CONNOR CAYDEN..."Stop it! Bakit mo s'ya sinuntok?" galit na sigaw sa kan'ya ni JM ng tingalain s'ya nito."At kinakampihan mo pa ang gagong iyan? Baka nakalimutan mo na may asawa ka ng tao Jean Mary at walang ibang pwedeng humawak sayo kundi ako lang na asawa mo! Ako lang!" galit na sigaw n'ya pabalik sa asawa ngunit nagulat s'ya ng lumagapak sa kan'yang pisngi ang isang malakas na sampal mula sa babae."Ayan! Isang malakas na sampal para mataohan ka sa mga pinagsasabi mo! Asawa? Who? Ikaw? Bakit Cayden?Naalala mo ba na may asawa ka ng patirahin mo sa bahay ang kaibigan mo "daw"? " may diin na sagot nito sa kan'ya.Nagtagis ang kan'yang mga bagang at lihim na naikuyom ang kan'yang dalawang kamao. Akong gustong ipahiwatig nito? Na gumaganti ito sa ginawa n'ya kaya kahit sinong lalaki ay pwede itong hawakan o yakapin."Oh bakit ka natahimik? Bumalik sayo ang lahat, hindi ba? Bago mo sana pinatira sa bahay natin ang babaeng iyon ay naisip mo sana ang mararamdaman ko!""Fvck! What's wron
CONNOR CAYDEN..."Amera?" nagulat s'ya ng makita ang kaibigan na sakay sa wheelchair at papalapit sa kan'ya."What happened? Bakit narinig kong may nagsisigawan?" nagtatakang tanong nito ng makalapit sa kan'ya."Nothing! May pinag-uusapan lang kami ni JM?""JM?" nagtatakang tanong nito at nagpalipat-lipat ng tingin sa kanila ni JM. Hindi nito alam ang tawag n'ya sa asawa na JM dahil kapag nasa bahay sila ay Inday ang tawag n'ya kay JM ayon na rin sa pakilala nito kay Amera."What happened to your face? Bakit may pasa ka sa mukha love?" nag-aalalang tanong nito ng makita ang pasa sa kan'yang mukha mula sa suntok ng kaibigan ni JM."Hanep ma'frend! Ang kapal ng gilagid at sa sobrang kakapalan ay napunta sa mukha ang iba,' singit ng lalaki na kaibigan ni JM. Matalim n'ya itong tinapunan ng tingin ngunit nag peace sign lang ito sa kan'ya."What are you talking about?" nagtatakang tanong ni Amera sa lalaki na abot hanggang tainga ang ngisi. Ang sarap tirisin ng gorillang ito, kanina pa s'y
CONNOR CAYDEN...Nakalabas sila ng hospital at dumiretso ng uwi sa kan'yang bahay. Nakaagapay sa kanila ang mga bodyguards na ipinadala ng kan'yang daddy. Wala na s'yang magawa kundi ang tanggapin ang matagal na nitong inaalok sa kan'ya na mga bodyguards. Hindi n'ya na isusugal ang kaligtasan ng tatlo lalo na ng dalawang bata na walang kamuwang-muwang sa mga nangyayari.May nagmamaneho din na taohan ng ama sa kan'yang sasakyan. Nakaupo s'ya sa passenger side at ang mag-ina ay nasa likod. Walang imik ang mga bata at ganon din si Amera kaya hinayaan n'ya na muna ang mga ito.Hindi n'ya na lang kinausap ang mga ito at itinuon na lang ang kan'yang atensyon sa unahan. Naintindihan n'ya ang pananahimik ng mga ito lalo na ng mga bata. Mamaya n'ya na kausapin ang tatlo lalo na ang dalawang bata para makahingi s'ya ng paumanhin sa mga ito. Nadamay pa ito sa gulo ng kan'yang buhay at muntik ng mapahamak.Narating nila ang kan'yang bahay na wala namang nangyari sa daan. Nauna s'yang bumaba at in
