HADES' POV
After Eurus and Eros left, the atmosphere turned into intense one. We have reports to be announce to the headmaster. This is a confidential one, kaya kailangang idismiss muna ni headmaster ang mga bisita niya. Additionally, in Eurus case, we tell him a lie. We can't afford to tell him the truth because we all know that this will lead into chaos."Speak." headmaster said with full of authority."There are three infected humans that can't handle the venom they carried, sir." sagot ni Zag. If you're been wondering what we are talking, i'll discuss it later."Inside here in the campus." dagdag pa ni Zag. I see how frustrated the headmaster is. I can't blame him, her grand daughter is missing, i know it's just been one day pero we all know we can't fight against the new infected and new born without her."You know the drill boys. As much as possible catch them before they harm anyone." he said before dismissing us.
We plan tonight for go hunting, hinanda na namin yong mga kailangan namin dahil alam naming kulang kami sa pwersa. I grab my bow and arrow, they grab their specialty weapon also. Mahirap ang mag hunt lalo na pag mas maliksi at mas malakas sayo ang tinutugis mo. Before I forgot as a promised, i'll tell you our dark secret. Hindi naman literal na dark, basta dark sabi ni Tyr."We're all set. Tara na ba?" Odin said. Tumango lang kami. Naglakad kami ng tahimik papunta sa likuran ng campus. Usually dito namin nakikita ang mga infected na mga humans, dito sila habang maliwanag pa. And now it's already dark, they are looking for they prey. Hindi namin alam kung sino ang gumagawa nito but i'm pretty sure nasa loob lang din siya ng campus.
Before i forgot again, so we have a dark secrets that we must not tell anyone. Let's take a short background story.
I don't know how to start and where so i'll just give you our family background. I am from the family of elite. The Dawson. The Dawson lived over the centuries and counting, it's a family of elite. Let's say that in our world, or society we have different groups. Each group has it's own purpose. And we the Dawson, from an elite family stands for the protector. We trained to protect the ones in the top, the Cromwell. Next to it is the Caddel.Others do not beling to the group, but they have their own purpose. 30 years ago, my father, before he died, he told me that i must protect the most powerful uh– vampire. In my generation today, that will be Aeulus Cromwell, the Cromwell that still alive. The rest is history.
So there, you have it. I won't tell the others background since it's confidential. We are vampires hunting new born and infected one.
"Hiwa-hiwalay tayo." suggest ni Odin na sinang-ayunan naman naming lahat. Ang ginawa namin ay by partner, pero may isang mag isa lang and that's me. It's fine. 'Di masakit, malayo sa bituka. *dies* HAHA kidding.
Pinili ko ang east wing ng gubat, yes gubat. Ito na ang pinakalikuran ng campus. Ang labas nito ang mahabang ilog na nagkokonekta sa St. Castillio and St. Ardelean.
Dati naman ay maganda ang campus na 'to, kung hindi lang namatay ang late headmaster hindi magiging ganito. I remember, before this big walls doesn't exist. Each student are free to roam every corner of the campus. They are also allowed to go out after class, and some establishment here is used. Not unlike now, may mga inabanduna na. Naalala ko dati, palagi kaming tumatambay anim sa pond kasi maraming isda, then one time nahuli kami ng isang prof kasi si Aeulus kumuha ng isda para kainin dahil nagugutom daw siya. Kaya simula non 'di na kami hinahayaang makalapit sa pond dahil baka maubos.If that accident didn't happened, this school will remains the same."Are you done spacing out?" nakakakilabot na sambit ng babaeng kaharap ko. Humahagikgik pa ito. Number 1 i hate about infected and new born, ang pangit ng boses nila. Sana hindi binabangungot si Eurus ngayon
"Ah talaga ba?" pabalang na sagot ko. Second is, gusto nila ang makipaglaro. They are just wasting their time, sayang naman ang pagkakataon para sana umataki.
"Hmm." para itong asong ulol. Crazy dog. Third, ayoko sa tumutulo nilang laway. Malapot na nga amoy imburnal pa, kadiri.
"Come with me, Hades." wika nito. Hindi ako gumagalaw sa kinatatayuan ko. Nakatitig lang ito sa'kin, alam ko na 'yang mga technic nila, aakitin ka then BOOM! Dead.
They have this ability to conceal their presence so that no one can feel and see them, they can also attract their prey. If you stare at their eyes, hindi ka na makakagalaw, sad for them higher vampire can detect them easily.
