"Again?!"
Bumulahaw ang malakas na boses ni Addison sa loob ng meeting room na kinaroroonan niya. The model that her employees' hired is really getting into her nerves. Ito na kasi ang pang-apat na beses na nag-request ito na magpalit ng venue dahil sa taglay nitong kaartehan.
"According to her manager, hindi raw po kasi siya puwedeng ma-expose masyado sa init at alikabok, baka raw po puwedeng palitan 'yong beach na venue," one of her employee's explained while avoiding having an eye contact with her.
Napahawak siya sa sintido at marahang hinilot iyon. Pinapasakit ng modelong iyon ang ulo niya.
"Summer clothes ang imo-model niya, saan ang gusto niyang venue? Sa Iceland? Hindi niyo ba naisama sa requirements ng kukuning model na kailangan ay may utak at commonsense? Gosh!"
Everyone is just looking down and avoiding her gazes. Dinampot niya ang cellphone niya at tumayo sa kinauupuan.
"Fire that model and hire another one," mariing sabi niya.
"Pero Miss, malapit na po ang launching. Wala na po tayong panahon para maghanap at mag-interview ng mga models," apila ng isa sa mga empleyado niya.
"I said fire her, and hire another model. This meeting is adjourned," iyon lang ang sinagot niya rito bago tinahak ang daan palabas sa meeting room, para bumalik sa opisina.
Addison Bautista is the acting CEO of Bautista's Group of Company. Sa kaniya ipinagkatiwala ng ama ang kompanya dahil gusto na nitong magretiro. Malaking bagay para sa kaniya ang launching ng bagong industriya na pinapasok ng kompanya. Sa oras na mapagtagumpayan niya ang launching na ito at napatunayan niyang deserving siya, then her father's company is all hers.
When she arrived at her office, she took her way to the sofa that is located in the middle of her office and closed her eyes as soon as she seated. Kasunod no'n ay ang pagpasok ng sekretarya niya, bitbit ang mga folder na inutos niya dito.
"Good afternoon Miss, ito na po 'yong mga files na pinakuha niyo from the finance team," sabi nito sabay lapag ng mga folder sa coffee table na nasa tapat ng kinauupuan niyang sofa.
"And this one arrived this afternoon," dagdag nito at nilapag ang isang pulang envelope sa ibabaw ng mga folder.
Dinampot niya ito para tignan kung sino ang nagpadala.
"Courier lang po ang naghatid niya, wala po'ng sinabi kung sino ang nagpadala," tinanguan niya ang sekretarya, hudyat na puwede na itong lumabas.
She immediately opened the envelope and saw a small card inside it.
"You are invited to," basa niya sa bahagi ng card na hinatak niya.
You are invited to:What: Batch 2015 Class Reunion
When: June 6 - 12, 20** (7 days)Who: Solome Class of 2015Where: Island of MonarchsWe are expecting you to come in this reunion and spend a week of memories with your old colleagues. All you have to do is to enjoy because this reunion is sponsored by Ms. Allison Santiago.
Napangiwi siya sa pangalan na nabasa niya sa dulo ng imbitasyon. Ibinalik niya ang card sa loob ng envelope at inipit iyon sa isa sa mga folder.
"One week reunion? Gaano ba nila ka-miss ang isa't-isa?"
Tumayo siya at lumipat sa swivel chair niya para simulang basahin ang mga folders na hinatid ng sekretarya niya. Wala siyang balak na sumama sa reunion na 'yon, kahit one day reunion pa 'yon. Dahil ang huling bagay na gagawin niya bago siya mamatay ay ang makisalamuha ulit sa mga taong nang-agrabyado sa kanya. Pitong taon na ang nakakalipas pero hindi pa rin niya nakakalimutan ang ginawa ng mga kaklase niya sa kanya.
"Hell them,"
-"Miss, ito na po 'yong list of new qualified models from HR department,"
She sighed. Mas dumoble kasi ang trabaho niya dahil minamadali nila ang mga bagay para sa launching.
