CONNOR CAYDEN...Isang malakas na tunog ng sampal ang nagpalingon sa kan'ya sa kinaroroonan ni Amera at JM. At nagulat s'ya ng makita na hawak-hawak ni Amera ang pisngi nito na nasaktan."Bitch! Why did you slap me?" galit na tanong ni Amera kay JM."Hayop ka Amera! Napakasama mo! Paano mo naatim na ipakidnap ang sarili mong anak! Nababaliw ka na ba?" nangangalaiti sa galit na sigaw ni JM kay Amera na ikinagulat n'ya. Malalaki ang mga hakbang na nilapitan n'ya ang dalawang babae na nakitaan n'ya ng galit sa parehong mga mata."What did you say wife? Si Amera ang nagpakidnap kay Ameil?" singit na tanong n'ya kay JM. Nilapitan n'ya ito at hinawakan sa braso ngunit hindi s'ya nito tinapunan ng tingin dahil ang mga mata nito ay matalim na nakatingin kay Amera na ngayon ay namumutla at balisa."No! Connor that's not true! How can I do that to my own son—," sabi nito ngunit pinutol ni JM ang gustong sabihin nito."Dahil makasarili ka! Dahil demonyo ka na klase ng ina. Sarili mong mga anak ay
CONNOR CAYDEN..."Don't let her go, Torres dahil ikaw ang malalagot sa akin," may diin sa boses na utos ni JM sa taohan ng ama. S'ya naman ay nakamata lang dito at namamangha ngunit ng tumalikod ito para umalis ulit ay mabilis n'ya itong hinabol."Wife!" tawag n'ya kay JM. Lumingon ito sa kan'ya ngunit blangko ang expression."Where are you going?" seryosong tanong ng asawa ng makita na sinundan n'ya ito."Sasama ako sayo," sagot n'ya dahil ayaw n'ya na magpaiwan sa bahay at hahayaan ito kung saan pumunta. Nakaramdam s'ya ng takot na baka hindi na ito bumalik. Sa nakikita n'ya ngayon sa asawa ay alam n'ya na kaya nitong umalis na mag-isa at hindi na babalik. Isang matapang at malakas na JM ang nasa harapan n'ya ngayon, malayo sa JM na una n'yang nakilala."I'm going to take Amelia in a safe place, Cayden. Your house is not safe anymore," paalam nito at naglakad patungo sa silid ng batang babae."Saan mo s'ya dadalhin?""Kakasabi ko lang Cayden, I'm going to bring Amelia to a safe plac
CONNOR CAYDEN...Umakyat s'ya sa hummer ni JM na hindi pa rin makapaniwala sa kan'yang mga nakikita at nalalaman tungkol sa asawa. Ibang-iba sa JM na nakasama n'ya sa kan'yang bahay na kahit ubod ng kalokohan ngunit busilak ang kalooban. Ang JM na kasama n'ya ngayon ay malamig, matigas at nakitaan n'ya ng katapangan na kahit sinong lalaki ay matatakot kapag nakita ito.Umalis agad sila matapos s'yang sigawan nito dahil nakatunganga lang s'ya kanina dulot ng sobrang pagkagulat. At habang nagmamaneho si JM ay may kinuha itong isang earpiece at ikinabit sa tainga nito. Ngayon pa lang s'ya nakakita ng babae na ganito kung kumilos. Napaka astig ng kan'yang asawa sa bawat galaw nito at pakiramdam n'ya ay dinaig pa s'ya na isang lalaki."Anong balita Ontoy?" nataohan s'ya ng marinig na may kausap si JM. Narinig n'ya ang pangalan na Ontoy at naikuyom n'ya ang kan'yang mga kamao dahil nakaramdam na naman s'ya ng inis dahil kausap ni JM ang lalaki na naengkwentro n'ya nakaraan sa hospital."Alri
