[ Nagalit ] Elizabeth's POV "Siya ay kinaladkad ng security." Natigilan ako nang papasok na ako sa washroom pagkatapos kong marinig ang mga babaeng nag-uusap sa loob. Pakiramdam ko ay tungkol ito sa akin dahil buong araw akong pinagmamasdan ng mga empleyado dito na parang may kaaway ako. "Talaga? Paano mo nalaman?" "Girl, nakita ko yung video bago ibinaba. Mukhang galit na galit siya habang kinakaladkad siya ng mga guard palabas ng kompanya nila." Naikuyom ko ang aking mga panga tama ako. Pinag-uusapan nila ako. Isinandal ko ang likod ko sa dingding at tinitigan ang mga kuko ko. Masyadong perpekto ang mga kuko ko para mahawakan ang buhok ng iba. Ayokong sirain ito. "She was the CEO of that company, right? How did they manage to kick out?" "I heard from someone I know in their company that she was just the acting CEO. She led the company for a month before her brother, the real CEO, took over." Acting CEO? Gusto kong pasukin at hawakan ang buhok nila, hilahin sila h
[ Nanginginig ] Elizabeth POV Inis kong itinulak si Tyrone nang marinig ko ang paglangitngit ng pinto. Sinuklay ko ang buhok ko gamit ang mga daliri ko at napatingin sa taong pumasok. Si Tristan iyon, nakatingin sa dokumentong dala niya habang papasok sa opisina. "Tyrone, this was from HR-" napatigil siya nang makita niya akong nakaupo sa swivel chair imbes na pinsan niya. Tumaas ang isang kilay niya at lumingon kay Tyrone na nakatayo sa tabi ko. "May naabala ba ako?" "Hindi-" "Obvious naman!" Nilunod ni Tyrone ang boses ko at inis akong tumingin sa kanya. "Ano? Naging delivery boy ka? Akala ko ba Vice President ka?" Napangisi si Tristan at tuluyan ng pumasok. Umupo siya sa upuan sa harap ko at inilagay ang folder sa mesa bago muling ibinaba ang tingin sa akin. "Uy, El. Na-crave ako bigla ng kape. Gusto mo?" "She can have her own coffee here, Tristan. And please! She's working." "Nagtatrabaho?" Nangunot ang noo ni Tristan. "Pinapagawa ka ba ng pinsan ko sa lahat ng
[ Walang magawang Tinukso ] Elizabeth's POV Boxing Ito ang aking paraan ng pagbuga ng kaunting singaw at gusto kong pumunta sa gym ngayon at suntukin ang sinumang hamunin ako sa isang away. "Mukhang stressed ka." Napatingin ako kay Tristan. Nandito ako sa pool area, nilubog ang mga paa ko sa ilalim ng tubig at lumapit siya para gambalain ang iniisip ko. Ako ay nagpapasalamat bagaman. Naiistorbo niya ako sa pag-iisip sa nangyari kaninang umaga sa opisina ni Tyrone. "I researched 'bout shops who personalize instruments. Lahat ng iyon ay sarado. Do you wanna see it?" Gulat na gulat ay napalingon ulit ako sa kanya. " bakit?" Napangiti siya. "Anong bakit? Bakit mo ito makikita o bakit ko ito niresearch?" "Bakit mo ako tinutulungan?" Ngumiti ulit siya at hinubad ang t-shirt niya. Sumulyap siya sa akin. "Alam mo na ang sagot." Sinundan siya ng mga mata ko habang tumatalon siya sa tubig nang hindi ako tinilamsik. Lumangoy siya sa kabilang side at sinuklay ang basang bu