"Puwede ka ng bumalik sa table mo, and one more thing, wag ka munang magpapapasok ng kahit sino. Gusto kong makapag-focus ng maayos dito."
"Understood, Miss."
She took a deep breath and started scanning the files in front of her. Hindi pa siya nagtatagal sa pagbabasa ng isa sa mga papel nang magring ang cellphone niya.
'Samantha calling...'
Pinindot niya ang power button para tumigil sa pagtunog ang cellphone niya. Ilang araw na ang lumipas mula nang matanggap niya ang imbitasiyon, at ilang araw na rin siyang tinatawagan ng bestfriend niya na ilang araw niya na ring pinapatayan. Kung hindi lang importante ang cellphone sa trabaho niya, ay siguradong papatayin niya lang ito hanggang matapos ang reunion na 'yon.
Biyernes na ngayon at sa makalawa na ang reunion, kaya siguro mas napapadalas ang tawag ng kaibigan niya.
"It's a good thing that she's having a photoshoot in Paris for a brochure," sabi niya sa sarili at itinuon na lang ang atensyon sa ginagawa. Alam niya kasing pipilitin siya nitong sumama sa reunion na 'yon.
(Three hours later...)
Sumandal si Addy sa swivel chair niya at ipinikit ang mga mata. She feels very tired from reading those documents. Ipagpapatuloy niya na sana ang ginagawa nang makarinig ng ingay mula sa labas ng opisina niya.
"Ma'am, binilin po kasi talaga ni Miss Bautista na 'wag magpapapasok ng kahit sino para makapag-focus siya," rinig niyang sabi ng sekretarya niya mula sa labas.
"Focus my ass,"
Tatayo na sana siya para tignan ang nangyayari sa labas nang bumukas ang pinto ng opisina niya at bumungad ang kaibigan na no'ng isang niya pang pinapatayan ng tawag.
'I'm doomed' 'yan ang unang bagay na pumasok sa isip niya.
Samantha Castillo is her bestfriend since senior highschool, kaya batchmates sila. She's an international model, kaya kampante siya madalas itong nasa ibang bansa. Hindi naman niya alam na umuwi na ito ng bansa.
"How dare you ignore my calls, Addison Bautista?!" sigaw nito na umalingawngaw sa buong opisina niya. Nasa likuran nito ang sekretarya niya na nakayuko lang.
"Sorry Miss, hindi ko na po siya napigilan sa pagpasok," paumanhin ng sekretarya niya.
"It's okay, bumalik ka na sa table mo."
Nang makalabas ang sekretarya niya ay agad na padabog na lumapit sa table niya ang kaibigan. She looked at her with her arms crossed on her chest.
"What are you doing here? Akala ko ba may photoshoot ka sa Paris?" tanong niya at lumipat ng upo sa sofa na nasa gitnang bahagi ng opisina niya.
"That's last week stupid. Kung hindi mo kasi pinapatay ang tawag ko, edi sana nalaman mo na uuwi ako," Samantha said and sat on the chair opposite to her.
"Busy kasi ako."
"Busy my ass," she just said and rolled her eyes at her.
"Ano ba'ng kailangan mo?" tanong niya sa kaibigan kahit alam naman niya kung anong pakay nito. Pipilitin lang naman siya ni Samantha na sumama sa reunion ng batchmates nila, kaya todo iwas siya dito.
"I know that you know what I want, Addy my dear bestfriend." malambing na sabi nito with matching beautiful eyes.
"Hindi ako sasama sa reunion na 'yon," tanggi niya habang umiiling.
"Yes, you will."
"Hindi nga sabi. Masyado akong busy sa kompanya para magkaroon pa ng panahon na magliwaliw,"
"Fine. Kung hindi ka magpapapilit, gumawa na lang tayo ng kasunduan," hindi niya nagustuhan ang ngising gumuhit sa labi ng kaibigan.
Hindi siya nagsalita at naghintay lang sa sunod nitong sasabihin.
