Chapter 1

"Bananaque kayo jan! Napakatamis! Sing-Tamis ng Wine! Sin-tatag ng Sunshine!"

Umaalingaw ngaw sa labas ng palengke ang boses ni Caya habang nagbebenta ng Babanque at iba pang meryenda katulad ng Turon, Lumpia at Gulaman.

"Ate, Naweweirdohan lalo ang mga bibili sayo" sita naman ng kanyang kapatid na sila Iris.

Ano ka ba, This is Marketing! You have to market to your customer!

"Baka you have to advertise your product."

Ah basta yun na yun. At saka konting tiis nalang sa pagbebenta, Magkaka trabaho na ako soon ani naman ni Caya at kinurot ang ilong ni Iris.

"Anong Trabaho naman iyan Ate?"

"Basta. Trabaho."

"Basta Ate, Tandaan mo, huwag ka na sa Call Center, Sa Care Taker, Cashier, Sales Lady, Janitress at sa kung ano ano pa."

Sa maagang edad natuto si Caya na magtrabaho dahil mula nang namatay ang kanilang Tatay ay tumulong siya sa kanyang Nanay sa pagtitinda sa palengka. Tumigil rin muna ito sa Kolehiyo at naghanap ng Trahabo.

Pero mukhang hindi yata siya pinapalad sa mga Trabaho at lagi siyang nasesente kahit wala pang isang buwan ang itinatagal niya sa Trabaho.

Lahat na nga yata ng klase ng trabaho ay napasok na niya, Magmula sa pagiging Call Center Agent. Pero hindi siya nagtagal sa ganitong trabaho dahil nakikipag away siya sa mga Customer niyang Arabo.

Naging Caretaker din ito ng isang Mini Grocery pero natanggal agad nang napasok sila ng mga magnanakaw dahil nakatulog siya.

Nag trabaho din siyang Cashier sa mga Convenient Store per dahil naholdup ulit ng mga batang may dalang toy gun siya ay sinesante na rin siya.

Sumubok din siyang nagging saleslady pero tinakbuhan siya ng isang customer habang suot suot ang sapatos nang hindi pa ito binabayaran.

Naging Janitress na rin siya sa isang hospital pero nadestino siya sa mga Morgue at natakot siya dahil tuwing gabi ang schedule niya at nakakita daw siya ng multo. Dahil baka matakot din ang ibang staff ng hospital ay sinesante din agad siya.

"Sira ulo ka ah. Sasabunutan na sana niya si Iris ngunit nakailag ito kaagad. "

"Anak may tawag ka oh, Kanina pa pala ito tumutunog.." Napatingin siya sa kanyang Nanay na tumatakbo papunta sa kanilang pwesto.

"Woah! Yung Agency Nay! May Trabaho na ako!" Napasigaw ito at napatalon pero kinurot kaagad siya ng kanyang Nanay kaya napatigil ito.

"Sagutin mo muna kaya," ani naman ng kanyang Nanay.

"Hello?"

"Ms. Guevarra! Gusto ko po sanang i-inform sa inyo na may nahanap po ang agency naming trabaho para sa inyo!"

"Talaga po! Nako kahit ano po yan game ako! Ano po saan? Kailan po ako magsisimula."

"Nako Ms. Guevarra, Urgent po ang trabahong ito. At hindi rin po kayo talo sa sweldo! Gusto rin po kayo kausapin ng Employer bukas at maari na kayong magsimula bukas rin po mismo."

Inilayo niya ang cellphone saka siya nagtitili at nagtatalon. Napatingin din ang ibang tinder sa kanya.

Bukas po? Ang bilis naman po. Pero okay na okay po sa akin. Bukas na bukas na rin po. O kaya ngayon na rin po!

We will give you time to prepare naman po. Itetext kop o sa inyo ang address. Mula sa gate po ay may susundo po sa inyo. Good Luck Ms. Guevarra!

"On-time po ako bukas wag po kayong mag alala at teka po ano po bang trabaho ko!?" Saglit na natahimik ang kausap nito sa telepono.

"Nanny. Magaalaga kalang ng bata. Mabait po ang mga batang iyon. Hindi po kayo masyado mahihirapan."

Pero bakit pa ba niya iisipin ang klase ng Trabaho? Kung mag aalaga lang naman pala ng bata ay wala ito sa kanya. Tatlong kapatid nga niya ay naalagaan niya. Dalawang bata pa kaya?

"Nako, Expert na po ako diyan! Sige po Bukas na bukas din!"

