ABRIELLE DEE... "Umalis ka d'yan, Charles! Paalisin mo na ako!" may diin na pakiusap n'ya sa lalaki ngunit hindi ito natinag at nanatili pa rin na nakaharang sa pinto. "No! We need to talk Dee!" matigas na sagot nito sa kan'ya. "Wala na nga tayong dapat na pag-usapan pa, Charles! We're done and nothing to talk, so let me go!" sigaw n'ya rito. Nagtagis ang mga bagang nito at frustrated na napabuga ng hangin. Naihilamos din nito ang palad sa mukha ay namumula ang mukha na hinarap s'ya. "I can't! Hear me out Dee! I don't want a divorce, okay? I don't want a divorce!" "Eh gago ka pala eh! Ayaw mo pala ng divorce sa asawa mo, eh bakit mo pa ako pipigilan? Bakit ka paharang-harang d'yan? Umalis ka d'yan at paalisin mo na ako. Doon ka sa asawa mong hayop ka!" naiiyak na sigaw n'ya rito. Kanina pa talaga s'ya nito wina-walanghiya. Akalain mo yon! Eh ayaw pala nito ng divorce pero kung makaasta ito sa kan'ya ngayon ay parang pag-aari s'ya nito. "Can you at least listen to me Dee! I don'
ABRIELLE DEE... "Because you and I are legally married!" sagot ng lalaki na ikinatulos n'ya sa kan'yang kinatatayuan. Kahit ang huminga ay parang hindi n'ya na nagawa dahil sa rebelasyon na pinasabog ni Charles. "We are married, Dee and it's legal kaya kung may asawa man ako ay walang iba kundi ikaw yon!" dagdag pa ng lalaki ng hindi s'ya nagsalita. Hindi pa ito nakuntento. Nilapitan pa s'ya nito at hinawakan sa magkabilang balikat habang s'ya ay tulala. "We are married Dee! You are my wife and I am your husband and no one can take you away from me!" puno ng emosyon na sabi ni Charles sa kan'ya. Hindi n'ya alam kung paano nag sink in ang lahat sa kan'yang isip. Wala s'yang maisagot dito dahil gulong-gulo ang kan'yang isip ng mga oras na iyon. Nakatingin lang s'ya rito habang awang ang mga labi. "Dee!" tawag ulit ni Charles sa kan'yang pangalan sabay yugyog sa kan'ya. At sa ginawa ng lalaki ay nataohan s'ya at nagbalik sa kan'yang sarili. Mabilis na kumilos ang kan'yang kamay a
ABRIELLE DEE... Kahit buntis s'ya ay hindi iyon nagpapigil sa malalaking hakbang na ginawa n'ya para pang makalayo kay Charles. Deritso s'yang pumasok sa elevator at pinindot iyon pababa. Wala s'yang sasakyan na dala dahil naiwan sa restaurant na pinanggalingan n'ya kanina. Dahil sa ginawa ni Charles kaya nagkaroon pa s'ya ng problema ngayon kung paano bumalik sa restaurant. Ngunit hindi n'ya na muna iisipin iyon. Marami naman sigurong taxi sa baba ng hotel. Ang mahalaga sa kan'ya ngayon ay ang makalayo kay Charles. Narating n'ya ang baba at agad na bumukas ang pinto ng elevator. Deritso s'yang lumabas at naglakad patungo sa main entrance ng naturang hotel. Hindi n'ya na pinansin pa ang mga tingin ng mga staffs ng hotel na nakakita sa kan'ya. Baka iniisip ng mga ito na ang bilis naman nilang natapos ni Charles. Wala pang isang oras ng umakyat sila sa taas ay aalis na agad s'ya. At dahil sa naisip ay mas lalong sumidhi ang inis n'ya sa lalaki. Mabuti na lang at paglabas n'ya ng h
