KABANATA 6

Austin's POV

"Ayaw mo ba talagang matulog dito?" tanong ko ulit kay Georgina Czsharina dahil nakahalukipkip lang ito sa gilid na parang tuod. Ewan ko ba kung ba't tumataas ang presyon ng dugo ko sa babaeng 'to.

She just shake her head.

"Bahala ka, lalamukin ka riyan," sabi ko saka sumandal sa headrest ng kama ko. Malaki ang kama ko na pwede sa pang tatlong tao, pero siya itong nagmamatigas. As if naman ito na gagalawin ko siya that time, hell no!

"Dito lang ako, mahirap na..." mahinang sambit nito saka kinuha ang isang throw pillow. Nasa couch ito habang tabon ng isang kumot na kinuha ko sa kabilang kwarto. If i know, ilang taon na itong walang laba dahil bibihira lang namang pumunta si Vittos sa hang-out place namin. Kinuha ko iyon sa higaan nito.

Nahiga na ako sa oras na iyon pero ayaw akong dalawin ng antok. Panay baling ako sa higaan habang nakikiramdam sa paligid. Mahirap na baka kasi kung ano ang maisipang gawin ng babaeng kasama ko.

"Naje-jebs ako..." mahinang sambit ni Sharina sa gawi niya pero hindi ako nagpahalatang hindi pa ako tulog. Nakapikit lang ako sa kama ko habang nakikinig sa pinagsasabi nito.

"Nasa'n ba kasing tissue dito?" narinig ko ulit. Naririnig kong tila may hinahalungkat siya sa cardboard sa kusina.

Matapos ang ilang minuto ay natahimik ito at nawala ang kaluskos mula sa kusina. Napabangon ako.

'Saan naman kaya 'yon, pumunta? Alam kaya n'ya ang banyo dito?' iyon ang pinagtataka ko sa oras na iyon. Suot ang tanging saplot na boxer shorts ay bumaba ako sa elevator saka nagpunta sa ground floor. Doo'y nakita kong may ilaw sa bakanteng kwarto ni Jay, ang tauhan ni Magnus, na maladas ding gumagawi dito. Dahan-dahan akong naglakad patungo doon saka sinilip kung nandoon nga si Sharina. Narinig ko ang pagtatalak nito. Confirmed. Jume-jebs ito sa kwarto ni Jay.

"Ang sarap sapakin ng lalaking 'yon, akala mo kung anong kinagwapo n'ya? Ang kapal naman ng kilay, saka pinaglihi sa sama ng loob, i guess hindi siya mahal ng mama niya! Parang ewan, nakakainis!" pagpapatuloy nito. Nanatili lang ako sa kinatatayuan that time, as she found me standing there. Kalalabas lang nito sa pintuan saka tila nawalan ng boses as she found out i am there.

"Kanina ka pa ba d'yan?" pasimpleng sambit nito.

Napatiim-bagang ako sa sandaling iyon. Saka dahan-dahang lumapit dito. Napapaatras siya sa gawing iyon hanggang sa pailapat na niya ang likuran sa dingding.

"Austin...h-hindi ko naman kasi alam na...nand'yan ka pala..." tila takot na sambit niya.

"First of all, mahal ako ng mama ko...kahit wala na siya...alam kong mahal ako ng mama ko." May pait ang boses ko sa sandaling iyon. Nakita ko kung paano nag-iba ang mukha niya.

"Sorry..." mahinang sambit nito.

Isang matalim lang na tingin ang binigay ko. 

A warning. I have a thin patience, lalo na kapag napag-uusapan ang tungkol sa mama ko.

"A-alis na ako..." pasimpleng palusot nito saka dumaos-os para makawala sa pag-trap ko sa kaniya.

Nagmamadali siyang umalis, naiwan naman akong nagtitimpi. I round my fist, kung hindi lang siya babae, baka naupakan ko na siya kanina pa.

I just sigh and remain calm that time, bumalik ako sa itaas saka doon natagpuan ang tahimik na babae.

I just look at her. "Sharina..." tawag ko pa rito.

"Hmm?" paawang himig nito sa akin.

"Wake me up tomorrow at five, para maaga kitang maihatid sa inyo." Nang masabi ko iyon ay agad akong nagbalik sa higaan at nagtalukbong ng kumot. I am piss off that time, gusto ko na lang itong itulog para hindi na ako makagawa ng ikasasama.

Kinabukasan.

Nagising ako sa mabangong amoy na hindi ko alam kung saan galing.

Napabangon ako sa oras na iyon dahil may usok akong natatanaw sa kusina. Hindi ako nagluluto doon, kaya nanibago ako. Mabilis akong napatayo saka nagtungo doon.

"Good morning." Bati ng babae sa akin, naka-apron ito saka tila may niluluto siya dahil may gloves ang kamay niya. Nakahipos rin ang mahaba niyang buhok, nakatali ito, dahilan para mas makita ko ang kabuoahan ng kaniyang hugis pusong mukha. I blink twice that time, hindi ako nagpahalata na may ilang segundo akong na-magnet sa ganda niya. No, hindi siya maganda. That's right!

"Anong ginagawa mo?" wala sa isip na tanong ko.

"Nagluluto ako..."

"Ng ano?"

"Egg-drop soup, saka chicken liver, nakita ko kasi sa fridge, sayang naman kung hindi lulutuin." Sabi pa nito.

Nagpalipat-lipat ang tingin ko sa mukha niya saka sa kalan na noo'y nakasalang ang isang casserole.

"Marunong kang magluto?" balik kong tanong sa kaniya.

Tumango lang ito. "Uhmm. Hmm."

Tumaas ang kilay ko sa oras na iyon saka nagkibit-balikat. "Really?" panunuya ko rito.

"Bakit?" takang tanong nito.

