ADRIAN KYLE..."Adrian? Anong ginagawa mo dito?" ang boses ng kan'yang pinsan na si Peter mula sa kan'yang likoran ang pumukaw sa kan'ya.Mabilis n'yang nilingon ang pinsan at nakita n'ya ang magkasalubong na kilay ni Peter at ang nagtatakang mukha habang nakatingin sa kan'ya."What are you doing here Adrian?" tanong ulit ni Peter sa kan'ya. Doon lang s'ya parang nataohan at nahimasmasan.Inisang hakbang n'ya ang pagitan nilang dalawa at walang pakundangan na hinawakan sa leeg ng damit ni Peter."What the fvck! Anong problema mong gago ka?" galit na singhal ni Peter sa kan'ya ngunit hindi n'ya ito pinansin at sinakal pa lalo ang kan'yang pinsan na nakitaan ng pagkagulat sa mga mata."Tell me Peter! Tell me! Ikaw ba ang nanabotahe sa akin? Ikaw ba ang naglalaro sa akin?" igting ang mga panga na tanong n'ya rito. Binaklas nito ang kan'yang kamay na nakahawak sa leeg ng damit nito at sinamaan s'ya ng tingin."Gago ka ba? At bakit ko naman gagawin yon? Anong makukuha ko kapag ginawa ko an
ADRIAN KYLE..."So it's really you? Cobra? Or shall I say, Alonso?" malamig na tanong n'ya rito at matapang naman nitong sinalubong ang kan'yang tingin at nakipag-tagisan sa kan'ya ng tingin."What if I told you na ako nga yon? Ano ang gagawin mo sa isang bata na sakitin na katulad ko? Are you gonna kill me? Do it then, para matapos na ang pagdurusa ko," matigas na sagot ng bata sa kan'ya na ikinatulos n'ya sa kan'yang kinatatayuan.Para s'yang sinasakal habang nakatingin sa bata na matapang na sinasalubong ang kan'yang mga mata ngunit mababanaag n'ya ang hindi matatawarang sakit at puno ng hinanakit sa bawat pagbigkas nito ng mga kataga.Ilang beses muna s'yang napalunok ng laway at kinalma ang sarili bago nagsalita ng mahinahon sa bata. Sa sitwasyon nito ay nararamdaman n'ya na mas kailangan nito ng simpatya at pag-intindi.Tumikhim s'ya bago nagsalita habang hindi pinuputol ang mga mata sa mata ng bata na mariin na nakatingin sa kan'ya. Lihim s'yang natawa dahil ganito s'ya noong k
ADRIAN KYLE..."His name is Khairo Alonso Kingston," sagot ni Peter sa kan'ya na ikinagulat n'ya lalo na ng marinig ang pangalan na Khairo na nakakabit sa buong pangalan ni Alonso."K-Khairo Alonso?" nauutal na pag-uulit n'ya sa pangalan ng bata. "Yes! His name is Khairo Alonso Kingston, Adrian and that's all I can tell you for now. Kahit pinsan kita pero hindi ko pwedeng sabihin sayo ang buong detalye tungkol sa bata. I respect the mother of the child Adrian at I'm not in the position para ipagsabi sa kahit na sino ang tungkol sa pamilya ng mga ito," pagkumpirma ni Peter sa kan'ya.Naintindihan n'ya ang rason ng pinsan. Isa s'yang judge at ang ginawa ni Peter na pagtago sa buong detalye tungkol sa kataohan ng bata ay tama lang."I understand Peter," sagot n'ya sa pinsan. Mariin s'ya nitong tinitigan at tinatanya ang reaction ng kan'yang mukha bago nagsalita."What's with Alonso, Adrian? Aside sa hinihinalaan mo s'ya na s'ya ang hacker na nagbibigay ng sakit ng ulo sayo, bakit pakir
ADRIAN KYLE..."Damn it! Seryoso ka ba talaga sa desisyon mo Adrian? Baka nabigla ka lang," si Peter sa kan'ya na kita sa mga mata ang hindi makapaniwala sa kan'yang desisyon."I am fvcking serious Peter. Ako ang magbibigay ng bone marrow para sa bata kapag nagtugma ang aming bone marrow na dalawa," seryosong sagot n'ya sa pinsan. Kita pa rin sa mga mata ni Peter na hindi ito makapaniwala sa mga narinig mula sa kan'ya."Fvck! Alonso would be very happy kapag nalaman n'ya ang tungkol dito. Matagal n'ya ng hinihiling na sana ay may magtugma sa kan'ya at magiging donor n'ya. Pero magpa check ka muna Adrian, kapag sigurado na, na ikaw ang hinahanap namin ay doon na natin sasabihin sa bata. Ayokong ma-disappoint s'ya ulit this time at umasa na may makakatulong na sa kan'ya," paliwanag ni Peter. Naintindihan n'ya ang gusto nitong ipahiwatig at kahit s'ya ay ganon din ang gagawin. Ayaw n'yang ma-disappoint si Alonso at umasa kaya naman ay uunahin n'ya munang magpa check kung pwede s'yang ma