[ Ang Prodigy ] Elizabeth's POV Sinundan ko si Tyrone papunta sa conference room. Ngayon, magkakaroon siya ng presentation sa board of directors ng kanyang kumpanya. Magpapakilala siya ng bagong diskarte para manatili ang kanyang kumpanya sa nangungunang listahan ng mga matagumpay na negosyo sa bansa. Sayang ang kumpanya ng nanay ko na patuloy na hinihila pababa. Hindi ko maisip na nabigo ito dahil lang sa hindi ko kayang ipaglaban ito. Papasok na kami sa elevator nang may bumangga sa akin. Malakas ang impact kaya nahulog ako sa lupa at nahulog ang bag at ipad ko. Nagkalat pa ang mga gamit ko sa lupa. "Hey!" singhal ni Tyrone sa lalaking nakabunggo sa akin. He walked towards me and started picking the things I dropped while I'm looking at the familiar man who bump me. "Sorry..." Inilibot ko ang paningin ko. "Sa susunod wag ka ng maglakad-lakad at maghanap ng ibang lugar." kilala ko siya. Siya yung lalaking nakamotorsiklo na naaksidente ko. Tumango siya at umalis pagk
[ Magkasama ] Elizabeth's POV "Pause," sabi ko sa technical staff who's showing me the CCTV footage of what happened this morning. Nasa tabi ko si Tristan. Nagtanong siya tungkol sa nangyari at sinabi ko sa kanya ang lahat. Hindi ako naniwala ni Tyrone at sobra akong nadismaya sa sarili ko dahil nasaktan ako dahil doon. "Hindi naman talaga nahuli, pero dapat talaga ninakaw niya ang flash drive." Napabuntong-hininga ako habang nakatingin kay Tristan. Mukha siyang nag-aalala. Sana si Tyrone -Naku! wala na ako sa sarili ko. "Ayos ka lang ba, El?" tumango ako. "Oo. Salamat, Tristan." Lumabas ako ng CCTV room at si Tristan naman ay sumugod sa likod ko. "Kilala mo ba ang taong iyon?" Umiling ako. "Hindi, pero nasangkot siya sa aksidente ko." "Ano? Anong ibig mong sabihin?" Nakarating kami sa lounge at umupo ako sa sofa. Umupo si Tristan sa tapat ko, curious sa sinabi ko. "Nandoon siya noong naaksidente ako. Siya yung naka-motorsiklo." "Elizabeth, dapat sinabi mo
[ Gusto Kita.] Elizabeth's POV Napakunot naman ang noo ko dahil sa sinabi niya. ano? Aalis siya kasama ko? Hindi! Aalis na ako dahil hindi ko na matiis ang dalawang mukha niyang ina at sasama na siya sa akin? Gusto ba niyang bombahin ng nanay niya ang bawat lugar na binibisita ko? "Hindi-hmm!" Bago ko pa man matapos ang sasabihin ko ay pinigilan na niya ako sa paghalik muli sa labi ko. Malamig ang tubig ulan pero dahil sa init ng labi at braso niya ay hindi ko na ito maramdaman. Hinahalikan niya ako at ang tanging nagawa ko na lang ay ipikit ang aking mga mata at sagutin ang mga halik niya ng parehong gutom at tindi. Hindi ko mapigilan at alam ng Diyos kung gaano ko sinusubukang pigilan ang pagnanasa ngunit sobra na. Ito ay hindi mabata at hindi mapigilan. Gusto mo siya pero hindi siya sakin at hinding hindi magiging akin. Nang humiwalay siya, sinampal ko siya. Tumingin siya sa akin ng nanlaki ang mga mata, nagulat sa ginawa ko. Sinamaan ko siya ng tingin. Hindi
[ Maling akala ] Elizabeth's POV Basang-basa na kaming dalawa at kahit kilalang socialite ako, hindi kami mangangahas ng management ng hotel na papasukin kami. Unfortunately, I had to thank Tyrone incredible connections that the management let us stay in the hotel even when we're staining the cold tiles. "Agad kaming hihingi sa isang personal na mamimili para kunin ka ng mga damit, Mr. Gray, Mrs. Gray." Matamlay akong napatingin sa manager ng hotel na personal na nagpapunta sa amin sa presidential suite. Humihigop ako sa hot chocolate ko habang nakaupo sa couch, bathrobe lang ang suot ko na walang nasa ilalim. Pagkatapos kong maubos ang mainit na tsokolate, inilagay ko ang walang laman na mug sa coffee table at nagsimulang makati ang aking ilong. Pinaalis ni Tyrone ang manager at doon na ako nag-umpisang nginisian. Ay shit! Bumalik si Tyrone at pangatlong beses niya akong naabutan na bumahing at agad na kumunot ang noo niya. "Okay ka lang?" "Yeah-" hindi ko na nata