"Damn, i really did underestimate you." wika nito dahil hindi umepekto ang ginawa niya sa'kin.
"Run." i said coldly, ngumisi naman ito sabay takbo. Napailing nalang ako dahil gusto talaga nito makipaglaro. Agad ko itong sinundan, i can see each details around me. I can feel the cold wind touching my cold skin. I can smell her scent, easily for me to track her.Dinala ako ng scent niya sa abandunadong kubo. Then all my memories flashed back.
"In your dreams Hades." said with the girl that has an angelic voice. She even mock me dahil hindi ako manalo-nalo sa kaniya."Shut up." i said. Hindi ko matanggap na hindi ko matalo-talo ang babaeng ito. Tumayo ako para umupo sa kubo, nakatayo lang siya habang nakapamewang.
"Hades." seryosong tawag nito sa'kin. Nilingon ko ito, ang maamo niyang mukha ay nakakagaan sa pakiramdam. Para akong lumulutang sa saya.
"What ever happens don't leave me." she said with authority. Tumango lang ako. I won't let anyone touch you. You're mine, Hestia.
"Run Hestia. RUN!" i shouted at her. She is not safe here and i can't do anything to protect her. I don't have enough strength.
"You promised me you won't leave me!" she is already crying. I kiss her in her lips, sign of my love for her. I slightly push her and whisper, "I love you, i will find you. Now run!" tumango lang siya habang humahagulhol.She run away from me, and one last time she glanced at me before disappearing in the dark."Hestia!" i shouted looking for her. Nasa loob ako ng gubat, nagbabakasakaling andito pa siya nagtatago. Napadpad ako sa kubo na palagi naming tinatambayan.I was about to walk away when i heard someone sobbing. Kaya agad akong bumalik at pumasok, then i saw her.Her beautiful face. "Hestia." tawag ko. Inangat niya ang ulo niya, nagulat siya saglit at nakabawi naman kaagad. I was about to hug her when she stop me."Please don't come near me." she said with a pain in her voice. "What happened?" i asked immediately."Promise me you'll kill me." nagulat ako sa sinabi niya. She uncover her neck, bumungad sa'kin ang kagat sa kaniyang leeg. Napamura ako ng malakas. Muntik ko na rin masuntok ang dingding ng kubo.
"Hestia." tanging nasambit ko. Umiyak lang siya ng umiyak. Then she said na nong tumatakbo siya nakita siya ng isang new born. Wala siyang nagawa kundi ang sumigaw sa sakit na nararamdaman niya.
"Sana tinuluyan niya nalang ako! Hindi yong kailangan ko pang magdusa." i feel her pain. Tanging nagawa ko ay hawakan siya sa bisig ko.
"I don't want to be like them Hades. Help me." pagmamakaawa niya. "Kill me, before i turned into new born." dagdag niya. Napaiyak ako. Wala akong nagawa at wala akong magagawa. Stupid me. Sana hindi ko nalang siya inilayo sa paningin ko. I promised her!
"Alam mong hindi ko kaya." i almost crack my voice saying those line. She grab me and look into my eyes. "Kill me." utos niya."Please." dagdag niya. Ayoko siyang patayin pero ayoko rin siyang nakikitang nahihirapan. At ayoko namang makita siyang papatayin ng iba.I kiss her one last time, saying her that i love her so much. It broke my heart when she smiled at me and mouthed 'Thank you, i love you too.' before ripping her head off. I mourned her."Are you done looking back at your past?" pang aasar na tanong ng babae. A tear slowly falling into my cheeks. That was my most painful memory that i don't want to remember. And this bitch triggered them all!Dahil sa sobrang galit ko ay inataki ko ng hindi nag iisip ng tama. Madali lang itong naiwasan ng babae, nginisihan pa ako.
"Aw, lover boy.""You bitch!"EURUS' POVNagising ako sa kakaibang nararamdaman, malamig pero naiinitan at pinagpapawisan ako. Inilibot ko ang boung paningin ko, nasa sarili akong kwarto. Ang kwartong ito ay ang kwarto ko sa bahay namin. Agad akong bumangon para tignan ang labas, nang mahawi ko ang kurtina buwan na nagliliwanag sa dilim ang tanging nakikita ko. Gabi na pala. Naisipan kong lumabas sa kwarto dahil usually ganitong oras nagluluto na si mom ng hapunan namin. May cook kami pero when it comes to dinner si mom ang nagpeprepare dahil doon lang kami nagsasalo-salong tatlo.Habang naglalakad sa hallway papunta sa hagdanan, bumibigat ang pakiramdam ko. Bawat hakbang ay pabigat ng pabigat. Para rin akong inuubusan ng lakas. Kahit ganon nagpatuloy pa rin ako sa paglalakad hanggang sa makarating ako sa hagdan. Tinignan ko ang baba, may liwanag sa may bandang kusina kaya nagmadali akong bumaba. Nagluluto na siguro si mom.
