company. Sure! Pwede tayong pumunta doon kung gusto mo." "Siya ang nakasakay sa akin, Tristan." Nakialam si Tyro
[ ANG WAKAS] Elizabeth's POV "Saan tayo pupunta?" tanong ko kay Tyrone nung dinala niya ako sa isang yate. Hindi ko alam kung bakit kami nandito pero ang puso ko ay tumitibok na sa hangganan. Pakiramdam ko ito na yung moment na hinihintay ko pero ayokong umasa, although never niya akong binigo. "May date tayo." Ngumiti ako sa kanya. "Bakit sa yate?" "Dahil ayokong umalis ka." Naningkit ang mga mata ko nang mapansin kong nakangisi siya. Bumabalik na siya sa dati niyang pagkatao at iyon ang nagpapasaya sa akin. "Hindi ka makakatalon at lumangoy mula rito gamit ang iyong damit." Sinulyapan ko ang damit ko, perpektong nakayakap sa aking katawan. Tumambad ang likod ko at kitang-kita ang cleavage ko. Hinampas ko ang tiyan niya. "Ikaw!" He chuckled at hinawakan ang kamay ko. Hinila niya ako ng upuan habang nilibot ko ang paningin ko sa paligid. Isang masarap na amoy ang bumalot sa aking ilong nang tanggalin niya ang takip ng pagkain sa mesa sa pagitan namin. Dumapo ang
( Anak na Babae) Elizabeth's POV Naging mapayapa ang isang linggo sa aking trabaho. After Tyrone came unnounced and purposely announced that we're together, hindi na ako ginugulo ng mga katrabaho ko. Kung tutuusin, humingi sila ng tawad at sinubukan akong kaibiganin pero ayoko ng scripted na pagkakaibigan. Years ago, ayokong maapektuhan ng pangalan ni Tyrone ang social relationship ko. I don't want the people to treat me good or what just because I'm married to him but now, I realize it's fine. Peke ang mga tao sa paligid ko, pero at least masaya ako. Sa loob ng isang linggo, natuto akong mag-adjust sa mundo. Hindi ko gusto ang inuutusan noon, ngunit ngayon ay natututo na ako. Ganun din ang routine. Maaga akong papasok sa trabaho at gugulatin ako ni Tyrone sa pagdadala ng meryenda o pagkain pero nasasanay na ako. Inaasahan ko talaga na darating siya kahapon at dumating nga siya. Talagang hindi siya nabigo at nanumpa akong babayaran ko siya. "Mrs. Gray..." Ngumiti ako
[Hindi Na Muli ] Elizabeth's POV Minasahe ko ang aking leeg at iniunat ang aking mga braso pagkatapos kong mag-print ng mga proposal ng disenyo. Sa aking unang araw, ipinakilala ako sa aking koponan at naging abala ang koponan sa isang proyekto kaya ako ay naatasang mag-print ng mga panukala sa disenyo. "Elizabeth, kukuha ako ng kape. Gusto mo ba?" Napatingin ako sa lalaking nagtanong. Ngumiti ako sa kanya. naalala ko siya. Classmate ko siya noong high school at naaalala niya pa rin ako. “Salamat, pero hindi mo naman kailangan. Ngumisi siya. "Gusto ko." Pumikit ako ng tatlong beses. Elizabeth Gray? Lumingon ang buong team sa guard na nagtulak ng pinto. Sa likod niya ay si Elias, ang kaklase ko sa high school na may dalang dalawang tasa ng kape. Tumingin siya sa guard na nakakunot ang noo. "Si Elizabeth Craig po, sir. Siya po iyon." Lumingon sa akin ang guard matapos akong ituro ni Elias gamit ang kanyang mga labi. Napakamot ng ulo ang guard. "I heard it clearly, s
[ Singsing na Pangkasal ] POV ni Tyrone Binabawi ko ang sinabi ko. Ayokong makita siyang may kasamang ibang lalaki kahit hindi niya mahal. Gusto ko siya para sa sarili ko. Ayoko nang suyuin niya ako. I don't want her to put on so much effort to make up for me. Wala akong pakialam kung may ginawa siyang masama sa akin. Wala akong pakialam kung saktan niya ako noon. I want her back at walang makakapigil sa akin. minasahe ko ang noo ko. Sumasakit ang ulo ko dahil sa nangyari kagabi. Napabuntong-hininga ako at umiling pagkatapos kong maalala ang nangyari. Dinala ko si Kreed sa isang bar. Napag-usapan namin si Elizabeth. Nagtapat pa siya ng nararamdaman at nagpumilit na ligawan siya para bumalik siya pero hindi ako papayag. "Alam mo ba...si Elizabeth ang una kong naging girlfriend?" Napatingin ako kay Kreed na nakakunot ang noo. lasing na siya. Okay, fine! Sinadya ko. Binuhusan ko siya ng drinks para malasing siya at hindi na siya sumipot bukas. Medyo tipsy na din ako pero mas