"I heard that you're entering clothing industry now, huh?" dumekwatro na upo si Samantha at inilapat ang likod sa sandalan ng inuupuan.
"And?"
"Remember what field your bestfriend is in?"
Hindi niya gusto kung saan papunta ang usapan nila kaya tumayo siya agad at kumuha ng tubig mula sa water dispenser na nasa sulok na bahagi ng opisina niya.
"That's nonsense."
"I will talk to my friends in modeling para magmodel para sa launching mo, I will also pay for their talent fee and all you have to do is to come with me in that reunion. Hindi ka na lugi do'n ah, so ano? Is it a deal?" Samantha asked casually na parang hindi pangbblackmail ang ginagawa nito sa kaniya.
"Damn you, Samantha," iyon lang ang lumabas sa bibig niya na ikinangisi ng kaibigan.
"Okay then, so I will take that as a yes. It's nice to have a good business with you my dear bestfriend, mauuna na ko," sabi nito saka tumayo para kamayan siya bago naglakad papunta sa pintuan habang hindi pa rin nawawala ang ngiting wagi sa mga labi.
Napabuntong hininga siya nang makaalis ang kaibigan. She's going to see them again after all. Bumalik siya sa mesa para ituloy ang naudlot na trabaho, hindi pa nagiinit ang puwet niya sa pagkakaupo nang may kumatok.
"Come in,"
Her secretary came in while holding a piece of white paper.
"Kasunod po itong dumating ng pulang envelope no'ng nakaraan, naipit po sa log book ko kaya ngayon ko lang po naibigay."
She just nodded at her secretary and looked at the white piece of paper. Katulad ng invitation card ay wala rin pangalan ng sender na nakasulat dito, pero binuksan niya iyon at binasa.
"Don't come to that reunion," basa niya sa nakasulat sa card na nag iwan lang ng malaking katanungan sa isip niya.
Who sent this note?
Things I changed and will changed in this story: - Synopsis/Description - Some of the Characters' Name - Flow of the story Parang ang boring kasi no'ng binasa ko ulit.
Maagang gumising at nag-asikaso si Alexandria para sa reunion. Ngayong araw na kasi 'yon, at ayon kay Samantha bago mag alas sais ay dapat nasa daungan na ang lahat. Isa-isa niyang chineck ang mga bag kung nailagay niya lahat 'yong mga pinamili nila ni Samantha kahapon. She's closing her luggage when her head maid, Nanay Ida, came in her room. "Hinihintay ka na ni Samantha sa labas," sabi nito at tinulungan na siyang ayusin ang mga bag na dadalhin niya. Si Nanay Ida ang head maid niya, ito ang yaya niya mula ng tumungtong siya ng 8 years old at naging abala sa negosyo ang mga magulang niya. Napagdesisyunan niyang isama ito sa bago niyang bahay dahil alam na nito ang mga ayaw at gusto niya. Hinatak na niya ang maleta niya habang dala naman ni Nanay Ida ang isa niyang bag na pinaglalagyan niya ng mga girl stuffs niya. "Kayo na po ang bahala dito sa bahay ah. 'Wag niyo pon
Kinabukasan ay gumising ang lahat ng may masakit na ulo. Nakahawak ang ilan sa kanya-kanyang mga ulo dahil sa hang over. Nagtimpla lang si Alex ng kape nila ni Sam at napagpasyahang sa terrace mag kape. "Sobrang sakit ng ulo ko," mangiyak-ngiyak na sabi ni Sam at nasa ulo ang dalawang kamay. She really drink hard last night to the point that Alex needed to carry her to their room. Samantha is really wasted and can't barely walk on her own. "Ayan kasi, sabi ko sayo tama na at 'wag ka ng magpakalasing ng sobra pero sinunod mo pa rin 'yang kagustuhan mo," sermon sa kanya ni Alex na sumisimsim ng kape at nakatanaw sa dalampasigan. "Sorry, mom," sarkastikong sabi ng kaibigan at nagpatuloy na lang sa pag inda ng hang over niya. Tahimik lang nila na tinuloy ang pagkakape nila nang pumasok si Ashley. "Ah sorry, hindi na 'ko kumatok. Pinapatawag ni Mrs. Tr