CONNOR CAYDEN...Nakanganga lang s'ya habang nakasunod ang tingin sa asawa na sobrang bilis na inakyat ang mataas na pader. Ang daming nakakagulat na bagay kay JM na minsan ay hindi n'ya na alam kung asawa n'ya pa ba ang kasama n'ya o ibang tao na dahil sobrang layo na nito sa JM na pinakasalan n'ya.Nawala na ito sa kan'yang paningin at may narinig s'yang lagitnit ng gate mula sa kabilang bahagi kaya dali-dali n'yang tinungo ang pinanggalingan ng tunog. At hindi naman s'ya nagkamali dahil nakita n'ya ang asawa na binubuksan ang naturang gate.Nag-aalala pa s'ya rito na baka napilayan ito ng tumalon mula sa taas ngunit sa nakikita n'ya ngayon ay mukhang maayos naman ang kalagayan ng asawa.Lumapit s'ya kay JM at agad s'yang pinapasok ng asawa sa loob. Dali-dali din s'ya nitong hinila sa isang pader para magtago."Listen to me Cayden, mabuti pa siguro ay hintayin mo na lang ako dito dahil dilikado kung sasama ka pa sa akin. Baka mapahamak ka sa loob," sabi nito sa kan'ya ngunit umalma
CONNOR CAYDEN...Palitan ng mga putok ang maririnig sa buong lugar. Marami-rami na rin ang napatumba nilang mga kalaban ni JM. Hindi n'ya alam kung anong uri ng mga tao ang kumuha kay Ameil at kung bakit ng mga ito kinuha ang bata.Kung kautosan ito ni Amera, ano ang mapapala nito sa pagpapakidnap sa sariling anak? Samot-saring bagay ang gumugulo sa kan'yang isip ngunit iwinaksi n'ya muna ito sa kan'yang isip at ibinaling ang kan'yang atensyon sa mga kalaban.Si JM ay walang mintis ang bawat bala na pinapakawalan nito mula sa baril na hawak. Sino ang mag-aakala na ganito kagaling humawak ng baril ang babaeng pinakasalan n'ya.Nakakatakot man isipin ngunit sa likod ng kan'yang isip ay natutuwa din s'ya na malaman na ganito ka astig ang kan'yang asawa. Tunay namang napakaswerte n'ya rito. Maganda, sexy, maalaga, masarap magluto at napaka astig pagdating sa labanan.Bonus na lang ang katayuan ni JM sa buhay na hindi n'ya din inaasahan na isang mayaman pala. At kung nagkataon man na mahir
CONNOR CAYDEN...Natapos ang gulo at matagumpay nilang nakuha at nailigtas si Ameil. Agad na sinugod ito sa hospital para mapatingnan sa mga doctor dahil sa mga natamo nitong sugat sa katawan at trauma dahil sa nangyari.Igting ang kan'yang mga panga habang nakatayo sa labas ng kwarto ng bata na kinuha n'ya para rito. Hanggang ngayon ay pabalik-balik pa rin sa kan'yang isip ang kalunos-lunos na sitwasyon nito kanina ng matagpuan nilang dalawa ni JM.Walang puso ang mga gumawa nito sa batang walang kamuwang-muwang. Dumating ang mga kasama ni JM kanina para tulongan sila at napag-alaman n'ya na hindi lang pala sampong katao ang nasa warehouse na iyon kundi nasa mahigit tatlumpo para bantayan si Ameil.Nakakatawa dahil isang bata lamang ngunit dinaig pa ng mga ito ang nagbabantay sa presidente ng bansa. Nakilala n'ya din ang ilan sa mga kasama ni JM na rumesponde kanina.Ang isa ay anak ni Drake Lucas Toretto na isa sa mga investor ng isang kompanya kung saan ay mayroon din s'yang stocks
CONNOR CAYDEN...Ilang araw silang nanatili sa hospital bago sila pinayagan na lumabas. Medyo maayos na rin ang lagay ni Ameil at nakakausap na ito ngunit may mga pagkakataon pa rin na sa pagtulog nito ay bigla na lang itong nagigising at umiiyak dahil sa takot.Ayon sa doctor nito ay medyo matatagalan pa at mawala sa isip ni Ameil ang tungkol sa nangyari at kailangan nito ng masusing gabay at pag-alaga. Naka schedule din ang mga therapy nito every month at may counseling din ito para mas mapadali ang recovery nito mula sa trauma.Lahat ay ginawa ni JM para lang mapagaling ng tuloyan ang pamangkin nito. Nakita n'ya kay JM na magiging isang mabuting ina ito pagdating ng panahon.At hindi na s'ya makapaghintay na darating ang araw na iyon. He is more excited at naiisip n'ya pa lang na magkakaanak sila ng asawa ay sobrang napakasaya n'ya na."Are we good?" tanong n'ya sa asawa na s'yang nag-aayos ng mga gamit ni Ameil."Yeah! Pwede na tayong umuwi. Ameil are you excited to see Amelia? Sh