"Nanay!" Nagisisgaw itong yinakap ang kanyang Ina at kapatid nang maibaba niya ang tawag.

"Oh ano tanggap ka daw ba?"

"Opo Nanay! Ito na ang sagot sa ating mga dasal!"

**

Pagapak pa lamang ni Axel palabas ng kanyang sasakyan ay nakarinig na siya kaagad ng pagbasag ng isang bagay at nagkasunod sunod pa iyon. Agad siyang nagmadaling pumasok sa kanilang bahay at nadatnan si Jin na ibabasag sana ang isang Flower Vase ngunit pinigilan ito ng kanilang Driver.

Sa kanyang Kambal, Si Anton ang pinaka matigas ang ulo. Aileen would just follow her twin. To her, Anton is a protective brother.

"Anton, stop that! What are you doing!" Agad na sinigawan ni Axel ang bata. Ngunit hindi din nakinig si Anton at pinatilapon lahat ng laman sa Center Table niya.

Napapikit si Axel at ibinigay ang kanyang bag kay Secretary Kim. Kahapon ay pinalagpas niya ang pagbasag nila ng Vase mula sa kanyang businesst Partners. But now, they are doing it again. Talaga napuno na siya ng galit.

"Halika nga dito bata ka! Sumosobra ka na ah!" Hinigit ni Axel si Anton sa Braso at pinalo sa pwet.

Umiyak si Anton ng malakas na ikinagalit ni Aileen. TInadyakan niya si Axel. Ailee is not strong enough to hurt Axel, wala iyon sa kanya. But he was hurt deep inside, Hindi dahil sa pagtadyak ni Aileen sa kanya kundi dahil sa inasta niya. For all he know, he is the father of these Twins.

"You're bad daddy! You are bad! Let's go Anton!" Inakay ni Aileen ang kapatid at umakyat sa kanilang kwarto.

Napabitaw si Axel nang makita niyang inilayo ni Ailee si Anton.

Napapikit si Axel at napasapo sa kanyang batok. Ito nalang lagi ang naabutan niya pag uwi.

Hindi na niya alam ang gagawin sa mga anak. They both hate him kaya mas maiging hindi na siya nakikisalamuha sa mga bata. Wala ding nagtatagal na Nanny sa mga ito dahil sa kausungitan nila, ang mga Nanny mismo ang sumusuko at nagmamakaawang magresign

He rested his head on his swivel chair. Lagi nalang siyang may problema. Lalo na sa kompanya at sa kanyang bahay.

"Hey!" Napapitlag siya nang biglang mag salita ang Kapatid sa Videocall nila sa Skype. Di man lang niya namalayang nareceive na pala nito ang kanyang tawag

"Sorry. I didnt know you're there already." Walang gana nitong sagot

"The twins again or Business?"

"Both..." Sagot nito

Axel really hope Ciara is with him. Medyo okay din ang mga bata sa kanyang kapatid. But Ciara needed to stay at Italy to manage their business there.

"You know what Chase you just need time to be with them. Masyado nang lumalalim ang galit ng mga bata sayo. Ikaw ang ama nila. Hindi yon magand kapag lumaki silang galit sila sayo"

Iyon ang laging bumabagabag sa isip niya. Hindi niya alam kung paano niya makukuha ang tiwala at loob ng mga bata. Ni ang mga katulong ay hindi nila mapakisamahan paano pa sa kanya?

"What should I do?" He gasped.

"Time. Attention and Paternal Love. That's all.."

"Ang dali mong' sabihin dahil may katuwang ka sa buhay, Well I don't have."

"Its unfortunate that Hana didnt push through to your marriage. But you know, you have the Twins. "

"Yes. Yes I know that. I'm over with Hana. "

It's morning again. A new day but a usual life.

Nang makabihis ay lumabas na ito sa kanyang Study Room. Axel always come out there. Ni hindi na niya maalala kung kalian siya huling natulog sa kanyang kwarto.

Because when he starts working at night, the next thing he knew is, Its already Morning. Iyon lang ang daily routine ni Axel. Work-House-Work

Aminado naman itong hindi niya napagtutuonan ng pansin ang kambal. Ito na rin siguro ang rason kung bakit ang layo layo ng loob nito sa mga anak niya

"Sir, I just want to inform you that they hired a new Nanny. Ito na po muna ang last applicant for the month. Pumayag na lang po ako para kapag sakaling ayaw niyo po, Lilipat na po tayo ng Agency." bungad sa kanya ng kanyang sekretarya

"Just hire who's available. I need a Nanny who will take care of my twins."