Ito na ang ikatlong araw nila sa isla. Kagabi lang no'ng umalis si Mrs. Trinidad para puntahan ang naaksidente niyang anak. Mula nang umuwi siya ay ginagawa na ng lahat ang gusto nilang gawin. Naibalik na ang ilang mga gadgets sa kanila maliban sa mga cellphones nila dahil sa bilin ni Mrs. Trinidad. Alas tres na ng hapon at hindi na masyadong mainit sa labas ng mansyon. Nasa isang kubo lang si Alexandria na hindi kalayuan sa backdoor ng mansyon habang ang iba naman ay nasa loob ng mansyon. Nadiskubre niya 'yon nang maglakad-lakad siya para malibang. Matagal na rin mula nang huling bakasyon niya kaya sinusubukan niyang sulitin ang pahinga na ito kahit hindi niya gusto ang mga kasama nila. Nakapikit lang siya habang nakalapat ang likod sa sandalan ng kinauupuan habang pinapakinggang ang huni ng ibon at hangin sa kapaligiran. She's just busy laying there when when she felt something crawling on her lap. She immediatel
"AAAAAHHHHHH!!!" Nagising si Yvonne dahil sa kirot na nararamdaman niya sa magkabilang kamay niya. Pagdilat niya ay nasa loob na siya ng isang kweba na napapalibutan ng mga sulo habang nakaupo sa isang kahoy na upuan, at nakapako ang dalawang kamay sa magkabilaang gilid nito. Hindi niya maalala kung anong nangyari bago siya mapunta sa sitwasyong ito. Ramdam na ramdam ni Yvonne ang mga pakong nakabaon sa laman ng kamay niya. Mababakas mo sa mga sigaw niya ang kirot at sakit ng nararamdaman. "Sssshh 'wag kang maingay, baka marinig ka sa labas," sabi ng tinig mula sa bahagi ng kweba na hindi masyadong tinatamaan ng liwanag. "Tulong! Tulungan niyo ko!" pinilit niyang sumigaw ng tulong pero walang nakakarinig sa kanya. "HAHAHAHAHA sa tingin mo talaga may makakarinig sayo sa lugar na 'to?" unti-unting lumabas sa dilim ang kasama na may hawak na malaking maso. Nanlaki an
"AAAAAHHHHHH!!!" Nagising si Yvonne dahil sa kirot na nararamdaman niya sa magkabilang kamay niya. Pagdilat niya ay nasa loob na siya ng isang kweba na napapalibutan ng mga sulo habang nakaupo sa isang kahoy na upuan, at nakapako ang dalawang kamay sa magkabilaang gilid nito. Hindi niya maalala kung anong nangyari bago siya mapunta sa sitwasyong ito. Ramdam na ramdam ni Yvonne ang mga pakong nakabaon sa laman ng kamay niya. Mababakas mo sa mga sigaw niya ang kirot at sakit ng nararamdaman. "Sssshh 'wag kang maingay, baka marinig ka sa labas," sabi ng tinig mula sa bahagi ng kweba na hindi masyadong tinatamaan ng liwanag. "Tulong! Tulungan niyo ko!" pinilit niyang sumigaw ng tulong pero walang nakakarinig sa kanya. "HAHAHAHAHA sa tingin mo talaga may makakarinig sayo sa lugar na 'to?" unti-unting lumabas sa dilim ang kasama na may hawak na malaking maso. Nanlaki an