CONNOR CAYDEN...After he learned that JM left him without any notice he felt devastated and abandoned. Nasaktan s'ya ng sobra at parang ayaw tanggapin ng kan'yang isip na iniwan s'ya nito ng hindi nagpapaalam at hindi sila nag-uusap. Ilang araw n'yang tiniis na hindi ito makita, thinking that his wife might need some space to sort out things about the two kids kaya kahit masakit para sa kan'ya ay nagtiis s'ya ng ilang araw para lang pala masaktan ulit ng malaman n'ya na wala na ito sa bahay at walang nakakaalam kung nasaan ang mga ito.Nasa kwarto lang s'ya at nagkalat ang mga bote ng alak sa loob. Nakaupo s'ya sa sahig habang may hawak na inumin at lasing na lasing.Halos hindi na s'ya makagalaw dahil sa sobrang kalasingan. Ilang beses na ding tumawag si Brook sa kan'ya ngunit hindi n'ya sinasagot ang pinsan. His life is in a big mess at kasalanan n'ya din kung bakit s'ya umabot sa ganito. Kung sana ay hindi na lang s'ya nagbigay ng space sa asawa ng ilang araw, siguro ay baka nak
CHARLES MALCOLM... "Fvck! Champ, Charlie, tulongan n'yo ako sa mga kapatid n'yo," hindi magkandauga na paghingi n'ya ng tulong sa kan'yang mga panganay. Naiwan silang walo sa bahay dahil may pinuntahan si Dee. At rules na sa bahay nila na kapag may pupuntahan ang isa sa kanila ng asawa ay kailangan na may maiiwan na isa kahit pa may tig-isang yaya ang kan'yang mga anak. Pito na lahat ang kanilang mga anak at dalawang taon na ang bunso nila ni Dee na kambal ulit. Halos dalawang taon lang ang pagitan ng triplets at ng bunso nila ng kan'yang asawa. Hindi naman problema sa kanila ang maraming anak dahil kaya naman nilang buhayin ngunit kapag may ganitong pagkakataon na s'ya ang nakatoka na magbabantay sa pito ay pakiramdam n'ya ay malalagas ang kan'yang mga bolbol. "Papa, you can do it. Busy ako sa paghuhugas ng mga feeding bottle nila," sagot ni Charlie sa kan'ya na ngayon ay mag- wawalong taong gulang na. Parang kailan lang ay katulad din ito ng mga kapatid ngunit ngayon ay katuwan
ABRIELLE DEE... "Ahhhhhh! Ang sakit ng t'yan ko! Charles! Charles!" namimilipit sa sakit na sigaw n'ya sa asawa. Nasa loob s'ya ng isang private room sa hospital na pinagdalhan sa kan'ya. Dalawang linggo na s'yang naka confine dahil sa OA n'yang asawa. May dalawang linggo pa bago s'ya manganak ngunit hindi na ito magkandauga sa pagpunta sa hospital at dito na sila nanatili simula pa noong nakaraang dalawang linggo. Nang malaman n'ya na tatlo ang nasa loob ng kan'yang sinapupunan ay agad n'yang ipinaalam ito kay Charles dahil aaminin n'ya na kahit anong tapang n'ya ngunit may takot s'yang nararamdaman na baka kung may mangyari sa kanilang mga anak kung itatago n'ya ito sa asawa. Mas mabuti ng alam nito para matulongan s'ya nitong alagaan ang kan'yang pagbubuntis. At hindi naman s'ya nabigo dahil trumiple pa ang pag-aalaga at pag-iingat ni Charles sa kan'ya. Very hands-on ito sa lahat ng bagay pati na sa kanilang dalawang anak. Halos hindi na s'ya nito pagalawin sa bahay nila dahil
