ABRIELLE DEE... "Umalis ka d'yan, Charles! Paalisin mo na ako!" may diin na pakiusap n'ya sa lalaki ngunit hindi ito natinag at nanatili pa rin na nakaharang sa pinto. "No! We need to talk Dee!" matigas na sagot nito sa kan'ya. "Wala na nga tayong dapat na pag-usapan pa, Charles! We're done and nothing to talk, so let me go!" sigaw n'ya rito. Nagtagis ang mga bagang nito at frustrated na napabuga ng hangin. Naihilamos din nito ang palad sa mukha ay namumula ang mukha na hinarap s'ya. "I can't! Hear me out Dee! I don't want a divorce, okay? I don't want a divorce!" "Eh gago ka pala eh! Ayaw mo pala ng divorce sa asawa mo, eh bakit mo pa ako pipigilan? Bakit ka paharang-harang d'yan? Umalis ka d'yan at paalisin mo na ako. Doon ka sa asawa mong hayop ka!" naiiyak na sigaw n'ya rito. Kanina pa talaga s'ya nito wina-walanghiya. Akalain mo yon! Eh ayaw pala nito ng divorce pero kung makaasta ito sa kan'ya ngayon ay parang pag-aari s'ya nito. "Can you at least listen to me Dee! I don'
ABRIELLE DEE... "Because you and I are legally married!" sagot ng lalaki na ikinatulos n'ya sa kan'yang kinatatayuan. Kahit ang huminga ay parang hindi n'ya na nagawa dahil sa rebelasyon na pinasabog ni Charles. "We are married, Dee and it's legal kaya kung may asawa man ako ay walang iba kundi ikaw yon!" dagdag pa ng lalaki ng hindi s'ya nagsalita. Hindi pa ito nakuntento. Nilapitan pa s'ya nito at hinawakan sa magkabilang balikat habang s'ya ay tulala. "We are married Dee! You are my wife and I am your husband and no one can take you away from me!" puno ng emosyon na sabi ni Charles sa kan'ya. Hindi n'ya alam kung paano nag sink in ang lahat sa kan'yang isip. Wala s'yang maisagot dito dahil gulong-gulo ang kan'yang isip ng mga oras na iyon. Nakatingin lang s'ya rito habang awang ang mga labi. "Dee!" tawag ulit ni Charles sa kan'yang pangalan sabay yugyog sa kan'ya. At sa ginawa ng lalaki ay nataohan s'ya at nagbalik sa kan'yang sarili. Mabilis na kumilos ang kan'yang kamay a
ABRIELLE DEE... Kahit buntis s'ya ay hindi iyon nagpapigil sa malalaking hakbang na ginawa n'ya para pang makalayo kay Charles. Deritso s'yang pumasok sa elevator at pinindot iyon pababa. Wala s'yang sasakyan na dala dahil naiwan sa restaurant na pinanggalingan n'ya kanina. Dahil sa ginawa ni Charles kaya nagkaroon pa s'ya ng problema ngayon kung paano bumalik sa restaurant. Ngunit hindi n'ya na muna iisipin iyon. Marami naman sigurong taxi sa baba ng hotel. Ang mahalaga sa kan'ya ngayon ay ang makalayo kay Charles. Narating n'ya ang baba at agad na bumukas ang pinto ng elevator. Deritso s'yang lumabas at naglakad patungo sa main entrance ng naturang hotel. Hindi n'ya na pinansin pa ang mga tingin ng mga staffs ng hotel na nakakita sa kan'ya. Baka iniisip ng mga ito na ang bilis naman nilang natapos ni Charles. Wala pang isang oras ng umakyat sila sa taas ay aalis na agad s'ya. At dahil sa naisip ay mas lalong sumidhi ang inis n'ya sa lalaki. Mabuti na lang at paglabas n'ya ng h