ABRIELLE DEE... "Fvck!" isang malutong na mura ang lumabas sa bibig ng lalaki ng makita s'ya nito ng harap-harapan. "Ikaw?" gulat na sabi n'ya ng lubosan ng makilala ang lalaki na ipinakasal sa kan'ya ng kan'yang abuela. "Fvck! So..., all this time ay ikaw ang ipinakasal sa akin ni lola?" gulat na tanong sa kan'ya ng lalaki na walang iba kundi si Javier Montero. Ang isang batikan at nakakatakot na abogado ng mga mayayaman at elite businessman in the world. "Fvck you too Montero! Sa dinami-dami ng lalaki ay ikaw pa talaga?" balik mura n'ya sa lalaki. Javier Juancho Montero is an arrogant and cold hearted bachelor. Ilang beses n'ya na itong nakatrabaho ng patago dahil lingid sa kaalaman ng iba, si Javier ay katulad din nila ni Peter. Nagtatago sa imahe ng isang professional na nilalang ngunit sa likod nito ay may kakaibang personalidad at pagkatao. At ang nakakatawa pa ay matalik na kaibigan ni Peter si Javier at hindi lingid sa kan'ya ang bagay na ito. Ilang beses na silang nagsa
ABRIELLE DEE... "Stay still and don't move, Montero. Pretend that we are in love with each other at masaya tayo sa isat-isa!" pabulong na sabi n'ya sa tainga ni Javier. Tamang-tama naman na bumukas ang pinto ng silid na kinaroroonan nila at iniluwa si Charles na madilim na madilim ang mukha lalo pa ng makita ang posisyon nilang dalawa ni Javier. "Montero!" dumadagundong ang boses na sigaw ni Charles kay Javier na ikinagulat n'ya dahil kilala nito ang lalaki. "Carson! Man!" balewala at kalmadong tugon ni Javier kay Charles at kinawayan pa ito. Nangangalaiti sa galit at namumula ang mukha na sinugod ni Charles si Javier at dahil nasa likod s'ya ng binata ay mabilis s'yang tumayo at iniharang ang kan'yang katawan kay Javier para protektahan laban kay Charles. "Umalis ka d'yan, Dee at lulumpohin ko ang gago na yan for touching you!" singhal nito sa kan'ya. "Enough Charles! Bakit ka pa ba sumunod dito, ha? At wala kang karapatan na saktan si Javier. He is my husband at wala kang kara
ABRIELLE DEE..."Are you ok? Mukhang stress ka sa love life mo ah!" tanong sa kan'ya ni Javier ng nasa sasakyan na silang dalawa. Nagbuga s'ya ng hangin at pilit na pinapakalma ang kan'yang sarili.Hindi n'ya alam na magagawa ni Charles ang mga ganitong bagay. Siguro kung wala lang itong asawa at hindi kasal sa iba ay baka maglupasay na s'ya sa tuwa at kilig dahil sa ginawa ng lalaki.Ngunit hindi eh, dahil mas lalong naging magulo ang sitwasyon nila dahil sa ginawa ni Charles. Nakuha pa nitong ipakasal silang dalawa ng hindi n'ya alam.At sa naisip ay mahina s'yang natawa. Mukhang nakatadhana talaga sa kan'ya ang ganitong pangyayari. Mula pa sa kan'yang lola na ipinakasal s'ya sa lalaking hindi n'ya kilala hanggang kay Charles na gumawa talaga ng paraan para hindi s'ya makaalis sa relasyon nila.Ngunit ang masaklap ay hindi naman magiging valid ang kasal nilang dalawa dahil nauna na itong ikinasal sa iba."I have nothing to say Montero kundi maraming salamat sa pagtulong mo sa akin k
ABRIELLE DEE... "What are we doing now? Are you gonna move to my place or your place?" tanong sa kan'ya ni Javier ng maihatid s'ya nito sa bahay ng abuela. Iniwan n'ya ang sasakyan sa restaurant at ipinakuha ito ni Javier sa isa sa mga taohan. Ayaw s'ya nitong magmaneho na mag-isa dahil baka sundan s'ya ni Charles. At nagpapasalamat s'ya sa lalaki dahil tinulongan s'ya nitong makauwi ng matiwasay. "This place is not safe! Alam ko na nakakapasok s'ya dito ng pasikreto," sagot n'ya sa lalaki ng maalala ang isang beses na may pumasok sa mansyon ng kan'yang lola. Hindi impossible na si Charles iyon dahil isa itong sundalo at kayang-kaya nitong gumalaw ng hindi nag-iiwan ng bakas. "Balak mo talagang makisilong sa akin, no?" nakataas ang kilay na tanong sa kan'ya ni Javier. Marahas n'ya itong nilingon at sinamaan ng tingin. "Saan pa ba ako sisilong? Eh ikaw ang asawa ko!" singhal n'ya sa lalaki na mahinang ikinatawa ng loko-loko. "Asawa my ass! Hoy Lopez, siguraduhin mo lang na pagka