THIRD PERSON'S POVSa mansyon ng isa sa mga konsehal sa mundo ng mga bampira nagaganap ang isang pagtitipon. Lahat ng kabilang sa nakakataas ay nandoon maliban sa kaniya– ang nag iisang Cromwell.Hindi mawawala ang mataas na tensyon sa bawat myembro ng konsehal. Lahat ay naghahangad ng kapangyarihan at mataas na pwesto. Lahat ay gustong angkinin ang pamumuno ng boung nasasakupan nila."Maaari na tayong magsimula." wika ng nasa gitna. "Wala na ba kayong respeto sa angkan ng Cromwell at nagpatawag kayo ng pagpupulong nang hindi niya alam." kalmadong wika ng lalakeng nasa dulo. Nakayuko lamang ito."Para saan pa? Para kontrahin lahat ng desisyon at mungkahi natin?" galit na sambit ng babae. Sumang-ayon naman ang iba na siyang kinamulan ng ingay."TAHIMIK!" sigaw ng nasa gitna. Siya ang anak ni Headmaster Caddel, s
EURUS' POVHating gabi na pero hindi pa rin ako dinadalaw ng antok. May kung anong bumabagabag sa isipan ko. Napabangon ako nang may kumalabog sa kabilang room, may tumawa naman ng mahina kasabay ng pag tahimik uli.Maya-maya ay narinig ko ang mahihinang bulong sa kabilang kwarto. Tumayo ako at idinikit ang tenga sa pader. Hindi sa chismoso baka kasi may ginagawang milagro ang kabilang section."Tara, rounds tayo." boses ng lalake. Napakunot naman ako ng noo."Haha, masiyado ka namang excited." wika ng babaeng boses. Nabobosesan ko siya pero hindi ko matukoy kung sino."Gabi naman na, wala na masiyadong gising." sagot ng lalake. Tumawa ng mahina ang babae, tumahimik uli. Naghihintay akong may mangyare hindi ko alam bakit. Maya-maya ay pag bukas ng pintuan ang narinig ko. Anak ng pota! Sa labas pa nga ata nila gagawin.Agad akong kumilos at lumabas,
EURUS' POVNatapos ang hilaan ng lubid, hindi man lang ako nag enjoy sa boung activities. Lunch time at narito ako ngayon sa ground nakaupo lang. Wala akong ganang kumain, pakiramdam ko ay busog pa ako. Pinagmamasdan ko lang ang mga estudyanteng tuwang-tuwang nakipagkwentuhan habang kumakain.Tila hindi nila nararamdaman yong pagod kanina, pero ako parang pagod na pagod na."Oh." abot sa akin ni Loki ng pagkain. Tinignan ko lang 'to, hindi pa rin ako nagugutom kahit nakakatakam naman ang ulam."Kumain ka na, mamaya baka mahimatay ka pa sa gutom." dagdag niya. Wala akong nagawa kundi abutin ang pagkain, umupo ito sa tabi ko at sinabayan akong kumain."Aba, bakit mo naman sinosolo si Helios!!" sigaw ni Loki na may hawak pang drumstick sa kamay. 'Yong ulam ha. Tumakbo 'to papunta sa'min, inaya niya pa sila Eros na payapa namang kumakain sa gilid ng stage.