ABRIELLE DEE... "Fvck!" isang malutong na mura ang lumabas sa bibig ng lalaki ng makita s'ya nito ng harap-harapan. "Ikaw?" gulat na sabi n'ya ng lubosan ng makilala ang lalaki na ipinakasal sa kan'ya ng kan'yang abuela. "Fvck! So..., all this time ay ikaw ang ipinakasal sa akin ni lola?" gulat na tanong sa kan'ya ng lalaki na walang iba kundi si Javier Montero. Ang isang batikan at nakakatakot na abogado ng mga mayayaman at elite businessman in the world. "Fvck you too Montero! Sa dinami-dami ng lalaki ay ikaw pa talaga?" balik mura n'ya sa lalaki. Javier Juancho Montero is an arrogant and cold hearted bachelor. Ilang beses n'ya na itong nakatrabaho ng patago dahil lingid sa kaalaman ng iba, si Javier ay katulad din nila ni Peter. Nagtatago sa imahe ng isang professional na nilalang ngunit sa likod nito ay may kakaibang personalidad at pagkatao. At ang nakakatawa pa ay matalik na kaibigan ni Peter si Javier at hindi lingid sa kan'ya ang bagay na ito. Ilang beses na silang nagsa
ABRIELLE DEE... "Stay still and don't move, Montero. Pretend that we are in love with each other at masaya tayo sa isat-isa!" pabulong na sabi n'ya sa tainga ni Javier. Tamang-tama naman na bumukas ang pinto ng silid na kinaroroonan nila at iniluwa si Charles na madilim na madilim ang mukha lalo pa ng makita ang posisyon nilang dalawa ni Javier. "Montero!" dumadagundong ang boses na sigaw ni Charles kay Javier na ikinagulat n'ya dahil kilala nito ang lalaki. "Carson! Man!" balewala at kalmadong tugon ni Javier kay Charles at kinawayan pa ito. Nangangalaiti sa galit at namumula ang mukha na sinugod ni Charles si Javier at dahil nasa likod s'ya ng binata ay mabilis s'yang tumayo at iniharang ang kan'yang katawan kay Javier para protektahan laban kay Charles. "Umalis ka d'yan, Dee at lulumpohin ko ang gago na yan for touching you!" singhal nito sa kan'ya. "Enough Charles! Bakit ka pa ba sumunod dito, ha? At wala kang karapatan na saktan si Javier. He is my husband at wala kang kara
ABRIELLE DEE..."Are you ok? Mukhang stress ka sa love life mo ah!" tanong sa kan'ya ni Javier ng nasa sasakyan na silang dalawa. Nagbuga s'ya ng hangin at pilit na pinapakalma ang kan'yang sarili.Hindi n'ya alam na magagawa ni Charles ang mga ganitong bagay. Siguro kung wala lang itong asawa at hindi kasal sa iba ay baka maglupasay na s'ya sa tuwa at kilig dahil sa ginawa ng lalaki.Ngunit hindi eh, dahil mas lalong naging magulo ang sitwasyon nila dahil sa ginawa ni Charles. Nakuha pa nitong ipakasal silang dalawa ng hindi n'ya alam.At sa naisip ay mahina s'yang natawa. Mukhang nakatadhana talaga sa kan'ya ang ganitong pangyayari. Mula pa sa kan'yang lola na ipinakasal s'ya sa lalaking hindi n'ya kilala hanggang kay Charles na gumawa talaga ng paraan para hindi s'ya makaalis sa relasyon nila.Ngunit ang masaklap ay hindi naman magiging valid ang kasal nilang dalawa dahil nauna na itong ikinasal sa iba."I have nothing to say Montero kundi maraming salamat sa pagtulong mo sa akin k
ABRIELLE DEE... "What are we doing now? Are you gonna move to my place or your place?" tanong sa kan'ya ni Javier ng maihatid s'ya nito sa bahay ng abuela. Iniwan n'ya ang sasakyan sa restaurant at ipinakuha ito ni Javier sa isa sa mga taohan. Ayaw s'ya nitong magmaneho na mag-isa dahil baka sundan s'ya ni Charles. At nagpapasalamat s'ya sa lalaki dahil tinulongan s'ya nitong makauwi ng matiwasay. "This place is not safe! Alam ko na nakakapasok s'ya dito ng pasikreto," sagot n'ya sa lalaki ng maalala ang isang beses na may pumasok sa mansyon ng kan'yang lola. Hindi impossible na si Charles iyon dahil isa itong sundalo at kayang-kaya nitong gumalaw ng hindi nag-iiwan ng bakas. "Balak mo talagang makisilong sa akin, no?" nakataas ang kilay na tanong sa kan'ya ni Javier. Marahas n'ya itong nilingon at sinamaan ng tingin. "Saan pa ba ako sisilong? Eh ikaw ang asawa ko!" singhal n'ya sa lalaki na mahinang ikinatawa ng loko-loko. "Asawa my ass! Hoy Lopez, siguraduhin mo lang na pagka