[ Tiwala ] Elizabeth POV Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko at sinalubong ako ng walang saplot ni Tyrone Nakatayo siya sa harap ng full-length mirror habang nakabutones ang kanyang dress shirt. I feel fine now dahil pinainom ako ni Tyrone ng meds on time kagabi. Nakita niya ako mula sa repleksyon ng salamin at agad siyang naglakad papunta sa akin. Umupo siya sa kama at hinaplos ang noo ko, tinignan kung may sakit pa ba ako. "Bumabuti ang pakiramdam?" Napangiti ako at tumango habang nakapatong ang pisngi ko sa unan. "Oo. Salamat." Bumuntong hininga siya at hinawakan ang kamay ko. "Mayroon akong urgent meeting kasama ang isang kliyente." "Kung gayon, kailangan kong maghanda ngayon-" "Hindi, kailangan." Mabilis niyang hinawakan ang pisngi ko. "I got this. Just take some more rest and wait for me here." Umiling ako. "Kailangan ko ring maghanap ng condo unit o apartment, Tyrone" "Elizabeth, wala kang dapat alalahanin tungkol diyan. Hiniling ko na kay Dan na
"Si Tiffany yun." Pumikit ako ng tatlong beses. "Huh?" Bumuntong hininga siya at tinignan ako ng masama. " Pinarehistro ni Tiffany ang kasal. Siya ang may kasalanan kung bakit tayo nasa ganitong sitwasyon." Napalunok ulit ako. hindi ko alam. It sounds so pathetic but I want to thank Tiffany for registering our marriage. At least, na-experience ko na ang maging asawa sa kanya. Ito ay higit pa sa sapat. "Are you up for this?" Tiningnan ko siya sa mata at dahan-dahang tumango. "Oo..." Naikuyom niya ang kanyang mga panga at umiwas ng tingin. Nakita ko kung paano nagdilim ang mga mata niya sa galit. Sinundan ko ang direksyon ng mga titig niya pero wala akong makita kundi mga sasakyan at mga taong dumadaan. [ Napakalamig.] Elizabeth POV Umupo ako sa harap ni Tyrone. Nasa isang restaurant kami. Dinala niya ako dito at para akong robot, sumusunod sa kanya ng masunurin. Pakiramdam ko napakaliit ko. Nakatingin lang siya sa mukha ko pero sobrang kinakabahan ako at nasasak
[ Hiwalayan Mo Ako ] POV ni Tyrone Tamad akong nakahiga sa couch sa loob ng opisina ko. Naging madilim ang buhay ko. Wala man lang akong direksyon. Para akong naliligaw at lahat ng ito ay dahil kay Elizabeth. Dalawang taon na ang nakalipas, nagpadala ako ng mga lalaki sa iba't ibang bansa para lang malaman na nandito lang siya. She's in the same country and she was able to last that long without me when I feel like dying every day without her. Ayokong sisihin siya o magalit pero hindi ko mapigilan. Masyado bang mababaw ang pagmamahal niya sa akin kaya madali siyang sumuko? Maiintindihan ko kung gusto niya ng space. ibibigay ko sa kanya. Pero hindi niya kailangang itago sa akin na parang isa akong fcking criminal. Bumukas ang pinto. Pumasok si Tiffany at ngumisi sa akin. Nangunot ang noo ko pero pinili kong hindi siya pansinin. "Balita ko bumalik siya." Napaupo agad ako sa couch dahil sa sinabi niya. "Ano?" Ngumisi siya at nag cross legs pagkatapos umupo sa couch sa ha