EURUS' POVPangalawang araw na namin ngayong araw, malakas ang ulan kaya hindi muna kami nakakapag outdoor activities. Nasa isang hall kami for our indoor activities, wala kaming ibang gagawin kundi makinig lang sa talambuhay ng bahay isa. Sharing kumbaga. Naupo ako sa may dulo sa tabing bintana, gustong gusto ko ang pagmasdang ang bumubuhos na ulan sa labas. Nakakarelax sa pakiramdam ang tunog ng patak nito sa bubungan. Hati-hati ang bilang ng mga estudyante may ibang nasa kabilang hall may iba naman na andito. Hindi naman kami masyadong marami sa loob ng hall, siguro nasa 30 lang kami since ang iba ay konti lang din sa section nila. Ang kasama namin dito ay ang section A2, A4 and B2 tapos kami A3. Hanggang C3 lang ang section sa bawat year, depende pa 'yon kung marami sa isang section o hindi.Agad naman kaming nag simula nong sinabe na ng host na start na. Unang nag share ang nasa unahang pwesto. Depende sa'min k
EURUS' POVNgayon lang umaraw uli, kaya naman naging busy na ang lahat sa kaniya-kaniya nilang gawain. Ako naman ay nasa room lang nag papahinga. Masakit pa rin kasi ang ulo ko kaya hindi na muna ako hinayaang makisali sa mga activities namin ngayon. Baka raw kasi lumala at mahilo pa ako, binigyan naman nila ako ng tubig at gamot. Naisipan ko na lang na manood sa kanila kaysa bagutin ko ang sarili ko sa loob ng room namin.Nag lagay ako ng upuan sa harapan ng room namin, kitang-kita ko ang mga students na abala sa iba't ibang gawain. Maya-maya rin ay nag simula na ang ibang activities. Pinagsabay sabay na nila dahil hindi namin nagawa kahapon ang iba. Bali mahahati sa iba't ibang grupo ang iisang section para sa ibang activities, depende 'yon sa dami ng activities sa umaga.Ang saya pa rin pala kahit nanonood lang ako dito. nakakatuwa kasi lahat ng students ay nag eenjoy sa mga games. Hindi ko t
EURUS' POVHindi kami dumeretso sa Academy dahil ayon sa bagong announcement ng headmaster, pwede na raw kami umuwi sa kaniya-kaniyang bahay dahil walang pasok ng one week. agad naman itong ikinatuwa naming lahat, halata sa amin na sabik na sabik na kaming makauwi sa kaniya-kaniya naming tahanan. Mabilis lang ang naging byahe namin, nang malapit na ako sa subdivission namin ay inihanda ko na ang mga gamit ko.I am so happy that finally I can sleep on my own bed with the smell of home. Agad akong bumaba nang tumigil sa tapat ng subdivission namin ang bus, nakareceive rin ako ng text na nakauwi na raw si Oceana kaya dumeretso na ako sa bahay. Hindi na ako nag patumpik-tumpik pa, kaagad akong pumara ng tricycle para ihatid ako sa bahay namin. Malawak ang subdivission namin, pero madali lang naman mahagilap ang bahay namin dahil namumukod tangi itong kulay mint green at kapansin pansin ang laki nito.Kilala na ri
EURUS' POVKitang-kita ng mata ko ang itsura ni mom, wasak ang dibdib nito at may kung sinong dumukot ng puso niya. Tinawagan ko na ang mga police para dito, wala ako sa katinuan dahil sa nangyari. Mabilis lang din silang rumesponde, ngayon ay kausap nila si Oceana na umiiyak. Kahit ako, hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyari. Ang bilis.'Yong.. 'yong pulang letter. Agad akong napatayo at hinanap ang pulang letter, nakita ko ito na hawak ng isang officer kaya kaagad akong lumapit. "Sandale, pwede po bang matignan ang laman ng letter na 'yan?"inabot naman nito sa akin. Umupo ako sa gilid at binuklat ang letter, walang ibang laman kundi,DIE, AMELIA. DIE.Ayan ang nilalaman, kaya ba ganoon ang reaksyon ni mom? Sino namang magbibigay nito? Si Oceana.