ABRIELLE DEE... Si Charles ang biglang pumasok sa banyo na blangko ang mukha ngunit ang tingin nito sa kan'ya ay mariin at maraming emosyon ngunit kahit isa ay wala s'yang napangalanan. Napabalikwas s'ya ng bangon ng makita ang lalaki na walang emosyon na pumasok sa banyo. "What are you doing here? At paano ka nakapasok dito?" gulat na tanong n'ya sa lalaki kahit alam n'ya naman na kayang-kaya nitong pasukin ang bahay ng kan'yang lola. Hindi sumagot si Charles at nagpatuloy sa paglakad hanggang sa makarating ito sa gilid ng tub at namulsa na humarap sa kan'ya. "I'm here because you are here, Dee," malamig ang boses na sagot nito sa kan'ya. "Fvck you! Ano ba ang hindi malinaw sayo Charles? Kailangan ko pa bang ulit-ulitin sayo na wala na tayo! Na patahimikin mo na ako!" singhal n'ya sa lalaki ngunit parang balewala lamang ito sa lalaki. Ang kasunod na ginawa nito ay nagpagulat sa kan'ya dahilan kung bakit natulos s'ya at hindi agad nakahuma. Charles took off his clothes
CHARLES MALCOLM... "Fvck! Champ, Charlie, tulongan n'yo ako sa mga kapatid n'yo," hindi magkandauga na paghingi n'ya ng tulong sa kan'yang mga panganay. Naiwan silang walo sa bahay dahil may pinuntahan si Dee. At rules na sa bahay nila na kapag may pupuntahan ang isa sa kanila ng asawa ay kailangan na may maiiwan na isa kahit pa may tig-isang yaya ang kan'yang mga anak. Pito na lahat ang kanilang mga anak at dalawang taon na ang bunso nila ni Dee na kambal ulit. Halos dalawang taon lang ang pagitan ng triplets at ng bunso nila ng kan'yang asawa. Hindi naman problema sa kanila ang maraming anak dahil kaya naman nilang buhayin ngunit kapag may ganitong pagkakataon na s'ya ang nakatoka na magbabantay sa pito ay pakiramdam n'ya ay malalagas ang kan'yang mga bolbol. "Papa, you can do it. Busy ako sa paghuhugas ng mga feeding bottle nila," sagot ni Charlie sa kan'ya na ngayon ay mag- wawalong taong gulang na. Parang kailan lang ay katulad din ito ng mga kapatid ngunit ngayon ay katuwan
ABRIELLE DEE... "Ahhhhhh! Ang sakit ng t'yan ko! Charles! Charles!" namimilipit sa sakit na sigaw n'ya sa asawa. Nasa loob s'ya ng isang private room sa hospital na pinagdalhan sa kan'ya. Dalawang linggo na s'yang naka confine dahil sa OA n'yang asawa. May dalawang linggo pa bago s'ya manganak ngunit hindi na ito magkandauga sa pagpunta sa hospital at dito na sila nanatili simula pa noong nakaraang dalawang linggo. Nang malaman n'ya na tatlo ang nasa loob ng kan'yang sinapupunan ay agad n'yang ipinaalam ito kay Charles dahil aaminin n'ya na kahit anong tapang n'ya ngunit may takot s'yang nararamdaman na baka kung may mangyari sa kanilang mga anak kung itatago n'ya ito sa asawa. Mas mabuti ng alam nito para matulongan s'ya nitong alagaan ang kan'yang pagbubuntis. At hindi naman s'ya nabigo dahil trumiple pa ang pag-aalaga at pag-iingat ni Charles sa kan'ya. Very hands-on ito sa lahat ng bagay pati na sa kanilang dalawang anak. Halos hindi na s'ya nito pagalawin sa bahay nila dahil