CONNOR CAYDEN...Ilang minuto s'yang nanatili na nakatayo sa labas ng pinto at nakikinig sa usapan ng mga bata at ni JM. Hinintay n'ya muna na maging maayos ang pag-uusap ng mga ito bago s'ya nagpasya na lumabas sa kan'yang pinagtataguan at magpakita sa mga ito.Nagpakawala muna s'ya ng hangin bago kumatok ng tatlong beses sa pinto. Nabaling sa kan'ya ang atensyon ng tatlo at ng makita s'ya ng mga bata ay nakita n'ya kung paano ito tumingin kay JM na parang nanghihingi ng saklolo."How do you feel Ameil? Amelia? May masakit ba sa inyo? Tell papa ninong immediately kung may nararamdaman kayong sakit," tanong n'ya sa dalawang bata ngunit umiling lamang ang mga ito bilang tugon at hindi nagsalita.Nalipat kay JM ang kan'yang tingin ngunit hindi s'ya nito tinapunan ng tingin bagkus ay nagkunwari itong may inaayos sa mga gamit ng mga bata. Halata sa mga kilos nito na iniiwasan s'ya ng asawa.Nagbuga s'ya ng hangin at hinarap ang dalawang bata para kausapin ang mga ito."Magpahinga muna ka
CONNOR CAYDEN...Dali-dali s'yang umalis patungo sa bahay ni Brook. Hindi na s'ya nakapag-paalam kay JM dahil ng lumabas s'ya ay hindi n'ya na ito nakita.Mabilis ang kan'yang pagmamaneho patungo sa bahay ng pinsan. Nakita n'ya sa kan'yang likuran ang isang itim na SUV kung saan ay sakay ang kan'yang mga bodyguards. Marami din ang naiwan sa kan'yang bahay para magbantay. Hindi n'ya pa pala naitanong kay JM ang tungkol sa pumasok sa bahay nila. Nakakalimutan n'ya ang lahat kapag kaharap n'ya ang asawa. Biglang sumagi sa kan'yang isip ang nangyaring halikan nila kanina at unti-unting sumilay ang isang ngiti sa kan'yang labi.Kahit gaano pa ka bigat ng kan'yang nararamdaman ay nawawala agad kapag naiisip n'ya si JM. Ipinilig n'ya ang kan'yang ulo at mas binilisan pa ang pagmamaneho at hindi naman nagtagal ay narating n'ya ang bahay ng kan'yang pinsan.Agad s'yang bumaba ng kan'yang kotse ng maiparada ito. Malalaki ang kan'yang ng mga hakbang na pumasok s'ya sa loob ng bahay ni Brook. "
CONNOR CAYDEN...HInawakan n'ya ang kamay ni JM at hinatak ito palabas ng silid ni Amera. Wala namang pagtutol mula sa asawa habang hatak-hatak n'ya ang kamay nito.Umakyat sila sa taas at pumasok sa kan'yang kwarto. Nang maisara iyon ay agad n'yang isinarado ang pinto at ni-lock iyon bago hinarap ang asawa.Nakatingin lang ito sa kan'ya at hindi nagsasalita. Inilang hakbang n'ya ang pagitan nilang dalawa at sinugod ito ng mahigpit na yakap. Isinubsob n'ya ang kan'yang mukha sa leeg nito habang yakap-yakap ito ng sobrang higpit."C-Cayden, I can't breathe," saway sa kan'ya ni JM at agad naman s'yang kumalas mula sa pagkakayakap dito."I'm sorry baby, I'm sorry! Are you ok? Hindi ka pa rin ba makakahinga? Masakit ba ang pagkakahatak ni Amera sa buhok mo? I'm sorry wife, I'm sorry kung nasaktan ka na naman ng dahil sa akin," nag-aalalang tanong n'ya rito at sinapo ang mukha ng asawa."A-Ayos na ako. Salamat pala kanina at hindi ka naniwala sa drama ng artistahin mong kaibigan," ang asa
CONNOR CAYDEN...Isang malakas na tunog ng sampal ang nagpalingon sa kan'ya sa kinaroroonan ni Amera at JM. At nagulat s'ya ng makita na hawak-hawak ni Amera ang pisngi nito na nasaktan."Bitch! Why did you slap me?" galit na tanong ni Amera kay JM."Hayop ka Amera! Napakasama mo! Paano mo naatim na ipakidnap ang sarili mong anak! Nababaliw ka na ba?" nangangalaiti sa galit na sigaw ni JM kay Amera na ikinagulat n'ya. Malalaki ang mga hakbang na nilapitan n'ya ang dalawang babae na nakitaan n'ya ng galit sa parehong mga mata."What did you say wife? Si Amera ang nagpakidnap kay Ameil?" singit na tanong n'ya kay JM. Nilapitan n'ya ito at hinawakan sa braso ngunit hindi s'ya nito tinapunan ng tingin dahil ang mga mata nito ay matalim na nakatingin kay Amera na ngayon ay namumutla at balisa."No! Connor that's not true! How can I do that to my own son—," sabi nito ngunit pinutol ni JM ang gustong sabihin nito."Dahil makasarili ka! Dahil demonyo ka na klase ng ina. Sarili mong mga anak ay