KASALUKUYAN HADES' POV Hindi naging masaya ang nagdaang pasko namin dahil sa pagkawala nila Aeulos at Eurus. Idagdag mo pa na nagsimula nang kumilos ang kampon ni Sebastian. Talagang napakasama niya, pati pasko hindi pinalampas. Sabagay, wala naman nang nagmamahal sa kaniya maski ang anak niya. Nagtulong tulong kami nila tito Eos para lipunin ang pumapanig sa kabutihan para sa magaganap na labanan. May kutob kaming sa mismong bagong taon sisimulan nila ang kaguluhan. Mas mabuti na ang handa kaysa sa wala. "Sa tingin mo ba saan nagpunta sina Aeulos?" tanong sa'kin ni Zag na ngayon ay hinahanda ang mga gagamitin naming s*****a para sa labanan. "Hindi ko alam, pero may hinala ako." sagot ko. May binigay sa'kin nakaraan si Aeulos na dalawang galoon ng tubig. Tinanong ko siya kung para saan, isa itong dinasalang tubig na may engkantasyon la
EURUS' POV Naunang magising sa'kin si Ayu, malamig ang boung paligid dahil sa hamog sa labas. Maaga pa naman kaya naisipan kong maghanap ng kape. Hindi naman mahirap hanapin ang kusina sa bahay na 'to dahil ito lang ang tanging nakabukas. Isa pa, amoy na amoy ko ang masarap na sarsa muli dito. "Gising kana pala." bungad ni Minrod sa'kin habang hinahalo ang sinangag. "Maupo ka doon, may kape rin jan kung gusto mo." dagdag niya. Nagpasalamat muna ako bago maupo sa upuan at magtimpla ng kape. Ang sarap higupin ng kape sa malamig na panahon. Inilapag na ni Minrod ang pagkaing niluluto niya. saka ko lang napansin ang itlog at ham sa mesa. Mukhang tira ata nong pasko ang ham, joke. "Kuha ka lang jan." wika niya, hinanap ng mata ko si Ayu. Mukhang wala ata siya sa bahay, mamaya ko na lang siguro itanong kay Minrod kung nasaan siya. Agad akong sumandok ng sinangag, k
EURUS' POVChristmas Eve and we're still here. May binigay sa'kin si Ayu kanina regalo niya sa'kin sa pasko. Isang kwintas may pendant itong sword na may ahas sa hawakan niya. Sabi niya ay itago ko ang kwintas na 'to dahil importante 'to sa kaniya. Sinuot ko ito at itinago sa damit ko. Wala man lang akong pamaskong handog sa kaniya, dinala ko na nga siya sa nakaraan wala man lang akong pangbawi.Rinig ko ang sari saring putukan sa magkabilaang lugar. Napatingin ako sa relo ko, 12 am, pasko na. Dinala ako ni Ayu dito sa tuktok ng puno para mapanood ang mga fireworks ngayong gabi. Hindi ko namalayang tumutulo na pala ang luha ko, nakakalungkot lang isipin na hindi ko kasama ang mga minamahal ko. Si mom na namatay na, si Oceana na hindi ko na alam kung nasaan. Mukhang hindi ko na matutupad ang pangako kong hanapin siya. Buhay pa kaya siya? Masama kaya ang loob niya sa'kin?
EURUS' POVGabi na pero hindi pa rin bumabalik si Ayu simula nang iwan niya ako. Hindi kami makakatagal sa lugar na 'to kung wala kaming lugar na pwedeng tulugan at makakain. Tanging nagliliyab na apoy lang ang kasama ko sa gitna ng kadiliman, sinabayan pa ng malamig na ihip ng hangin. Wala naman sigurong lalabas mula sa dilim 'di ba? Mas lumapit na lang ako sa apoy baka may nilalang mula sa dilim ang biglang sisipot, mas mabuti na ang handa."Oh." napaangat ako ng ulo nang marinig ang boses ni Ayu. Nakabalik na pala siya, malapit na rin maupos ang kahoy na nilalagay sa apoy. Inabot ko ang telang ibinigay ni Ayu, mukhang may nakuha siyang mga pwedeng pangtapal sa lamig. Dinagdagan niya na rin ang kahoy na panggatong sa apoy. Habang pinapanood siya hindi ko maisiwasang isipin ang mga nasaksihan ko sa nakaraan niya. Kung paano niya binura ang alaala ko, kung paano siya buhatin ni Minrod at
EURUS' POVNakaupo ako sa isang nakatumbang kahoy habang nag iisip ng pwedeng maging solusyon sa problema namin. Kung hindi lang sana nag interrupt si Ayu kanina edi sana kanina pa kami nakabalik sa hinaharap. Paano ba kasi kami napunta dito? Ang alam ko, nagising na ako kanina pa."Nakaisip kana ba ng paraan para makabalik tayo?" tanong ni Ayu, buti naisipan niya pang balikan ako. Tinignan ko siya habang nakabagsak ang balikat ko. "Sa itsura mo masasabi kong hindi pa." dagdag niya sabay upo sa harapan ko. Tinitignan niya lang ang boung paligid, hindi halata sa kaniya ang nababahala. Magaling nga talaga siya magtago ng emosyon maliban kanina."Bakit mo pala ako pinigilan kanina? Tutulungan niya tayo." tukoy ko kay Lacrisse, tinignan niya ako ng hindi makapaniwala. "Seryoso ka? Magtitiwala ka sa kanila?""Bakit hindi? Sila na lang ang tanging pag-asa ko pa