ADRIAN KYLE...Matapos ang insidente sa kusina ay agad s'yang pumasok sa kwarto at hindi man lang namalayan na nakatulog na pala s'ya.Nagising lamang s'ya ng marinig ang malakas na tunog ng kan'yang cellphone. Nakapikit pa ang mga mata na kinapkap n'ya ito and without opening his eyes to check who's calling ay sinagot n'ya ang naturang tawag."Hello?" bungad n'ya sa kausap."Judge Carson na akala mo kung sinong malinis pero marami din palang tinatagong madilim na sekreto, kamusta judge?" sagot ng kan'yang kausap na nagpamulat ng kan'yang mata.Hindi lang iyon, napabalikwas pa s'ya ng bangon at agad na sinilip ang pangalan ng tumatawag ngunit numero lamang ang naka register sa screen ng kan'yang cellphone."Sino ka?" malamig na sita n'ya aa taong tumawag sa kan'ya."Hindi mo na kailangan na malaman kung sino ako judge Carson pero para may ideya ka, ako lang naman ang tao na nakakakilala sayo at nakakaalam ng nga sekreto mo. Anyway, how's Dr. Jabar? Alam n'ya na ba ang ginawa mo sa ka
ADRIAN KYLE...Matapos mahimasmasan sa nangyari sa gitna ng daan ay mabilis n'yang pinaharurot ang kan'yang sasakyan kahit na sobrang gulo ng kan'yang.Sa susunod n'ya na iisipin ang mga bagay na iyon. Mas importanti para sa kan'ya si Alonso at ang kaligtasan nito. Dahil sa sobrang bilis ng kan'yang pagmamaneho ay hindi n'ya na namalayan pa na nakarating na pala s'ya sa hospital. Mabilis s'yang bumaba at dumiretso ng pasok sa loob. Hindi alintana ang mga tingin sa kan'ya ng mga tao sa paligid na nadadaanan n'ya. Umakyat s'ya sa taas kung nasaan ang opisina ni Peter.Hindi na s'ya kumatok pa, deritso n'ya ng binuksan ang pinto at naabutan si Peter na kabababa lang ng telepono at mukhang may kausap kamakailan lang."Your timing is just nice Adrian. Tatawagan na sana kita," ang pinsan sa kan'ya."Let's do the test now Peter," seryosong sabi n'ya sa pinsan. Sinipat s'ya nito ng tingin mula ulo hanggang paa at napailing habang mariin na nakatingin sa kan'ya."Let's go then," sagot ng pin
ADRIAN KYLE...Pagkatapos n'yang makausap si Alonso ay nagpasya na s'yang lisanin ang hospital ngunit parang ayaw gumalaw ng kan'yang mga paa.Kanina pa gustong umalis ayon sa kan'yang isip ngunit ang kan'yang katawan lalo na ang kan'yang paa ay hindi nakikibagay."Are you not going home?" nakataas ang kilay na tanong ni Alonso sa kan'ya. Sinalubong n'ya ang tingin nito at may nakita s'ya na kung ano sa mga mata ng bata ngunit hindi n'ya mapangalanan na emosyon.Magaling magtago si Alonso ng nararamdaman nito at katulad n'ya ay kaya din nitong magkunwari na maayos lang ito."Can I stay here?" walang gatol na sabi n'ya sa bata. Tumaas ang sulok ng labi nito at parang gustong matawa."Stay here? For what? Hindi ka ba hinahanap ng asawa or girlfriend mo?" usisa ni Alonso sa kan'ya. Ngumiti s'ya rito ng sumagi sa isip n'ya ang magandang mukha ni Nalie."She can understand, she's the best girlfriend and she's gorgeous inside and out," puno ng pagmamalaki na pagbibida n'ya rito. Mas lalong
ADRIAN KYLE..."I'm not gonna leave you Alonso, I'm not! Hindi ba sinabi ko na sayo na magkasama tayong harapin ang sakit mong ito? Gagaling ka son, gagaling ka, pangako ni dad yan sayo," puno ng pangako na sabi n'ya sa bata. Umaliwalas ang mukha nito at nakita n'ya kung paano kumislap ang mga mata ng bata. Nang makita n'ya ito ay nagbigay din ito ng kakaibang saya sa kan'yang puso."Talagang-talaga?" dagdag na tanong pa nito."Yes! Talagang-talaga," natatawang sagot n'ya rito sabay tapik sa balikat nito. Mas lalong lumapad ang ngiti ni Alonso sa kan'ya. This time ay hindi ngiti ng pang-uuyam o pambubwesit sa kan'ya ang ngiti na nakikita sa mukha ng bata.Isa itong ngiti ng totoong saya. Ngiting tagumpay kumbaga na tawag nila. At sa nakikita n'yang saya sa mga mata ni Alonso ay masaya na din s'ya para rito.Kahit papaano ay nagpapasalamat s'ya na napapangiti n'ya ito. Akmang magsasalita pa ang bata ng biglang bumukas ang pinto at pumasok si Peter na may hawak na papel at nagsalita n