CONNOR CAYDEN..."Don't let her go, Torres dahil ikaw ang malalagot sa akin," may diin sa boses na utos ni JM sa taohan ng ama. S'ya naman ay nakamata lang dito at namamangha ngunit ng tumalikod ito para umalis ulit ay mabilis n'ya itong hinabol."Wife!" tawag n'ya kay JM. Lumingon ito sa kan'ya ngunit blangko ang expression."Where are you going?" seryosong tanong ng asawa ng makita na sinundan n'ya ito."Sasama ako sayo," sagot n'ya dahil ayaw n'ya na magpaiwan sa bahay at hahayaan ito kung saan pumunta. Nakaramdam s'ya ng takot na baka hindi na ito bumalik. Sa nakikita n'ya ngayon sa asawa ay alam n'ya na kaya nitong umalis na mag-isa at hindi na babalik. Isang matapang at malakas na JM ang nasa harapan n'ya ngayon, malayo sa JM na una n'yang nakilala."I'm going to take Amelia in a safe place, Cayden. Your house is not safe anymore," paalam nito at naglakad patungo sa silid ng batang babae."Saan mo s'ya dadalhin?""Kakasabi ko lang Cayden, I'm going to bring Amelia to a safe plac
CHARLES MALCOLM... "Fvck! Champ, Charlie, tulongan n'yo ako sa mga kapatid n'yo," hindi magkandauga na paghingi n'ya ng tulong sa kan'yang mga panganay. Naiwan silang walo sa bahay dahil may pinuntahan si Dee. At rules na sa bahay nila na kapag may pupuntahan ang isa sa kanila ng asawa ay kailangan na may maiiwan na isa kahit pa may tig-isang yaya ang kan'yang mga anak. Pito na lahat ang kanilang mga anak at dalawang taon na ang bunso nila ni Dee na kambal ulit. Halos dalawang taon lang ang pagitan ng triplets at ng bunso nila ng kan'yang asawa. Hindi naman problema sa kanila ang maraming anak dahil kaya naman nilang buhayin ngunit kapag may ganitong pagkakataon na s'ya ang nakatoka na magbabantay sa pito ay pakiramdam n'ya ay malalagas ang kan'yang mga bolbol. "Papa, you can do it. Busy ako sa paghuhugas ng mga feeding bottle nila," sagot ni Charlie sa kan'ya na ngayon ay mag- wawalong taong gulang na. Parang kailan lang ay katulad din ito ng mga kapatid ngunit ngayon ay katuwan
ABRIELLE DEE... "Ahhhhhh! Ang sakit ng t'yan ko! Charles! Charles!" namimilipit sa sakit na sigaw n'ya sa asawa. Nasa loob s'ya ng isang private room sa hospital na pinagdalhan sa kan'ya. Dalawang linggo na s'yang naka confine dahil sa OA n'yang asawa. May dalawang linggo pa bago s'ya manganak ngunit hindi na ito magkandauga sa pagpunta sa hospital at dito na sila nanatili simula pa noong nakaraang dalawang linggo. Nang malaman n'ya na tatlo ang nasa loob ng kan'yang sinapupunan ay agad n'yang ipinaalam ito kay Charles dahil aaminin n'ya na kahit anong tapang n'ya ngunit may takot s'yang nararamdaman na baka kung may mangyari sa kanilang mga anak kung itatago n'ya ito sa asawa. Mas mabuti ng alam nito para matulongan s'ya nitong alagaan ang kan'yang pagbubuntis. At hindi naman s'ya nabigo dahil trumiple pa ang pag-aalaga at pag-iingat ni Charles sa kan'ya. Very hands-on ito sa lahat ng bagay pati na sa kanilang dalawang anak. Halos hindi na s'ya nito pagalawin sa bahay nila dahil