[ Runaway Wife ] Elizabeth's POV Minsan, gumagawa tayo ng mga bagay na hindi pabor sa hiling ng ating puso. Minsan, hindi laging solusyon ang away. May mga taong nagsasabi na ang ating puso ay isang mahigpit na kalaban ngunit hindi. Ang katotohanan ay ang ating puso ay ang ating kakampi. Aaliwin tayo ng ating mga damdamin. Tutulungan tayo ng ating mga puso na magpatawad at magpatuloy sa buhay. Pinakamalaking kaaway. Hindi ito ang puso. Yung utak natin. Maaapektuhan nito ang ating puso kung sasabihin nito. Masisira tayo kahit kailan nito gusto. Magpapagawa ito sa atin ng mga bagay na labag sa ating sariling damdamin at wala kang magagawa dahil ito ay magpapabaliw sa iyo. Masisira ka habang nilalabanan mo. Ayaw ng puso ko, pero para sa utak ko kailangan. Nababaliw na ako. Lumulubog ang aking kaluluwa at ang tanging magagawa ko ay iligtas ang aking sarili sa pamamagitan ng pagpili ng sa tingin ko ay tama. I was breaking at alam kong masisira ko rin siya kung mananatili ako. "Ha
[ Mga Pagpipilian... ] POV ni Tyrone "ANONG IBIG SABIHIN MO HINDI MO PA RIN SYA HANAPIN? ISANG MONTH NA NANG NAWAWALA SYA! HINDI AKO NANINIWALA NA HINDI MO SYA HANAPIN!" Iniyuko ng private investigator ko ang ulo niya at inabot sa akin ang isang sobre. "I-I got a copy of her bank transaction, sir." Kinuha ko ang envelope at binuksan. Halos malukot ko ang papel matapos makita ang malaking halaga ng pera na nakadeposito sa kanyang account. "Ibinenta niya ang dalawang bahay ng kanyang ama sa iba't ibang bansa, sir. Pagkatapos nito, inilabas niya ang lahat ng pera at wala nang bakas sa kanya muli." Pinikit ko ang mga mata ko. Elizabeth's.. anong iniisip mo, baby? Napalunok ako ng mariin. "P-Paano ang tatay niya?" "I talked to someone I know in Brazil, sir. I had him check the hospital you're talking about. Nakatago ang impormasyon tungkol kay Mr. Craig but he pulled some strings and he discovered that Mr. Craig died last month." Nanlaki ang mata ko sa fraction. "Ano? An
[ Taglagas... ] Elizabeth's POV Bumisita ako sa puntod ng aking ina. Pakiramdam ko ay walang laman. May butas ang dibdib ko pero hindi ko na kayang umiyak. Pakiramdam ko...nawala lang ang puso ko. Pagkatapos kong kausapin si Mrs.Gray ay umalis na ako ng hindi nakita si Tyrone. Umalis na ako habang pinapanood niya akong naglalakad. Alam ko na ngayon kung bakit niya ako kinasusuklaman, but aside from that reason, I understand her. Nakita niya kung paano ko ginamit si Tyrone noon. Wala siyang pakialam kung maging masama siya para sa akin. Para lang matulungan ako. Napakaraming sakripisyo niya. I want to make it up to him, pero tumatak sa isip ko ang mga sinabi ni Mrs. Gray. Mahal ko lang siya dahil kailangan ko siya. Siguro nainlove lang talaga ako sa kanya kasi siya yung kailangan ko. Kapag malungkot ako, siya ang iniisip ko. Kapag may problema ako, lagi akong umaasa sa kanya. Ang gulo ng feelings ko ngayon. Nawalan ako ng ama. Tuluyan na akong nawalan ng kumpanya at nga
[ Patunayan Mong Mali ] Elizabeth POV Nakatitig ako kay Martin at Ethan. Nakaupo sila sa harap ko habang nakaupo ang abogado ni dad sa single couch sa pagitan namin. Hindi nakakatulong ang malamig na temperatura ng bahay. Nakakadagdag ng tensyon. Nilibot ko ang paningin ko sa buong bahay. Bahay ito ng tatay ko at nakakatuwa kung gaano ako hindi komportable dito. Pakiramdam ko ay hindi ito ang bahay na tinitirhan ko dati. Iba talaga ang pakiramdam ngayon na nawalan ako ng mga magulang. "Pwede na ba tayong magsimula?" naiinip na tanong ni Martina. Kumportableng nakaupo si Ethan at wala siyang pakialam. Tinatapik lang niya ang kanyang mga daliri sa arm rest ng couch. Napakatahimik niya at naiirita ako. Attorney cleared his throat at tumango. Sinulyapan niya ako bago niya sinimulang buksan ang sobre. Ako ay nakikinig nang mabuti hanggang sa sinimulan ni Attorney na banggitin ang mahalagang bahagi ng testamento. "...I have a house in Brazil, in the United States of Amer