ABRIELLE DEE... Si Charles ang biglang pumasok sa banyo na blangko ang mukha ngunit ang tingin nito sa kan'ya ay mariin at maraming emosyon ngunit kahit isa ay wala s'yang napangalanan. Napabalikwas s'ya ng bangon ng makita ang lalaki na walang emosyon na pumasok sa banyo. "What are you doing here? At paano ka nakapasok dito?" gulat na tanong n'ya sa lalaki kahit alam n'ya naman na kayang-kaya nitong pasukin ang bahay ng kan'yang lola. Hindi sumagot si Charles at nagpatuloy sa paglakad hanggang sa makarating ito sa gilid ng tub at namulsa na humarap sa kan'ya. "I'm here because you are here, Dee," malamig ang boses na sagot nito sa kan'ya. "Fvck you! Ano ba ang hindi malinaw sayo Charles? Kailangan ko pa bang ulit-ulitin sayo na wala na tayo! Na patahimikin mo na ako!" singhal n'ya sa lalaki ngunit parang balewala lamang ito sa lalaki. Ang kasunod na ginawa nito ay nagpagulat sa kan'ya dahilan kung bakit natulos s'ya at hindi agad nakahuma. Charles took off his clothes
ABRIELLE DEE... "Damn it!" mura n'ya ulit at mabilis na tumayo sabay bato ng dalawang kutsilyo sa dalawang lalaki na nagawi sa kan'yang pinagtataguan. Napansin naman s'ya ng ibang kasama nito at pinaulanan s'ya ng mga bala. Hindi iyon nagpatinag sa kan'ya. Mabilis s'ya at bihasa kaysa sa mga ito at kahit kutsilyo lang ang mayroon s'ya ay kayang-kaya n'yang labanan ang mga ito. Hindi s'ya napansin ng mga kalalakihan na nasa likod na s'ya ng mga ito. Ang akala ng tatlong lalaki ay nasa harapan pa s'ya ngunit ang hindi alam ng mga ito ay nakaikot na s'ya sa kabila at ngayon ay nasa likod na nila. Hindi na s'ya nagpatumpik-tumpik pa dahil wala na s'yang oras. Dalawa ang kan'yang kutsilyo na hawak sa kamay at tatlo ang mga lalaki na naroon. "Basic," sabi n'ya at parang hangin na dinaanan ang tatlong lalaki. Hindi man lang nakahuma ang mga ito at halos sabay na bumagsak sa lupa ng parehong mga walang buhay. Nang makita ang pagbagsak ng tatlong lalaki ay hindi muna s'ya nagpakampati a
ABRIELLE DEE... At dahil tuso si Harab ay naging maingat s'ya sa kan'yang mga galaw at desisyon na gagawin para hindi madamay o mapahamak ang kapatid ni Bailey. Nakiramdam s'ya sa kan'yang paligid at ng makakuha ng magandang pagkakataon ay parang hangin sa bilis na tinalon n'ya ang kinaroroonan ni Harab. At hindi nito inaasahan na makikita s'ya nito sa harapan nito ng wala pang sampong segundo. Pinagbabaril s'ya ng lalaki ngunit dahil gamay n'ya na ang ganitong eksena at trabaho ay walang kahit na isang bala ang nakatama sa kan'yang katawan. Bagkus ay si Harab pa ang nasugatan dahil sa kan'yang ginawa. Dahil sa sobrang bilis ng kan'yang mga kilos ay hindi nito napansin na nakalapit na s'ya rito at gamit ang kan'yang kutsilyo ay pinadaanan n'ya ng blade ang isa nitong braso dahilan para mapahiyaw ito sa sobrang sakit at hapdi. Tanging ang buto na lamang sa braso nito ang naiwan at ang parti na may laman ay nakalaylay na. "You are an evil woman! What did you do?" nanlilisik ang mg