ABRIELLE DEE... "Charles aalis na ako, ikaw na muna ang bahala sa dalawang bata, ha!" paalam n'ya sa asawa. Tatlong taon na silang kasal ni Charles at mag-aapat na taon na din ang kambal. Hindi pa nila ito nasundan sa hindi malamang dahilan. Active naman ang kanilang sex life na dalawa at halos walang pahinga na nga sila. Nag resign si Charles sa pagiging sundalo ngunit hindi ito pinayagan ng presidente bagkus ay binigyan ito ng posisyon sa opisina ng militar. Kaya isang mataas na opisyal na ngayon ang kan'yang asawa at mataas ang posisyon nito. S'ya naman ay hindi pinigilan ni Charles sa kan'yang gustong gawin sa kan'yang buhay kahit kasal na sila at may mga anak bagkus ay sinuportahan pa s'ya nito. Ngunit ang kan'yang focus sa ngayon ay ang kan'yang pamilya kaya hindi na muna s'ya gaanong nagtatrabaho. May mga misyon s'ya pero hindi na ganon ka dilikado katulad ng dati. Ang kan'yang routine ngayon ay pamilya, ang kanilang negosyo ni Charles at ang kan'yang shelter na mas luma
ABRIELLE DEE... The ceremony went well and fast at hindi n'ya man lang namalayan na tapos na pala ang lahat. She can't even remember kung ano ang mga sinabi n'ya sa kan'yang vows para kay Charles at ganon din ang mga sinabi nito para sa kan'ya dahil ang kan'yang isip ay kung saan-saan nakarating. Ang daming bagay ang kan'yang na-imagine na magkasama silang apat ni Charles at ang kanilang mga anak habang patuloy ang seremonyas ng kanilang kasal. At nagbalik na lang s'ya sa kan'yang sarili ng halikan s'ya sa labi ng asawa. Patunay na tapos na pala ang kanilang kasal and she is now officially Mrs. Charles Malcolm Carson. "You're spacing out, mi amore," pabulong na sabi ng asawa sa kan'ya ng maghiwalay ang kanilang mga labi. "I imagined too much but don't worry dahil kasama naman kita at ang mga anak natin sa imagination ko," sagot n'ya rito at sinundan ng hagikhik. Mahinang natawa si Charles at pinanggigilan na pinisil ang kan'yang ilong. "Silly mama," sabi nito at hinalikan s'ya
CHARLES MALCOLM... The day he was dreaming of came at wala ng pinakamasayang lalaki sa buong mundo kundi s'ya. Standing in front of the man-made altar sa gitna ng kanilang ubasan sa Italy habang hinihintay ang pinakamaganda at pinakamamahal n'yang babae ay isa sa pinakamasayang sandali ng kan'yang buhay. Pagkalipas ng isang linggo, matapos ang kan'yang proposal kay Dee ay idinaos ang kanilang kasal na dalawa. Parehong masaya ang lahat lalo na ang kan'yang pamilya. Bailey is Dee's maid of honor at magkasundo ang dalawa sa lahat ng bagay. Natatawa pa s'ya kapag naiisip n'ya na naging matalik na magkaibigan ang kan'yang dating asawa at ang present wife n'ya. Kung sabagay ay wala namang involve na pagmamahal ang sa kanilang dalawa ni Bailey at nangyari lamang iyon dahil sa kanilang mga pamilya. At malaki din ang pasasalamat n'ya sa babae na hindi na s'ya pinahirapan pa nito. Hiling n'ya na sana ay makita at matagpuan na rin ni Bailey ang totoong pag-ibig nito. Hindi n'ya napansin na
ABRIELLE DEE... "Warm up lang to Charles! We have more on this sa honeymoon natin and yes— I will marry you," pilyang sagot n'ya sa lalaki na pareho nilang ikinatawa na dalawa. "And speaking of the proposal, this is not the plan pero dahil nandito na din tayo. Let me do it in a romantic and sensual way," sagot ng lalaki at agad na bumangon. Walang kahit na suot na naglakad ito at pinulot sa sahig ang pantalon na hinubad nito kanina. Nakagat n'ya pa ang kan'yang pang-ibabang labi ng makita ang maumbok at maputi na puwetan ni Charles. Nahuli pa s'ya nito ng humarap ito sa kan'ya at agad na sumilay ang isang ngiti sa labi ng lalaki ng maglakad pabalik sa kama. Mas lalong nag-init ang kan'yang mukha ng tumayo ito sa gilid ng kama at tumapat mismo sa kan'yang mukha ang nakatayo at parang galit na galit pa rin na pagkalalaki nito. "Enough of that kind of look, mi amore dahil simula sa araw na ito ay araw-araw mo ng makikita ang galit na galit na sandata ko d'yan sa baba at kasalanan mo