ABRIELLE DEE... "Charles aalis na ako, ikaw na muna ang bahala sa dalawang bata, ha!" paalam n'ya sa asawa. Tatlong taon na silang kasal ni Charles at mag-aapat na taon na din ang kambal. Hindi pa nila ito nasundan sa hindi malamang dahilan. Active naman ang kanilang sex life na dalawa at halos walang pahinga na nga sila. Nag resign si Charles sa pagiging sundalo ngunit hindi ito pinayagan ng presidente bagkus ay binigyan ito ng posisyon sa opisina ng militar. Kaya isang mataas na opisyal na ngayon ang kan'yang asawa at mataas ang posisyon nito. S'ya naman ay hindi pinigilan ni Charles sa kan'yang gustong gawin sa kan'yang buhay kahit kasal na sila at may mga anak bagkus ay sinuportahan pa s'ya nito. Ngunit ang kan'yang focus sa ngayon ay ang kan'yang pamilya kaya hindi na muna s'ya gaanong nagtatrabaho. May mga misyon s'ya pero hindi na ganon ka dilikado katulad ng dati. Ang kan'yang routine ngayon ay pamilya, ang kanilang negosyo ni Charles at ang kan'yang shelter na mas luma
ABRIELLE DEE... The ceremony went well and fast at hindi n'ya man lang namalayan na tapos na pala ang lahat. She can't even remember kung ano ang mga sinabi n'ya sa kan'yang vows para kay Charles at ganon din ang mga sinabi nito para sa kan'ya dahil ang kan'yang isip ay kung saan-saan nakarating. Ang daming bagay ang kan'yang na-imagine na magkasama silang apat ni Charles at ang kanilang mga anak habang patuloy ang seremonyas ng kanilang kasal. At nagbalik na lang s'ya sa kan'yang sarili ng halikan s'ya sa labi ng asawa. Patunay na tapos na pala ang kanilang kasal and she is now officially Mrs. Charles Malcolm Carson. "You're spacing out, mi amore," pabulong na sabi ng asawa sa kan'ya ng maghiwalay ang kanilang mga labi. "I imagined too much but don't worry dahil kasama naman kita at ang mga anak natin sa imagination ko," sagot n'ya rito at sinundan ng hagikhik. Mahinang natawa si Charles at pinanggigilan na pinisil ang kan'yang ilong. "Silly mama," sabi nito at hinalikan s'ya
CHARLES MALCOLM... The day he was dreaming of came at wala ng pinakamasayang lalaki sa buong mundo kundi s'ya. Standing in front of the man-made altar sa gitna ng kanilang ubasan sa Italy habang hinihintay ang pinakamaganda at pinakamamahal n'yang babae ay isa sa pinakamasayang sandali ng kan'yang buhay. Pagkalipas ng isang linggo, matapos ang kan'yang proposal kay Dee ay idinaos ang kanilang kasal na dalawa. Parehong masaya ang lahat lalo na ang kan'yang pamilya. Bailey is Dee's maid of honor at magkasundo ang dalawa sa lahat ng bagay. Natatawa pa s'ya kapag naiisip n'ya na naging matalik na magkaibigan ang kan'yang dating asawa at ang present wife n'ya. Kung sabagay ay wala namang involve na pagmamahal ang sa kanilang dalawa ni Bailey at nangyari lamang iyon dahil sa kanilang mga pamilya. At malaki din ang pasasalamat n'ya sa babae na hindi na s'ya pinahirapan pa nito. Hiling n'ya na sana ay makita at matagpuan na rin ni Bailey ang totoong pag-ibig nito. Hindi n'ya napansin na
ABRIELLE DEE... "Warm up lang to Charles! We have more on this sa honeymoon natin and yes— I will marry you," pilyang sagot n'ya sa lalaki na pareho nilang ikinatawa na dalawa. "And speaking of the proposal, this is not the plan pero dahil nandito na din tayo. Let me do it in a romantic and sensual way," sagot ng lalaki at agad na bumangon. Walang kahit na suot na naglakad ito at pinulot sa sahig ang pantalon na hinubad nito kanina. Nakagat n'ya pa ang kan'yang pang-ibabang labi ng makita ang maumbok at maputi na puwetan ni Charles. Nahuli pa s'ya nito ng humarap ito sa kan'ya at agad na sumilay ang isang ngiti sa labi ng lalaki ng maglakad pabalik sa kama. Mas lalong nag-init ang kan'yang mukha ng tumayo ito sa gilid ng kama at tumapat mismo sa kan'yang mukha ang nakatayo at parang galit na galit pa rin na pagkalalaki nito. "Enough of that kind of look, mi amore dahil simula sa araw na ito ay araw-araw mo ng makikita ang galit na galit na sandata ko d'yan sa baba at kasalanan mo