[ Nawala ] Elizabeth's POV Walang tigil sa pagpatak ang mga luha ko habang nakatitig sa bakanteng kwarto kung saan tumuloy si dad ng isang linggo. Parang dinudurog ang puso ko at hindi ako makahinga ng maayos. Isang atake lang iyon pero hindi niya...nagawa. Sa isang kisap mata, nawala ang aking ama. mag-isa lang ako. Wala si Tyrone. Kakaalis lang niya kahapon at isinuko na ni papa ang buhay niya ngayon. Gusto kong makausap si Tyrone. Gusto kong sabihin sa kanya na nawalan ako ng ama pero hindi ko magawa. Nabigla pa ako at hindi ko pa rin maproseso. Napakahirap tanggapin na minsan ko lang siyang nakausap bilang mag-ama. Binigyan niya ako ng pagkakataon na makapiling muli ang aking ama ngunit hindi iyon sapat. Gusto ko ng panibagong araw kasama siya. Kung... Kung mas marami lang akong oras sa kanya. "Miss Craig..." Napatingin ako sa nurse na nag-abot sa akin ng picture. Mas lalo akong naiyak nang makita ko ang litratong laging tinitingnan ni dad. Kami iyon. Ako, siya at si
[ Mga Liham at Rosas ] Elizabeth's POV Lumalala na ang kalagayan ni Tatay. Nasa Intensive Care Unit siya ngayon at wala akong magawa kundi tingnan siya. Nadudurog ang puso ko kapag nakikita ko siyang ganito pero handa akong bitawan siya. Gusto ko pa naman siyang makasama kaya nagdadasal ako na sana magising siya balang araw. Nagdadasal ako...napakahirap. Parang walang laman ang mga araw. Napakalamig ng mga gabi. Katabi ko si Tyrone, ni hindi ako makapagfocus sa kanya. Inaalagaan niya ako habang hindi ko siya kayang pagtimplahan ng kape. Ang hirap kaya. Nais kong hatiin ang aking sarili sa dalawa upang magampanan ko ang aking mga tungkulin sa aking ama at sa aking asawa. Ngunit hindi iyon ang kaso. Kailangan kong isakripisyo at ikompromiso ang relasyon namin ni Tyrone para sa lalaking nagbigay buhay sa akin. "El..." Napahawak si Tyrone sa pisngi ko habang nakayakap sa akin. Pinikit ko ang mga mata ko. Nasa kama na kami. Nakaharap siya sa likod ko at niyakap ako. Nakaramdam na
[ Isang Bangungot ] Elizabeth's POV Malinis ang bahay. Wala na ang maruming damit ko. Ang pantry sa kusina ay puno ng mga stock. Maging ang refrigerator ay puno. Napaawang ang labi ko habang pinagmamasdan ang buong bahay. Nagising akong mag-isa sa kama at hindi ko mahanap si Tyrone kahit saan sa bahay. nasaan siya? Naglinis siya ng bahay. Nakalimutan ko ba yung mga pinamili ko kahapon. Pinagluto pa niya ako ng almusal pero nasaan siya? "Gising ka na pala." Bumukas ang pinto kasunod ang boses ni Tyrone. Tiningnan ko siya ng may pagkalito. " nasaan ka?" Ngumiti siya at itinaas ang basket na dala niya. "Dinala ko ang mga damit natin sa labahan." "Naku! Hindi mo na kailangan." Lumapit siya sa akin at hinalikan ang pisngi ko pagkatapos ilapag ang basket." Gusto ko. Habang nandito ako, ako ang bahala sayo." Ngumiti ako at yumakap sa bewang niya. Hinalikan niya ang buhok ko at tinitigan ang mukha ko. "Maghugas ka na. Para makakain na tayo." tumango ako. "Mabilis ako."