ABRIELLE DEE... "Huwag ka ng magselos kay Bailey, mi amore dahil ikaw ang asawa ko at ikaw ang pakakasalan ko ulit. Hmmmm! Let's build our family together at sa pagkakataong ito ay wala ng hahadlang pa sa pagmamahalan natin, Mrs. Abrielle Dee Lopez— Carson," puno ng lambing na sabi ng lalaki sa kan'ya ngunit parang bomba na sumabog sa kan'yang pandinig ang lahat ng binitawan nitong salita na s'yang dahilan ng ilang segundo n'yang pagkatulala sa kawalan. "Mi amore?" nagbalik lang s'ya sa kan'yang sarili ng mahina s'yang tinapik ni Charles sa mukha. Ipinilig n'ya ang kan'yang ulo at hinamig ang kan'yang sarili. "Stop playing with me, Charles," matapang na sabi n'ya rito. Nagsalubong ang mga kilay nito at puno ng pagtataka na nagsalita. "Playing with you? Who says na pinaglalaruan kita, Dee? I'm telling you the truth. Bago pa ako pumunta dito ay inayos ko na ang lahat sa amin ni Bailey. We are no longer married. Tinupad n'ya ang pangako n'ya sa akin na kapag naibalik ko sa kan'ya ang
ABRIELLE DEE... Binuksan n'ya iyon at agad na pumasok ngunit ng akmang isasarado n'ya na ito ay may malaking kamay ang pumigil sa pinto at mabilis ang mga kilos na pumasok sa loob at ito na mismo ang nagsarado ng pinto. Dahil sa pagkagulat ay hindi agad s'ya nakahuma at awang lamang ang mga labi na nakatingin sa mukha ni Charles na walang emosyon na nakatingin sa kan'ya. "Charles, anong ginagawa mo dito? Baka makita ka nila at kung ano pa ang sasabihin nila tungkol sa akin. Ayoko ng gulo Charles kaya pakiusap, lumabas ka na," taboy n'ya sa lalaki ng makabawi sa pagkagulat. Sino ba naman kasi ang hindi magugulat kung bigla na lamang itong sumulpot sa kan'yang silid. Ngunit imbes na umalis ito at sundin ang kan'yang sinabi ay hindi ito ginawa ni Charles bagkus ay lumapit pa ito sa kan'ya hanggang sa ikinulong s'ya sa dalawang mga braso nito. Mas lalo s'yang hindi nakahuma ng ilapit ni Charles ang mukha sa kan'yang mukha. "Bakit ka umalis sa hapag-kainan? Hmmmmm!" paanas ang boses
ABRIELLE DEE... Kanina pa s'ya nakaupo sa kama habang tulala. Hindi n'ya inaasahan na magkita-kita silang tatlo ni Charles at Bailey sa bahay ng abuela nito. Kung tutuusin ay s'ya ang sampid sa pamamahay ng mga ito dahil hindi naman s'ya kamag-anak ng mga Carson. Inanakan lang s'ya ni Charles ngunit hindi ibig sabihin na bahagi na s'ya ng pamilya nito. Mapait s'yang napangiti at pinahid ang luha na naglandas sa kan'yang pisngi. Ngayong gabi ay magkakaroon ng dinner to formally welcome Bailey as part of the family. At kanina pa lang ay inabesohan na s'ya ni Nana na sumabay sa dinner. Ayaw n'ya namang magmukhang better kaya kahit masakit para sa kan'ya ay sasabay s'ya sa mga ito. Aalis na lang s'ya rito pagkatapos ng kasal ng dalawa dahil nangako na s'ya sa abuela ni Charles na tutulong sa paghahanda at hindi n'ya na mababawi pa iyon. Matapos ang kan'yang pag-eemote sa kan'yang silid ay tumayo s'ya at inayos ang suot na damit. Naglagay s'ya ng powder sa mukha at kaunting lipstick