[ Like A Tattoo ] Elizabeth's POV Salit-salit kong pinandilatan sina Tyrone at Kreed. Umupo silang dalawa sa harap ko. Kung hindi ko pa sinipa ang mga paa nila kanina, hindi sila titigil sa pagtatalo. Nag-away sila kahit sa harap ni Gabriel at ikinagalit ko. "Bakit ka nandito?" malamig na tanong ni Tyrone kay Kreed. "Ako dapat ang nagtatanong sayo niyan. Bakit ka nandito?" Pinikit ko ang aking mga mata at hinigop ang aking hininga habang minamasahe ang aking noo. I love having Tyrone here, but they're irritating me. "Bakit hindi ka umalis ngayon?" tanong ko habang pinipigilan ang loob ko. "Sinasabi niya na umalis ka." They said in chorus at tinignan ko sila ng nakangiwi. "Kausap ko kayong dalawa. Umalis na kayo o kaladkarin ko kayong dalawa palabas." Napatingin sa akin si Tyrone. "Pinapaalis mo ako?" "Oo!" Kumunot ang noo niya at tinignan ako na parang binu-bully na bata. Bumuntong hininga ako at umiling. Hinila ni Kreed ang sarili. "Yeah right. Umalis na tayo
[ Kasal... ] Elizabeth's POV Tinitigan ko si Tyrone ng buong pagmamahal. Alam kong mukha akong lovesick na babae ngayon pero wala akong pakialam basta si Tyrone. Hindi tumitigil ang pagtibok ng puso ko sa loob ng dibdib ko habang nakatingin siya pabalik sa mga mata ko na may emosyong hindi ko matukoy. Gusto kong malaman kung ano ang tumatakbo sa isip niya. Curious ako sa iniisip niya pero masaya ako ngayon kaya hindi ko pinansin ang curiosity ko. "Anong nginingiti-ngiti mo?" Tanong ni Tyrone na nakakunot ang noo. I smirked and shook my head. "Wala naman." "Ano bang nasa isip mo, Elizabeth" Ibinuka ko ang bibig ko para sagutin pero tumunog ang phone ko sa bulsa. It was an unregistered number pero sinagot ko agad. "Hello?" [Magandang hapon, Miss Craig. Ito ay mula sa Xi Studio. Nakapasa ka sa interbyu at maaari kang mag-ulat sa kumpanya bukas.] Napabuntong hininga ako at ngumiti kay Tyrone habang nagpapasalamat sa staff na tumawag sa akin. "Salamat, sir! Maraming sal
Napahanga ] POV ni Tyrone Fck! Fck it! Gusto kong ma-realize niya na kailangan niyang bumawi sa akin. Gusto kong maramdaman niya na kailangan niya rin ako at kailangan ko siya, pero bakit nasasaktan ako kapag nakikita siyang nalulungkot pagkatapos ng simpleng pag-uusap na iyon? Hindi ako makagalaw. Nakatayo ako sa harap ng kitchen counter, nakatingin sa mga sangkap na tinadtad niya. Siya pa rin ang babaeng mahal na mahal ko. Hindi pa rin siya marunong magluto. Hindi man lang ma-chop ng maayos ang mga sangkap. Ang pag-iisip nito ay nagpapasaya sa akin. Ang cute at perfect niya sa paningin ko. She's glowing and everytime I look at her, she's blinding me with her beauty. I'm still so fcking hopelessly in love but I'm restraining my own feelings because I want her to need me. Gusto kong ma-realize niya na kaya ko rin siyang maging hard. Na kaya ko siyang pigilan dahil takot na takot ako na kapag narealize niyang minahal ko siya ng sobra, aalis ulit siya at babalik kung kailan niy
[Maninira] Elizabeth's POV Pinagmamasdan ko sina Gabriel at Tyrone. They're talking about random stuff and Gabriel looked so happy while sitting on Tyrone's lap. Mukhang tuwang-tuwa rin ang huli. Naaalala ko ang kaligayahan sa kanyang mga mata nang sabihin niya sa akin na gusto niya ng anak. It melts my heart knowing he wants to build a family with me. Now it got me thinking, nananatili pa rin ba ang alok niya na makasama siya ng tuluyan? Handa akong makipagtawaran para lang makamit ang kaligayahan at kasiyahang hinahanap ko sa buong buhay ko. "Papa, may papa ka rin ba?" Humalakhak si Tyrone at ginulo ang buhok ni Gabriel. "Oo naman, buddy." Naningkit ang mga mata ni Gabriel. "Pwede ko ba siyang makita?" Tumango si Tyrone at kinuha ang phone niya. "Eto ang picture ng papa ko. Maya-maya, ipapakilala kita sa kanya." Napalunok ako ng mariin. "They're not blood related but I'm so happy that Tyrone is giving him the chance to experience having a father." "Kamukha mo siya."
[ Hintayin Kita ] Elizabeth's POV Naliligaw pa rin ako. Akala ko nagawa kong palayain ang sarili ko sa kadiliman habang nagpapagaling, pero nagkamali ako. Nakulong pa rin ako at iyon lang dahil nawala ang kaligayahan ko sa proseso ng paggaling. Ipinikit ko ang aking mga mata nang maalala ko ang pag-uusap namin ni Tyrone kahapon. Umalis na siya matapos akong tumahimik sa mga huling sinabi niya. Handa pa rin siyang bawiin ako kahit na ginawa ko na sa kanya. Masakit sa akin ang pag-iisip sa mga sakripisyo niya at ngayon ay handa na siyang tanggapin ulit ako kahit na iniwan ko siya ng walang salita. Hindi ko alam kung deserve ko ba talaga siya. Kaya ko ba talaga siyang pasayahin?Sa kanya ko lang maiaalay ang pagmamahal at katapatan ko at hindi ko masisiguro na hindi ko na siya sasaktan dahil anytime pwede akong maging tanga. Ang aking mga desisyon ay walang ingat ngunit tinanggap niya ang aking mga kapintasan. Confident ako na kaya niya akong pasayahin, pero kaya ko ba talaga siya