Ito na ang ikatlong araw nila sa isla. Kagabi lang no'ng umalis si Mrs. Trinidad para puntahan ang naaksidente niyang anak. Mula nang umuwi siya ay ginagawa na ng lahat ang gusto nilang gawin. Naibalik na ang ilang mga gadgets sa kanila maliban sa mga cellphones nila dahil sa bilin ni Mrs. Trinidad. Alas tres na ng hapon at hindi na masyadong mainit sa labas ng mansyon. Nasa isang kubo lang si Alexandria na hindi kalayuan sa backdoor ng mansyon habang ang iba naman ay nasa loob ng mansyon. Nadiskubre niya 'yon nang maglakad-lakad siya para malibang. Matagal na rin mula nang huling bakasyon niya kaya sinusubukan niyang sulitin ang pahinga na ito kahit hindi niya gusto ang mga kasama nila. Nakapikit lang siya habang nakalapat ang likod sa sandalan ng kinauupuan habang pinapakinggang ang huni ng ibon at hangin sa kapaligiran. She's just busy laying there when when she felt something crawling on her lap. She immediatel
Kinabukasan ay gumising ang lahat ng may masakit na ulo. Nakahawak ang ilan sa kanya-kanyang mga ulo dahil sa hang over. Nagtimpla lang si Alex ng kape nila ni Sam at napagpasyahang sa terrace mag kape. "Sobrang sakit ng ulo ko," mangiyak-ngiyak na sabi ni Sam at nasa ulo ang dalawang kamay. She really drink hard last night to the point that Alex needed to carry her to their room. Samantha is really wasted and can't barely walk on her own. "Ayan kasi, sabi ko sayo tama na at 'wag ka ng magpakalasing ng sobra pero sinunod mo pa rin 'yang kagustuhan mo," sermon sa kanya ni Alex na sumisimsim ng kape at nakatanaw sa dalampasigan. "Sorry, mom," sarkastikong sabi ng kaibigan at nagpatuloy na lang sa pag inda ng hang over niya. Tahimik lang nila na tinuloy ang pagkakape nila nang pumasok si Ashley. "Ah sorry, hindi na 'ko kumatok. Pinapatawag ni Mrs. Tr
Maagang gumising at nag-asikaso si Alexandria para sa reunion. Ngayong araw na kasi 'yon, at ayon kay Samantha bago mag alas sais ay dapat nasa daungan na ang lahat. Isa-isa niyang chineck ang mga bag kung nailagay niya lahat 'yong mga pinamili nila ni Samantha kahapon. She's closing her luggage when her head maid, Nanay Ida, came in her room. "Hinihintay ka na ni Samantha sa labas," sabi nito at tinulungan na siyang ayusin ang mga bag na dadalhin niya. Si Nanay Ida ang head maid niya, ito ang yaya niya mula ng tumungtong siya ng 8 years old at naging abala sa negosyo ang mga magulang niya. Napagdesisyunan niyang isama ito sa bago niyang bahay dahil alam na nito ang mga ayaw at gusto niya. Hinatak na niya ang maleta niya habang dala naman ni Nanay Ida ang isa niyang bag na pinaglalagyan niya ng mga girl stuffs niya. "Kayo na po ang bahala dito sa bahay ah. 'Wag niyo pon
"Again?!" Bumulahaw ang malakas na boses ni Addison sa loob ng meeting room na kinaroroonan niya. The model that her employees' hired is really getting into her nerves. Ito na kasi ang pang-apat na beses na nag-request ito na magpalit ng venue dahil sa taglay nitong kaartehan. "According to her manager, hindi raw po kasi siya puwedeng ma-expose masyado sa init at alikabok, baka raw po puwedeng palitan 'yong beach na venue," one of her employee's explained while avoiding having an eye contact with her. Napahawak siya sa sintido at marahang hinilot iyon. Pinapasakit ng modelong iyon ang ulo niya. "Summer clothes ang imo-model niya, saan ang gusto niyang venue? Sa Iceland? Hindi niyo ba naisama sa requirements ng kukuning model na kailangan ay may utak at commonsense? Gosh!" Everyone is just looking down and avoiding her gazes. Dinampot niya ang cellphone niya at tumayo sa kinauupuan. "Fire that model and hire another one," mariing sabi niya. "Pero Miss, malapit na po ang launching