Chapter 7: Person of Interest

DZION WILLIAM MHRIZ

“Kumusta si Midnight?”

Iyon agad ang bumungad sa akin nang makapasok ako sa loob ng office namin. Dinakuan ko ng tingin si Caz na kasalukuyang kunot-noong nakatingin sa akin.

“Bigla siyang nag-hysterical at nawalan muli ng malay,” simpleng sagot ko, at nakita ko ang biglaang pagtayo niya sa peripheral vision ko.

“What did you do?!” galit na aniya, at hinawakan pa ako nang mahigpit sa kwelyo.

I grinned. “Do you like her?” I asked. Biglang lumambot ang ekspresyon niya at pabarog akong binitawan. Bahagya naman akong napaatras sa ginawa niyang iyon.

“Ano ba, Caz! Baka nakakalimutan mong leader natin ’yan at isa siyang Prinsipe sa labas ng Underworld,” pag-awat ni Jerome.

“I don’t f*cking care. Bullsh*t Royalties and their rules!” galit na ani Caz, at padabog na lumabas ng office.

“Mukhang tinamaan ng espada ni Midnight. Sapul sa puso e,” natatawang ani Terson, pero agad din siyang huminto nang makita niyang masama akong nakatingin sa kanya.

Huminga ako nang malalim at binalingan ng tingin si Jerome. “Wala pa bang bagong misyon?” Umiling siya. “Aalis muna ako. Update me when Caz came back.”

Nang makalabas ako ng Underworld, agad kong pinaharurot ang aking kotse paalis doon. Mabilis naman akong nakarating sa patutunguhan ko.

Nang nasa harap na ako ng gate ng isang mansion, may red scanner na nag-scan sa kotse ko at awtomatikong bumukas ang gate. Pinaandar ko papasok ang aking kotse at nag-park sa harap ng mansion.

“Nasaan si Dex?” bungad ko sa mga tagapagsilbi sa mansion.

Hindi pa sila nakakabuka ng bibig nang may maaninag akong pigura ng tao na naglalakad pababa ng grand staircase.

“William…” aniya nang makalapit siya sa akin. “It’s my pleasure to be visited by the Crowned Prince,” mahinahong dugtong niya at inayos ang mahabang palda na halos naapakan na niya. “Ano’ng kailangan mo sa akin, my beloved Prince?”

“Nasaan ang bala?” I asked with an authoritative tone.

Binuksan niya ang pamaypay at malumanay itong ipinaypay. “I don’t know what you’re talking about.”

“How much?” I asked, pero mapang-asar lang niyang itinaas ang hintuturo niya at iwinagayway iyon.

Inis kong hinugot ang baril sa bewang ko at itinutok ’yon sa kanya, at namalayan ko na lang din na napakaraming armalites na rin ang nakatutok sa akin. Naglakad siya paikot sa akin habang patuloy pa rin ang mahinhin niyang pagpaypay. Nang tumigil siya sa aking harapan ay biglang siyang napaisip.

“I’ll give what you want, but in one condition…” aniya. Ibinaba ko ang aking baril at gano’n din ang guards niya. Sinenyasan ko siyang ipagpatuloy ang sinasabi. “Alamin mo ang secret identity ni Midnight Blade.”

🗡️

Kasalukuyan akong nagmamaneho pabalik ng Underworld, pero hanggang ngayon ay hindi mawala sa isip ko ang napag-usapan namin ni Dex.

Bakit ba kailangang alamin pa niya ang totoong katauhan ni Midnight? Pwede namang siya na lang ang gumawa n’on lalo na’t marami siyang koneksyon.

Nang makarating ako sa Underworld ay dumiretso ako sa bulletin board para kumuha ng bagong misyon. Nasa malayo pa lang ako pero tanaw na tanaw ko na si Midnight na nakatayo sa harap n’on. ’Tulad noon, wala siyang pakialam na kumuha ng folder at umalis na. Nang makaalis siya ay saka ako lumapit doon at pumili ng magiging misyon namin.

Pagbalik ko sa office ay nandoon na silang lahat pati na rin si Caz. Tumigil sila sa mga ginagawa nila nang makita ako. Nilagay ko ang folder sa office table ko at saka umupo.

“May bago tayong misyon at sana naman ay hindi na natin kalaban ang Fencer sa pagkakataon na ito,” sabi ko, at binuksan ang folder.

Nang buksan ko ’yon ay litatro ng patay na pusa ang nakita ko. If I estimated it correctly, I think it’s almost a hundred of cats or even more. Nang ibaba ko ang aking tingin sa ibabang parte ng papel, nakita ko roon ang title ng misyon namin, “Animal Serial Killing”.

“Napakawalang puso naman ng serial killer na ’yan. Pati mga inosente at nananahimik na mga pusa ay pinatay,” malungkot na ani Terson. No wonder kung bakit ganyan ang reaksyon niya, he’s a cat lover.

“So, ano’ng magiging parte natin sa serial killing na ’yan?” Jerome asked.

Nang ilipat ko ito sa next page, tila may nagliliyab na apoy sa loob ko, dahilan upang mag-init ang buong pagkatao ko sa galit.

“Protect the serial killer,” pag-basa ni Terson sa nakasulat doon.

I’m a Prince of this Nation and one of my royal duty is to protect every living thing in this country, but why would I protect a stone-hearted devil?

“Hindi natin pwedeng gawin ’to,” kumbinsidong saad ko.

“Kung hindi natin gagawin ’to, mas malaki ang ibabawas sa puntos ng grupo pati na rin sa individual points natin. Malaki ang chance na bumaba tayo sa rank, lalo na’t kaunti lang ang lamang natin sa Fencers,” ani Jerome. F*ck that ranking.

“Ano ba’ng dapat nating unahin, ranking o buhay ng mga inosenteng hayop na maaari pa niyang biktimahin kung makakatakas siya dahil sa misyon natin? Masisikmura ba ninyo na habang nagpapakasasa kayo sa p*tang*nang fame na ’yan, may mga hayop na nagdurusa?”

“Tama si Zio,” maikling ani Caz.

“Parang may magbabati na ngayong gabi,” pang-aasar ni Terson, dahilan upang samaan namin siya ng tingin. “Chill, dude.”

“Bakit hindi na lang tayo magpatalo sa magiging kalaban natin?” Jerome suggested.

“Intentional lose is equivalent to rejecting the mission,” sagot muli ni Caz.

“So, what are we supposed to do when we left with no other choice?” naguguluhan at kunot-noong tanong ni Terson.

“We need a plan, Gunster,” I said, at sinenyasan sila na lumapit sa akin.

Sana lang talaga ay hindi namin kalaban ang Fencer sa misyong ito, dahil kung makakalaban pa namin sila ay itutuloy ko na ang pinag-usapan namin ni Dex.

“Alamin mo ang secret identity ni Midnight Blade.”

“Why would I do that? Isn’t it against the rules of assassins? Our identity must be hidden to everybody except to our comrades.”

“Hindi ba’t gusto mo ang golden bullet? Then do me a favor. I’m not asking you as the Prince of Geordan, you’re doing me a favor as my asssassin,” pamimilit niya.

Bumuntonghininga ako at saka siya tinitigan sa mga mata niya. “Ano ba’ng pakay mo kay Midnight, bakit kailangan mo pang ipagawa sa akin ’to?”

Naglakad siya palapit sa akin at nilapit ang mukha niya sa tainga ko. “Hindi ba’t gusto mong tulungan kita sa pagkamit ng hustisya para kay Ate Golden? Then, investigate my person of interest, Kuya Zio.”