ABRIELLE DEE... "Huwag ka ng magselos kay Bailey, mi amore dahil ikaw ang asawa ko at ikaw ang pakakasalan ko ulit. Hmmmm! Let's build our family together at sa pagkakataong ito ay wala ng hahadlang pa sa pagmamahalan natin, Mrs. Abrielle Dee Lopez— Carson," puno ng lambing na sabi ng lalaki sa kan'ya ngunit parang bomba na sumabog sa kan'yang pandinig ang lahat ng binitawan nitong salita na s'yang dahilan ng ilang segundo n'yang pagkatulala sa kawalan. "Mi amore?" nagbalik lang s'ya sa kan'yang sarili ng mahina s'yang tinapik ni Charles sa mukha. Ipinilig n'ya ang kan'yang ulo at hinamig ang kan'yang sarili. "Stop playing with me, Charles," matapang na sabi n'ya rito. Nagsalubong ang mga kilay nito at puno ng pagtataka na nagsalita. "Playing with you? Who says na pinaglalaruan kita, Dee? I'm telling you the truth. Bago pa ako pumunta dito ay inayos ko na ang lahat sa amin ni Bailey. We are no longer married. Tinupad n'ya ang pangako n'ya sa akin na kapag naibalik ko sa kan'ya ang
ABRIELLE DEE... Binuksan n'ya iyon at agad na pumasok ngunit ng akmang isasarado n'ya na ito ay may malaking kamay ang pumigil sa pinto at mabilis ang mga kilos na pumasok sa loob at ito na mismo ang nagsarado ng pinto. Dahil sa pagkagulat ay hindi agad s'ya nakahuma at awang lamang ang mga labi na nakatingin sa mukha ni Charles na walang emosyon na nakatingin sa kan'ya. "Charles, anong ginagawa mo dito? Baka makita ka nila at kung ano pa ang sasabihin nila tungkol sa akin. Ayoko ng gulo Charles kaya pakiusap, lumabas ka na," taboy n'ya sa lalaki ng makabawi sa pagkagulat. Sino ba naman kasi ang hindi magugulat kung bigla na lamang itong sumulpot sa kan'yang silid. Ngunit imbes na umalis ito at sundin ang kan'yang sinabi ay hindi ito ginawa ni Charles bagkus ay lumapit pa ito sa kan'ya hanggang sa ikinulong s'ya sa dalawang mga braso nito. Mas lalo s'yang hindi nakahuma ng ilapit ni Charles ang mukha sa kan'yang mukha. "Bakit ka umalis sa hapag-kainan? Hmmmmm!" paanas ang boses
ABRIELLE DEE... Kanina pa s'ya nakaupo sa kama habang tulala. Hindi n'ya inaasahan na magkita-kita silang tatlo ni Charles at Bailey sa bahay ng abuela nito. Kung tutuusin ay s'ya ang sampid sa pamamahay ng mga ito dahil hindi naman s'ya kamag-anak ng mga Carson. Inanakan lang s'ya ni Charles ngunit hindi ibig sabihin na bahagi na s'ya ng pamilya nito. Mapait s'yang napangiti at pinahid ang luha na naglandas sa kan'yang pisngi. Ngayong gabi ay magkakaroon ng dinner to formally welcome Bailey as part of the family. At kanina pa lang ay inabesohan na s'ya ni Nana na sumabay sa dinner. Ayaw n'ya namang magmukhang better kaya kahit masakit para sa kan'ya ay sasabay s'ya sa mga ito. Aalis na lang s'ya rito pagkatapos ng kasal ng dalawa dahil nangako na s'ya sa abuela ni Charles na tutulong sa paghahanda at hindi n'ya na mababawi pa iyon. Matapos ang kan'yang pag-eemote sa kan'yang silid ay tumayo s'ya at inayos ang suot na damit. Naglagay s'ya ng powder sa mukha at kaunting lipstick