ABRIELLE DEE...Nilingon s'ya ni Harab at isang matagumpay na ngisi ang pinakawalan nito. Mas lalo s'yang nag-apoy sa galit habang sinasalubong ang tingin ng lalaki."Don't be jealous, I will do the same to you after this. I just want to show you how we do it for you to have an idea what kind of position you are going to do later to please me, right woman?" sabi nito sa kan'ya habang ang mga kamay ay nakasabunot sa buhok ng kaawa-awang kapatid ni Bailey."You will pay for this Harab. You will pay ten times worse, I promise you that," malamig at nanlilisik ang mga mata na sabi n'ya sa lalaki ngunit tinawanan lang s'ya nito.Wala s'yang nagawa ng hatakin nito ang buhok ng babae patayo at itinali ang dalawang kamay sa posas na nakakabit sa magkabilang side ng kahoy na sinadyang ilagay para makabitan ng pangtali.Awang-awa s'ya sa kapatid ni Bailey na wala ding nagawa laban sa lalaki. Idagdag mo ang kalagayan nito na wala sa matinong pag-iisip dahil na rin siguro sa ginagawang pambababoy
ABRIELLE DEE...Nagising s'ya na parang may mga bagay na tumatama sa kan'yang mukha kaya dahan-dahan n'yang iminulat ang kan'yang mga mata at bumulaga sa kan'ya ang kapatid ni Bailey na nasa kabilang sulok ngunit panay ang bato nito sa kan'ya ng mga nilamukos na papel sa kan'yang mukha.Napangiwi s'ya ng sumigid ang sakit sa kan'yang ulo dahil sa paghataw ng matigas na bagay ng kung sino kanina. At nang maalala ang nangyari at ang dahilan kung bakit s'ya nawalan ng malay ay agad s'yang nataranta at lihim na napamura ng matuklasan na katulad ng kapatid ni Bailey ay nasa loob na rin s'ya ng glass box na ginawang kulongan ng babae.Ang babae pala ang bumabato sa kan'ya kaya s'ya nagising. Siguro ay kanina pa nito ginagawa ang pambabato sa kan'ya dahil ang dami ng papel na nilamukos sa kan'yang tabi."Damn it!" mura n'ya at dahan-dahan na bumangon."No! Stay there! Don't come near me!" natigilan s'ya ng sumigaw ang babae. Ilang segundo n'ya itong pinakatitigan at sa tingin n'ya ay hindi
ABRIELLE DEE... Pinasok n'ya ang bahay na tinitirhan ni Harab na walang may nakakaalam sa mga taohan nito. Si Charles ay naka stand-by sa kabila at naghihintay ng senyales mula sa kan'ya. Ang balak nila ngayong gabi ay ang pasukin ang bahay ni Harab na isa para maghanap ng mga ebedensya na magpapatunay na nasa poder nito ang kapatid ni Bailey. Ayaw n'ya ng patagalin pa ang laro ng lalaki dahil gusto n'ya ng makauwi sa mga anak nila ni Charles. Miss na miss n'ya na ang mga bata at sigurado s'ya na ganon din ang mga ito sa kan'ya. Ilang araw pa lang s'ya na nawalay sa mga ito ngunit pakiramdam n'ya ay napakatagal na ng panahon na napalayo s'ya sa mga ito. Narating n'ya ang loob ng bahay at may limang lalaki na nakabantay sa isang pinto na kulay ginto at may nakaukit na mukha na parang demonyo. Sa mga painting at nga sculpture pa lang na pag-aari ni Harab ay nagpapakilala na ito kung gaano ito ka demonyo ng pag-uugali. "I saw a gold color door. What is this?" mahina ang boses na
ABRIELLE DEE... Tatlong na s'yang nakapasok sa loob ng balwarte ni Harab at sa loob ng tatlong araw na iyon ay wala s'yang ginawa kundi ang siyasatin ng palihim ang lugar. Tinulongan n'ya din si Charles na hanapin ang kapatid na babae ni Bailey ngunit katulad ng sinabi ni Charles sa kan'ya ay mahirap nga itong hanapin at napapaisip s'ya kung nandito ba talaga ito o baka wala naman. Ngunit may bahagi ng kan'yang isip na nagsasabi na baka patay na rin ito dahil sa sobrang tagal na ng mawala ang kapatid ni Bailey dito sa Libya. Isang writer sa isang newspaper sa America ang kapatid ni Bailey at pumunta ito sa Libya para kumuha ng scoop tungkol sa mga nangyayari dito. Sa lahat ng bansa sa mundo tanging ang Libya lang ang hindi nagpapapasok ng mga foreigner kaya nagtataka ang lahat at gustong malaman kung ano ba ang dahilan. Kaya naman kahit bawal ang pumasok dito ay pinipilit pa rin ng iba at ito ang nangyari sa kapatid ni Bailey. Nakabuo sila ng plano ni Charles at nagkasundo na ma