ABRIELLE DEE... "Charles aalis na ako, ikaw na muna ang bahala sa dalawang bata, ha!" paalam n'ya sa asawa. Tatlong taon na silang kasal ni Charles at mag-aapat na taon na din ang kambal. Hindi pa nila ito nasundan sa hindi malamang dahilan. Active naman ang kanilang sex life na dalawa at halos walang pahinga na nga sila. Nag resign si Charles sa pagiging sundalo ngunit hindi ito pinayagan ng presidente bagkus ay binigyan ito ng posisyon sa opisina ng militar. Kaya isang mataas na opisyal na ngayon ang kan'yang asawa at mataas ang posisyon nito. S'ya naman ay hindi pinigilan ni Charles sa kan'yang gustong gawin sa kan'yang buhay kahit kasal na sila at may mga anak bagkus ay sinuportahan pa s'ya nito. Ngunit ang kan'yang focus sa ngayon ay ang kan'yang pamilya kaya hindi na muna s'ya gaanong nagtatrabaho. May mga misyon s'ya pero hindi na ganon ka dilikado katulad ng dati. Ang kan'yang routine ngayon ay pamilya, ang kanilang negosyo ni Charles at ang kan'yang shelter na mas luma
ABRIELLE DEE... The ceremony went well and fast at hindi n'ya man lang namalayan na tapos na pala ang lahat. She can't even remember kung ano ang mga sinabi n'ya sa kan'yang vows para kay Charles at ganon din ang mga sinabi nito para sa kan'ya dahil ang kan'yang isip ay kung saan-saan nakarating. Ang daming bagay ang kan'yang na-imagine na magkasama silang apat ni Charles at ang kanilang mga anak habang patuloy ang seremonyas ng kanilang kasal. At nagbalik na lang s'ya sa kan'yang sarili ng halikan s'ya sa labi ng asawa. Patunay na tapos na pala ang kanilang kasal and she is now officially Mrs. Charles Malcolm Carson. "You're spacing out, mi amore," pabulong na sabi ng asawa sa kan'ya ng maghiwalay ang kanilang mga labi. "I imagined too much but don't worry dahil kasama naman kita at ang mga anak natin sa imagination ko," sagot n'ya rito at sinundan ng hagikhik. Mahinang natawa si Charles at pinanggigilan na pinisil ang kan'yang ilong. "Silly mama," sabi nito at hinalikan s'ya
CHARLES MALCOLM... The day he was dreaming of came at wala ng pinakamasayang lalaki sa buong mundo kundi s'ya. Standing in front of the man-made altar sa gitna ng kanilang ubasan sa Italy habang hinihintay ang pinakamaganda at pinakamamahal n'yang babae ay isa sa pinakamasayang sandali ng kan'yang buhay. Pagkalipas ng isang linggo, matapos ang kan'yang proposal kay Dee ay idinaos ang kanilang kasal na dalawa. Parehong masaya ang lahat lalo na ang kan'yang pamilya. Bailey is Dee's maid of honor at magkasundo ang dalawa sa lahat ng bagay. Natatawa pa s'ya kapag naiisip n'ya na naging matalik na magkaibigan ang kan'yang dating asawa at ang present wife n'ya. Kung sabagay ay wala namang involve na pagmamahal ang sa kanilang dalawa ni Bailey at nangyari lamang iyon dahil sa kanilang mga pamilya. At malaki din ang pasasalamat n'ya sa babae na hindi na s'ya pinahirapan pa nito. Hiling n'ya na sana ay makita at matagpuan na rin ni Bailey ang totoong pag-ibig nito. Hindi n'ya napansin na
ABRIELLE DEE... "Warm up lang to Charles! We have more on this sa honeymoon natin and yes— I will marry you," pilyang sagot n'ya sa lalaki na pareho nilang ikinatawa na dalawa. "And speaking of the proposal, this is not the plan pero dahil nandito na din tayo. Let me do it in a romantic and sensual way," sagot ng lalaki at agad na bumangon. Walang kahit na suot na naglakad ito at pinulot sa sahig ang pantalon na hinubad nito kanina. Nakagat n'ya pa ang kan'yang pang-ibabang labi ng makita ang maumbok at maputi na puwetan ni Charles. Nahuli pa s'ya nito ng humarap ito sa kan'ya at agad na sumilay ang isang ngiti sa labi ng lalaki ng maglakad pabalik sa kama. Mas lalong nag-init ang kan'yang mukha ng tumayo ito sa gilid ng kama at tumapat mismo sa kan'yang mukha ang nakatayo at parang galit na galit pa rin na pagkalalaki nito. "Enough of that kind of look, mi amore dahil simula sa araw na ito ay araw-araw mo ng makikita ang galit na galit na sandata ko d'yan sa baba at kasalanan mo