"Wala sa mukha mo..." panimula ko ng bangayan sa kaniya. Pero laking pagtataka ko dahil ngumiti lang ito, hindi siya nainis sa sinabi ko. Hindi ko tuloy maarok kung ano ang ipapakita kong mukha. 

I see how she smile so sweet and genuine, dahil doo'y nakita ko kung paano lumiit ang kaniyang bilugang mata, her cute dimples appears too. I just blink again ang face aside. I clear my throat.

"Well, kung marunong ka talagang magluto, sarapan mo...para makakain tayo nang...maayos." Tila nawawala sa komposisyon ang pagsasalita ko. Iniwan ko siya doon saka nagtungo sa baba. Gusto kong maligo nang maaga dahil ayokong maabutan kami ng tanghali. Medyo malayo ang location ng hang-out place namin kaya ayoko ring maburyo sa gagawing paghatid mamaya.

Nang nasa banyo na ako ay nasa isipan ko pa rin si Sharina. She's like a ghost that occupies my mind. Damn it! 

Tagaktak ang tubig sa ulo ko that time, as i start to soap my entire body. I try to close my eyes and feel the sensation of scrub, but fuck, pati ang pagpikit ko ay nakikita ko ang hulma ng katawan ni Sharina. Seems that my body is autimatically reacting as i see her figure in my mind. Those angelic face, the body that needs care and wrap, a vulnerable being...shit! No, hindi pwede ang iniisip ko. Sa sandaling iyon ay hindi ko namalayan na kusa nang tumatayo ang bagay ko. Does it mean that i am aroused while thinking her?

Oh well, dahil active lang ako that time...no wonder. "It can't be," sambit ko pa sa sarili at iniba ang iniisip, pilit kong siniksik sa utak ko ang mainit naming tagpo ni Grace sa banyo ng opisina ko, yeah! that's right, iyon dapat ang isipin ko. I start to masturbate that time. Gusto kong magparaos habang naliligo.

Pigil-hininga akong nagtrabaho sa sarili habang pumapatak ang tubig mula sa shower. "Ughh!" sambit ko pa nang ilang minutong paghihintay ay nakaraos na rin ako. I bit my lower lip as i open my eyes and held it upward to feel the pouring water. Muli akong napahawak sa dingding at nag-isip muna. Gusto kong pakalmahin ang sarili sa tulong ng malamig na tubig.

Kasabay ng sandaling iyon ay nagbalik sa aking alaala ang mga pangyayaring gusto ko nang kalimutan, iyon ang ika-sampung taon na kaarawan ko.

Flashback

"Aurelio, hindi tama na tratuhin mo na lang si Austin ng gan'on, baka kung ano ang isipin ng bata." Narinig ko si tita Audrey, nag-uusap sila sa balkonahe sa oras na iyon. Kaarawan ko that time pero walang handaan ang naganap. Hindi tulad kay Raine o kay Aquil na pinaghahandaan talaga ni papa ang kung anong okasyon na mayroon sa mansyon.

"Malaki na siya, saka, okey lang naman sa bata. He wants me to save money, besides, para lang din naman sa kaniya ang ginagawa ko." Sagot ni papa kay Tita.

"Pero, kahit ilabas mo na lang siya, kasama ang mga kapatid niya..."

"I don't have time today, Audrey. Ayokong makipagtalo..." giit pa ni papa. Napasandal ako sa likod ng pintuang yari sa Narra that time. Mabilis kong pinahid ang namumuong luha ko sa mga mata. It's clear to my mind that i am the least priority for dad. Alam ko naman kasi talaga na hindi niya mahal ang mama ko, saka, hindi rin niya ako mahal dahil bunga lang umano ako ng isang kasunduang napilitan lang siya.

Nang magbukas ang pinto ay nabigla sila nang makita ako.

"Austin, ano ang ginagawa mo riyan?" tanong ni Tita Audrey sa akin saka mabilis na hinagod ang likod ko.

"Wala po tita, hinahanap ko lang po ang laruan ko.

"Laruan? You're too old to play games, hijo. Dapat ay pumasok ka sa kwarto mo at mag-aral. Hindi 'yang laro-laro na iyan. Sige na!" utos ni papa sa akin, dahil sa pagkakadindak ay mabilis ako napatakbo.

"Kuya naman, don't be too hard to Austin."

Hindi ko na narinig ang mga sinabi ni papa sa oras na iyon dahil ang tanging tunog na sumakop sa oras na iyon ay ang pagtakbo ko sa hagdan at ang pagdabog ko sa pintuan ng aking kwarto.

Nang mga oras na iyon ay buong araw akong umiyak at hindi lumabas ng kwarto.

Sa totoo lang kasi, naiinggit ako sa mga kapatid ko, kung gaano kahigpit si papa sa akin ay iyon naman ang kabaliktaran nito kina Aquil at Raine. Nagbalik ako sa gunita na noo'y natapos na sa pagligo. Nagsuot ako ng roba at pumahik sa taas. Nang makarating ay nabigla ako dahil nakahilera na sa kama ang mga susuotin ko. Maging ang lamesa sa kusina ay nakahanda na.

"Breakfast is ready, and your suit, too." Nakangiting sambit ni Sharina sa akin.

Hindi ko tuloy mapigilang magtaas ng kilay rito?

'Ano kayang nakain nito ngayon?' 

"Are you doing this because iuuwi na kita?" sarkastikong tanong ko.

"Well, sort of, and...also...ginagawa ko lang 'to bilang pasasalamat kasi...kahit hambog at mayabang ka, you still care to help me." Sambit pa ni Sharina habang hawak ang kaniyang magkabilang braso. Nag-sway-sway pa ito na tila nagpapa-kyut sa akin.

I rolled my eyes, and hide how i smirk that time.