ABRIELLE DEE..."Totoo ba na hindi nagalit si Bailey sayo? I mean— sa ginawa natin sa kan'ya," tanong n'ya kay Charles ng maghiwalay ang kanilang mga labi. Ibinalik nila pareho ang takip sa mukha dahil ayon kay Charles ay kakatok maya-maya ang mga bantay para magbigay ng pagkain."No! Bailey knows and understands. Katulad ko ay napilitan lang din ito na magpakasal kami dahil sa pakiusap ng tiyanin nito which is ng magkita lang kami ulit ko naintindihan ang dahilan kung bakit iginigiit ng tiyahin nito na ipakasl s'ya sa akin," sagot ni Charles sa kan'ya."Why? Bailey is a nice person and she's very honest and trustworthy. Nasabi ko nga sa sarili ko na kung itatabi ako sa kan'ya ay walang-wala talaga ako sa kan'ya. She is well-mannered, very graceful, sweet and thoughtful. At dumagdag pa ang kan'yang sobrang ganda. She has everything that every man is looking for, bakit hindi ko s'ya nagustohan?" curious na tanong n'ya kay Charles. May kaunting takot s'ya na nararamdaman sa magiging sag
ABRIELLE DEE..."Are you planning of something?" tanong nito sa kan'ya habang nakatingin sa hukay sa harapan nila."Yeah! Since nagawa ko ang hukay na ito out of my anger sa mga pinagagawa ng mga bantay ni Harab, gagamitin ko ang hukay na ito para dito sila ililibing," malamig ang boses na sagot n'ya kay tatang na nakitaan n'ya ng pagkagulat sa mukha ng marinig ang kan'yang sinabi. She means it! Gagawin n'ya ang sinabi n'ya at ang kailangan n'ya lang ay ang kooperasyon ng iba pa na narito."Iha, hindi naman sa nangingialam ako sayo pero ang binabalak mo ay napaka delikado hindi lamang para sayo kundi para na rin sa mga nandito. Baka kung ano ang gawin sa kanila ni Harab though hindi na umaasa ang karamihan na makakalabas pa mula sa pagkakabilanggo sa lugar na ito but still they doesn't want to die very soon," pangaral ng matanda sa kan'ya."I know tatang and I understand pero ipinapangako ko sa inyo na wala ng masasaktan o mapagmalupitan pang muli sa inyo dito. I will protect everyone
ABRIELLE DEE... "Tatang, sumama ka sa akin sa kabila," natigil s'ya sa kan'yang iniisip ng may marinig na nagsalita at ang boses nito ay kilalang-kilala n'ya. Marahas s'yang humarap sa nagsasalita at nagtama ang kanilang mga tingin na dalawa. Parehong may gulat sa mga mata nilang dalawa ng makilala ang isa't-isa. Ilang segundo s'yang hindi nakahuma at nakatingin lamang sa mga mata ng lalaki na bigla na lamang sumulpot mula sa kung saan. Hindi s'ya pwedeng magkamali sa mga mata ng lalaki dahil ito lang ang nakilala n'ya na may ganitong kulay ng mga mata at ang kan'yang mga anak. "Charles," pabulong na tawag n'ya sa pangalan ng lalaki na matagal na panahon n'yang hinihintay na bumalik sa kanila. Nang marinig nito ang kan'yang pagtawag sa pangalan nito at agad s'ya nitong hinawakan sa braso at hinila patungo sa tagong lugar. "Dee anong ginagawa mo dito? Bakit ka pumunta sa lugar na ito?" agad na sita ng lalaki sa kan'ya. Mahina s'yang natawa at hindi makapaniwala na sinalubong ang m