ABRIELLE DEE... "Huwag ka ng magselos kay Bailey, mi amore dahil ikaw ang asawa ko at ikaw ang pakakasalan ko ulit. Hmmmm! Let's build our family together at sa pagkakataong ito ay wala ng hahadlang pa sa pagmamahalan natin, Mrs. Abrielle Dee Lopez— Carson," puno ng lambing na sabi ng lalaki sa kan'ya ngunit parang bomba na sumabog sa kan'yang pandinig ang lahat ng binitawan nitong salita na s'yang dahilan ng ilang segundo n'yang pagkatulala sa kawalan. "Mi amore?" nagbalik lang s'ya sa kan'yang sarili ng mahina s'yang tinapik ni Charles sa mukha. Ipinilig n'ya ang kan'yang ulo at hinamig ang kan'yang sarili. "Stop playing with me, Charles," matapang na sabi n'ya rito. Nagsalubong ang mga kilay nito at puno ng pagtataka na nagsalita. "Playing with you? Who says na pinaglalaruan kita, Dee? I'm telling you the truth. Bago pa ako pumunta dito ay inayos ko na ang lahat sa amin ni Bailey. We are no longer married. Tinupad n'ya ang pangako n'ya sa akin na kapag naibalik ko sa kan'ya ang
ABRIELLE DEE... Binuksan n'ya iyon at agad na pumasok ngunit ng akmang isasarado n'ya na ito ay may malaking kamay ang pumigil sa pinto at mabilis ang mga kilos na pumasok sa loob at ito na mismo ang nagsarado ng pinto. Dahil sa pagkagulat ay hindi agad s'ya nakahuma at awang lamang ang mga labi na nakatingin sa mukha ni Charles na walang emosyon na nakatingin sa kan'ya. "Charles, anong ginagawa mo dito? Baka makita ka nila at kung ano pa ang sasabihin nila tungkol sa akin. Ayoko ng gulo Charles kaya pakiusap, lumabas ka na," taboy n'ya sa lalaki ng makabawi sa pagkagulat. Sino ba naman kasi ang hindi magugulat kung bigla na lamang itong sumulpot sa kan'yang silid. Ngunit imbes na umalis ito at sundin ang kan'yang sinabi ay hindi ito ginawa ni Charles bagkus ay lumapit pa ito sa kan'ya hanggang sa ikinulong s'ya sa dalawang mga braso nito. Mas lalo s'yang hindi nakahuma ng ilapit ni Charles ang mukha sa kan'yang mukha. "Bakit ka umalis sa hapag-kainan? Hmmmmm!" paanas ang boses
ABRIELLE DEE... Kanina pa s'ya nakaupo sa kama habang tulala. Hindi n'ya inaasahan na magkita-kita silang tatlo ni Charles at Bailey sa bahay ng abuela nito. Kung tutuusin ay s'ya ang sampid sa pamamahay ng mga ito dahil hindi naman s'ya kamag-anak ng mga Carson. Inanakan lang s'ya ni Charles ngunit hindi ibig sabihin na bahagi na s'ya ng pamilya nito. Mapait s'yang napangiti at pinahid ang luha na naglandas sa kan'yang pisngi. Ngayong gabi ay magkakaroon ng dinner to formally welcome Bailey as part of the family. At kanina pa lang ay inabesohan na s'ya ni Nana na sumabay sa dinner. Ayaw n'ya namang magmukhang better kaya kahit masakit para sa kan'ya ay sasabay s'ya sa mga ito. Aalis na lang s'ya rito pagkatapos ng kasal ng dalawa dahil nangako na s'ya sa abuela ni Charles na tutulong sa paghahanda at hindi n'ya na mababawi pa iyon. Matapos ang kan'yang pag-eemote sa kan'yang silid ay tumayo s'ya at inayos ang suot na damit. Naglagay s'ya ng powder sa mukha at kaunting lipstick