Chapter 8

Bagaman sementado ang kalsada sa harap ng bahay nila Marissa, hindi ito gaanong daanin ng malalaking mga sasakyan maliban sa ilang traysikel at habal-habal. Dahilan ito upang hindi mag-alangan si Kuya Bobby na igarahe ang van sa mismong bungad ng tahanan ng aming tinutuluyan.

Pumwesto si Kuya Bobby gitna at si Brix sa bandang dulo ng van upang maayos silang makahiga. Sarado ang mga pinto nito maliban sa bintana nito sa pagitan ng dalawang natutulog na nakaharap tumbok sa bahay nila Marissa. Pumapasok naman ang malamig na hangin kaya hindi na pinili ng dalawa na mag-aircon at panatilihing patay ang makina ng sasakyan. Ang tanging ilaw nila ay ang poste malapit sa bahay at ang mga maningning na bituin sa tahimik na gabi.

Binasag ang payapang gabi na iyon ng paulit-ulit na umaalingawngaw na tahol ng isang aso. Nabulabog sa pagkakahimbing si Brix at pakamot ulong naupo mula sa pagkakahiga. Nang malinawan ang kanyang paningin sa pagmulat, tumambad sa kanya ang nakaupo na si Kuya Bobby na nasa driver seat na at nakatitig mula sa malayo.

"Nagising ka rin ba kuya sa tahol ng aso?," bating puna ni Brix sa nakatalikod sa kanyang direksyon na driver.

Hindi siya nito nilingon ngunit maayos namang nagwika:

"Oo, napakaingay niya pero hindi niya maaagaw itong minamaneho ko...,"

Napakunot noo si Brix sa tinuran ni driver at nanatiling napapakamot sa kanyang ulo.

"Anong ibig n'yong sabihin, Kuya?", pag-ulit niya sabay liban sa likod at marahang lumapit kay Kuya. Pansin niyang titig na titig sa labas ang driver kaya hinanap niya ang kung anumang sinisipat nito mula sa labas.

"Nandiyan lang siya...'wag kang lalabas ng sasakyan at baka mangagat,"paalala ng matanda sa kanya.

Hinahagilap pa lamang ng mata ni Brix ang tinutukoy sa kanya nito nang ikasa ni Kuya Bobby ang susi at buksan ang makina ng van. Kapag daka'y inilawan niya ang asong nakatayo di kalayuan sa kanilang kinalalagyan.

"Ang laking aso 'yan kuya ha," naibulalas ni Brix sa kausap.

Muling tumahol ang aso. Waring galit na nakapinid ang tingin sa kanila. Palakad-lakad ito at tanging umaangil na tahol ang ibinibigay nito sa dalawa. Sa ilang sandali pa, lumikha ito ng munting mga hakbang patungo sa kanila. Walang takot na naramdaman si Brix dahil tiwala siyang hindi sila maaano hangga't nasa loob sila ng van. Ilang hakbang na lang bago ito makalapit sa mismong bumper ng sasakyan nang mawala ito sa kanilang paningin. Natahimik panumandali ang paligid.

Napagitla na lamang si Brix nang sumulpot sa gilid ng driver ang nanggagalaiting aso. Sa laki nito ay nakaya nitong abutin ang salamin sa driver's seat. Mabuti na lamang at sarado ito. Nanatiling hindi natitinag sa puwesto niya si Kuya Bobby at hinayaan lang magtatahol sa galit ang naturang hayop.

"Pesteng aso ka...ginulat mo ako...," sambit ni Brix na hawak ang dibdib sa pagkagulat. Tila ba sa pagkilos na iyon ni Brix na muntikan pang mauntog sa kanyang nasa uluhan, napuna siya ng aso at bumaling sa kanyang direksyon.

Tumigil itong tumahol. Sa halip, tumitig ito kay Brix at parang umiiyak sa pag-alulong ng ilang ulit.

Mula sa likuran, ilang ilaw ang pumuntirya sa mismong aso. Para bagang nakaramdam ng takot ang aso nang masilaw sa liwanag at umusbong ang ingay mula sa isang traysikel at bumubugaw na sigaw ng tatlong tanod na lulan nito.

Sa gawing iyon ay naitaboy nila palayo ang hayop ngunit sa kalagitnaan ng eksenang iyon ay umagaw ng pansin kay Brix ang mistulang anino ng naturang aso habang nakatapat ang sinag ng mga flashlight ng mga tanod.

"Pasalamat tayo at dumating ang mga tanod, kung hindi ay baka galusan niya pa ang sasakyan ko.," buntong hininga ni Kuya Bobby. " Matulog na tayo ulit," anyaya muli ng driver kaya bumalik na si Brix sa kanyang pwesto sa pagtulog.

"Sige po kuya, matulog na rin po kayo para makapagpahinga pa....," balik alala niya sa driver at muli sumubok na umidlip. Ngunit sa likod ng kanyang isip ay hindi mawala ang hulma ng anino na kanyang nahagip sa pagtakbo ng aso. Hindi ito isang aso. Malayong malayo sa pagiging aso ang anino nito.

Samantala, sa sala sa loob ng bahay, nagising si Ian na ubod ginaw ang pakiramdam. Bukod kasi sa pumapasok na hangin mula sa siwang ng mga bintana at pinto, tumatagos rin sa kanilang banig ang lamig mula sa sahig.

Kinapa-kapa niya kung saan na ang nalislis na kumot nila hanggang sa aksidenteng napadpad ang kanyang kamay sa dibdib ng kanyang kaulayaw. Walang suot na bra si Marissa kundi isang makapal na kamiseta. Nawili si Ian sa paghaplos na iyon hanggang sa umungol na ang katabi.

Mula sa kanyang kamay ay tumakbo ang kuryente sa kanyang katawan hanggang sa kanyang pagkalalaki. Dumilat na siya nang lubusan, hinatak ang nasa bandang tuhod nilang kumot pataas at saka umibabaw kay Marissa. Sa gigil niya ay mabilisan niyang itinaas ang tshirt ng pinatungan at tumambad ang mala-hugis niyog nitong dibdib. Walang anu-ano'y namahay ang dila at nguso ni Ian sa tuktok ng munting bundok at nagmistulang sanggol sa pagsipsip nito.

Kidlat na kumalat ang init sa katawan ni Marissa kaya't pasimpleng ibinaba ng kanyang mga kamay ang suot na shorts at panloob. Gayundin ang ginawa ng isang kamay ni Ian habang nakagabay ang kanyang kanang palad sa palitang hinihigupan at dinidilaan.

Napapaliyad na sa sarap si Marissa nang may daglit na dumaan sa kanyang paningin. Hindi rin iyon nakaalpas kay Ian kaya kapwa sila napatigil.

"Ano 'yun?," pag-aalam ni Ian habang nakapatong pa rin sa kasiping.

Agad ibinaba ni Marissa ang kamiseta upang takpan ang kanyang dibdib at muling isinuot ang kanyang underwear at shorts.

"Itigil natin 'to...may nasa paligid...," atas ni Marissa sabay pwesto ng pag-upo sa banig. Nakiramdam pa siyang muli habang ibinalik rin ni Ian ang suot niyang trunks.

"Lagi bang ganyan na may umaaligid dito kapag gabi?," muling usal ng tanong ni Ian na sinenyasan ng katabi sa nguso na manahimik.