EURUS' POVDamang dama ko na ang kapaskuhan, mas lumamig na rin ang simoy ng hangin. Madalas ding umulan tuwing gabi, kulang na nga lang mag snow dito. Gumawa ng champorado si Zag bilang almusal namin habang pumapatak ang ulan. Ganito ba talaga pag december? Malamig, parang si Ayu. Walang halong biro, pagkatapos ng ginawa niya nakaraan ang cold na ng treatment niya sa'kin. Hindi na nga niya ako magawang tignan sa mata o kaya kausapin. Good thing din dahil mas nakapag focus ako ngayon sa abilities na meron ako. Pagkatapos nang nasaksihan ko nakaraan hindi na ako muli pang nakapag time travel, may pumipigil na naman sa'kin.Sa ngayon pinapraktis ko kung paano maging isang matibay na shield. Hindi ko pa rin kayang gumawa ng malakas na barrier para protektahan ang isa sa kanila. Sabi ni Hades ay kailangan ko nang macontrol ang mga kapangyarihan ko dahil alam nilang bago pa matapos ang taon na 'to kikilos n
EURUS' POVHuminto ang sasakyan sa mapunong bahagi ng Georgia. Hindi ko alam na may ganitong lugar pala ang Georgia, masyado talagang malawak ang mundo. Lumabas sina Valros at Odin kaya nakigaya na rin kami, tahimik ang boung lugar. Tanging ilaw lang mula sa sasakyan ang nagbibigay liwanag sa boung lugar. Niliteral talaga nila ang pagiging black magic nila."Stay close." wika ni Valros sa'min. Kahit hindi niya sasabihin 'yan, talagang didikit ako sa kanila. Baka bigla akong hilahin ng mga nilalang na nakatira dito. "Sigurado ba kayong nasa tamang lugar tayo?" tanong ko sa kanila, baka namali lang kami. Mukhang wala kasing nakatira sa ganitong lugar lalo na't prone ito ng masasamang hayop."Shh." saway ni Odin sa'kin. Naging alerto kami nang makarinig kami ng kaluskos sa likuran namin. Ilang ulit pa ang kaluskos na sinabayan ng
EURUS' POVMadaling araw na nang maisipan kong tumayo sa higaan at bumaba para mag kape. Masyado pang maaga pero dilat na dilat na ang mga mata ko, hindi man lang ako nagawang dalawin ng antok. Sinubukan ko ring mag time travel uli pero hindi ko na magawa. May parang humaharang sa'kin pag sinusubukan ko. Nang makababa na ako ay wala akong naabutan kahit isa. Tanging ang christmas tree lang at mga pailaw sa labas. Mukhang lahat sila ay nagpapahinga pa. Tahimik akong pumunta sa kusina para magtimpla ng kape, sakto, may nakita akong tinapay na stock namin. Naghanap din ako ng pwedeng ipalaman sa tinapay na nakita ko.May nahanap naman ako kaso strawberry jam, hindi ko gusto ang lasa ng strawberry pero masarap naman siguro 'to. Dinala ko sa labas ang mga pagkain ko, doon ko na lang kakainin tutal masarap naman kumain sa labas. Ang tahimik ng boung paligid, kuliglig lang ng mga insekto ang naririnig ko, tam
EURUS' POV Hindi ko na muling nakausap pa si Ayu pagkatapos ng gabing 'yon. Minsan ko na lang din siya maabutan sa bahay, palagi siyang wala, palagi niyang kasama si Cole. Hindi ko nga alam kung naghihiwalay pa ba sila. "You're improving." wika ni Zag sa'kin, nagpapahinga kami ngayon galing ensayo. "Kulang pa rin." sagot ko. I admit that i am really improving but kulang pa. Hindi ko maiwasang ikumpara ang sarili ko sa kanila, alam ko namang bampira sila kaya mas mataas ang kakayahan nila sa'kin, naiinggit ako. I wish i was like them too. But asking that is too much for them, lalo na sa'kin. Kailangan ko munang alamin ang pinagmulan ko bago ako humangad ng mas mataas. Napatingin ako sa kalangitan, hindi maaraw ngunit hindi rin uulan. Maganda ang panahon ngayon. Tumayo na kaagad ako nang tawagin na kami dahil mag simula na uli. Hindi na kami katulad ng dati na one on one o by group, ngayon kami nalang ng